Kepler Wessels

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Kepler Wessels
Volle naam Kepler Wessels
Gebore 14 September 1957 (1957-09-14) (66 jaar oud)
Bloemfontein, Oranje-Vrystaat, Suid-Afrika
Kolfstyl Linkshandig
Boulstyl Regterarm bybreek, Regterarm medium
Rol Kolwer
Familie Riki Wessels (seun)
Internasionale geskiedenis
Nasionale span Suid-Afrika
  Australië
Toetsdebuut (no 317/246) 26 November 1982 
Australië v Engeland
Laaste Toets 18 Augustus 1994 
Suid-Afrika v Engeland
EDI debuut (no 71/11) 9 Januarie 1983 
Australië v Nieu-Seeland
Laaste EDI 28 Oktober 1994 
Suid-Afrika v Pakistan
Eersterangse spaninligting
Jaar(e) Span
1973/74–1975/76 Oranje-Vrystaat
1976–1980 Sussex
1976/77 Westelike Provinsie
1977/78 Noord-Transvaal
1979/80–1985/86 Queensland
1986/87–1997/98 Oostelike Provinsie
1998/99–1999/00 Griekwaland-Wes
Loopbaanstatistiek
Kompetisie Toetse EDI 1e rang A-lys
Wedstryde 40 109 316 337
Lopies aangeteken 2788 3367 24738 12503
Kolfgemiddeld 41.00 34.35 50.58 41.53
100s/50s 6/15 1/26 66/132 15/90
Hoogste telling 179 107 254 146
Aflewerings geboul 90 90 1416 1327
Paaltjies 0 18 13 36
Boulgemiddeld 37.00 44.15 31.11
5 paaltjies in 'n kolfbeurt 0 0 0
10 paaltjies in 'n wedstryd 0 0 0
Beste boulontleding 2/16 2/25 4/24
Vangskote/Stonkings 30/– 49/– 268/– 151/–
Bron: Cricinfo, 10 November 2008

Kepler Christoffel Wessels (gebore 14 September 1957) is 'n Suid-Afrikaans-Australiese krieketkommentator en voormalige krieketspeler wat Suid-Afrika aangevoer het nadat hy 24 toetse vir Australië gespeel het.[1] Hy het onder meer tydens die Krieketwêreldbeker 1983 vir Australië gespeel. Later het hy tydens die Krieketwêreldbeker 1992 vir Suid-Afrika gespeel, waar hy spankaptein was. Sedert sy aftrede is hy 'n mededingende rolbalspeler.[2]

Hy was 'n linkshandige aanvangskolwer. Hy het eersterangse krieket vir Oranje-Vrystaat, Westelike Provinsie, Noord-Transvaal, Oostelike Provinsie en Griekwaland-Wes in Suid-Afrika gespeel, vir Queensland in Australië en Sussex in Engeland. In 2008 het hy die Indiese Premierliga-franchise Chennai Super Kings afgerig en later teruggekeer na afrigting in Suid-Afrika.

As jong krieketspeler het Wessels sy eerste honderdtal op die ouderdom van nege aangeteken en is in dieselfde jaar in die Vrystaatse o.13-span opgeneem, met tellings van 80, 80, 88 en 121 teen spelers wat vier jaar ouer is. Teen die einde van 1969 was sy kolfgemiddelde vir Grey-kollege (ná nege beurte) 259.59. Hy is gekies om die Vrystaatse skolespan vir vyf agtereenvolgende seisoene by die gesogte Nuffieldweek te verteenwoordig; en is drie keer vir die Suid-Afrikaanse skolespan gekies, die derde seisoen as kaptein.

Hy het sy eerste eersterangse wedstryd op die ouderdom van 16 gespeel, op nommer nege gekolf en 32 vir Oranje-Vrystaat gemaak in 'n span wat deur die toetsveteraan Colin Bland aangevoer is. Op 18 het hy professioneel in Engeland gespeel en die kolfwerk vir Sussex geopen.

Kaptein van die 'nuwe' Suid-Afrika[wysig | wysig bron]

Met apartheid wat in 1991 beëindig is in Suid-Afrika, het die Internasionale Krieketraad eenparig die verbod om teen Suid-Afrika te speel verwyder. Gevolglik kon Suid-Afrika daarna toets- en eendag-internasionale krieket speel.

Die Krieketwêreldbeker 1992[wysig | wysig bron]

Toe Suid-Afrika sy eerste toets sedert Maart 1970 gespeel het, was tien van die elf spelers nuwelinge. Op 34 het Wessels beide die eersterangse ervaring van tydgenote soos Clive Rice en Jimmy Cook gehad, maar ook ervaring op toetsvlak wat geen ander Suid-Afrikaanse speler gehad het nie. As gevolg van hierdie geloofsbriewe is hy as kaptein gekies van 'n onervare Suid-Afrikaanse span na die Krieketwêreldbeker 1992, wat die land se terugkeer na amptelike internasionale krieket sou inlui. Die besluit om Wessels as kaptein aan te wys bo plaaslike helde soos Rice en Cook (wat albei nie eens die span gehaal het nie) is deur wydverspreide omstredenheid begroet. Meer as 10 000 handtekeninge is ingesamel vir 'n petisie teen die weglating van Rice en Cook, terwyl 71 persent van die provinsiale spelers aan die Sunday Times in Suid-Afrika gesê het dat hulle geen vertroue in die keurders het nie.[3]

Ten spyte van die plaaslike verontwaardiging het Wessels die onbekende Suid-Afrikaanse span in die toernooi aangevoer. Hulle het teen Australië in hul openingswedstryd gespeel, wat waarskynlik die grootste verrassing van die toernooi was, deur die gashere met nege paaltjies te klop. Die skouspelagtige oorwinning is egter gevolg deur agtereenvolgende nederlae teen Nieu-Seeland en Sri Lanka. Weereens het kritiek teen Wessels in Suid-Afrika begin toeneem, met baie ontleders wat geglo het dat Suid-Afrika se probleme veroorsaak is deur die kaptein se konserwatiewe benadering tot eendagkrieket. Suid-Afrika het bitter nodig gehad om hul volgende wedstryd teen Wes-Indië te wen en die Suid-Afrikaners het, danksy 'n sterk boulaanval op hul kolwers, die oorwinning behaal. Hulle het hul oorblywende wedstryde teen Pakistan en Zimbabwe gewen, maar teen Engeland verloor. Die laaste groepwedstryd teen Indië was nou noodsaaklik as hulle die halfeindrondte van die toernooi wou haal. Reënvertragings het veroorsaak dat die wedstryd 30 boulbeurte per span gespeel is en Suid-Afrika kon weereens die oorwinning behaal nadat Indië 'n indrukwekkende teiken gestel het. Wessels en sy span sou teen Engeland in Sydney speel.

Die halfeindstryd teen Engeland het op 22 Maart 1992 op die Sydney-krieketveld plaasgevind. Engeland het 'n totaal van 252 vir 6 (in 45 boulbeurte) behaal en Suid-Afrika het 'n lopietempo van 5.62 benodig om te wen. Met 13 balle oor in die wedstryd het hulle nog 22 lopies nodig gehad, toe reën skielik oor Sydney begin uitsak het. Twee boulbeurte (of 12 balle) is verloor en toe spel hervat word, is Suid-Afrika se nuwe teiken bereken deur die aantal lopies af te trek wat Engeland in hul twee mins produktiewe boulbeurte aangeteken het (dié wat altesaam net een lopie was). Suid-Afrika het dus 21 lopies van een bal benodig, hoewel die telbord aanvanklik 'n teiken van 22 vertoon het. Die laaste bal is gespeel met die kolwer Brian MacMillan wat 'n enkellopie aangeteken het en Suid-Afrika het die halfeindstryd met 19 lopies verloor. Die span het 'n ere-rondte om die Sydney-krieketveld gedoen, wat een van die mees blywende beelde van die toernooi verskaf het.

Onvermoë om eendagkrieket te speel[wysig | wysig bron]

Wessels is by tye hewig gekritiseer vir sy beweerde onvermoë om eendagkrieket te speel. Alhoewel hy 109 eendag-internasionale wedstryde vir beide Australië en Suid-Afrika gespeel het, het hy gemiddeld slegs 34.35, teen 'n treftempo van 55.3, en slegs een eendag-honderdtal in sy loopbaan aangeteken.

Kapteinskap[wysig | wysig bron]

Tydens die Curriebeker-eindstryd 1989 in Port Elizabeth het Wessels die Suid-Afrikaanse krieketowerhede onthuts deur sy span van die Oostelike Provinsie tot laat in die derde dag te laat kolf, sonder om sy eerste beurt gesluit te verklaar. Hy is daarvan beskuldig dat hy die wedstryd versmoor en wat veronderstel was om die jaarlikse pronkstuk van Suid-Afrikaanse krieket te wees, verwoes het deur nie sy teenstanders, Transvaal, 'n regverdige kans te gun om te kolf nie. Die besluit was egter die regte een vanuit 'n Oostelike Provinsie-oogpunt, aangesien die tuisspan daarin geslaag het om Transvaal teen die vyfde dag twee keer uit te boul en sodoende met 'n beurt en 103 lopies te wen.

As kaptein van die nasionale span is Wessels eweneens gekritiseer omdat hy te konserwatief in Suid-Afrika se eerste toetsreeks sedert hertoelating tot internasionale krieket gespeel het. Hoewel Suid-Afrika die tuisreeks teen Indië met 1–0 gewen het, het ondersteuners en kritici hul potlode skerp gemaak en die kaptein genadeloos aangeval oor sy span se oënskynlike gebrek aan passie en ambisie. Veral die vierde toets in Kaapstad is regoor die krieketwêreld veroordeel. Die twee spanne het 'n totaal van 795 lopies in 433.4 boulbeurte aangeteken, teen 'n gemiddeld van slegs 1,83 lopies per boulbeurt, om gelykop te eindig. Wessels het in sy biografie oor die kritiek kommentaar gelewer en gesê: “Dit was amper asof hulle gedink het ons moet elke reeks met 4–0 wen. Hulle verstaan eenvoudig nie dat moderne toetskrieket taai en mededingend is nie.” [3]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (en) "Individuals who played for two countries". ESPNcricinfo. Besoek op 4 Desember 2021.
  2. (en) "Kepler Wessels opens up about World Series Cricket, cage fighting and new bowls career". Courier Mail. 25 Junie 2016.
  3. 3,0 3,1 (en) E. Griffiths (1994). Kepler: A Biography. Johannesburg: Pelham Books. ISBN 0-7207-2045-1.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]