1991 Formule Een-seisoen

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
1991 FIA Formule Een Wêreldkampioenskapseisoen
Vorige: 1990 Volgende: 1992
Indeks van wedrenne volgens land en seisoen.
Ayrton Senna het sy derde en laaste jaerstitel in 1991 gewen

Die 1991 Formule 1-seisoen was die 42ste FIA Formule Een Wêreldkampioenskapseisoen. Dit het op 10 Maart begin en op 3 November ná sestien wedrenne geëindig.

Ayrton Senna het vir die derde (en laaste) keer wêreldkampioen geword. Die voormalige wêreldkampioen Nelson Piquet het sy laaste Grand Prix in Kanada gewen en aan die einde van die seisoen uit Formule 1 getree. Jordan-Ford en Modena-Lamborghini het vir die eerste keer as deelnemers ingeskryf. Michael Schumacher het sy buiging by die Belgiese Grand Prix Formule 1 vir die Jordan-span gemaak.

Daar was 34 inskrywings, dus was voorafkwalifikasie steeds nodig. Slegs 30 motors is toegelaat in die kwalifisering, en 26 in die wedren. Vir die laaste keer het twee spanne ingeskryf met slegs een motor, naamlik Coloni-Ford en Fondmetal-Ford. Aan die einde van die seisoen het Coloni-Ford, Modena-Lamborghini en AGS-Ford van die toneel verdwyn.

Kalender[wysig | wysig bron]

Rondte Grand Prix Baan Plek Datum
1 Verenigde State Grand Prix Phoenix straatrenbaan Phoenix, Arizona 10 Maart
2 Brasiliaanse Grand Prix José Carlos Pace-renbaan São Paulo 24 Maart
3 San Marino Grand Prix Enzo en Dino Ferrari-renbaan Imola 28 April
4 Monaco Grand Prix Monaco-renbaan Monte Carlo 12 Mei
5 Kanadese Grand Prix Gilles Villeneuve-renbaan Montréal (Quebec) 2 Junie
6 Meksikaanse Grand Prix Autódromo Hermanos Rodríguez Meksikostad 16 Junie
7 Franse Grand Prix Nevers Magny-Cours-renbaan Magny Cours 7 Julie
8 Britse Grand Prix Silverstone-renbaan Silverstone 14 Julie
9 Duitse Grand Prix Hockenheimring Hockenheim 28 Julie
10 Hongaarse Grand Prix Hungaroring Mogyorod 11 Augustus
11 Belgiese Grand Prix Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot 25 Augustus
12 Italiaanse Grand Prix Autodromo Nazionale di Monza Monza 8 September
13 Portugese Grand Prix Estoril-renbaan Estoril 22 September
14 Spaanse Grand Prix Circuit de Barcelona-Catalunya Montmelo 29 September
15 Japannese Grand Prix Suzuka Internasionale Renbaan Suzuka 20 Oktober
16 Australiese Grand Prix Adelaide Straatbaan Adelaide 3 November

Uitslae en puntestand[wysig | wysig bron]

Rondte Grand Prix Voorste wegspring Vinnigste ronde Wenner Wen- vervaardiger Bande Verslag
1 Verenigde State Grand Prix Ayrton Senna Jean Alesi Ayrton Senna McLaren-Honda G Verslag
2 Brasiliaanse Grand Prix Ayrton Senna Nigel Mansell Ayrton Senna McLaren-Honda G Verslag
3 Vlag van San Marino San Marino Grand Prix Ayrton Senna Gerhard Berger Ayrton Senna McLaren-Honda G Verslag
4 Monaco Grand Prix Ayrton Senna Alain Prost Ayrton Senna McLaren-Honda G Verslag
5 Kanadese Grand Prix Riccardo Patrese Nigel Mansell Nelson Piquet Benetton-Ford P Verslag
6 Meksikaanse Grand Prix Riccardo Patrese Nigel Mansell Riccardo Patrese Williams-Renault G Verslag
7 Franse Grand Prix Riccardo Patrese Nigel Mansell Nigel Mansell Williams-Renault G Verslag
8 Britse Grand Prix Nigel Mansell Nigel Mansell Nigel Mansell Williams-Renault G Verslag
9 Duitse Grand Prix Nigel Mansell Riccardo Patrese Nigel Mansell Williams-Renault G Verslag
10 Hongaarse Grand Prix Ayrton Senna Bertrand Gachot Ayrton Senna McLaren-Honda G Verslag
11 Belgiese Grand Prix Ayrton Senna Roberto Moreno Ayrton Senna McLaren-Honda G Verslag
12 Italiaanse Grand Prix Ayrton Senna Ayrton Senna Nigel Mansell Williams-Renault G Verslag
13 Portugese Grand Prix Riccardo Patrese Nigel Mansell Riccardo Patrese Williams-Renault G Verslag
14 Spaanse Grand Prix Gerhard Berger Riccardo Patrese Nigel Mansell Williams-Renault G Verslag
15 Japannese Grand Prix Gerhard Berger Ayrton Senna Gerhard Berger McLaren-Honda G Verslag
16 Australiese Grand Prix Ayrton Senna Gerhard Berger Ayrton Senna McLaren-Honda G Verslag

Puntetelling[wysig | wysig bron]

Punte is toegeken aan die top ses geklassifiseerde jaers.

Posisie 0 1ste 0 0 2de 0 0 3de 0 0 4de 0 0 5e 0 0 6de 0
Punte 10 6 4 3 2 1