Levant

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Ligging van die Levant
██ Lande en streke van die Levant volgens die wyer, historiese betekenis (gelykstaande aan die oostelike Middellandse See)[1][2][3] ██ Lande van die Levant soos in die 20ste eeu beskou (gelykstaande aan Sirië-Palestina)[1] ██ Lande en streke soms ingesluit volgens die moderne definisie

Die Levant (Arabies: المشرق /ʔal-maʃriq/; Italiaans vir: "sonop") is 'n geografiese term wat soms gebruik word om na die lande van die oostelike Middellandse See te verwys, wat alle gebiede oos van Italië insluit, veral die kusgebied van Klein-Asië, Libanon, Sirië en Egipte. Die historiese gebruik van die term beperk die geografiese gebied van die Levant tot die kusgebiede en die agterland, wat groot dele van die huidige Sirië, Jordanië, Libanon en Israel insluit.

Die Levant word deur die uitgebreide seehandel van Italiaanse stadstate in die tydperk van die kruistogte 'n belangrike handelsplek vir Middeleeuse Europa en hanteer veral handelsware uit Oosterse lande, wat oor die Indiese Oseaan en die karavaanroetes vervoer is, en die Europese uitvoerprodukte soos linnegoed. Die handel met die Levant maak van hawens soos Genua en Venesië welvarende stede. Die handel kom later tot stilstand a.g.v. die magsuitbreiding van die Ottomaanse Ryk en sy ekonomiese blokkade, wat teen die middel van die 15de eeu begin. Met die ontdekking van nuwe seeroetes tydens die 15de en 16de eeu word die Levant heelaas minder belangrik.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 The Oxford Encyclopedia of Ancient Greece and Rome, Volume 1, p247, "Levant"
  2. Microsoft Encarta (2009) "Levant"
  3. Oxford Dictionaries Online. "Levant". Oxford University Press. Besoek op 4 April 2015.