Messier 19

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Messier 19

Soort Bolswerm
Sterrebeeld Slangdraer
Regte klimming 17h 02m 37,69m
Deklinasie -26º 16' 04,6"
Afstand 28 700 ligjare (8 800 parsek)
Skynbare magnitude 74,7 mag
Skynbare grootte (v) 17′.0
Ander name NGC 6273, GCl 52

Messier 19 of M19 (ook bekend as NGC 6273) is ’n bolvormige sterreswerm in die sterrebeeld Slangdraer. Dit is op 5 Junie 1764 deur Charles Messier ontdek en hy het dit in dieselfde jaar in sy katalogus van komeetagtige voorwerpe opgeneem. William Herschel het in 1784 die individuele sterre geëien.

M19 is een van die mees afgeplatte bekende bolvormige swerms.[1] Hierdie afplatting weerspieël dalk nie die ware vorm van die sterreswerm nie, aangesien lig aan die oostekant in ’n groot mate deur gas en stof geabsorbeer word. Wanneer dit in infrarooi besigtig word, is daar feitlik geen afplatting nie.[2] Die swerm is 28,7 ligjare van die sonnestelsel af en is baie na aan die Melkweg se middelpunt (sowat 6,5 ligjare ver).[3]

Die swerm se massa is sowat ’n miljoen keer dié van die son en is sowat 11,9 miljard jaar oud. Dit bevat minstens vyf veranderlike sterre.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Burnham, Robert (1978), Burnham's Celestial Handbook: An Observer's Guide to the Universe Beyond the Solar System, Dover Books on Astronomy, 2 (2de ed.), Courier Dover Publications, p. 1263, ISBN 0-486-23568-8, http://books.google.com/books?id=wB9uZ9lH5bgC&pg=PA1263. 
  2. van den Bergh, Sidney (Mei 2008), "The Flattening of Globular Clusters", The Astronomical Journal 135 (5): 1731–1737, doi:10.1088/0004-6256/135/5/1731, Bibcode2008AJ....135.1731V. 
  3. Bica, E. et al. (April 2006), "Globular cluster system and Milky Way properties revisited", Astronomy and Astrophysics 450 (1): 105–115, doi:10.1051/0004-6361:20054351, Bibcode2006A&A...450..105B. 

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Koördinate: Sky map 17h 02m 37.69s, −26° 16′ 04.6″