Uil-newel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Uil-newel
Messier 97, of die Uil-newel.
Messier 97, of die Uil-newel.
Soort newel Planetêre newel
Sterrebeeld Groot Beer
Messier-naam Messier 97
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 11h 14,8m
Deklinasie +55º 01'
Skynmagnitude (m) 9,9
Besonderhede
Afstand (ligjaar) 2 600
Skynbare grootte 3,4' × 3,3'
Ander name
NGC 3587
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Die Uil-newel (ook bekend as Messier 97 of NGC 3587) is ’n planetêre newel in die sterrebeeld Groot Beer. Dit is in 1781 deur Pierre Méchain ontdek en Charles Messier het dit in sy katalogus van komeetagtige voorwerpe opgeneem.

M97 word beskou as een van die mees ingewikkelde planetêre newels. Die sentrale ster, met ’n skynbare helderheid van 16 mag, het ’n massa van sowat 0,7 keer dié van die Son en die newel self se massa is sowat 0,15 sonmassa. Die newel is sowat 6 000 jaar oud.

Die naam van die newel kom van sy uilagtige "oë" wanneer dit op ’n donker nag deur ’n groot teleskoop gesien word. Die oë kan ook duidelik op foto's van die newel gesien word.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Koördinate: Sky map 11h 14.8m 00s, +55° 01′ 00″