4de Oscar-toekenningsaand

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
  4de Oscar-toekenningsaand 

Datum 10 November 1931
Plek Biltmore Hotel,
Los Angeles
Aanbieder Lawrence Grant
Pryse & benoemings
Beste rolprent  Cimarron
Meeste pryse  Cimarron (3)
Meeste benoemings  Cimarron (7)
Lionel Barrymore.

Die 4de Oscar-toekenningsaand is deur die Academy of Motion Picture Arts and Sciences gehou om erkenning te gee aan rolprente tussen 1 Augustus 1930 en 31 Julie 1931.

Op die seremonie het die negejarige Jackie Cooper, wat vir beste akteur in Skippy benoem is, aan die slaap geraak op die skouer van Marie Dressler, ’n benoemde vir beste aktrise. Toe Dessler as die wenner aangekondig word, moes Cooper na sy ma se skoot geskuif word.

Cimarron was die eerste Wilde Weste-prent wat ’n Oscar vir beste prent gewen het en was vir 59 jaar die enigste een (totdat Dances with Wolves in 1990 gewen het). Dit was ook die eerste rolprent met sewe benoemings en die eerste prent wat meer as twee Oscars gewen het.

Jackie Cooper was die eerste kinderster wat benoem is en was vir die volgende amper 50 jaar die jongste. Hy was die tweede jongste benoemde ooit en die enigste ster onder 18 wat vir beste akteur benoem is.

Cimarron en A Free Soul was boonop die eerste twee prente wat benoemings vir meer as een toneelspeler gekry het.

Hier volg ’n lys van die wenners en benoemdes (die wenners word eerste genoem):

Wenners en benoemdes van die 4de Oscar-toekenningsaand
Beste produksie Beste regisseur
  • William LeBaron vir RKO Pictures – Cimarron
    • Winfield Sheehan vir Fox Film Corporation – East Lynne
    • Howard Hughes vir United Artists – The Front Page
    • Adolph Zukor vir Paramount Pictures – Skippy
    • Irving Thalberg vir Metro-Goldwyn-Mayer – Trader Horn
  • Norman Taurog – Skippy
    • Clarence Brown – A Free Soul
    • Lewis Milestone – The Front Page
    • Wesley Ruggles – Cimarron
    • Josef von Sternberg – Morocco
Beste akteur Beste aktrise
Beste storie Beste verwerkte draaiboek
  • The Dawn Patrol – John Monk Saunders
    • The Doorway to Hell – Rowland Brown
    • Laughter – Harry d'Abbadie d'Arrast, Douglas Doty en Donald Ogden Stewart
    • The Public Enemy – John Bright en Kubec Glasmon
    • Smart Money – Lucien Hubbard en Jose Jackson
  • Cimarron – Howard Estabrook
    • The Criminal Code – Seton I. Miller en Fred Niblo jr.
    • Holiday – Horace Jackson
    • Little Caesar – Francis Edward Faragoh en Robert N. Lee
    • Skippy – Joseph L. Mankiewicz en Sam Mintz
Beste klankopname
  • Paramount Publix Studios-klankafdeling
    • MGM Studios-klankafdeling
    • RKO Radio Studio-klankafdeling
    • Samuel Goldwyn-United Artists Studio-klankafdeling
Beste redigering Beste kinematografie
  • Cimarron – Max Rée
    • Just Imagine – Stephen Goosson en Ralph Hammeras
    • Morocco – Hans Dreier
    • Svengali – Anton Grot
    • Whoopee! – Richard Day
  • Tabu – Floyd Crosby
    • Cimarron – Edward Cronjager
    • Morocco – Lee Garmes
    • The Right to Love – Charles Lang
    • Svengali – Barney McGill

Verwysings[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]