2014 Formule Een-seisoen

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jump to navigation Jump to search
WPF1logo.png
F1 logo.png
2014 FIA Formule Een Wêreldkampioenskapseisoen
Vorige: 2013 Volgende: 2015
Indeks van wedrenne volgens land en seisoen.

Die Formule Een-seisoen van 2014 was die 65ste seisoen van die Formule Eenkampioenskap en is oor 19 Grand Prix-wedrenne beslis.

Lewis Hamilton, die 2014 wêreldbestuurderskampioen.
Die Mercedes F1 W06 Hybrid, die verdedigende renmotor in die Wêreldvervaardigerskampioenskapsreeks.

Kalender[wysig | wysig bron]

Rondte Ren Datum Wenjaer Wenmotor Verslag
1. Vlag van Australië Australiese Grand Prix 16 Maart Vlag van Duitsland Nico Rosberg Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
2 Vlag van Maleisië Maleisiese Grand Prix 30 Maart Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
3. Vlag van Bahrein Bahreinse Grand Prix 6 April Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
4. Vlag van Volksrepubliek China Chinese Grand Prix 20 April Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
5. Vlag van Spanje Spaanse Grand Prix 11 Mei Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
6. Vlag van Monaco Monaco Grand Prix 25 Mei Vlag van Duitsland Nico Rosberg Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
7. Vlag van Kanada Kanadese Grand Prix 8 Junie Vlag van Australië Daniel Ricciardo Vlag van Oostenryk Red Bull-Renault Verslag
8. Vlag van Oostenryk Oostenrykse Grand Prix 22 Junie Vlag van Duitsland Nico Rosberg Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
9. Vlag van Verenigde Koninkryk Britse Grand Prix 6 Julie Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
10. Vlag van Duitsland Duitse Grand Prix 20 Julie Vlag van Duitsland Nico Rosberg Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
11. Vlag van Hongarye Hongaarse Grand Prix 27 Julie Vlag van Australië Daniel Ricciardo Vlag van Oostenryk Red Bull-Renault Verslag
12. Vlag van België Belgiese Grand Prix 24 Augustus Vlag van Australië Daniel Ricciardo Vlag van Oostenryk Red Bull-Renault Verslag
13. Vlag van Italië Italiaanse Grand Prix 7 September Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
14. Vlag van Singapoer Singapoerse Grand Prix 21 September Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
15. Vlag van Japan Japannese Grand Prix 5 Oktober Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
16. Vlag van Rusland Russiese Grand Prix 12 Oktober Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
17. Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State Grand Prix 2 November Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
18. Vlag van Brasilië Brasiliaanse Grand Prix 9 November Vlag van Duitsland Nico Rosberg Vlag van Duitsland Mercedes Verslag
19. Vlag van Verenigde Arabiese Emirate Aboe Dhabi Grand Prix 23 November Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton Vlag van Duitsland Mercedes Verslag

Spanne[wysig | wysig bron]

Span Vervaardiger Onderstel Enjin Bande No.[1] Renjaers Rondtes Toets-
bestuurders
Vlag van Maleisië Caterham F1-span Caterham Renault CT05[2] Renault Energy
F1-2014[3][4] 		P 9
46
10
45 		Vlag van Swede Marcus Ericsson[5]
Vlag van Verenigde Koninkryk Will Stevens[6]
Vlag van Japan Kamui Kobayashi[5][7]
Vlag van Duitsland André Lotterer[8][9] 		1–16
19
1–11, 13–16, 19
12 		Vlag van Verenigde State van Amerika Alexander Rossi[10]
Vlag van Spanje Roberto Merhi[7]
Vlag van Nederland Robin Frijns[11]
Vlag van Italië Scuderia Ferrari Ferrari F14-T Ferrari 059/3[12] P 7
14 		Vlag van Finland Kimi Räikkönen[13]
Vlag van Spanje Fernando Alonso[14] 		1–19
1–19
Vlag van Indië Sahara Force India F1-span Force India-Mercedes VJM07 Mercedes PU106A Hybrid P 11
27 		Vlag van Meksiko Sergio Pérez
Vlag van Duitsland Nico Hülkenberg 		1–19
1–19
Vlag van Verenigde Koninkryk Lotus F1-span Lotus-Mercedes E22 Mercedes PU106A Hybrid P 8
13 		Vlag van Frankryk Romain Grosjean
Vlag van Venezuela Pastor Maldonado 		1–19
1–19
Vlag van Verenigde Koninkryk Manor Marussia F1-span Marussia-Ferrari MR03 Ferrari 059/3 P 4
17 		Vlag van Verenigde Koninkryk Max Chilton
Vlag van Frankryk Jules Bianchi 		1–16
1–15
Vlag van Verenigde Koninkryk McLaren-Mercedesspan McLaren-Mercedes MP4-29 Mercedes PU106A Hybrid P 20
22 		Vlag van Denemarke Kevin Magnussen
Vlag van Verenigde Koninkryk Jenson Button 		1–19
1–19
Vlag van Duitsland Mercedes AMG Petronas F1-span Mercedes F1 W05 Hybrid Mercedes PU106A Hybrid P 6
44 		Vlag van Duitsland Nico Rosberg
Vlag van Verenigde Koninkryk Lewis Hamilton 		1–19
1–19
Vlag van Oostenryk Infiniti Red Bull Racing Red Bull-Renault RB10 Renault Energy F1-2014 P 1
3 		Vlag van Duitsland Sebastian Vettel
Vlag van Australië Daniel Ricciardo 		1–19
1–19
Vlag van Switserland   Sauber F1-span Sauber-Ferrari Sauber C33 Ferrari 059/3 P 21
99 		Vlag van Meksiko Esteban Gutiérrez
Vlag van Duitsland Adrian Sutil 		1–19
1–19
Vlag van Italië Scuderia Toro Rosso Toro Rosso-Renault STR9 Renault Energy F1-2014 P 25
26 		Vlag van Frankryk Jean-Éric Vergne
Vlag van Rusland Daniil Kvyat 		1–19
1–19 		Vlag van Nederland Max Verstappen
Vlag van Verenigde Koninkryk Williams Martini Racing Williams-Mercedes FW36 Mercedes PU106A Hybrid P 19
77 		Vlag van Brasilië Felipe Massa
Vlag van Finland Valtteri Bottas 		1–19
1–19

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ "FIA revises final 2009 entry list". Autosport.com. Haymarket Publications. 2009-03-26. Besoek op 2009-03-26. 
  2. ↑ “So, CT05 is up and running....”. Caterham F1 Team: 28 Januarie 2014. URL besoek op 28 Januarie 2014.
  3. ↑ “Caterham to retain Renault engines in 2014”. GPUpdate: 24 Mei 2013. URL besoek op 24 Mei 2013.
  4. ↑ “Renault unveil 2014 turbo engine”. Formula One World Championship Limited: 21 Junie 2013. URL besoek op 20 Oktober 2013.
  5. ↑ 5,0 5,1 Beer, Matt (21 Januarie 2014). "Caterham signs Kobayashi, Ericsson for 2014 Formula 1 season". Autosport.com. Haymarket Publications. Besoek op 21 Januarie 2014. Caterham has signed grand prix returnee Kamui Kobayashi and GP2 graduate Marcus Ericsson for the 2014 Formula 1 season. 
  6. ↑ Collantine, Keith (20 November 2014). "Will Stevens to make F1 race debut in Abu Dhabi". F1Fanatic.co.uk. Besoek op 20 November 2014. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Collantine, Keith (4 September 2014). "Kobayashi returns as Merhi get Caterham practice debut". F1 Fanatic. Keith Collantine. Besoek op 4 September 2014. 
  8. ↑ Collantine, Keith (20 Augustus 2014). "Lotterer confirmed in Kobayashi's seat at Spa". F1 Fanatic. Keith Collantine. Besoek op 20 Augustus 2014. 
    TBA
  9. ↑ Collantine, Keith (20 Augustus 2014). "2014 F1 drivers and teams". F1 Fanatic. Keith Collantine. Besoek op 21 Augustus 2014. 
  10. ↑ Noble, Jonathan (25 April 2014). "American Alexander Rossi to get F1 outings in Canada, USA". Autosport.com. Haymarket Publications. Besoek op 30 April 2014. 
  11. ↑ “2014 Gulf Air Bahrain Grand Prix — Free Practice 1 Results”. Formula One Management. URL besoek op 5 April 2014.
  12. ↑ “Presentation of the new Ferrari power unit”. ferrari.com. Scuderia Ferrari: 20 Desember 2013. URL besoek op 20 Desember 2013.
  13. ↑ "Official: Räikkönen seals Ferrari return". GPUpdate. GPUpdate. 11 September 2013. Besoek op 11 September 2013. 
  14. ↑ "Fernando Alonso signs new Ferrari contract". BBC Sport. BBC. 8 Maart 2012. Besoek op 19 Mei 2012. 
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=2014_Formule_Een-seisoen&oldid=1789159"