Vlag van Estland

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Vlag van Estland
Vlag van Estland
Vlag van Estland
Bynaam sinimustvalge
Gebruik Burgerlike- en Staatsvlag en Burgerlike vaandel Burgerlike en staatsvlag en burgerlike vaandel
Verhouding 7:11
Goedgekeur 7 Augustus 1990[1]
Ontwerp ’n Horisontale driekleur in blou, swart en wit.

Die nasionale vlag van Estland is op 7 Augustus 1990 amptelik in gebruik geneem. Die vlag vertoon ’n horisontale driekleur in blou, swart en wit.

Hoewel die vlag eers in 1990 amptelik in gebruik geneem is, is dit op 21 November 1918[1] of 16 Julie 1922[2] vir die eerste keer aanvaar na Estniese onafhanklikheid. Dit is tot 1940 gebruik to die Sowjetunie Estland beset het. Na die Tweede Wêreldoorlog, van 1944 tot 1990 het die vlag van Sowjet-Estland bestaan uit die generiese rooi Sowjetvlag met die naam van die republiek op, waarna dit verander is na die rooi vlag met ’n baan blou golwe in die vlag se onderste helfte. Die Estniese vlag, wat ook deur die Estniese regering in ballingskap gebruik is, is in 1990, een jaar voor amptelike onafhanklikwording verkry is, weer amptelik aanvaar.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Oorsprong[wysig | wysig bron]

Die oorspronklike vlag
Die vlag van die Rotalia (studentevereniging)

Gedurende die vroeë 1820’s, is drie gelyknamige studentevereniginge (een vir elke Baltiese provinsie – Estland, Lyfland en Koerland) aan die pas herstigte Universiteit van Tartu gestig. Elkeen het hul eie kleure (“Farben”) gekies wat op hul beurt vlae en visuele voorstellings van die ooreenstemmende hertogdom/provinsie geword het. Rusland het egter gereeld die openbare dra van hierdie kleure verbied en dit is in 1915 finaal verbied tydens die anti-Duitsland veldtog.

In 1881 is die Genootskap van Estniese Studente, die eerste Estniese studentevereniging aan die Universiteit van Tartu, gestig en ’n soortgelyke driekleur is saamgestel. Teen daardie tyd is die gekose kleure egter verbind met die Finse vlag en die kleure is van simboliese betekenisse voorsien.

Die Estniese vlag is gevolglik op 17 September 1881 in Tartu eers as ’n studenteverenigingvlag aanvaar deur die samestellende vergadering van “Vironia”, die eerste Estniese nasionale studentekorps, vandag bekend as die Estniese Studentegenootskap. Die kleure en patroon het uiteindelik dié van die nasionale vlag geword.[3]

Onafhanklikheid[wysig | wysig bron]

Ten tyde van die uitreik van die Estniese onafhanklikheidsverklaring op 24 Februarie 1918, is die vlag geassosieer met Estniese nasionalisme en is toe ook gebruik as die nasionale vlag (riigilipp). Die vlag is op 16 Julie 1922 formeel aanvaar. 12 Desember 1918 was die eerste keer dat die vlag as nasionale simbool bo-aan die Pikk Hermann aan die Toompea-kasteel in Tallinn gehys is.[4][5]

Eerste Sowjetbesetting[wysig | wysig bron]

Die inval van die Sowjetunie in Junie 1940 het gelei tot ’n verbod op die vlag. Dit is op 21 Junie 1940 van die Pikk Hermann in Tallinn, die mees simboliese ligging van die vlag, gestryk toe Estland nog formeel onafhanklik was. Die volgende dag, 22 Junie, is dit naas die rooi vlag gehys. Die driekleur het egter op 27 Julie 1940 finaal van die toring af verdwyn en is vervang deur die vlag van die Estniese Sosialistiese Sowjetrepubliek.

Duitse besetting[wysig | wysig bron]

Gedurende die besetting van Duitsland van 1941 tot 1944 is die vlag aanvaar as die etniese vlag van die Estlanders, maar nie as die nasionale vlag nie. Nadat die Duitsers in September 1944 teruggetrek het vanuit Tallinn, is die Estniese vlag weer gehys.

Tweede Sowjetbesetting[wysig | wysig bron]

Jaan Künnap bo-op Leninpiek, die eerste keer wat die Estniese vlag bo 7000 m vertoon is

Toe die Rooi Leër op 27 September 1944 hulle opwagting gemaak het, het die driekleur weer verdwyn. In plaas daarvan is vanaf Februarie 1953 die Estniese SSR se vlag gebruik nadat dit herontwerp is met ’n golwende blou baan met ses kruine aan die onderkant en die hamer en sekel en die rooi ster in die skildhoek.

Die blou-swart-wit-vlag het gedurende die dae van perestroika in die laat 1980’s onwettig gebly. 21 Oktober 1987 word onthou as die eerste keer dat Sowjettroepe nie die vlag tydens ’n openbare geleentheid gestryk het nie. Van 24 Februarie 1989 is die vlag weer aan die Pikk Hermann in Tallinn gehys. Dit is op 7 Augustus 1990 weer formeel verklaar tot nasionale vlag, ’n rapsie langer as ’n jaar voordat Estland weer volle onafhanklikheid verkry het.

Vorige vlae[wysig | wysig bron]

Simboliek[wysig | wysig bron]

’n Interpretatiewe weergawe vir die driekleur as verteenwoordigend van Estland se natuurtonele

’n Simboliese interpretasie wat deur die digkuns van Martin Lipp gewildheid verwerf het, is dat die blou vir die gewelfde lug bo die land, die swart vir die gehegtheid aan die grond van die tuisland asook die lot van die Estlanders (vir eeue swart weens kommer) en die wit vir reinheid, harde werk en toeweiding staan.[6]

Ontwerp[wysig | wysig bron]

Kleure[wysig | wysig bron]

’n Wapperende vlag van Estland

Die kleure vir die vlag soos deur die vlagwet bepaal, is soos volg:

Kleurskema Blou Swart Wit
RGB-kleursisteem 0-144-206 0-0-0 255+255+255
Heksadesimaal 0072CE 000000 FFFFFF
Pantone 285c Swart Wit
CMYK 91-43-0-0 100-100-100-99 0-0-0-0

Seleksies uit die Estniese Vlagwet[wysig | wysig bron]

Vroegoggendmis in die Põhja-Kõrvemaa Natuurreservaat

Die onlangste Estniese vlagwet is op 23 Maart 2005 gepromulgeer en het op 1 Januarie 2006 in werking getree. Dit is sedertdien ’n aantal keer gewysig. Die wet spesifiseer die kleure in Pantone en CMYK-formate, asook wanneer dit gehys mag word en hoe en deur wie dit gebruik mag word. Die wet spesifiseer dat die vlag “die etniese sowel as die nasionale vlag” is.[7]

Die vlagwet spesifiseer dat die vlag daagliks met sonsopkoms aan die Pikk Hermann in Tallinn gehys moet word, maar nie voor 7:00 nie, en dat die teen sonsondergang gestryk moet word.[7] Die vlagdae volgens die wet is soos volg:

  • 3 Januarie – Herdenkingsdag van Stryders van die Estniese Onafhanklikheidsoorlog
  • 2 Februarie – Herdenking van die Vrede van Tartu
  • 24 Februarie – Onafhanklikheidsdag
  • 14 Maart – Moedertaaldag
  • 23 April – Veteranedag
  • Die tweede Sondag van Mei – Moedersdag
  • 9 Mei – Europadag
  • 4 Junie – Vlagdag
  • 14 Junie – Dag van rou
  • 23 Junie – Oorwinningsdag
  • 24 Junie – Midsomerdag
  • 20 Augustus – Dag van die herstel van onafhanklikheid
  • 1 September – Dag van kennis
  • Die derde Saterdag van Oktober – Fins-Oegriese dag
  • Die tweede Sondag van November – Vadersdag
  • Die Riikogu se verkiesingsdag[7]

Ander vlae[wysig | wysig bron]

Vlagvoorstelle[wysig | wysig bron]

’n Estniese kruisvlag in gebruik op die eiland Vormsi

In 2001 het die politikus Kaarel Tarand voorgestel dat die vlag verander word van ’n driekleur na ’n ontwerp met ’n Skandinawiese kruis in die bestaande kleure.[8] Ondersteuners van hierdie ontwerp beweer dat ’n driekleur aan Estland die beeld van ’n post-Sowjet- of Oos-Europese land gee terwyl ’n kruisontwerp die land se bande met die Noordse lande sal simboliseer. Verskeie ontwerpe met ’n Skandinawiese kruis is reeds in 1919 voorgestel toe die staatsvlag amptelik aanvaar is. Aangesien die driekleur as ’n belangrike nasionale simbool gesien word, het die voorstel nie die nodige gewildheid verkry wat nodig is om die nasionale vlag te wysig nie.

Voorstaanders vir ’n Skandinawiese kruis-vlag ag hulself eerder ’n Noordse volk as ’n Baltiese volk,[9] en baseer dit op hul historiese bande met Swede, Denemarke en veral Finland. In Desember 1999 het die minister van buitelandse sake (en president van 2006 tot 2016), Toomas Hendrik Ilves ’n toespraak voor die Sweedse Instituut vir Internasionale Sake gelewer met die titel “Estland as ’n Noordse land”.[10] Die diplomaat Eerik-Niiles Kross het ook voorgestel dat die land se amptelike naam in Engels en verskeie ander tale van Estonia na Estland verander moet word (die land staan reeds so bekend in Afrikaans, Deens, Nederlands, Duits, Sweeds, Noors en talle ander Germaanse tale).[11][12]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 (en) "Estland". Flags of the World. Besoek op 16 Februarie 2021.
  2. (et) "Riigi Teataja, nr. 84-85". Estniese Nasionale Biblioteek. 6 Julie 1922. Besoek op 16 Februarie 2021.
  3. (ru) "Geskiedenis van Estland". Estonia's History. 3 Desember 2013. Besoek op 3 Desember 2013.
  4. (en) "Estland se Blou-SWART-Wit driekleurvlag". Estniese Ambassade in Washington. 1 Januarie 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Desember 2007. Besoek op 26 April 2009.
  5. Faure & Mensing 2012, p. 10.
  6. (en) "Vlag van Estland: Geskiedenis van die Estniese vlag". Estonian Free Press. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 September 2010. Besoek op 31 Januarie 2019.
  7. 7,0 7,1 7,2 (en) (et) "Estniese Vlagwet". Riigi Teataja. Riigikantselei, Justiitsministeerium. 25 Junie 2018. Besoek op 27 Februarie 2019.
  8. (et) Tarand, Kaarel (3 Desember 2001). "Lippude vahetusel". Eesti Päevaleht. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Januarie 2008. Besoek op 26 April 2009.
  9. (et) "Estniese lewe" (PDF). Estlandse Ministerie van Buitelandse Sake. 2004. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 25 Maart 2009. Besoek op 26 April 2009.
  10. (et) Ilves, Toomas Hendrik (14 Desember 1999). "Estland as 'n Noordse land". Estlandse Ministerie van Buitelandse Sake. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2007. Besoek op 25 April 2009.
  11. (et) Kross, Eerik-Niiles (12 November 2001). "Estland, Estland über alles". Eesti Päevaleht. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 November 2007. Besoek op 25 April 2009.
  12. (en) Voorstellings oor die grense van Europa: Politiek en Identiteit in die Baltiese en Suid-Kaukasiese State, Tsypylma Darieva, Wolfgang Kaschuba, Campus, 2007, bl. 154
  • (en) Faure, Gunter; Mensing, Teresa (2012). The Estonians; The long road to independence. Lulu.com. ISBN 978-1-105-53003-6. - Bladsye: 409

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.