Mischa Maiski

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Mischa Maiski(Miša Maiskis,Letties)
Mischa Maisky 2.jpg
Agtergrondinligting
Gebore10 Januarie 1948 (1948-01-10) (75 jaar oud)
Riga, Latvian SSR, USSR
GenresKlassiek
InstrumenteTjello
EtiketteDeutsche Grammophon

Mischa Maiski (Letties:Miša Maiskis, Hebreeus:מישה מייסקי; gebore op 10 Januarie 1948) is 'n Sowjet-gebore Israeli tjellis.

Biografie[wysig | wysig bron]

Mischa Maiski is in 1948 in Riga gebore,[1] en is die jonger broer van die orrelis, klavesimbelspeler en musikoloog Waleri Maiski (1942–1981).

Hy is vanaf 1966 tot 1970 by die Moskouse Konservatoria deur Mstislav Rostropovich onderrig. In 1966 het hy sesde-prys tydens die Internasionale Tsjaikofski Kompetisie in Moskou gewen.[1][2] Hy was in 1970 gearresteer en het agtien maande in 'n arbeiderskamp deurgebring. Hy was in 1972 na Israel gerepatrieer,[3] waar hy burgerskap hou.Sjabloon:Cn Hy het saam met Gregor Piatigorski in Los Angeles gestudeer.[3] Maiski woon tans in België.

Maisky het reeds saam met verskeie kunstenaars gewerk, insluitende die pianiste Martha Argerich, Khatia Buniatishvili, Radu Lupu, Nelson Freire, Peter Serkin, Evgeny Kissin, Lang Lang en Sergio Tiempo, die violiste Gidon Kremer, Itzhak Perlman, Vadim Repin, Maxim Vengerov, Joshua Bell, Julian Rachlin en Janine Jansen, en die dirigente Leonard Bernstein, Zubin Mehta, Carlo Maria Giulini, Lorin Maazel, Riccardo Muti, Giuseppe Sinopoli, Yuri Temirkanov, Vladimir Ashkenazy, Daniel Barenboim, James Levine, Charles Dutoit, Mariss Jansons, Waleri Gergijef en Gustavo Dudamel.

Maiski het die eerste keer in 1973 in die Verenigde State by Carnegie Hall opgetree.[3] In 1976 het hy sy eerste uitvoering in Londen gemaak en die volgende jaar saam met Radu Lupu opgetree.[4] Hy het in 1995 na Rusland teruggekeer ten einde opnames saam met die Russiese Nasionale Simfonieorkes onder leiding van Mikhail Pletnev te maak.[3][5]

Persoonlike lewe[wysig | wysig bron]

Maiski het al saam met sy kinders, naamlik; Sascha, 'n violis, en Lily Maiski, 'n klassieke pianis; uitvoerings gegee.[6]

Opnames[wysig | wysig bron]

Maiski se opnames sluit in:[7]

Kritiese ontvangs[wysig | wysig bron]

Daar was al vele kontroversie betreffende Maiski se speelwerk. Daarvolgens kritiseer 'n deel van die publiek sy uitgebreide en dikwels ekstreme gebruik van vibrato en die harde klanke wat hy voortbring.[8] 'n Ander deel voel weer dat Maiski derhalwe hierdeur 'n romantiese kwaliteit tot sy speelwerk behou - selfs wanneer hy barokmusiek interpreteer - wat nie in enige ander spelers gevind kan word nie. 'n Resensie deur die BBC Magazine skrywer Jan Smaczny het soos volg daaruitgesien; "Maiski se uitvoering van hierdie werke kan skaars verbeter word. Strauss se Sonate beskik oor enorme hoeveelhede jeugdige élan, en die rangskikkings van die Romans vir tjello en orkes en "Morgen" is pragtig" (Morgen! Opus 27, Number 4. 1894, Richard Strauss).[9]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 Allan Kozinn (13 Augustus 1989). "A Romantic Cellist With a Subversive Bent". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Augustus 2019. Besoek op 30 Oktober 2018.
  2. "Interview: Mischa Maisky". The Jewish Chronicle (in Japannees). 14 Januarie 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 6 Junie 2012.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Gavin Phillips (9 November 2001). "The two lives of master cellist Mischa Maisky". Taipei Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 September 2019. Besoek op 30 Oktober 2018.
  4. Margaret Campbell (19 Mei 2011). The Great Cellists. Faber & Faber. p. 284. ISBN 978-0-571-27801-5.
  5. "Medici" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 November 2013. Besoek op 13 November 2016.
  6. Maxim Reider (11 November 2015). "A tribute to a sister". The Jerusalem Post (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Augustus 2019. Besoek op 30 Oktober 2018.
  7. "Mischa Maisky – Discography" (in Engels). All Music. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Mei 2020. Besoek op 10 Junie 2012.
  8. Reynolds, Mike (24 Maart 2009). "Interview: Mischa Maisky on new music, authentic performances and sound quality". MusicalCriticism.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Junie 2017. Besoek op 3 Junie 2014.
  9. "Mischa Maisky, Critical Reception". Deutsch Grammophon. Opgespoor op 10 Junie 2012.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]