Vlag van Estland

Vlag van Estland

Vlag van Estland
Bynaam	(et) Eesti lipp (et) sinimustvalge
Gebruik	Burgerlike- en Staatsvlag en Burgerlike vaandel
Verhouding	7:11
Goedgekeur	21 November 1918 (vir die eerste keer amptelik in gebruik geneem) 7 Augustus 1990 (tweede keer)
Ontwerp	’n Horisontale driekleur in blou, swart en wit.
Wisselvormvlag van Estland
Gebruik	Vlootvaandel
Verhouding	7:13
Goedgekeur	1922, 1991
Ontwerp	’n Horisontale swawelstertdriekleur in blou, swart en wit, met die kleiner wapen van Estland aan die vlagpaalkant.
Wisselvormvlag van Estland
Bynaam	Presidentsvlag (op land)
Gebruik	Staatsvlag
Verhouding	7:11
Goedgekeur	1993
Ontwerp	’n Horisontale driekleur in blou, swart en wit met die groter wapen in die middel.
Wisselvormvlag van Estland
Bynaam	Presidentsvlag (ter see)
Gebruik	Staatsvaandel
Ontwerp	’n Horisontale swawelstertdriekleur in blou, swart en wit met die groter wapen aan die vlagpaalkant.
Wisselvormvlag van Estland
Bynaam	Vlag van die Minister van Verdediging
Gebruik	Ander
Ontwerp	’n Horisontale swawelstertdriekleur in blou, swart en wit met die kleiner wapen aan die vlagpaalkant.
Wisselvormvlag van Estland
Bynaam	Vlootgeus
Gebruik	Vlootvaandel
Verhouding	7:11

Die nasionale vlag van Estland (Esties: Eesti lipp) is op 7 Augustus 1990 amptelik in gebruik geneem. Die vlag vertoon ’n horisontale driekleur in blou, swart en wit. In Esties word na die vlag ook as sinimustvalge (“blou-swart-wit”) verwys.

Toe die Republiek Estland in 1918 ’n onafhanklike land geword het, is die driekleur reeds wyd gebruik as die simbool van Estland en Estlanders. Die sinimustvalge is op 21 November 1918 amptelik in gebruik geneem kragtens ’n besluit deur die nasionale regering en op 16 Julie 1922 het die Estlandse parlement deur ’n wet die vlag se amptelike status bekragtig.

Die driekleur is tot in die eerste jaar van die Tweede Wêreldoorlog in die openbaar as die nasionale vlag gebruik totdat die Sowjetse Rooi Leër in Junie 1940 Estland binnegeval het. Ná die besetting en anneksasie van Estland deur die USSR in Augustus 1940 het die nuwe Stalinistiese regime die Estlandse vlag en sy gebruik verbied, maar ook enige gebruik van die kombinasie van sy kleure blou, swart en wit is deur Sowjetse wette verban. Die nasionale vlag is van 1940 tot 1991 voorts deur die Estlandse regering in ballingskap, sy diplomatiese diens en die Estlandse diaspora wêreldwyd gebruik. Die Estniese Sosialistiese Sowjetrepubliek het van 1944 tot 1990 die vlag van Sowjet-Estland gebruik bestaande uit die generiese rooi Sowjetvlag met die naam van die republiek in die skildhoek, waarna dit verander is in die rooi vlag met ’n baan blou golwe in die vlag se onderste helfte.

In Oktober 1988 is die gebruik van die blou-swart-wit-vlag opnuut amptelik verbied deur die plaaslike owerheid. Op 23 Februarie 1989 is die Sowjetse vlag permanent van die Pikk Hermann by die Toompea-kasteel (setel van die Estlandse parlement) in die hoofstad Tallinn verwyder. Op 24 Februarie, ter geleentheid van die 70ste herdenking van die Estlandse onafhanklikheidsverklaring in 1918, is dit met die blou-wit-swart-vlag vervang. Op 7 Augustus 1990, een jaar voor volle onafhanklikwording in Augustus 1991, is die nasionale vlag amptelik deur die Estlandse owerheid amptelik in hergebruik geneem.

Geskiedenis

Voorgeskiedenis

In 1219 is Estland deur Denemarke verower en volgens ’n legende het die vlag van Denemarke (die Dannebrog) tydens die Slag van Lyndanisse, ook bekend as die Waldemarslag (Deens: Volmerslaget) naby Lindanise (nou Tallinn) op 15 Junie 1219 uit die lug geval. Van 1219 tot 1346 was Estland ’n hertogdom binne die Deense Ryk met die Dannebrog – ’n rooi veld met ’n wit Skandinawiese kruis – as sy amptelike vlag. Ná die Estniese opstand in 1343 is Estland in 1346 deur Denemarke aan die Duitse Orde verkoop, waarmee die gebied tot in 1561 onder die vlag van die Duitse Orde, ’n swart kruis op ’n wit agtergrond, gestaan het. In 1561 is die gebied ná die Lyflandse oorlog aan die Sweedse Ryk oorhandig, waarmee die vlag van Swede – ’n blou veld met ’n geel Skandinawiese kruis – ook oor Estland gewapper het. Ná Swede se nederlaag in die Groot Nordiese Oorlog moes hulle met die Vrede van Nystad in 1721 die Baltiese gebied aan die nuutgestigte Russiese Ryk oorhandig, waarmee ook in Estland die Russiese driekleur gehys is. In dieselfde jaar is die Goewerneurskap Estland gestig met ’n driekleur in groen, violet en wit.

Oorsprong

Die oorspronklike vlag van die studentevereniging in 1884

Vlae van Estland in Pärnu tydens die Estlandse onafhanklikheidsverklaring op 23 Februarie 1918. Dit is een van die eerste beelde van die Republiek Estland.

Gedurende die vroeë 1820’s is drie gelyknamige Duitstalige studenteverenigings (een vir elke Baltiese provinsie – Estland, Lyfland en Koerland) aan die pas herstigte Universiteit van Tartu gestig. Elkeen het sy eie kleure (Duits: “Farben”, Esties: “värvid”) gekies wat op hul beurt vlae en visuele voorstellings van die ooreenstemmende hertogdom/provinsie geword het. Die Russiese Ryk het egter gereeld die openbare dra van hierdie kleure verbied (onder andere in 1821–1862 en in 1887–1904) en dit is in 1915, ná die uitbreek van die Eerste Wêreldoorlog, finaal verbied tydens die anti-Duitsland veldtog.

Op 7 April 1870 is by die Universiteit van Tartu die voorganger van die Estniese studentevereniging (Esties: Eesti Üliõpilaste Selts, EÜS), die eerste Estniestalige studentevereniging, gestig en in 1881 het dit ’n soortgelyke driekleur in die kleure blou, swart en wit goedgekeur. Teen daardie tyd is die gekose kleure egter verbind met die Finse vlag en, anders as by die korps se vroeëre kleurkombinasies, is aan elkeen van die drie kleure simboliese betekenisse toegeskryf.

Die Estniese vlag is gevolglik op 17 September 1881 in Tartu eers as ’n studenteverenigingvlag aanvaar deur die samestellende vergadering van “Vironia”, die eerste Estniese nasionale studentekorps, vandag bekend as die Estniese Studentegenootskap. Op 4 Junie 1884 is die vlag by die pastorie in Otepää geseën. In die 20ste eeu het die kleure en patroon uiteindelik dié van die nasionale vlag geword.

Onafhanklikheid

Ten tyde van die uitreik van die Estniese onafhanklikheidsverklaring op 23–24 Februarie 1918 is die vlag geassosieer met Estniese nasionalisme en is toe ook gebruik as “die nasionale vlag” (riigilipp). Op 21 November 1918 het die driekleur deur ’n besluit van die Estniese voorlopige regering die amptelike nasionale vlag geword. 12 Desember 1918 was die eerste keer dat die vlag as nasionale simbool bo-aan die Pikk Hermann aan die Toompea-kasteel in Tallinn gehys is en sodoende het dit die vlag se mees simboliese vertoonplek geword. Die vlag is op 16 Julie 1922 deur die Estniese parlement amptelik goedgekeur.

Eerste Sowjetbesetting

Ná die Sowjetse inval en besetting van Estland op 16–17 Junie 1940 is dié land ook geannekseer en het in Augustus 1940 ’n administratiewe onderafdeling van die USSR onder die naam Estniese Sosialistiese Sowjetrepubliek geword. Die Sowjetse inval het spoedig gelei tot ’n verbod op die vlag. Dit is op 21 Junie 1940 van die Pikk Hermann in Tallinn, die mees simboliese ligging van die vlag, gestryk toe Estland nog formeel onafhanklik was. Die volgende dag, 22 Junie, is dit naas die rooi vlag gehys. Die driekleur het egter op 27 Julie 1940 finaal van die toring af verdwyn en it is vervang met die rooi vlag van die Sowjetunie. Estland het op 6 Augustus 1940 amptelik deel geword van die Sowjetunie. Op 31 Oktober 1940 is die vlag van die Estniese Sosialistiese Sowjetrepubliek deur ’n besluit van die Opperste Sowjet van die Estniese SSR amptelik goedgekeur. Dit het ’n stel van Kommunistiese simbole uitgebeeld: ’n geel hamer en sekel op ’n rooi baan en, ná die amptelike verandering van die vlagontwerp in 1953, ook ’n omlynde geel ster bo ’n baan watergolwe naby die onderkant. Dié golwe sou die Oossee verteenwoordig.

Duitse besetting

Gedurende die besetting van Duitsland van 1941 tot 1944 is die driekleur wyd en vry gebruik as die simbool van die land en die Estlanders. Nazi-Duitsland het Estland egter nooit as ’n onafhanklike land erken nie en slegs die Duitse oorlogsvaandel is op die Pikk Hermann vertoon. Nadat die Duitsers in September 1944 teruggetrek het vanuit Tallinn, is die Estniese vlag weer gehys, maar slegs vir enkele dae.

Tweede Sowjetbesetting

Jaan Künnap bo-op Leninpiek, die eerste keer wat die Estniese vlag bo 7000 m vertoon is

Toe die Rooi Leër op 22 September 1944 hulle opwagting gemaak het, het die driekleur weer van die Pikk Hermann verdwyn. In plaas daarvan is van Februarie 1953 af die Estniese SSR se vlag gebruik nadat dit herontwerp is met ’n golwende blou baan met ses kruine aan die onderkant en die hamer en sekel en die rooi ster in die skildhoek. Die 1944-weergawe van die Estniese SSR-vlag het ’n goue hamer en sekel in die skildhoek vertoon met die Latynse karakters ENSV (Eesti Nõukogude Sotsialistlik Vabariik, “Estniese Sosialistiese Sowjetrepubliek”) in goud bo-op. Van 1953 tot 1989 is ’n nuwe weergawe van die vlag gebruik: die rooi vlag van die USSR gekombineer met ’n blou baan en wit seewatergolwe heel onder. In die volksmond is na dié vlag verwys as “golwevlag” (lainelipp). Die tweede vlag van die Estniese SSR is op 6 Februarie 1953 amptelik goedgekeur en in § 167 van die Estniese SSR se grondwet bekragtig. Dit was ook geskoei op die vlag van die Sowjetunie met ses stekelrige blou en wit golwende bane naby die onderkant. Dié vlag is ontwerp deur Paul Luhtein.

Tydens die besettingstyd van 1940 tot 1991 het die Estniese diaspora en Baltiese diplomatieke diens wêreldwyd voortgegaan om die vlag van Estland te gebruik, terwyl die gebruik van die nasionale driekleur en sy kleure blou, swart en wit in die Sowjetunie verbied en strafbaar was tot in 1988. 21 Oktober 1987 word onthou as die eerste keer dat Sowjettroepe nie die vlag tydens ’n openbare geleentheid gestryk het nie. Op 20 Oktober 1988 is die gebruik van die blou-swart-wit-vlag amptelik weer toegelaat deur die Estniese owerhede. Op die aand van 23 Februarie 1989 is die Sowjetse vlag permanent van die Pikk Hermann by die Toompea-kasteel verwyder. Dit is op die volgende oggend, 24 Februarie, op die 70ste herdenking van Estland se onafhanklikheidsverklaring met die nasionale blou-swart-wit-vlag vervang. Dit is op 7 Augustus 1990 weer formeel verklaar tot nasionale vlag, ’n rapsie langer as ’n jaar voordat Estland weer volle onafhanklikheid verkry het. Met die Wet op Simbole van Estland, wat op 8 Mei 1990 goedgekeur is, ’n jaar voor Estland se volle onafhanklikwording in 1991 is die gebruik van beide die Estniese SSR-vlag en embleem as staatsimbole amptelik beëindig.

Vorige vlae

• 
  Legendariese vlag van die Hertogdom Estland in die Deense Ryk, 1219 tot 1346
• 
  Vlag van die Duitse Orde (1226 tot 1561) en die Verenigde Baltiese Hertogdom (1918)
• 
  Vlag van Tallinn (die voormalige Hansestad Reval), sedert die 13de eeu, gebaseer op die drie blou leeus van die wapens van beide Tallinn en Estland
• 
  Vlag van die Hertogdom Estland in die Sweedse Ryk, 1561 tot 1620
• 
  Vlag van die Hertogdom Estland in die Sweedse Ryk, 1620 tot 1721
• 
  Landesfarben-driekleur van die Duitstalige studentevereniging Estonia (1821 tot 1939), ’n nieamptelike plaaslike simbool (verbied deur Russiese owerhede van 1821 tot 1862, van 1887 tot 1904 en weer van 1915 tot 1918)
• 
  Driekleur van die Huis van Romanof (Keiser van die Hele Rusland, Prins van Estland, 1721 tot 1917), nasionale vlag van die Russiese Ryk, 1858 tot 1896
• 
  Vlag van die Hertogdom Lyfland in die Russiese Ryk, 1822 tot 1920
• 
  Vlag van die Hertogdom Estland in die Russiese Ryk, 1821 tot 1920
• 
  Vlag van die Rotalia (studentevereniging), sedert 1880
• 
  Vlag van die Estniese studentevereniging, sedert 1881
• 
  Vlag van die Estniese Sosialistiese Sowjetrepubliek, 1940 tot 1941 en 1944 tot 1953
• 
  Vlag van Nazi-Duitsland, 1935 tot 1945
• 
  Vlag van die Estniese Sosialistiese Sowjetrepubliek, 1953 tot 1990
• 
  Agterkant van die vlag van die Estniese Sosialistiese Sowjetrepubliek, 1953 tot 1990

Simboliek

’n Interpretatiewe weergawe vir die driekleur as verteenwoordigend van Estland se natuurtonele

Daar is ’n spesiale liedjie vir die vlag van Estland: “Die Estlandse vlag" (Eesti lipp). Die liriekskrywer, Martin Lipp, het ’n gelyknamige van gehad en sy gedig is in 1922 getoonset deur die komponis Enn Võrk. ’n Simboliese interpretasie wat deur die digkuns van Martin Lipp gewildheid verwerf het, is dat die blou vir die gewelfde lug bo die Estlanders, die swart vir die gehegtheid aan die grond van hul tuisland en die wit vir reinheid, harde werk en toewyding staan.

Ontwerp

Die Estlandse vlag oor die parlementsgebou in Tallinn

Die Estlandse vlag het die volgende tegniese ontwerp:

Konstruksietekening

Kleure

’n Wapperende vlag van Estland

Die kleure vir die vlag soos deur die vlagwet bepaal, is soos volg:

Kleurskema	Blou	Swart	Wit
Pantone	285 C	Black	White
RGB	0, 114, 206	0, 0, 0	255, 255, 255
CMYK	91, 43, 0, 0	0, 0, 0, 100	0, 0, 0, 0
Heksadesimaal	#0072CE	#000000	#FFFFFF

Seleksies uit die Estniese Vlagwet

Die vlag van Estland bo-op die Pikk Hermann-toring, Toompea-kasteel, Tallinn

Die vlag van Estland bo-op die Suur Munamägi-uitkyktoring, die hoogste punt in Estland op 318 m bo seevlak

Die onlangste Estniese vlagwet is op 23 Maart 2005 gepromulgeer en het op 1 Januarie 2006 in werking getree. Dit is sedertdien ’n aantal keer gewysig. Die wet spesifiseer die kleure in Pantone en CMYK-formate, asook wanneer dit gehys mag word en hoe en deur wie dit gebruik mag word. Die minimum grootte van die vlag wat op ’n muurgemonteerde vlagstok of op ’n vlagpaal op die dak van ’n gebou gehys moet word, is 105 by 165 sentimeter (41 by 65 in). Die wet spesifiseer dat die vlag “die etniese sowel as die nasionale vlag” is.

Die vlagwet spesifiseer dat die vlag daagliks met sonsopkoms op die Pikk Hermann in Tallinn gehys moet word, maar nie voor 7h00 nie en dat dit teen sonsondergang gestryk moet word. Aangesien beide 23 en 24 Junie vakansie- en vlagdae is, word in die nag tussen albei dae die Estlandse vlag nie gestryk nie. Die vlagdae volgens die wet is soos volg:

Datum	Afrikaanse naam	Estiese naam	Opmerkings
3 Januarie	Herdenking van die stryders van die Estniese Onafhanklikheidsoorlog	Vabadussõjas võidelnute mälestuspäev	Estniese Onafhanklikheidsoorlog (1918–1920)
2 Februarie	Herdenking van die Vrede van Tartu	Tartu rahulepingu aastapäev	Ondertekening van die Vrede van Tartu op 2 Februarie 1920
24 Februarie	Onafhanklikheidsdag, Herdenking van die Republiek Estland	iseseisvuspäev, Eesti Vabariigi aastapäev	Estlandse onafhanklikheidsverklaring op 24 Februarie 1918
14 Maart	Moedertaaldag	emakeelepäev	Geboortedag van Kristian Jaak Peterson
23 April	Veteranedag	veteranipäev	Sint Jorisdag
Tweede Sondag van Mei	Moedersdag	emadepäev
9 Mei	Europadag	Euroopa päev	Herdenk die 1950-stigting van die Europese Steenkool- en Staalgemeenskap deur die Schumanverklaring
1 Junie	Kinderbeskermingsdag
4 Junie	Vlagdag	Eesti lipu päev	Seën van die Estlandse vlag as die vlag van die Estlandse Studentevereniging in Otepää op 23 Mei [O.S. 4 Junie] 1884
14 Junie	Roudag	leinapäev	Halfstok
23 Junie	Nasionale Oorwinningsdag	võidupüha	Estlandse oorwinning in die Slag van Cēsis in 1919 oor die Baltiese Weermag
24 Junie	Midsomerfees	jaanipäev
20 Augustus	Onafhanklikheidsdag	taasiseseisvumispäev	Herstelling van Estlandse onafhanklikheid o 20 Augustus 1991
1 September	Kennisdag	teadmistepäev	Eerste dag van die nuwe skooljaar
Tweede Sondag van September	Grootouerdag
Derde Saterdag van Oktober	Fins-Oegriese dag	hõimupäev
Tweede Sondag van November	Vadersdag	isadepäev	Oorgeneem uit Finland
Beweeglik	Dae waarop Estland ’n parlementêre (Riigikogu), presidensiële, plaaslike, Europese parlementsverkiesing of ’n referendum hou

Vlagvoorstelle

Estlandse kruisvlagvoorstelle uit 1919

’n Estniese kruisvlag in gebruik op die eiland Vormsi

Verskeie ontwerpe met ’n Skandinawiese kruis is reeds in 1919 voorgestel toe die staatsvlag amptelik aanvaar is. In 2001 het die joernalis Kaarel Tarand ’n soortgelyke voorstel gemaak dat die vlag verander word van ’n driekleur na ’n ontwerp met ’n Skandinawiese kruis in die bestaande kleure. Ondersteuners van hierdie ontwerp beweer dat ’n driekleur aan Estland die beeld van ’n post-Sowjet- of Oos-Europese land gee terwyl ’n kruisontwerp die land se bande met die Noordse lande sal simboliseer. Aangesien die driekleur as ’n belangrike nasionale simbool gesien word, het die voorstel nie die nodige gewildheid verkry wat nodig is om die nasionale vlag te wysig nie.

Voorstaanders van ’n Skandinawiese kruisvlag ag hulself eerder ’n Noordse volk as ’n Baltiese volk, en baseer dit op hul historiese bande met Swede, Denemarke en veral Finland. Dié historiese bande getuig uit die stigting van Tallinn deur die Dene in 1219, die tydperk van Estland as ’n deel van die Sweedse Ryk van 1561 tot 1721 en dat Esties en Fins as Oosseefinse tale nouverwant is. In Desember 1999 het die minister van buitelandse sake (en president van 2006 tot 2016), Toomas Hendrik Ilves ’n toespraak voor die Sweedse Instituut vir Internasionale Sake gelewer met die titel “Estland as ’n Noordse land”. Die diplomaat Eerik-Niiles Kross het ook voorgestel dat die land se amptelike naam in Engels en verskeie ander tale van Estonia na Estland verander moet word (die land staan reeds so bekend in Afrikaans, Deens, Nederlands, Duits, Sweeds, Noors en talle ander Germaanse tale).

Volgens die politikus Paul Puustusmaa simboliseer die Estniese kruisvlag die nasionale kultuur en sy wortels. Hy meen dat hierdie benadering nie enige histories-sosiaal-kulturele gelaagdheid laat vaar wat die Estniese nasionaliteit gevorm het nie, wat met die Wikings begin het, die Lyflandse Konfederasie insluit, en die Balties-Duitse kulturele wortels respekteer, wat op sy beurt die nasionale ontwaking en die geboorte van die onafhanklike Estland aangewakker het.

• 
  Voorgestelde Estniese vlag
• 
  Voorgestelde Estniese vlag
• 
  Voorgestelde Estniese vlag
• 
  Voorgestelde Estniese vlag, 1919

Subnasionale vlae

Die 15 Estniese distrikte (maakond) se vlae bestaan almal uit twee horisontale bane in wit en groen met die spesifieke wapen van die distrik in die wit baan.

Munisipale vlae

Sommige van die Estniese munisipaliteite beskik ook oor hul eie vlae.

• 
  Hiiumaa
• 
  Kuressaare
• 
  Lasva
• 
  Narva
• 
  Pärnu
• 
  Saaremaa
• 
  Sauga
• 
  Sillamäe
• 
  Tallinn
• 
  Tartu
• 
  Varbla

Etniese vlae

Estland se grootste etniese minderhede beskik oor hul eie vlae.

• 
  Vlag van die Baltiese Duitsers
• 
  Vlag van die Estland-Swede
• 
  Vlag van Mulgimaa
• 
  Vlag van die Setomaa
• 
  Vlag van die Võrotaalgroep (ou voorstel)
• 
  Vlag van die Võros
• 
  Vlag van die Woten

Ander vlae

• 
  7:13 Vlootvaandel van Estland
• 
  7:11 Presidentsvlag van Estland (op land)
• 
  Presidentsvlag van Estland (ter see)
• 
  Vlag van die Minister van Verdediging
• 
  7:11 Vlootgeus van Estland
• 
  Vertikale Estlandse vlag

Galery

• 
  Die eerste Estniese vlag ooit, vervaardig in 1884, nou by die Estlandse Nasionale Museum, in 2018
• 
  Die vlag en die Estlandse span tydens die Paryse Olimpiese Somerspele 1924 se openingseremonie
• 
  Viering van die Estlandse vlag se 135ste herdenking in 2019
• 
  Die vlae van Estland en dié van Europa by die Estlandse ambassade in Riga, Letland, in 2021
• 
  ’n AirBaltic Airbus A220-300 in die nasionale kleure van Estland met die doopnaam “Tallinn”.

Sien ook

• Mu isamaa, mu õnn ja rõõm

Bronnelys

• (en) Faure, Gunter; Mensing, Teresa (2012). The Estonians; The long road to independence. Lulu.com. p. 409. ISBN 978-1-105-53003-6.
• (et) Eesti lipp 120, EÜS 2007. ISBN 978-9985-9022-7-1

Eksterne skakels

• (en) Estland by Flags of the World.
• (en) "Flag of Estonia". Encyclopædia Britannica. Besoek op 7 Julie 2025.

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.