Vlag van België
Gebruik | Nasionale vlag |
---|---|
Verhouding | 13:15 |
Goedgekeur | 23 Januarie 1831[1] |
Ontwerp | ’n Vertikale driekleur in swart, geel en rooi |
Gebruik | Burgerlike vaandel |
Verhouding | 2:3 of iets soortgelyks |
Ontwerp | ’n Vertikale driekleur in swart, geel en rooi |
Gebruik | Staatsvaandel |
Verhouding | 2:3 |
Goedgekeur | 1950 |
Ontwerp | Soos hierbo, die sentrale vertikale baan versier met ’n leeu wat ’n kroon dra, albei swartwitpense (swart), die leeu is gewapen en het uitgestrekte kloue (rooi). |
Gebruik | Vlootvaandel |
Verhouding | 2:3 |
Goedgekeur | 23 Februarie 1950 |
Ontwerp | Die drie nasionale kleure in ’n Sint Andreaskruis op ’n wit veld met ’n swart kroon oor gekruisde kanonne aan die bokant en ’n swart anker aan die onderkant. |
Die nasionale vlag van België (Nederlands: Vlag van België; Frans: Drapeau de la Belgique; Duits: Flagge Belgiens) is ’n driekleur van drie ewe wye vertikale bane in die nasionale kleure van België: swart (vlagpaalkant), geel en rooi. Die kleure is afgelei van die wapen van Brabant en die vertikale ontwerp is dalk gebaseer op die vlag van Frankryk. Wanneer die vlag wapper is die swart baan aan die vlagpaalkant. Die vlag het ’n ongewone verhouding van 13:15.
Artikel 193 van die grondwet noem die kleure, die wapen en die nasionale leuse:[2]
De Belgische Natie kiest als kleuren rood, geel en zwart, en als rijkswapen de Belgische Leeuw met de kenspreuk EENDRACHT MAAKT MACHT. |
Die Belgiese nasie neem die kleure rooi, geel en swart aan, en vir die wapen van die Koninkryk die Belgiese Leeu met die leuse: eenheid maak krag. |
In 1830 het die destyds nieamptelike vlag van drie horisontale bane in die kleure rooi, geel en swart bestaan. Op 30 September 1830 het die voorlopige regering die nasionale vlag amptelik goedgekeur wat aanvanklik horisontale bane getoon het. Die vertikale uitleg en die swart baan aan die vlagpaalkant is op 12 Oktober 1831 definitief aangeneem. Op 23 Januarie 1831 het die Nasionale Kongres die driekleur in die Grondwet ingeskryf, maar nie die rigting en volgorde van die kleurbane bepaal nie. Gevolglik het die “amptelike” vlag vertikale bane gekry in die kleure swart, geel en rooi. Die afmetings van die vlag is bepaal as 2,60 m hoog by 3 m wyd wat oorspronklik die proporsie van die ou bane gegee het, wat die wapenhouer verteenwoordig.
Geskiedenis
[wysig | wysig bron]Voorgeskiedenis
[wysig | wysig bron]Ná die afsterwe van Karel die Grote het die hedendaagse gebied van België (behalwe vir die Graafskap Vlaandere) deel van Lotaringe geword met ’n vlag van drie horisontale bane in rooi-wit-rooi.[3] Die gebied het daarna in Spaanse hande geval en na die kroning van Karel V, Heilige Romeinse Keiser is geel en rooi, die kleure van Spanje, toegevoeg. Van die 16de tot die einde van die 18de eeu was die kleure van wat vandag as België bekendstaan, rooi, wit en geel.[3] Die rooi Boergondiese kruis is soms tot die wit baan van die vlag toegevoeg.[3]
Gedurende die tydperk van Oostenrykse oorheersing is ’n aantal verskillende vlae gebruik. Die Oostenrykse keiser het uiteindelik die gebruik van die Oostenrykse vlag afgedwing. Die inwoners van Brussel was egter hierteen gekant en in navolging van die Franse voorbeeld het kokardes in rooi, geel en swart, die kleure van Brabant, begin verskyn.[3] Die kleure stem dus ooreen met die rooi leeu van die Graafskappe Hainaut, Limburg en Luxemburg, die geel leeu van Brabant en die swart leeu van Vlaandere en Namur.[3] Die Verenigde Belgiese State, wat op 11 Januarie 1790 onder die invloed van die Franse Rewolusie in Oostenryks-Nederland geproklameer is, het ’n horisontale driekleur in die kleure rooi, swart en geel aangeneem. In dieselfde jaar is die Brabantse Rewolusie deur Oostenrykse troepe onderdruk.
Belgiese Rewolusie
[wysig | wysig bron]- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Belgiese Rewolusie.
Die uitvoering van La Muette de Portici op 25 Augustus 1830 by die Théâtre de la Monnaie in Brussel ter geleentheid van koning Willem van Oranje se 59ste verjaardag het die onluste veroorsaak wat uiteindelik tot die Belgiese Rewolusie en die stigting van die Koninkryk België gelei het.
Die eerste vlag wat deur die Belgiese rewolusionêre op 25 Augustus in Brussel gehys is, was die Franse vlag. Dit is gemaak van gordyne uit die woonstel van Georges Libri-Bagnano, hoofredakteur van ’n Oranje-koerant, Le National, wat deur die rewolusionêre verwoes is.[4]
In Verviers het die werkers, wat die Marseillaise gesing het, die deure van die stadsaal bestorm en ’n Franse vlag bo-op die gebou gehys, waarmee hulle die hooggeplaastes ontstel het wat dit as ’n rewolusionêre simbool beskou het.[5][6] In Luik is plakkate oral in die stad vertoon wat die vereniging van België met Frankryk geëis het en na bewering is kokardes gebêre om versprei te word.[7] Net soos in Luik is Franse vlae spontaan in Namur gehys.[8] Volgens Surlet de Chokier was die gemoedstoestand dwarsdeur die provinsies Luik, Luxemburg, Namur en Hainaut dieselfde.[9][10] Volgens Jean Stengers was “België in 1830 vurig frankofiel”;[11] daarteen het Jacques Logie gemeen dat “die aanvaarding van Franse kleure deur werkers en werkloses nie […] frankofiele sentimente weerspieël het nie, maar ’n strewe na vryheid en ’n sekere progressiwisme verteenwoordig het, waarvan die drie kleure slegs die simbool was”.[12] Édouard Ducpétiaux het skryf:[13]
Ducpétiaux en Lucien Jottrand het oral die Franse vlae vervang, terwyl die oranjestandaard van die Nederlandse koninklike familie steeds die amptelike embleem gebly het, hulle het nog nie na onafhanklikheid gestreef nie, maar vir “administratiewe skeiding” tussen België en Nederland gepleit deur ’n dinastiese unie te stig.[14][5] Elders is die Franse vlag ook vervang deur plaaslike kleure. In Verviers is die groen-en-wit Markgraafskap Franchimont-standaard gebruik en dwarsdeur die voormalige Prinsdom Luik, van Dinant tot Ciney en Thuin, is die geel-rooi-vlag van die voormalige Kerklike Staat gehys. In beide Mons en Doornik is wit en rooi vlae met ’n wit toring vertoon om te verhoed dat die Rattachiste (vereniging met Frankryk) daar ’n Franse vlag kon hys.[15] In Brussel en ander stede is die Brabantynse kleure swart-geel-rooi gebruik en oral het hulle die Marseillaise gesing tot en met die ontstaan van die Brabançonne.[16]
In hierdie rewolusionêre atmosfeer en in die lig van toenemende plundering het bekommerde hooggeplaastes ’n burgerlike burgermag geskep.[16] Die burgerwag het, gelei deur ’n begeerte om van die regering onderskei te kan word en ook deur ’n nasionale gevoel, ’n vlag en kokarde in die Brabantse kleure vertoon,[12] waarmee die kleure swart-geel-rooi gewild geword het.[14] Emmanuel d’Hooghvorst het op 31 Augustus aan die Prins van Oranje verklaar dat die wag die Brabantse kleure aangeneem het om die voorkoms van Franse kleure hier en daar teë te werk en om enige idee van gehegtheid aan Frankryk te weerlê.[17] Dié vlag is op 26 Augustus ontwerp deur die prokureur Lucien Jottrand, redakteur van die Courrier des Pays-Bas, en die joernalis Édouard Ducpétiaux. ’n Winkelier, Marie Abts, het ’n paar kopieë gemaak, waaraan ’n gedenkplaat op die hoek van Rue de la Colline en Rue du Marché aux Herbes herinner. Die eerste is deur Jottrand en Ducpétiaux by die Brusselse stadsaal geplaas, terwyl die tweede deur die strate geneem is deur Theodore Van Hulst, ’n werknemer by die departement van oorlog.
Die vlag wat toe die Franse vlag vervang het, is nie direk deur dié van die Brabantse rewolusie geïnspireer nie, al bepaal die patriotiese mitologie dat hierdie driekleurvlag, wat in 1830 in herbruik geneem is, reeds dié van die Brabantse rewolusie van 1787–1790 was. In werklikheid was die vlae van die Brabantse rewolusie versier met wapens, godsdienstige of allegoriese figure.[18] Nie ’n enkele vlag met “swart-geel-rooi” bane is genoem in die inventarisse van die embleme wat deur die Oostenrykers tydens die herowering van die Verenigde Belgiese State in beslag geneem is nie.[18] Maar die Brabantse kleure het Lucien Jottrand, prokureur en joernalis by die Courrier des Pays-Bas, geïnspireer om ’n nuwe vlag te ontwerp. Op 30 September het die voorlopige regering amptelik die landsvlag goedgekeur, die Nasionale Kongres het spoedig gevolg en op 30 Oktober moes die hele weermag, insluitende die stedelike wag, die swart-geel-rooi nasionale kokarde dra.
’n Paar maande later het ’n bevel deur die voorlopige regering op 23 Januarie 1831 die vertikale rangskikking van die kleure bepaal,[19] met rooi aan die vlagpaalkant. Op 7 Februarie dieselfde jaar is die nasionale vlag in artikel 193 van die grondwet ingeskryf.[2] Op 12 Oktober is, op aandrang van die Vlootdepartement wat die maritieme vlag – wat op 15 September 1831 deur ministeriële besluit goedgekeur is[19] — in lyn wou bring met die landsvlag, swart na die vlagpaalkant geskuif. Aangesien die artikel van die Grondwet nog nooit gewysig is nie, volg die vlag nie letterlik die orde van die Grondwet nie.[2][20][21]
Die ou horisontale rangskikking van die kleure het in September 1832 vir die laaste keer sy opwagting gemaak, toe deur ’n koninklike besluit erevlae, wat nie bedoel was om vertoon te word nie, aan ’n honderd munisipaliteite toegeken is, wat tydens die bevryding van die gebied uitgeblink het. Hierdie vlae wat die dae in 1830 herdenk, toon vervolgens die oorspronklike horisontale rangskikking van die kleure: drie vertikale bane in swart, geel en rooi.
Onafhanklikheid en huidige vlag
[wysig | wysig bron]Op 26 Augustus 1830, die dag ná die protes by die Koninklike Muntskouburg en tydens die begin van die Belgiese Rewolusie, is die vlag van Frankryk oor die stadsaal in Brussel gehys as ’n algemene simbool van rewolusie. Die insurgente het die vlag spoedig vervang met ’n driekleur van rooi, geel en swart in horisontale bane (soortgelyk aan die vlag wat gebruik is gedurende die Brabantse Rewolusie[3] van 1789–1790 en waartydens die Verenigde Belgiese State opgerig is) wat deur die naaldwerkster by ’n nabygeleë fabriek vervaardig is. Dié driekleur is op 26 Augustus 1830 vir die eerste keer by die Brusselse stadsaal gehys deur Édouard Ducpétiaux en Lucien Jotrand. Gevolglik beskryf die Belgiese Grondwet die kleure van die Belgiese volk as Rooi, Geel en Swart, die omgekeerde volgorde wat in die amptelike vlag te sien is.[1]
Op 23 Januarie 1831 is die vlag amptelik deur die voorlopige regering goedgekeur, gelyktydig is die horisontale bane na vertikale bane verander en op 12 Oktober van dieselfde jaar het dit sy huidige vorm aangeneem met die swart baan aan die vlagpaalkant.[3]
Die Internasionale Kongovereniging, die Kongo-Vrystaat en die latere Belgies-Kongo het ’n vlag met ’n vyfpuntige geel ster op ’n blou veld gebruik. Die vlag was die grondslag vir die huidige vlag van die Demokratiese Republiek die Kongo.
Vorige vlae
[wysig | wysig bron]-
Vlag van die Oostenrykse Nederlande
Ontwerp
[wysig | wysig bron]Die amptelike protokolgids in België lui dat die nasionale vlag 2,6 m hoog vir elke 3 m wyd moet wees,[3] wat ’n verhouding van 13:15 tot gevolg het.[1] Elk van die bane is een derde van die wydte van die vlag en die geel is nie dieselfde kleur as dié van die Duitse vlag nie.
Die ongewone verhouding van 13:15 is van ’n onbekende oorsprong. Dit het sy oorsprong moontlik in ’n 19de-eeuse dekreet van die Belgiese departement van buitelandse sake wat die amptelike grootte van die vlag aan die buiteland as 2,60 m × 3,00 m bepaal het. Op sommige regeringsgeboue word vlae met hierdie verhouding gewapper, maar die meerderheid amptelike Belgiese liggame en Belgiese privaat individue gebruik vlae met ’n verhouding van 2:3. Die presiese verhouding word nie deur die grondwet gespesifiseer nie. Bo-op die koninklike paleis in Brussel wapper ’n vlag met ’n verhouding van 4:3.[1] Dit is om estetiese redes met inagneming van die perspektief op die vlag wat van onder af bekyk word. ’n Groot vlag met ’n soortgelyke verhouding word dikwels onder die arkades van die Jubelpark gehys.
Die Belgiese vlag het die volgende tegniese ontwerp:
Kleure
[wysig | wysig bron]Die kleurskema word hieronder gelys:
Kleurskema | Swart | Geel | Rooi | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Heksadesimaal | #000000 | #FDDA24 | #EF3340 | |||
RGB | 0-0-0 | 253-218-36 | 239-51-64 | |||
CMYK | 0-0-0-100 | 0-6-67-0 | 0-86-63-0 | |||
Pantone | Swart | Geel 115 | Rooi 32 |
Beskrywing
[wysig | wysig bron]Die kleure van die Belgiese vlag is dieselfde as op die skild van die voormalige Hertogdom Brabant wat ook dieselfde was van die provinsie Brabant en wat ook op die klein wapen van België is. Dit het ’n goue (geel) leeu op ’n sand (swart) agtergrond met gewapende (kloue) en verlepte (tong) bek (rooi) getoon.
Dieselfde kleure, maar anders gerangskik, was ook dié van die graafskap Vlaandere, die eerste van die prinsdomme van die “lae lande” wat danksy die huwelik van hertog Filips die Stoute met Margaretha van Male (huwelik in 1369, maar dit was eers in 1384 dat Marguerite proprio jure gravin van Vlaandere, Artois, Nevers, Rethel en die (Franche-)Comté van Boergondië geword het na die dood van haar pa Lodewyk van Male) finaal deel uitgemaak het van die Hertoë van Boergondië uit die Huis van Valois se lande. Die wapen van die voormalige graafskap Vlaandere asook die huidige provinsie Oos-Vlaandere en die Vlaamse Gemeenskap se wapens toon goud en 'n swart gewapende en verlepte leeu, dit wil sê dieselfde wapen as Brabant deur die omruiling van geel en swart.
Vlagverklaring
[wysig | wysig bron]Die Belgiese vlag mag altyd deur private individue gehys word, maar dit moet op sekere dae (nie almal is openbare vakansiedae nie) aan die buitekant van regeringsgeboue, amptelike geboue, monumente en openbare ondernemings gehys word.[22] In die Weermag geld nog strengere instruksies.
Datum | Naam | Rede |
---|---|---|
20 Januarie | Geboorte van koningin Mathilde | Geboortedag van koningin Mathilde op 20 Januarie 1973 |
17 Februarie | Ter herdenking van al die oorlede koninklike familielede | (halfstok) Afsterwe van SM Koning Albert I op 17 Februarie 1934 |
7 April | Huldeblyk aan Belgiese soldate wat gesneuwel het tydens vredesendings | Herdenking van die moord op tien Belgiese valskermsoldate in Rwanda op 7 April 1994 |
15 April | Verjaardag van koning Filip | Geboortedag van koning Filip op 15 April 1960 |
1 Mei | Werkersdag | Werkersdagviering |
5 Mei | Dag van die Raad van Europa | Herdenking van die Raad van Europa se stigting op 5 Mei 1949 |
8 Mei | Geallieerde oorwinning in 1945 en beëindiging van die volksmoord | Herdenking van die Duitse oorgawe op 8 Mei 1945 |
9 Mei | Europadag | Herdenking van die stigtingstoespraak van die Europese Unie, gelewer deur Robert Schuman op 9 Mei 1950 |
6 Junie | Verjaardag van koning Albert II | Geboortedag van koning Albert II op 6 Junie 1934 |
2 Julie | Huweliksherdenking van koning Albert II en koningin Paola | Huwelik op 2 Julie 1959 |
21–23 Julie | Nasionale Feesdag | Troonsbestyging van koning Leopold I op 21 Julie 1831 |
11 September | Verjaardag van koningin Paola | Geboortedag van koningin Paola op 11 September 1937 |
24 Oktober | Dag van die Verenigde Nasies | Herdenking van die Verenigde Nasies se stigting op 24 Oktober 1945 |
11 November | Wapenstilstand in 1918 | Herdenking van die Duitse oorgawe op 11 November 1918 |
15 November | Koningsdag | Viering van Sint Leopoldsdag. Leopold I was die eerste koning van die Belge. |
4 Desember | Huweliksherdenking van koning Filip en koningin Mathilde | Huwelik op 4 Desember 1999 |
Veranderend | Europese parlementsverkiesing | Sedert 1979 deur algemene stemreg verkies |
Die vlag kan ook tydens belangrike seremonies gehys word, wanneer plaaslike gebruike dit vereis, of tydens die amptelike besoek van ’n buitelandse staatshoof. Die streke en gemeenskappe hys benewens die driekleurvlag ook hul eie vlag op hul onderskeidelike feesdae.
Protokol
[wysig | wysig bron]Aangesien België ’n federale staat is beklee die vlae van die gemeenskappe en streke in beginsel dieselfde rang as die vlag van België.[3] Nietemin, wanneer vlae in ’n prosessie gehys en gestryk word kry die nasionale vlag voorkeur bo die ander vlae.[3]
Die voorkeurvolgorde is:[3]
- Die nasionale vlag van België
- Die vlag van die Belgiese gemeenskap of streek
- Die Europese vlag
- Die vlae van die provinsies van België in alfabetiese volgorde in die plaaslike taal (indien meer as een vertoon word)
- Die vlag van die munisipaliteit
Indien daar ’n besoekende staatshoof is mag daardie land se vlag tweede in die voorkeurvolgorde wees met die res van die volgorde wat dieselfde bly.[3]
Ander vlae
[wysig | wysig bron]Variante
[wysig | wysig bron]Nasionale vlag en burgerlike vaandel
[wysig | wysig bron]Die nasionale vlag het ’n ongewone vlagverhouding van 13:15. Die 2:3-vlag is die burgerlike vaandel en is die korrekte vlag wat burgerlikes ter see mag gebruik.[23]
Vlootvaandel en geus
[wysig | wysig bron]Die Belgiese driekleur met die swart leeu op was van 1936 tot 1940 die oorlogsvlag ter see. Ná die vloot se herstigting in 1949 is kort daarna ’n nuwe vlag goedgekeur en die leeuvlag slegs as diensvlag gebruik.
België se vlootvaandel bevat die drie nasionale kleure in ’n Sint Andreaskruis op ’n wit veld met ’n swart kroon oor gekruisde kanonne aan die bokant en ’n swart anker aan die onderkant. Dit is op 23 Februarie 1950 geskep kort nadat die Belgiese vloot hervestig is nadat dit ’n afdeling van die Britse Vloot was gedurende die Tweede Wêreldoorlog. Dié vlag is op 2 Maart 1950 vir die eerste keer gehys. Die vaandel herinner ook aan die wit vaandel van die Koninklike Vloot.[24] Die Sint Andreaskruis is oorgeneem van die Boergondiese Kruis wat voor die 19de eeu algemeen op Belgiese vlae gebruik is en ook aan die einde van die Middeleeue die Boergondiese staat se embleem was.[25] Dit het ’n verhouding van 2:3. Die apostel Sint Andreas was in werklikheid die beskermheilige van hierdie politieke entiteit wat gestrek het oor die huidige lande België en Spanje asook Boergondië in Frankryk.[26][27]
Daar is ook ’n amptelike Belgiese vlootgeus wat identies aan die nasionale vlag is, behalwe dat die vlagverhouding 1:1 is en die geus gevolglik vierkantig is.[24]
Koninklike standaard en vlae op die koninklike paleise
[wysig | wysig bron]Die Belgiese koninklike standaard is die persoonlike standaard van die huidige koning, koning Filip en vertoon sy monogram, ’n gestileerde ‘F’ gekruis met ’n ‘P’ (vir die Franse ‘Philippe’). Die ontwerpe van die koninklike standaarde van vorige monarge is soortgelyk aan die huidige.[28]
Die vlag van België word op die Koninklike Paleis van Brussel asook die Kasteel van Laken vertoon maar in ’n ander vlagverhouding as die standaard. Dit het ’n onreëlmatige verhouding van 4:3 wat dit hoër maak as wat die breed is.[28] Die bane bly egter vertikaal. Hierdie verhouding word as estetiese oorweging verklaar aangesien paleise groot geboue is en die vlae dus van ’n afstand beskou kan word. Deur verkorting vertoon die vlae dus normaler as wat die werklikheid is.[28]
Wanneer die koning in België is word die vlae bo paleise vertoon, nie noodwendig die paleis waar die koning hom bevind nie. Die vlae word nie vertoon wanneer die koning op ’n staatsbesoek aan ’n ander land is of met vakansie buite België verkeer nie.[28] Daar was al uitsonderings op hierdie reël, maar in die breë is die vertoon of nie van die koninklike standaard ’n betroubare aanduider van of die koning wel in die land is, al dan nie.
Vlae en standaarde
[wysig | wysig bron]-
Standaard van koning Filip
-
Vlag van die Belgisisme
Vlae van die geweste en gemeenskappe
[wysig | wysig bron]-
Vlaandere en Vlaamse Gemeenskap
Vlae van die provinsies
[wysig | wysig bron]-
Antwerpen, van 1928 tot 1997
-
Antwerpen, sedert 1997
Verwante vlae
[wysig | wysig bron]-
Vlag van Benelux
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 (en) "Belgium". Flags of the World. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (nl) "De Belgische Grondwet". Belgiese Senaat. 5 Julie 2024. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 (fr) E. Van den Bussche (2008). Noble Belgique, ô Mère chérie – LE PROTOCOLE EN BELGIQUE (PROTOKOL IN BELGIË). Heule: Editions UGA. ISBN 978-90-6768-935-9.
- ↑ (fr) Anne Morelli, La construction des symboles « patriotiques » de la Belgique, de ses régions et communautés, in Les grands mythes de l’histoire de Belgique, de Flandre et de Wallonie, Evo-histoire, Brussel, 1995, bl. 192.
- ↑ 5,0 5,1 (fr) Marie-Thérèse Bitsche. Histoire de la Belgique: de l’Antiquité à nos jours. p. 80. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) Charles Poplimont (1848). La Belgique depuis mil huit cent trente (1830–1848). p. 72. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) André Cordewiener (1978). Organisations Politiques et Milieux de Presse en Regime Censitaire. p. 19. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) Henri Pirenne (1932). Histoire de Belgique: De la révolution de 1830 à la guerre de 1914. p. 27. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) Emile Huytens (1844). Discussions du Congrès national de Belgique 1830–1831. Vol. 3. p. 272. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) Journal historique et littéraire, Volume 8, bl. 549
- ↑ (fr) Jean Stengers, « Histoire du sentiment national en Belgique des origines à 1918 : Les racines de la Belgique, jusqu’à la révolution de 1830 », 2000, bl. 215
- ↑ 12,0 12,1 (fr) Jacques Logie, op. cit., bl. 207
- ↑ (fr) Jo Gérard, Oui ! La Belgique existe, je l’ai rencontrée., Éd. J.-M. Collet, Bruxelles, 1988, bl. 229.
- ↑ 14,0 14,1 (fr) Helmut Gaus (2007). Alexandre Gendebien et l’organisation de la révolution Belge en 1830. p. 15–16. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) Hainaut d’hier et d’aujourd’hui, bl. 149
- ↑ 16,0 16,1 (fr) Marie-Thérèse Bitsche (1992). Histoire de la Belgique: de l’Antiquité à nos jours. p. 80. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) Jacques Logie, op. cit, bl. 65.
- ↑ 18,0 18,1 (fr) Roger Harmegnies, Couleurs et drapeaux, in Le Parchemin, n°265, Januarie-Februarie 1990, bl. 33 en 35.
- ↑ 19,0 19,1 (fr) J.-B. Bivort (1849). F. Parent (red.). Code constitutionnel de la Belgique. Brussel. p. 83. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) "Le drapeau belge est à l'envers depuis 183 ans". Le Vif/L’Express. 20 Junie 2014. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) "Dix choses que vous ignoriez sûrement sur les drapeaux". Le Nouvel Obs. 18 November 2016. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (nl) "Vlaggen van België". Federale portaalwebwerf. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (en) "Belgium: Civil flag and ensign". Flags of the World. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) Valérie Fassotte (12 Oktober 2004). "Étiquette des marins,étiquette des pavillons et code International" (PDF). Hisse Et Oh. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) Nicolas Vernot. La croix de Saint André, facteur d’unité entre les Pays-Bas et le comté de Bourgogne, de Maximilien aux Archiducs (1493–1633). p. 95–128. Besoek op 12 September 2024.
- ↑ (fr) Laurence Delobette; Paul Delsalle (2010). La Franche-Comté et les anciens Pays-Bas, xiiie – xviiie siècles (Aspects politiques, diplomatiques, religieux et artistiques, Actes du colloque international, Vesoul Tournai, 25-27 octobre 2006. Besançon: Presses universitaires de Franche-Comté.
- ↑ 28,0 28,1 28,2 28,3 (en) "Belgium: Royal standard". Flags of the World. Besoek op 12 September 2024.
Verdere leesstof
[wysig | wysig bron]- (fr) Armand du Payrat (2000). Album des pavillons nationaux et des marques distinctives. Brest: Service Hydrographique et Oceanographique de la Marine. ISBN 2-11-088247-6.
- (fr) J. Cuvelier (1927). Le drapeau de la Belgique. Vol. XIII (5 uitg.). Bruxelles: Bulletin de l’Académie de Belgique. p. 234–260.
- (fr) A. de Gerlache de Gomery (September 1930). Comment naquit notre drapeau. Revue belge.
- (fr) L. Lecomte. Comment naquit notre drapeau. Vol. 6 (2 uitg.). Carnet de la Fourragère. p. 481-493.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]Wikimedia Commons bevat media in verband met Vlae van België. |
- (en) België by Flags of the World.
- (en) "Flag of Belgium". Encyclopædia Britannica. Besoek op 12 September 2024.
- (nl) Simbole by die Federale portaalwebwerf van België
- (nl) Vlae by die Federale portaalwebwerf van België