Gaan na inhoud

Waleri Gergijef

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Gergijef tydens die 2010 Time 100 Gala

Waleri Abisalowitsj Gergijef (Russies:Валерий Абисалович Гергиев; Russiese uitspraak: vɐˈlʲerʲɪj ɐbʲɪˈsaɫəvʲɪtɕ ˈɡʲɛrɡʲɪɪf; Osseties: Гергиты Абисалы фырт Валери, Gergity Abisaly Fyrt Valeri; gebore 2 Mei 1953), is 'n Sowjetse en Russiese dirigent en direkteur van 'n operamaatskappy. Hy is van Ossetiese afkoms. Hy is die algemene direkteur en artistieke direkteur van die Mariinskiteater, hoofdirigent van die München Filharmoniese Orkes en artistieke direkteur van die Wit Nagte-fees in Sint Petersburg.

Vroeë lewe

[wysig | wysig bron]

Gergijef is in Moskou gebore as die seun van Tamara Timofejewna (Tatarkanowna) Lagkujewa en Abisal Zaoerbekowitsj Gergijef.[1]

Hy is in Wladikafkaz in Noord-Ossetië in die Kaukasus grootgemaak. Hy het sy eerste klavierlesse op sekondêre skool gehad voordat hy van 1972-'77 aan die Leningradse Konservatorium studeer het.

Sy grootste leermeester was Ilja Moesin, een van die grootste "dirigentmakers" in Russiese musikale geskiedenis. Sy suster, Larissa, is 'n pianis en direkteur van die Mariinski-sangersakademie.[2]

Loopbaan

[wysig | wysig bron]

In 1978 het Gergijef assistentdirigent by die Kirof-opera, nou die Mariinski-opera, onder Joeri Temirkanof geword, waar hy sy buiging gemaak het as dirigent met Sergei Prokofiëf se opera Oorlog en Vrede. Hy was hoofdirigent van die Armeense Filharmoniese Orkes vanaf 1981 tot 1985 - die jaar het sy sy buiging tydens die Lichfield-fees gemaak in die Verenigde Koninkryk saam met die pianis Ewgeni Kissin en die violiste Maksim Wengerof en Wadim Repin.

Gergijef in Brussels in 2007

In 1991 het Gergijef vir die eerste keer 'n Wes-Europese geselskap gedirigeer by die Staatsopera van Beiere in 'n opvoering van Modest Moessorgski se opera Boris Godoenof in München. In dieselfde jaar het hy sy Amerikaanse buiging gemaak met die opvoering van Oorlog en Vrede saam met die San Francisco-opera. Sedertdien het hy regoor die wêreld beide repertoire uit opera en orkeswerke gedirigeer. Hy neem ook deel aan verskeie musiekfeeste, insluitend die Wit Nagte in Sint Petersburg.

Hy het in 1998 hoofdirigent en artistieke direkteur van die Mariinski geword, en in 1996 die oorhoofse direkteur van die geselskap toe hy aangestel is deur die Russiese regering. Bykomend tot sy werk by die Mariinski, het Gergijef geldinsameling aangepak vir projekte soos die onlangs geboude 1100-stoel Mariinski-saal, en hy het ten doel om die Mariinskiteater in geheel teen 2010 op te knap en te restoureer.[3]

Van 1995 tot 2008 was Gergijef hoofdirigent van die Rotterdam Filharmoniese Orkes. In 1997 het hy die prinsipiële gasdirigent geword van die Metropolitan Opera in New York Stad. Sy kontrak daar het geduur tot die 2007-2008-seisoen, en sy buigingswerk het 'n nuwe weergawe van Moessorgski se opera Boris Godoenof, ingesluit, wat hersien en georkestreer is deur Igor Buketoff op 'n wyse wat getrou is aan Moessorgski se bedoelings (anders as Rimski-Korsakof se hersiene weergawe wat meestal gebruik is tot die 1960's of 1970's). In 2002 is hy ingesluit in een toneel in die rolprent Russian Ark, waarvan Alexander Sokurov die regisseur was en wat in die Hermitage in Sint Petersburg verfilm is.[4]

In 2003 was hy die inisieerder en dirigent by die Mariinskiteater vir die eerste volledige siklus van Richard Wagner se Die Ring van die Nebelunge, wat vir die eerste keer in oor die 90 jaar in Rusland opgvoer is. Die produksie se ontwerp en konsep reflekteer baie aspekte van Ossetiese kultuur. Gergijef het hierdie produksie in 2006 in Cardiff gedirigeer by die Walliese Millenniumsentrum, in Costa Mesa, Kalifornië in Oktober 2006 in die Orange County-sentrum vir Uitvoerende Kunste, en in Julie 2007 in die Lincolnsentrum, New York, tot groot applous en lof en uitverkoopte sitplekke.[5]

In 1988 was Gergijef vir die eerste keer gasdirigent van die Londen Simfonieorkes. Tydens die volgende verskyning saam met die LSO in 2004 het hy die sewe simfonieë van Prokofiëf gedirigeer.[6] Dit het gelei tot sy aanstelling in 2005 as dié geselskap se vyftiende hoofdirigent. Hy het sir Colin Davis op 1 Januarie 2007 as hoofdirigent opgevolg.[7] Gergijef se aanvanklike kontrak met die LSO was vir drie jaar.[8]

Sy eerste amptelike konsert as hoofdirigent van die LSO was op 23 Januarie 2007; dit is oorspronklik vir 13 Januarie geskeduleer, maar is uitgestel weens Gergijef se ongesteldheid. [9]

In Junie 2011 het Gergijef by die Internasionale Tsjaikofski-kompetisie aangesluit en hervormings aan die organisasie bekendgestel,[10] wat die vervanging van akademiese beoordelaars met noemenswaardige kunstenaars ingesluit het. Hy het ook 'n nuwe fase van deursigtigheid aan die proses bekendgestel, met die reëling dat alle opvoerings regstreeks en gratis op die internet gestroom moet word, en dat die beoordelaars hul gedagtes in die openbaar kan lug as hulle dit verkies.[11]

Gergijef is sedert 2015 hoofdirigent van die München Filharmoniese Orkes.[12][13]

Op 5 Mei 2016 het Gergijef by die Romeinse Teater van Palmyra deelgeneem aan die konsert Praying for Palmyra – Music revives ancient ruins. Dit is gewy aan die slagoffers wat gesterf het tydens die bevryding van Palmyra van Isis en het die haglike toestand van die antieke stad benadruk.[14]

Gergijef se dodemiskonsert in Tskhinvali, 21 Augustus 2008

Persoonlike lewe

[wysig | wysig bron]

In 1999 het Gergijef getrou met die musikant Natalia Dzebisowa, wat meer as 'n kwarteeu sy junior is, en ook Osseties is. Hulle het drie kinders, twee seuns en 'n dogter. Van tyd tot tyd is daar berig dat Gergijef 'n vriend is van Wladimir Poetin; en daar word gesê dat hulle peetpas van mekaar se kinders is,[15] maar in 'n brief aan The Daily Telegraph het Gergijef die idee verwerp.[16] Die dirigent het ook 'n dogter genaamd Natasja uit 'n vroeëre verhouding met die taalonderwyser Lena Ostowitsj.[1]

Opnames

[wysig | wysig bron]

Gergijef fokus deurgaans op die opneem van die werke van Russiese komponiste, beide opera en simfonies, insluitende die werke van Mikhail Glinka, Pjotr Tsjaikofski, Alexander Borodin, Nikolai Rimski-Korsakof, Sergei Prokofiëf, Dmitri Sjostakowitsj, Igor Strawinski en Rodion Shchedrin. Die meeste van sy opnames, onder die Philips-plaatetiket, is gemaak saam met die Kirof-orkes, maar hy het ook opnames gemaak saam met die Weense Filharmonies Orkes. 'n Onlangse onderneming, die volledige Prokofiëf-simfonieë, is saam met die Londen Simfonieorkes gemaak.[17]

Gergijef het die volledige simfonieë van Gustav Mahler saam met die Londense Simfonieorkes opgeneem, almal tydens lewendige sessies, en uitgereik op die etiket London Symphony Orchestra Live. Dit is op digitale media beskikbaar gestel. In 2009 het Gergijef en die Mariinskiteater 'n Mariinski Live-plaatetiket begin (versprei deur die London Symphony Orchestra Live-etiket), met die eerste twee opnames wat musiek bevat deur Dmitri Sjostakowitsj.[18]

Gergijef se opnames van Prokofiëf se Romeo en Juliet saam met die Londen Simfonieorkes op LSO live in 2010 is gekies as die wenner van die orkestrale kategorie en die Plaat van die Jaar vir die 2011 BBC-musiektydskriftoekennings.[19]

Platelys

[wysig | wysig bron]

Ballette

[wysig | wysig bron]
Plaat-naam Orkes Plaatetiket Plate Jaar van Vrystelling
PROKOFIEV: Romeo and Juliet (complete ballet) Kirov Philips 2 1991
PROKOFIEV: Romeo and Juliet (complete ballet) LSO LSO Live 2 2010
RAVEL: Daphnis et Chloé (complete ballet) (with Pavane pour une infante défunte and Boléro) LSO LSO Live 1 2010
STRAVINSKY: The Firebird (L'Oiseau de feu) (Complete ballet) Kirov Philips 1 1998
STRAVINSKY: The Rite of Spring (Le sacre du printemps) (with Scriabin's The Poem of Ecstasy) Kirov Philips 1 2001
TCHAIKOVSKY: The Sleeping Beauty (complete ballet) Kirov Philips 3 1993
TCHAIKOVSKY: The Nutcracker (complete ballet) Kirov Philips 1 1998
TCHAIKOVSKY: Swan Lake (complete ballet) (Highlights available separately) Mariinsky Decca 2 2007

Operas

[wysig | wysig bron]
Plaat-naam Orkes Plaatetiket Plate Jaar van Vrystelling
BARTÓK: Bluebeard's Castle LSO LSO Live 1 2009
BORODIN: Prince Igor Kirov Philips 3 1995
DONIZETTI: Lucia di Lammermoor Mariinsky Mariinsky Live 2 2011
GLINKA: Ruslan and Ludmila Kirov Philips 3 1997
MUSSORGSKY: Boris Godunov (1869 & 1872 version) Kirov Philips 5 1999
MUSSORGSKY: Khovanshchina Kirov Philips 3 1992
PROKOFIEV: The Love for Three Oranges Kirov Philips 2 2001
PROKOFIEV: Semyon Kotko Kirov Philips 2 2000
PROKOFIEV: The Gambler Kirov Philips 2 1999
PROKOFIEV: The Fiery Angel Kirov Philips 2 1995
PROKOFIEV: War and Peace Kirov Philips 3 1993
PROKOFIEV: Betrothal in a Monastery Kirov Philips 3 1998
RIMSKY-KORSAKOV: Sadko Kirov Philips 3 1994
RIMSKY-KORSAKOV: The Maid of Pskov Kirov Philips 2 1997
RIMSKY-KORSAKOV: The Legend of the Invisible City of Kitezh Kirov Philips 3 1999
RIMSKY-KORSAKOV: Kashchey the Immortal Kirov Philips 1 1999
RIMSKY-KORSAKOV: The Tsar's Bride Kirov Philips 2 1999
SHOSTAKOVICH: The Nose Mariinsky Mariinsky Live 2 2009
STRAVINSKY: Oedipus rex (Comes with Ballet Les noces) Mariinsky Mariinsky Live 1 2010
TCHAIKOVSKY: Pique Dame Kirov Philips 3 1993
TCHAIKOVSKY: Mazeppa Kirov Philips 3 1998
TCHAIKOVSKY: Iolanta Kirov Philips 2 1998
VERDI: La Forza del Destino (1862 original version) Kirov Philips 3 1997
WAGNER: Parsifal Mariinsky Mariinsky Live 4 2010

Orkestrale werke

[wysig | wysig bron]
Plaat-naam Orkes Plaatetiket Plate Jaar van vrystelling
BERLIOZ: Symphonie Fantastique, La Mort de Cléopâtre (Soprano: Olga Borodina) VPO Philips 1 2003
BORODIN: Symphonies No. 1 & 2 RPhO Polygram 1 1991
DEBUSSY: Prélude à l'après-midi d'un faune, La Mer, Jeux LSO LSO Live 1 2011
MAHLER: Symphony No. 1 LSO LSO Live 1 2008
MAHLER: Symphony Nos. 2 & 10 (Adagio) LSO LSO Live 2 2009
MAHLER:Symphony No. 3 LSO LSO Live 2 2008
MAHLER: Symphony No. 4 LSO LSO Live 1 2010
MAHLER: Symphony No. 5 LSO LSO Live 1 2011
MAHLER: Symphony No. 6 LSO LSO Live 1 2008
MAHLER: Symphony No. 7 LSO LSO Live 1 2008
MAHLER: Symphony No. 8 LSO LSO Live 1 2009
MAHLER: Symphony No. 9 LSO LSO Live 1 2011
MUSSORGSKY: Pictures at an Exhibition VPO Philips 1 2002
PROKOFIEV: Scythian Suite, Alexander Nevsky Kirov Philips 1 2003
PROKOFIEV: Completes Symphonies (No. 1–7) (No. 4: 1930 + 1947 Versions) LSO Philips 4 2006
RACHMANINOV: Symphony No. 2 Kirov Philips 1 1994
RACHMANINOV: Symphony No. 2 LSO LSO Live 1 2010
RIMSKY-KORSAKOV: Scheherazade,

BORODIN: In the Steppes of Central Asia, BALAKIREV: Islamey

Kirov Philips 1 2001
SHOSTAKOVICH: The War Symphonies (No. 4–9)

Each one available separately

Kirov Philips 5 2005
SHOSTAKOVICH: Symphonies No. 1 & 15 Mariinsky Mariinsky Live 1 2009
SHOSTAKOVICH: Symphonies No. 2 & 11 Mariinsky Mariinsky Live 1 2010
SHOSTAKOVICH: Symphonies No. 3 & 10 Mariinsky Mariinsky Live 1 2011
SHOSTAKOVICH: Symphonies No. 4, 5 & 6 Mariinsky Mariinsky Live 2 2014
SHOSTAKOVICH: Symphony No. 7 "Leningrad" Mariinsky Mariinsky Live 1 2012
SHOSTAKOVICH: Symphony No. 8 Mariinsky Mariinsky Live 1 2013
STRAVINSKY: The Firebird – SCRIABIN: Prometheus Kirov Philips 1 1998
STRAVINSKY: The Rite of Spring – SCRIABIN: The Poem of Ecstasy Kirov Philips 1 2001
TCHAIKOVSKY: Symphonies No. 4, 5, 6Each one available separately VPO Philips 3 2005
TCHAIKOVSKY: Symphony No. 5 VPO Philips 1 1999
TCHAIKOVSKY: Symphony No. 6, Francesca da Rimini, Romeo and Juliet Kirov Philips 1 2000
TCHAIKOVSKY: 1812 Overture and others Kirov Philips 1 1994
TCHAIKOVSKY: 1812 Overture, Moscow Cantata, Marche Slave, Coronation March, Danish Overture Mariinsky Mariinsky Live 1 2009

Orkestrale werke met soliste

[wysig | wysig bron]
PLAAT-NAAM SOLIS ORKES Plaatetiket PLATE JAAR VAN VRYSTELLING
BRAHMS & KORNGOLD: Violin Concertos Nikolaj Znaider VPO RCA Red Seal 1 2009
Lang Lang: Liszt, My Piano Hero (LISZT: Piano Concerto No. 1) Lang Lang VPO Sony 1 2011
PROKOFIEV: Complete Piano Concertos (No. 1–5) Alexander Toradze Kirov Philips 2 1998
RACHMANINOV: Piano Concerto No.2, Rhapsody on a Theme of Paganini Lang Lang Mariinsky DG 1 2003
RACHMANINOV: Piano Concerto No.3, Rhapsody on a Theme of Paganini Denis Matsuev Mariinsky Mariinsky Live 1 2010
TCHAIKOVSKY & MIASKOVSKY: Violin Concertos Vadim Repin Mariinsky Philips 1 2003
TCHAIKOVSKY: Variation on a Rococo Theme, PROKOFIEV: Sinfonia Concertante Gautier Capuçon Mariinsky Virgin 1 2010

Vokale Werke

[wysig | wysig bron]
ALBUM SOLIS ORKES Plaatetiket PLATE JAAR VAN VRYSTELLING
Tchaikovsky & Verdi Arias Dmitri Hvorostovsky Kirov Philips 1 1990
Tchaikovsky & Verdi Arias Galina Gorchakova Kirov Philips 1 1996
Homage: The Age Of The Diva Renée Fleming Mariinsky Decca 1 2007
Russian Album Anna Netrebko Mariinsky DG 1 2006
PROKOFIEV: Ivan The Terrible Cantata RPhO Philips 1 1998
VERDI: Requiem Kirov Philips 2 2001

Videos

[wysig | wysig bron]

DVD

[wysig | wysig bron]
  • Valery Gergiev in Rehearsal and Performance
  • 60 Minutes: The Wild Man of Music, 2004.
  • Valery Gergiev Conducts the Vienna Philharmonic Orchestra in Prokofiev, Schnittke & Stravinsky, 2003.
  • Verdi: La forza del destino, Marinsky Theatre Orchestra, 1998.
  • Rimsky-Korsakov: Sadko, Kirov Opera, 2006.
  • Puccini: Turandot, Vienna Philharmonic, 2006.
  • Prokofiev: Betrothal in a Monastery, Kirov Opera, 2005.
  • Shostakovich against Stalin, 2005.
  • "All the Russias – a musical journey": a five-part documentary through the tradition and heritage of Russian music.
  • "Gergiev Conducts Brahms: Ein Deutsches Requiem" Kringelborn, Kwiecien, Swedish Radio Choir, Rotterdam Philharmonic, 2008
  • Tschaikovsky: Eugene Onegin; Dmitri Hvorostovsky, Renee Fleming, Ramon Vargas, Metropolitan Opera, 2007

VHS

[wysig | wysig bron]
  • Mussorgsky: Boris Godunov, Kirov Opera, 1993.
  • Tchaikovsky: Pique Dame, Kirov Opera, 1994.
  • Tchaikovsky: Pique Dame, Acts 1 and 2, Kirov Opera, 1992.
  • Mussorgsky: Kovanshchina, Kirov Orchestra, 1994.
  • Prokofiev: Fiery Angel, Polygram Video, 1996.

Eerbewys en toekennings

[wysig | wysig bron]
Russies
  • Orde van Verdienstelikheid vir die Vaderland;
    • 3rde-klas (24 April 2003) – vir besondere bydrae tot musiekkultuur
    • 4de-klas (2 Mei 2008) – vir besondere bydrae tot die ontwikkeling van plaaslike- en wêreldwye musiek en teater, baie jare van kreatiewe aktiwiteit
  • Orde van Vriendskap (12 April 2000) – vir dienste aan die staat, en baie jare van vrugtevolle werk in die velde van kultuur en kuns, 'n groot bydrae tot die versterking van vriendskap en samewerking tussen nasies
  • [[Medalje "Ter herdenking van die 300ste Herdenking van Sint Petersburg" (2003)
  • Dankbaarheid van die President van die Russiese Federasie (15 Januarie 2009) – vir die konsert gegee deur die Mariinski Teater onder die Valery Gergiev ter ondersteuning van slagoffers gedurende die Georgiese-Ossetiaanse konflik conflict
  • Medalje "Vir Dapper Arbeid"]] (Tatarstan) – vir vrugtevolle samewerking met die Republiek van Tatarstan, 'n aktiewe deel in nasionale projekte in die velde van kultuur, besondere bydrae tot die ontwikkeling van plaaslike en wêreldmusiek
  • Held van Arbeid van die Russiese Federasie – vir besondere dienste aan die Staat en sy mense. Die nuwe eerbewyse was geskep op 29 Maart 2013, en eerste toegeken op 1 Mei 2013.[20][21]
Buitelandse toekennings
  • Orde van Sint Mashtots (Armenië, 2000)
  • Groot Offisier van die Orde van Verdienstelikheid van die Italiaanse Republiek (2001)
  • Orde "Danaker" (2001, Kirgistan)
  • Medalje "Dank" (Kirgistan, 1998)
  • Ridder van die Orde van die Nederlandse Leeu (2005)
  • Orde van Prins Yaroslav die Wyse, 5de-klas (Oekraïne, 10 Mei 2006) – 'n aansienlike persoonlike bydrae tot die ontwikkeling van kulturele bande tussen Oekraïne en Rusland, hoë professionalisme en vrugtevolle kreatiewe aktiwiteit
  • Offisier se Kruis van die Orde van Verdienstelikheid van die Federale Republiek van Duitsland (2001)
  • Kommandeur van die Orde van die Leeu van Finland (2006)
  • Offisier van die Erelegioen (Nasionale Orde van die Erelegioen of Ordre national de la Légion d’honneur) (Frankryk, 2007)
  • Orde van Kuns en Lettere (Frankryk)
  • Orde van die Opkomende Son met Goue Strale en Lint (Japan, 2006)
  • Orde "Uatsamonga" (Suid-Ossetië, 29 Januarie 2009) – vir moed en groot patriotisme, onskatbare en waardevolle bystand en ondersteuning aan die mense van Suid-Ossetië gedurende die Georgiese konflik in Augustus 2008.
  • Geëerde Werker van Kasakstan (2011)
  • Silwer-medalje in Valencia, Spanje (2006)
  • Medalje Pro Mikkeli (Mikkeli, Finland, 2005)
  • Medalje Johan van Oldenbarnevelt (2008, Rotterdam, Nederland)
  • Goue Medalje vir Verdienstelikheid aan Kultuur (Gloria Artis) (Pole, 2011)
Godsdienstige toekennings
  • Orde van die Heilige Prins Daniël van Moskou, 3rde-klas (Russies Ortodokse Kerk, 2003)
  • Orde van Sint Wladimir (Oekraïens Ortodokse Kerk, 2001)
  • Medalje van Sint Sergius van Radonezh, 1ste-klas (Russies Ortodokse Kerk, 2010).
Gemeenskapstoekennings
  • Goue Gedenkmedalje "olyftak met Diamante" (die Russies-Armeense (Slawiese) Staatsuniversiteit)
Titels
  • Die Mense se Kunstenaar van Rusland (20 Junie 1996) – vir groot prestasies in kuns
  • Die Mense se Kunstenaar van die Oekraïne (2004)
  • Die Mense se Kunstenaar van Noord-Ossetië – Alania
  • Honorêre burger van Sint Petersburg (2007), Vladikavkaz (2003), Lyon en Toulouse
  • "Dirigent van die Jaar" (1994) toegeken deur 'n jurie van die internasionale organisasie "International Classical Music Awards"
  • UNESCO Kunstenaar vir Vrede (2003)
  • Honorêre Doktor van die Sint Petersburg Staatsuniversiteit
  • Honorêre Professor van die Moskou Staatsuniversiteit (2001)
Toekennings
  • Staatsprys van die Russiese Federasie in die veld van kuns en literatuur in 1993 (7 Desember 1993) en 1998. (4 Junie 1999)
  • Prys toegeken deur die President van die Russiese Federasie in die veld van literatuur en kuns in 2001. (30 Januarie 2002)
  • Wenner van die land se teatrale prys "Goue Masker (Russiese prys)" (vyf kere van 1996 tot 2000)
  • Wenner van die Teater-prys van Sint Petersburg "Goue soffit" (vier kere; 1997, 1998, 2000 en 2003)
  • Russiese opera-prys «Casta diva» vir die beste uitvoering – "Parsifal" (1998)
  • Wenner van die Tsarskoye Selo Kuns-prys (1999)
  • Sjostakowitsj-prys (Yuri Bashmet Stigting, 1997)
  • Koninklike Sweedse Akademie van Musiek, Polêre Musiek-prys (2005)
  • Herbert von Karajan-pryswenner (Baden-Baden, 2006)
  • Laureate van die Stigting van Amerikaans-Russiese Kulturele Samewerking (2006)
  • Polêre Musiek-prys (saam met Led Zeppelin) (2006)
  • DaCapo KlassiK-prys - Dirigent van die Jaar (2014)

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ 1,0 1,1 John O'Mahony (18 September 1999). "Demon king of the pit". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Januarie 2020. Besoek op 18 April 2007.
  2. ↑ Duchen, Jessica (19 Januarie 2007). "Valery Gergiev: Light the red touchpaper, stand back". London, UK: The Independent. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Januarie 2007.
  3. ↑ Norris, Geoffrey (18 Januarie 2007). "A Russian energy import". London, UK: Telegraph. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Augustus 2007.
  4. ↑ Verw. word benodig|date=October 2017
  5. ↑ Verwysing word benodig|date=Oktober 2017
  6. ↑ Tom Service (10 Mei 2004). "LSO/Gergiev". London, UK: The Guardian. Besoek op 18 April 2007.
  7. ↑ Morrison, Richard (24 Mei 2005). "Lightning conductor". London, UK: The Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Mei 2011.
  8. ↑ Charlotte Higgins (14 April 2006). "Russian maestro reveals his plans for the LSO" (in Engels). London, UK: The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Desember 2006. Besoek op 18 April 2007.
  9. ↑ Tim Ashley (16 Januarie 2007). "Gubaidulina" (in Engels). London, UK: The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Julie 2008. Besoek op 18 April 2007.
  10. ↑ Tom Service (20 September 2011). "Everything to play for at the Tchaikovsky competition". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 April 2019. Besoek op 14 Maart 2015.
  11. ↑ Verwysing word benodig|date=Oktober 2017
  12. ↑ Landeshauptstadt München Kulturreferat (2014). "Valery Gergiev Chefdirigent der Münchner Philharmoniker ab 2015". Persberig. Archived from the original on 2 April 2015. https://web.archive.org/web/20150402092409/http://www.muenchen.de/rathaus/Stadtverwaltung/Kulturreferat/Musik/Muenchner_Philharmoniker/Gergiev.html. Besoek op 14 Maart 2015. 
  13. ↑ "Geschichte des Orchesters". Die Münchner Philharmoniker (in Duits). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Maart 2019. Besoek op 14 Oktober 2017.
  14. ↑ Praying for Palmyra: Russian maestro leads orchestra in ruins of ancient city, rt.com; accessed 14 Oktober 2017.
  15. ↑ Mansfield, Susan (15 Augustus 2008). "Reaping the Russian whirlwind - Valery Gergiev". Edinburgh, UK: The Scotsman. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Junie 2011.
  16. ↑ Valery Gergiev (Augustus 2008). "Letters to the Telegraph". The Daily Telegraph (in Engels). London, UK. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Oktober 2017. Besoek op 15 Desember 2008.
  17. ↑ Andrew Clements (23 Junie 2006). "Prokofiev: Symphonies 1–7, LSO/Gergiev" (in Engels). London, UK: The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 April 2008. Besoek op 18 April 2007.
  18. ↑ Verwysing word benodig|date=October 2017
  19. ↑ "BBC Music Magazine Awards - The Results". BBC Music Magazine. 12 April 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Julie 2011.
  20. ↑ "Putin Hands Out First Soviet-Style Awards". sputniknews.com. Sputnik (RIA Novosti). 1 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Mei 2019. Besoek op 16 Junie 2019.
  21. ↑ "Valery Gergiev receives the title of Hero of Labour". mariinsky.ru. Mariinsky Theatre. 1 Mei 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Desember 2013.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Kulturele poste
Voorafgegaan deur
David Khanjian 		Hoofdirigent, Armeense Filharmoniese Orkes
1981–1985 		Opgevolg deur
Rafael Mangassarian
Voorafgegaan deur
Yuri Temirkanov 		Hoofdirigent en musiekdirekteur, Kirov Opera
1988–present 		Opgevolg deur
sittende dirigent
Voorafgegaan deur
Jeffrey Tate 		Hoofdirigent, Rotterdam Filharmoniese Orkes
1995–2008 		Opgevolg deur
Yannick Nézet-Séguin
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Waleri_Gergijef&oldid=2516311"