Doris Lessing

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie



Doris Lessing

Engelse skryfster


Literêre genres

Halfoutobiografiese romans, psigologiese rillers, wetenskapsfiksie


Beduidende werke

The Grass Is Singing
Children of Violence
The Golden Notebook
Briefing for a Descent into Hell
The Good Terrorist
Canopus in Argos
The Cleft

Doris May Lessing (née Tayler, * 22 Oktober 1919 in Kermanshah, Iran; † 17 November 2013 in Londen) was 'n Britse skryfster, digteres, toneelskryweres, librettis en biograaf.

Doris Lessing is as dogter van 'n Britse koloniale offisier in diens van die Bank van Persië en sy vrou, 'n Engelse verpleegster, in Iran gebore en het later met haar ouers na die destydse Britse kolonie Suid-Rhodesië (tans Zimbabwe) verhuis. In 1939 het sy met haar eerste eggenoot, Frank Charles Wisdom, getrou. Uit dié huwelik is twee kinders gebore. In 1943 is die egpaar van mekaar geskei. Twee jaar later het Doris Lessing met die Duitse kommunis Gottfried Lessing in die huwelik getree by wie sy 'n seun, Peter, gehad het. Nadat ook hierdie huwelik geskei is, het Lessing haar met haar seun in Engeland gevestig. Lessing het felle kritiek op die amptelike rassebeleid in Suid-Rhodesië en Suid-Afrika gelewer en is in 1956 in albei lande verban.

Haar literêre werk strek oor 'n verskeidenheid genres, waaronder haar halfbiografiese ervarings in die politieke en sosiale stryd in Afrika, psigologiese rillers en wetenskapsfiksie. Haar bekendste romans sluit The Grass Is Singing (1950), 'n reeks van vyf romans wat as Children of Violence (1952-1969) gepubliseer is, The Golden Notebook (1962), The Good Terrorist (1985), en die wetenskapsfiksiereeks Canopus in Argos: Archives (vyf romans, 1979-1983) in. Alhoewel The Golden Notebook as een van die 20ste eeuse sleutelromans oor die verhouding tussen mans en vroue beskou word, het Lessing haar as skryweres van die vrouebeweging gedistansieer.

In 2007 is die Nobelprys vir Letterkunde aan Doris Lessing toegeken.[1] Die Sweedse Akademie het haar beskryf as 'n "epiese skrywer van die vroulike ervaring wat 'n verdeelde beskawing met skeptisisme, vurigheid en visionêre sterkte noukeurig ondersoek het". Lessing was die elfde vrou en die oudste persoon wat ooit die Nobelprys vir Letterkunde ontvang het.

In 2001 is Lessing vir haar lewenswerk in die Britse letterkunde met die David Cohen-prys vereer. Die Britse dagblad The Times het haar op 'n lys van die "50 grootste Britse skrywers sedert 1945" vyfde geranglys.

Lys van werke[wysig | wysig bron]

Romans
The Children of Violence-reeks
Canopus in Argos: Archives-reeks
Opera librettos
Grafiese roman
  • Playing the Game (grafiese roman met illustrasies deur Charlie Adlard, 1995)
Drama
  • Each His Own Wilderness (drie toneelstukke, 1959)
  • Play with a Tiger (1962)
Poësie Versamelings
  • Fourteen Poems (1959)
  • The Wolf People – INPOPA Anthology 2002 (gedigte deur Lessing, Robert Twigger en T.H. Benson, 2002)

Kortverhaalversamelings
  • Five Short Novels (1953)
  • The Habit of Loving (1957)
  • A Man and Two Women (1963)
  • African Stories (1964)
  • Winter in July (1966)
  • The Black Madonna (1966)
  • The Story of a Non-Marrying Man (1972)
  • This Was the Old Chief's Country: Collected African Stories, Vol. 1 (1973)
  • The Sun Between Their Feet: Collected African Stories, Vol. 2 (1973)
  • To Room Nineteen: Collected Stories, Vol. 1 (1978)
  • The Temptation of Jack Orkney: Collected Stories, Vol. 2 (1978)
  • Through the Tunnel (1990)
  • London Observed: Stories and Sketches (1992)
  • The Real Thing: Stories and Sketches (1992)
  • Spies I Have Known (1995)
  • The Pit (1996)
  • The Grandmothers: Four Short Novels (2003) (verfilm as Two Mothers)
Cat Tales
  • Particularly Cats (stories en nie-fiksie, 1967)
  • Particularly Cats and Rufus the Survivor (stories en nie-fiksie, 1993)
  • The Old Age of El Magnifico (stories en nie-fiksie, 2000)
  • On Cats (2002) – omnibus uitgawe wat die drie boeke hierbo bevat
Outobiografie en memoires
Ander nie-fiksie
  • In Pursuit of the English (1960)
  • Prisons We Choose to Live Inside (essays, 1987)
  • The Wind Blows Away Our Words (1987)
  • A Small Personal Voice (essays, 1994)
  • Conversations (onderhoude, geredigeer deur Earl G. Ingersoll, 1994)
  • Putting the Questions Differently (onderhoude, geredigeer deur Earl G. Ingersoll, 1996)
  • Time Bites (essays, 2004)
  • On Not Winning the Nobel Prize (Nobel-lesing, 2007, gepubliseer in 2008)

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "The Nobel Prize in Literature 2007" (in Engels). Nobelprize.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Augustus 2018. Besoek op 7 Oktober 2017.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]