Mercedes-Benz W113

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
   Mercedes-Benz W113
230 SL, 250 SL, 280 SL
Oorsig
Vervaardiger Mercedes-Benz
Produksie 1963–1971
48,912 built[1]
Montering West Germany: Stuttgart Sindelfingen
Ontwerper Friedrich Geiger
Béla Barényi
Paul Bracq
Bakwerk en onderstel
Klas Sports car / Grand tourer
Bakstyl 2 door coupé
2-door roadster
Uitleg FR layout
Platform Mercedes-Benz W111
Spesifikasies
Enjin(s) 2 308 cc (2,3 L) M127.II SOHC I6
2 496 cc (2,5 L) M129.II SOHC I6
2 778 cc (2,8 L) M130 SOHC I6
Ratkas 4-speed automatic
4-speed manual
5-speed ZF S5-20 manual
Lengte 4 285 mm (168,7 in)
Breedte 1 760 mm (69,3 in)
Hoogte 1 305 mm (51,4 in)
Massa 1 300 kg (2 866 lb)
Asafstand 2 400 mm (94,5 in)
Plek in geskiedenis
Voorganger Mercedes-Benz W198
Mercedes-Benz W121 BII
Opvolger Mercedes-Benz R107
Variante Mercedes-Benz W108
Mercedes-Benz W109
Mercedes-Benz W112

Die Mercedes-Benz W 113 is 'n tweesitplek-roadster/coupé, wat op die Geneefse Internasionale Motorskou in 1963 bekendgestel is en tot 1971 vervaardig is. Dit het beide die 300 SL (W198) en die 190 SL (W121 BII) vervang. Van die 48 912 W113 SL's wat vervaardig is, is 19 440 in die VSA verkoop.

Die W113 SL is ontwikkel onder die toesig van Fritz Nallinger, tegniese direkteur van Mercedes-Benz, hoofingenieur Rudolf Uhlenhaut en die stileringshoof Friedrich Geiger. Die hoofontwerpers was Paul Bracq en Béla Barényi, wat die gepatenteerde, effens konkawe hardekap geskep het, wat die bynaam "Pagoda" geïnspireer het.

Al die modelle was toegerus met 'n Inlynsessilinderenjin met multi-poort brandstofinspuiting. Die enjinkap, die bagasiebakdeksel, deurpanele en die tonneau-omhulsel was van aluminium gemaak om gewig te bespaar. Die relatief kort en breë onderstel, gekombineer met 'n uitstekende vering, kragtige remme en straallaagbande besorg die W113 uitstekende hantering vir sy tyd. Die ontwerp van die voorkant, met sy kenmerkende, regop Bosch- "fishbowl" kopligte en eenvoudige chroomrooster, wat oorheers word deur die groot driepuntster in die neuspaneel, het hulde gebring aan die 300 SL roadster.

W113 SL's is tipies gekonfigureer as 'n "Coupe/Roadster" met 'n sagtekap en 'n opsionele verwyderbare hardekap. 'n 2+2 is bekendgestel as die 250 SL "California Coupe", met 'n opvoubare bankbank agter in plaas van die sagtekap.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Teen 1955 het Mercedes-Benz se tegniese direkteur prof. Fritz Nallinger en sy span geen illusies gehad oor die gebrek aan prestasie van die 190 SL nie, terwyl die hoë prysetiket van die legendariese 300 SL-supermotor dit ontwykend gehou het vir almal behalwe die mees welgestelde kopers. Dus het Mercedes-Benz die 190 SL begin ontwikkel op 'n nuwe platform, modelkode W127, met 'n M127- in-ses-enjin van 2,2 liter met brandstofinspuiting wat intern aangedui is as die 220SL. Aangemoedig deur positiewe toetsuitslae het Nallinger voorgestel dat die 220SL in die Mercedes-Benz-program geplaas word, en produksie het in Julie 1957 begin.

Tegniese probleme het egter die produksie-aanvang van die W127 voortdurend uitgestel, maar die geheelnuwe S-klas W 112- platform het nuwe vervaardigingstegnologie ingestel. Dus het Nallinger in 1960 uiteindelik voorgestel om 'n heeltemal nuwe 220SL- ontwerp te ontwikkel, gebaseer op die "fintail" W 111 sedanplatform, slegs sy onderstel is met 30 cm verkort en tegnologie vanaf die W112 oorgeneem. Dit het gelei tot die W113-platform, met 'n verbeterde M127- inlynsesenjin van 2,3 liter met brandstofinspuiting en die kenmerkende 'pagoda' hardkap-dak, aangedui as 230 SL.[2]

Die 230 SL het sy debuut tydens die Genève-motorskou in Maart 1963 gemaak, waar Nallinger dit soos volg voorgestel het: "Dit was ons doel om 'n baie veilige en vinnige sportmotor met hoë werkverrigting te skep, wat ondanks sy sporteienskappe 'n baie hoë mate van reisgerief bied ".[3]

Veiligheidsingeslote ontwerp[wysig | wysig bron]

Die W113 was die eerste sportmotor met 'n 'veiligheidsbak', gebaseer op Bela Barényi se uitgebreide werk aan voertuigveiligheid: dit het 'n stywe passasiersel en aangewese frommelsones met impakabsorberende voor- en agterafdelings wat in die voertuigstruktuur ingebou is. Die binneruim was "afgerond", met alle harde hoeke en rande verwyder, soos in die W111 sedan.

  • 10/1963: Eerste 230 SL met outomatiese ratkas.
  • 09/1964: Die spaarband is goed verwyder, die band is horisontaal gemonteer.
  • 11/1964: Opsioneel getinte / termiese glas en nuwe sagteblad met staalboë (word onderskei deur die chroomversiering aan die buitenste agterrand).
  • 04/1964: Amerikaanse modelle met die radio Becker Europa TR in plaas van Europa TG.
  • 08/1965: Sommige harmonisering met die nuwe W108/W109 sedans, inkl. nuwe vloerpanele, gekombineerde rem- en koppelingsvloeistofreservoir, liggies en binnenshuise veranderinge. Amerikaanse modelle met gevaarligte.
  • 03/1966: Montering van driepunt-veiligheidsgordels bygevoeg.
  • 05/1966: Opsionele ZF 5-ganghandratkas; skaars en nou baie gesog.
1967 Mercedes-Benz 250 SL met Europese spesifikasies
1967 Mercedes-Benz 250 SL, laat Amerikaanse model
Mercedes-Benz 280 SL-binneruim
1969–1971 Mercedes-Benz 280 SL
1970 Mercedes-Benz 280 SL, Europese model

Motorsport[wysig | wysig bron]

Spa-Sofia-Liège-tydren[wysig | wysig bron]

In 1963 wen Eugen Böhringer die Spa-Sofia-Liège-tydren van 6 600 kilometer (België tot Bulgarye) in 'n tydrengemodifiseerde 1963 230 SL. [4] Hierdie voertuig is nou in die permanente versameling van die Mercedes-Benz-museum in Stuttgart Untertürkheim, Duitsland . Op 14 September 1963 het die Nederlandse Grand Prix-jaer Carel Godin de Beaufort 'n tweede plek in die klas in die Vaals-heuwelklim behaal in 'n standaard 230SL.

Akropolis-tydren[wysig | wysig bron]

In 1965 skryf Dieter Glemser in vir die Akropolis-tydren in 'n ligte 230 SL soortgelyk aan die Spa-Sofia-Liège-motors. Sy ingestelde 2,3 liter-enjin het 112 kW (150 pk) gelewer, 'n verdere bewys dat 230 SL-produksiemotors selde aan hul kragspesifikasie voldoen het. Ongelukkig het die polisie verkeerde aanwysings aan Glemser gegee, wat hom sy gemaklike voorsprong gekos het en hom na die derde plek laat teruggeval het.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Oswald, Werner (2001). Deutsche Autos 1945-1990, Band 4. Stuttgart: Motorbuch Verlag. ISBN 978-3-613-02131-0.
  2. "1955-1963 Mercedes-Benz 190 SL" (in Engels). auto.howstuffworks.com. 18 September 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Junie 2019.
  3. "Star of Geneva" (in Engels). www.mercedesheritage.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Augustus 2016. Besoek op 11 Februarie 2011.
  4. Patrick C. Paternie (8 September 2010). "Fast Classics: Mercedes-Benz 230 SL and 300SE Rally Cars" (in Engels). wheellifeadventures.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 September 2011.