Asjchabad

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Asjchabat)

Asjchabad
‏عشق آباد

Kaart Wapen
Vlag
 Land Vlag van Turkmenistan Turkmenistan
 Provinsie Ahal
 Koördinate 37°56′N 58°22′O / 37.933°N 58.367°O / 37.933; 58.367
 Stigting 1818
 Oppervlakte:  
 - Totaal 440 vk km
 Hoogte bo seevlak 219 
 Bevolking:  
 - Totaal (2012) 1 031 992
 - Bevolkingsdigtheid 2 300/vk km
 - Metropolitaanse gebied
 Tydsone UTC +05:00
 Burgemeester Myratnyýaz Abilow

Asjchabad (Turkmeens: Aşgabat of Ашгабат, uitgespreek [aʃʁaˈbat][1]; Russies: Ашхаба́д, Ashkhabad, [ɐʂxɐˈbat], Persies: ‏عشق آباد) is die hoofstad en grootste stad van Turkmenistan. Die stad het 'n bevolking van 1 031 992 in 2012 gehad. Asjchabad is in Suid-Turkmenistan net noord van die grens met Iran geleë. Dit is geleë tussen die Karakum-woestyn en die Kopet Dag-bergreeks in Sentraal-Asië.

Die stad is in 1881 gestig op grond van 'n stamdorpie Ahal Teke en het in 1924 die hoofstad van die Turkmeense Sosialistiese Sowjetrepubliek geword. 'n Groot deel van die stad is verwoes deur die aardbewing in Asjchabad in 1948, maar is sedertdien omvattend herbou onder die bewind van Saparmurat Niyazov se stedelike vernuwingsprojek "White City",[2] wat monumentale projekte tot gevolg gehad het in duur wit marmer. Die Sowjet-era Karakumkanaal loop deur die stad en neem die water van die Amu Darya van oos na wes.[3] Sedert 2019 word die stad erken as een van die hoogste lewenskoste ter wêreld, hoofsaaklik as gevolg van die inflasie- en invoerprobleme in Turkmenistan.[4]

Naam[wysig | wysig bron]

Asjchabad word in Turkmeens Aşgabat genoem, (Russies: Ашхабад, geromaniseer: Ashkhabad) in Russies van 1925 tot 1991, en Ešq-ābād (عشق‌آباد) in Persies. Voor 1991 word die stad Ashkhabad in Engels gespel, 'n transliterasie van die Russiese vorm. Dit is ook Ashkhabat en Ashgabad gespel. Van 1919 tot 1927 is die stad herdoop tot Poltoratsk na 'n plaaslike rewolusionêr, Pavel Gerasimovich Poltoratskiy.[5]

Alhoewel die naam letterlik 'stad van liefde' of 'stad van toewyding' in die moderne Persies beteken, kon die naam verander word deur middel van volksetimologie. Die Turkmeense historikus Ovez Gundogdiyev meen dat die naam terugdateer tot die Partiese era, 3de eeu v.C., afkomstig van die naam van die stigter van die Partiese Ryk, Arsases I van Partië, in die Persiese Ashk-Abad (die stad Ashk / Arsases).[6]

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Asjchabad het gegroei op die ruïnes van die Syroete-stad Konjikala, wat in die 2de eeu vC die eerste keer as 'n wynproduserende dorpie genoem is en in die 1ste eeu vC vernietig is tydens 'n aardbewing ('n voorloper van die aardbewing in Asjchabad in 1948). Konjikala is herbou vanweë die gunstige ligging op die Syroete en dit het tot sy vernietiging deur die Mongole in die 13de eeu gefloreer. Daarna het dit as 'n klein dorpie oorleef totdat die Russe in die 19de eeu oorgeneem het. [7][8]

Die nabye voorstad Köşi, tot 2013 'n aparte dorpie, maar in daardie jaar wat deur Asjchabad geannekseer is, was moontlik die tuiste van 'n Partiese vesting wat gebou is om die hoofstad Nisa te beskerm, gebaseer op ontdekkings van erdewerk en ander artefakte in die 1970's en onlangs in 2020. Na verneem word, is ander artefakte wat dui op vestiging gedurende die Partiese periode ontdek tydens die aanlê van telefoonkabels op die terrein van die Gülistan (Russiese) basaar in die sentrum van Asjchabad.[9]

Britse luitenant-kolonel H.C. Stuart berig in 1881 dat die Ahal-tak van die Teke-stam van die Turkmeense etniese groep omstreeks 1830 in die gebied aangekom het en verskeie semi-nomadiese dorpe (auls) tussen die huidige stad Serdar en die dorp Gäwers insluit. Een van hierdie dorpe het die naam Asjchabad gekry.[10] Die eerste skriftelike verwysing na Asjchabad dateer uit 1850, in 'n dokument wat in die Russiese argief van die Ministerie van Buitelandse Sake opgeneem is, waarin 43 Aul-vestings, 'Ishkhabad', onder hulle verskyn.[11]Dit is beskryf as 'n "tipiese Turkmeense aul"[12]

Eerste Bahá'í Huis van Aanbidding in Asjchabad geopen in 1908

Dit was formeel deel van Persië, maar de facto outonoom onder Turkomanse stambeheer totdat Russiese troepe die Teke-leër verslaan het in die Slag van Geok Tepe in Januarie 1881. Persië het Asjchabad aan die Russiese Ryk afgestaan ingevolge die Akhal-verdrag. Die stad is amptelik op 18 Januarie 1881 gestig as 'n versterkte garnisoen en is vernoem na die Turkmeense dorp op daardie terrein.[13][9] Russiese militêre ingenieurs het die garnisoen nedersetting 'aan die westelike rand van die dorp Asjchabad op die Gaudan (Howdan) pad na Persië platgeslaan. Die vesting het op 'n 12 meter hoë heuwel gestaan, waarop 'n vesting gebou is, en onder [dit], die woongebied, omring deur mure en 'n grag.[14] Rusland het die gebied ontwikkel weens sy nabyheid aan die grens van Persië wat deur Brittanje beïnvloed is. Die Trans-Kaspiese spoorlyn bereik Asjchabad in 1886. Die bevolking het teen 1897 gegroei van 2 500 in 1881 tot 19 428 (waarvan een derde Persies was).[15]

Die stad het verskeie geboue, winkels en hotelle in Europese styl. Verskeie strate is vernoem na Russiese militêre figure, wat die status daarvan as garnisoendorp weerspieël, insluitend die hoofplein, genoem ter ere van generaal Mikhail Skobelev, bevelvoerder van Russiese troepe gedurende die Trans-Kaspiese militêre veldtog van 1880–1881. Dit het ook die westelike grenslaan ingesluit, wat ter ere van generaal Nikolai Grodekov genoem is, en die stad se sentrale laan, wat in die 1890's hernoem is om generaal en Trans-Kaspiese goewerneur-generaal Aleksey Kuropatkin te vereer, wat albei in die Trans-Kaspiese land gedien het in die veldtog onder Skobolev se bevel.[16]

In 1908 is die eerste Bahá'í Huis van Aanbidding in Asjchabad gebou. Dit is in die aardbewing in 1948 erg beskadig en uiteindelik in 1963 gesloop.[17][18] Die gemeenskap van die Bahá'í geloof in Turkmenistan was grotendeels in Asjchabad gevestig.

Teen 1915 het Asjchabad takke van die Russiese staatsbank, Persian Accounting Loan Bank, Russian-Asian Bank, Société Générale en Askhabat Mutual Credit Union gehad. [19]

Panorama van Ashgabat
Panorama van Ashgabat

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Ashgabat | Definition of Ashgabat in English by Oxford Dictionaries". Oxford Dictionaries | English. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 November 2018. Besoek op 23 November 2018.
  2. "Turkmenistan: Government Orders People Out Of Their Homes In Name Of 'Urban Renewal'". 21 Julie 2004. Besoek op 22 November 2017.
  3. "Brief Note on Turkmenistan". Embassy of India, Ashgabat. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Februarie 2014. Besoek op 10 Junie 2014.
  4. Chapman, Wilson (18 Junie 2019). "Ashgabat, Turkmenistan, Is the World's Most Expensive City for Expats". US News & World Report. Besoek op 3 Julie 2020.
  5. Клычев, Анна-Мухамед (1976). Ашхабад (in Russies). Изд-во "Туркменистан".
  6. "How Old is Ashgabat?". Turkmeniya.tripod.com. Besoek op 24 November 2013.
  7. Konjikala Geargiveer 29 Oktober 2014 op Wayback Machine
  8. Knowlton, MaryLee (2006). Turkmenistan. Marshall Cavendish. p. 40. ISBN 978-0-7614-2014-9.
  9. 9,0 9,1 "На территории Ашхабада обнаружена керамика парфянской эпохи". Туркменистан: золотой век (in Russies). 11 September 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 November 2020. Besoek op 12 Januarie 2021.
  10. The Country of the Turkomans. London: Oguz Press and the Royal Geographical Society. 1977. ISBN 0-905820-01-0., Chapter 11, Stuart, Lt. Col. H.C., The Country of the Tekke Turkomans, and the Tejend and Murghab Rivers, lesing gegee in 1881.
  11. Khramov, Viktor, red. (2015). Guide-Book to Ashgabat. Ashgabat: Turkmen State Publishing Service.
  12. Скосырев, П. (1948). "Ашхабад--столица Советского Туркменистана". In Михайлова, Н.Н. (ed.). Туркменистан. Наша Родина (in Russian). Moscow: Молодая гвардия.
  13. Pospelov, pp. 29–30
  14. Туркменская Советская Социалистическая Республика: Энциклопедический справочник (in Russian). Ashkhabad: Издательство Чувашского обкома КПСС. 1984.
  15. "Askabad". Encyclopædia Britannica (11de) 2. (1911). Cambridge University Press. 
  16. {{{publisher}}}. План города Асхабада [map], "100 sazhen to one English inch" (1:8,400). (c. 1890)
  17. "Baha'i House of Worship in Ashgabat". Bahai.us. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Augustus 2007. Besoek op 28 Junie 2010.
  18. The Country of the Turkomans: An anthology of exploration from the Royal Geographic Society. Oguz Press and the Royal Geographic Society. 1977. ISBN 0-905820-01-0.
  19. Khramov, Viktor, ed. (2015). Guide-Book to Ashgabat. Ashgabat: Turkmen State Publishing Service

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]