Austronesiese volke

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Austronesiese volke

Lede van die Amis in Taiwan.
Totale bevolking: Sowat 400 miljoen
Belangrike bevolkings  in: *Vlag van Indonesië Indonesië: 260 581 000 (2016)[1]
Taal: Austronesiese tale
Geloofsoortuiging: Animisme, Balinese Hindoeïsme, Boeddhisme, Christendom, volgsgodsdienste, Hindoeïsme, Islam, Sjamanisme
Verwante etniese groepe: -

Die Austronesiese volke is verskeie etniese groepe in Suidoos-Asië, Oseanië en Oos-Afrika wie se tale behoort tot die Austronesiese taalfamilie. Hulle sluit in boorlinge van Taiwan; die meeste van die etniese groepe van die Filippyne, Maleisië, Oos-Timor, Indonesië, Broenei, Kokoseilande, Madagaskar, Mikronesië en Polinesië; asook groepe van Singapoer, Nieu-Seeland (Maori), Hawaii en Melanesië. Kleiner groepe kom ook in vele ander lande voor. Al dié volke kan verbind word met die Austronesiese taalfamilie. Die gebiede wat hulle bewoon, word saam Austronesië genoem.

Voorgeskiedenis en geskiedenis[wysig | wysig bron]

’n Jong Maori-man van Nieu-Seeland tree in ’n kapa haka-groep op.

Argeologiese bewyse dui op ’n tegnologiese verbintenis tussen die landboukulture van die suide (Suidoos-Asië en Melanesië) en die eerste terreine van die vasteland van China wat bekend was. ’n Kombinasie van argeologiese en linguistiese getuienis is al vertolk as ’n bewys van die teorie dat die taalfamilie in die noorde (die Suid-Chinese vasteland en Taiwan) ontstaan het.

Dit is teoreties moontlik dat Austronesiessprekende volke duisend jaar voor die suidelike uitbreiding van die Han-dinastie en Viëtnam teen die kus van Suid-China af beweeg het, verby Taiwan tot so ver as die (Golf van Tonkin). Mettertyd het die verspreiding van ander taalgroepe soos die Austro-Asiatiese en Chinees-Tibettaanse groepe gelei tot die samesmelting van al die proto-Austronesiessprekende bevolkings wat op die vasteland gebly het.[14]

In ’n onlangse behandeling is alle Austronesiese tale in 10 subfamilies ingedeel, met alle tale buite Taiwan in een groep en die ander nege groepe wat net in Taiwan bekend is.[15] Daar word geredeneer dat dié patrone die beste verduidelik kan word aan die hand van die verspreiding van ’n landbouvolk uit Taiwan na Suidoos-Asië en Melanesië, en eindelik na die verre Stille Oseaan. Hoewel dié model, wat die "sneltrein na Polinesië" genoem word,[16][17] rofweg in ooreenstemming is met beskikbare data, is kommer ook daaroor geopper.[18]

Alternatiewe modelle stel voor die Austronesiese tale het in Melanesië of Suidoos-Asië ontstaan.[19][20][21][22]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. http://www.bps.go.id/website/pdf_publikasi/watermark_Proyeksi%20Penduduk%20Indonesia%202010-2035.pdf
  2. "Population, total - Data". data.worldbank.org (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 April 2020.
  3. "The World Factbook — Central Intelligence Agency". www.cia.gov (in Samoaans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 April 2020.
  4. "Archived copy". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2013. Besoek op 22 Julie 2013.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  5. "Archived copy". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2013. Besoek op 22 Julie 2013.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  6. "Archived copy". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Februarie 2016. Besoek op 24 Julie 2016.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  7. "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Februarie 2009. Besoek op 10 April 2018.
  8. "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 November 2007. Besoek op 10 April 2018.
  9. About 13.6% of Singaporeans are of Malay descent. In addition to these, many Chinese Singaporeans are also of mixed Austronesian descent. See also "Archived copy" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 4 July 2007. Besoek op 2007-04-25.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  10. "Archived copy" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 3 April 2007. Besoek op 23 Maart 2007.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  11. "U.S. 2000 Census". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 November 2011. Besoek op 10 April 2018.
  12. "The World Factbook". Cia.gov. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 April 2020. Besoek op 21 Oktober 2013.
  13. "A2 : Population by ethnic group according to districts, 2012". Census of Population& Housing, 2011. Department of Census& Statistics, Sri Lanka. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 April 2017. Besoek op 10 April 2018.
  14. Goodenough, Ward Hunt (1996). Prehistoric Settlement of the Pacific, Volume 86, Part 5. ISBN 9780871698650.
  15. Blust R (1999). "Subgrouping, circularity and extinction: some issues in Austronesian comparative linguistics". In Zeitoun E; Jen-kuei Li, P (reds.). Selected papers from the Eighth International Conference on Austronesian Linguistics. Taipei: Academia Sinica. pp. 31–94. ISBN 9576716322. OCLC 58527039.
  16. Diamond, Jared M. (1988). "Express train to Polynesia". Nature. 336 (6197): 307–8. Bibcode:1988Natur.336..307D. doi:10.1038/336307a0.
  17. Diamond 1998, pp. 336ff
  18. Richards, Martin; Oppenheimer, Stephen; Sykes, Bryan (1998). "mtDNA suggests Polynesian origins in Eastern Indonesia". American Journal of Human Genetics. 63 (4): 1234–6. doi:10.1086/302043. PMC 1377476. PMID 9758601.
  19. Dyen, Isidore (1962). "The lexicostatistical classification of Malayapolynesian languages". Language. 38 (1): 38–46. doi:10.2307/411187. JSTOR 411187.
  20. Isidore Dyen (1965). "A Lexicostatistical Classification of the Austronesian Languages". Internationald Journal of American Linguistics, Memoir. 19: 38–46.
  21. Oppenheimer, Stephen (1998). Eden in the east: the drowned continent. London: Weidenfield & Nicholson. ISBN 0-297-81816-3.
  22. Cristian Capelli; James F. Wilson; Martin Richards; Michael P. H. Stumpf; Fiona Gratrix; Stephen Oppenheimer; Peter Underhill; Vincenzo L. Pascali; Tsang-Ming Ko; David B. Goldstein (2001). "A Predominantly Indigenous Paternal Heritage for the Austronesian-Speaking Peoples of Insular Southeast Asia and Oceania". American Journal of Human Genetics. 68 (2): 432–443. doi:10.1086/318205. PMC 1235276. PMID 11170891. {{cite journal}}: Onbekende parameter |last-author-amp= geïgnoreer (hulp)

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]