Wêreldtoetskampioenskap 2019–2021
 Kenteken van die Wêreldtoetskampioenskap | |
| Datums | 1 Augustus 2019 – 23 Junie 2021 |
|---|---|
| Bestuurder | Internasionale Krieketraad (IKR) |
| Krieketformaat | Toetskrieket |
| Toernooiformaat | Liga en eindstryd |
| Gashere | verskeie |
| Kampioen |  Nieu-Seeland (1ste titel) |
| Naaswenner |  Indië |
| Deelnemers | 9 |
| Wedstryde gespeel | 61 |
| Meeste lopies |  Marnus Labuschagne (1675)[1] |
| Meeste paaltjies | Ravichandran Ashwin (71)[2] |
← Geen | |
Die Wêreldtoetskampioenskap 2019–2021 (Engels: 2019–2021 ICC World Test Championship) is van 1 Augustus 2019 tot 23 Junie 2021 beslis. Dit was die eerste Wêreldtoetskampioenskap in toetskrieket wat deur die Internasionale Krieketraad (IKR) aangebied is.[3] Dit het op 1 Augustus 2019 begin met die eerste toets in die As-reeks en geëindig op 23 Junie 2021 met die eindstryd op Rose Bowl, Southampton, Engeland.
Aan die Wêreldtoetskampioenskap 2019–2021 het nege van die destydse twaalf toetslande deelgeneem,[4][5] waarvan elke span ’n toetsreeks teen ses van die ander agt ander spanne gespeel het. Elke reeks het tussen twee en vyf wedstryde behels, dus het elke span ses reekse gespeel (elk drie tuis en weg); daar is egter nie met dieselfde aantal toetswedstryde vir elke span beplan nie. Elke span kon tydens elke reeks ’n maksimum 120 wedstrydpunte insamel en die twee spanne met die meeste wedstrydpunte het in die eindstryd ontmoet.[6] In die geval van ’n gelykop of onbesliste eindstryd sou albei spanne die trofee deel.[6] Die wêreldwye Covid-19-pandemie se invloed op die Wêreldtoetskampioenskap het daartoe gelei dat verskeie wedstryde uitgestel of gekanselleer is. In November 2020 het die IKR aangekondig dat die finaliste bepaal sou word deur die persentasie aan versamelde wedstrydpunte.[7][8]
Van die toetsreekse in die Wêreldtoetskampioenskap was deel van langer aaneenlopende reekse, soos die As-reeks 2019.[6] Van die nege deelnemende spanne sou ook bykomende toetswedstryde in die tydperk speel, wat nie deel was van die Wêreldtoetskampioenskap nie, maar wel van die IKR se Toekomstige Toerprogram vir 2018–23, veral om toetswedstryde aan die drie toetslande te besorg wat nie aan die Wêreldtoetskampioenskap 2019–2021 deelgeneem het nie.[6][9] Op 29 Julie 2019 het die IKR die Wêreldtoetskampioenskap amptelik ingestel.[10]
Op 2 Februarie 2021 het Australië weens die wêreldwye Covid-19-pandemie sy wegreeks teen Suid-Afrika uitgestel, waarvolgens Nieu-Seeland se plek in die eindstryd op Rose Bowl in Southampton gewaarborg was.[11][12] Op 6 Maart 2021 het Indië sy plek in die eindstryd bespreek, nadat hulle Engeland tuis met 3–1 verslaan het.[13] Nieu-Seeland het die eindstryd met agt paaltjies gewen, waarvolgens hulle hul tweede IKR-titel ná die Kampioenetrofee 2000 gewen het.[14]
Tabel[wysig | wysig bron]
| Plek | Span | Toetsreekse | Toetswedstryde | M. pte. | Pte | ± | Pers | Lpp | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rek | Wen | Ver | Onb | Wed | Wen | Ver | Onb | Gel | ||||||||||
| 1 | Indië |
6 | 5 | 1 | 0 | 17 | 12 | 4 | 1 | 0 | 720 | 520 | 0 | 72.2 | 1.577 | |||
| 2 | Nieu-Seeland |
5 | 3 | 1 | 1 | 11 | 7 | 4 | 0 | 0 | 600 | 420 | 0 | 70.0 | 1.281 | |||
| 3 | Australië |
4 | 2 | 1 | 1 | 14 | 8 | 4 | 2 | 0 | 480 | 332 | 4 | 69.2 | 1.392 | |||
| 4 |  Engeland |
6 | 4 | 1 | 1 | 21 | 11 | 7 | 3 | 0 | 720 | 442 | 0 | 61.4 | 1.120 | |||
| 5 |  Suid-Afrika |
5 | 2 | 3 | 0 | 13 | 5 | 8 | 0 | 0 | 600 | 264 | 6 | 44.0 | 0.787 | |||
| 6 |  Pakistan |
5.5 | 3 | 3 | 0 | 12 | 4 | 5 | 3 | 0 | 660 | 286 | 0 | 43.3 | 0.822 | |||
| 7 |  Sri Lanka |
6 | 1 | 3 | 2 | 12 | 2 | 6 | 4 | 0 | 720 | 200 | 0 | 27.8 | 0.729 | |||
| 8 |  Wes-Indië |
6 | 1 | 4 | 1 | 13 | 3 | 8 | 2 | 0 | 720 | 194 | 6 | 26.9 | 0.661 | |||
| 9 |  Bangladesj |
3.5 | 0 | 4 | 0 | 7 | 0 | 6 | 1 | 0 | 420 | 20 | 0 | 4.8 | 0.601 | |||
| Laaste keer hersien: 22 Junie 2021.[15] | ||||||||||||||||||
Toetsreekse[wysig | wysig bron]
| Begin | Tuisspan | Wegspan | Uitslae | Punte |
|---|---|---|---|---|
| 2019-seisoen | ||||
| 1 Augustus 2019 | Engeland
|
Australië
|
2–2 [5] | 56–56 |
| 14 Augustus 2019 | Sri Lanka
|
Nieu-Seeland
|
1–1 [2] | 60–60 |
| 22 Augustus 2019 | Wes-Indië
|
Indië
|
0–2 [2] | 0–120 |
| 2019/20-seisoen | ||||
| 2 Oktober 2019 | Indië
|
Suid-Afrika
|
3–0 [3] | 120–0 |
| 14 November 2019 | Indië
|
Bangladesj
|
2–0 [2] | 120–0 |
| 21 November 2019 | Australië
|
Pakistan
|
2–0 [2] | 120–0 |
| 11 Desember 2019 | Pakistan
|
Sri Lanka
|
1–0 [2] | 80–20 |
| 12 Desember 2019 | Australië
|
Nieu-Seeland
|
3–0 [3] | 120–0 |
| 26 Desember 2019 | Suid-Afrika
|
Engeland
|
1–3 [4] | 30–90 |
| 7 Februarie 2020 | Pakistan
|
Bangladesj
|
(1–0) [2] | |
| 21 Februarie 2020 | Nieu-Seeland
|
Indië
|
2–0 [2] | 120–0 |
| 2020-seisoen | ||||
| 8 Julie 2020 | Engeland
|
Wes-Indië
|
2–1 [3] | 80–40 |
| 5 Augustus 2020 | Engeland
|
Pakistan
|
1–0 [3] | 66–26 |
| 2020/21-seisoen | ||||
| 3 Desember 2020 | Nieu-Seeland
|
Wes-Indië
|
2–0 [2] | 120–0 |
| 17 Desember 2020 | Australië
|
Indië
|
1–2 [4] | 40–70 |
| 26 Desember 2020 | Nieu-Seeland
|
Pakistan
|
2–0 [2] | 120–0 |
| 26 Desember 2020 | Suid-Afrika
|
Sri Lanka
|
2–0 [2] | 120–0 |
| 14 Januarie 2021 | Sri Lanka
|
Engeland
|
0–2 [2] | 0–120 |
| 26 Januarie 2021 | Pakistan
|
Suid-Afrika
|
2–0 [2] | 120–0 |
| 3 Februarie 2021 | Bangladesj
|
Wes-Indië
|
0–2 [3] | 0–120 |
| 5 Februarie 2021 | Indië
|
Engeland
|
3–1 [4] | 90–30 |
| 21 Maart 2021 | Wes-Indië
|
Sri Lanka
|
0–0 [2] | 40–40 |
| 21 April 2021 | Sri Lanka
|
Bangladesj
|
1–0 [3] | 80–20 |
| 10 Junie 2021 | Wes-Indië
|
Suid-Afrika
|
0–2 [2] | (−6)–120 |
| Weens die Covid-19-pandemie gekanselleer | ||||
| 2019/20 | Bangladesj
|
Australië
|
[2] | |
| 2020 | Bangladesj
|
Nieu-Seeland
|
[2] | |
| 2020/21 | Suid-Afrika
|
Australië
|
[2] | |
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ (en) "Records in ICC World Test Championship, 2019–2021 – Most runs". ESPNcricinfo. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) "Records in ICC World Test Championship, 2019–2021 – Most wickets". ESPNcricinfo. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) Daniel Brettig (13 Oktober 2017). "Test, ODI leagues approved by ICC Board". ESPNcricinfo. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) "Schedule for inaugural World Test Championship announced". Internasionale Krieketraad. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) Andrew Ramsey (20 Junie 2018). "Aussies to host Afghans as part of new schedule". Krieket Australië. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 (en) Nagraj Gollapudi (29 Julie 2019). "FAQs – What happens if World Test Championship final ends in a draw or tie?". ESPNcricinfo. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) Osman Samiuddin (15 November 2020). "World Test Championship finalists to be decided by percentage of points earned". ESPNcricinfo. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) "ICC announces altered points system for World Test Championship". ESPNcricinfo. 19 November 2020. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) "Men's Future Tour Programme 2018–2023 released". Internasionale Krieketraad. 20 Junie 2018. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) "ICC launches World Test Championship". Internasionale Krieketraad. 29 Julie 2019. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) "Cricket: Australia postpone South Africa tour over Covid-19 fears, hosts express disappointment". Scroll.in. 2 Februarie 2021. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) "Scenarios: Who will face New Zealand in the WTC final?". Internasionale Krieketraad. 2 Februarie 2021. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) Stephan Shemilt (6 Maart 2021). "India v England: Axar Patel and Ravichandran Ashwin seal series for hosts". BBC. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) Sidharth Monga (23 Junie 2021). "Under the radar no more, New Zealand trump India to become Test world champions". ESPNcricinfo. Besoek op 16 Junie 2023.
- ↑ (en) "ICC World Test Championship 2019–2021 Table". ESPNCricinfo. Besoek op 16 Junie 2023.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
| Wêreldtoetskampioenskap | 
|
||
|---|---|---|---|
|
Wêreldtoetskampioenskap 2019–2021 • Wêreldtoetskampioenskap 2021–2023 • Wêreldtoetskampioenskap 2023–2025 • 2025–2027 • 2027–2029 • 2029–2031 | |||