Zoar, Wes-Kaap

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Zoar
Zoar is in Wes-Kaap
Zoar
Zoar
 Zoar se ligging in Wes-Kaap
Koördinate: 33°29′S 21°26′O / 33.483°S 21.433°O / -33.483; 21.433Koördinate: 33°29′S 21°26′O / 33.483°S 21.433°O / -33.483; 21.433
LandVlag van Suid-Afrika Suid-Afrika
ProvinsieWes-Kaap
DistrikTuinroete
MunisipaliteitKannaland
Stigting1817
Oppervlak
 • Totaal49,10 km2 (18,96 vk. myl)
Bevolking
 (2011)[1]
 • Totaal4 659
 • Digtheid95/km2 (250/vk. myl)
Rasverdeling (2011)
 • Wit mense0.2%
 • Indiërs/Asiërs0.4%
 • Bruin mense95.0%
 • Swart mense4.0%
 • Ander0.4%
Taal (2011)
 • Afrikaans 96.9%
 • Engels 1.5%
 • Ander 1.6%
Poskode (strate)
6656
Skakelkode028

Zoar is 'n nedersetting aan die R62 provinsiale pad, 21 km oos van Ladismith in die rigting van Calitzdorp. Die dorpie lê direk wes van Amaliënstein.

Die nedersetting is 3 km lank, lê op die noordelike oewer van die riviertjie wat uit die Seweweekspoort kom en dan aan die voet van die Amaliënsteinrif verbyvloei. Tydens die sensus van 1891 in die Kaapkolonie was hier 1 400 inwoners. Nou staan die getal op nagenoeg 4 660. Werkloosheid en armoede is besonder groot. Op beperkte skaal word appels en vye gelewer. Toerisme kan dalk 'n bydrae tot die ekonomie lewer. Zoar se droë klimaat en afgesonderdheid maak dit ideaal geskik vir die produksie van organiese saad. Hierdie saadproduksie word ondersoek as 'n projek vir werkskepping en die opheffing van mindergegoedes.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die destydse sendingkerk, nou VG kerk, op Zoar.

Zoar is in 1817 op die plaas Elandsfontein gestig as 'n sendingstasie van die Suid-Afrikaanse Sendinggenootskap (SASG). Dit was die eerste sendingstasie in die Klein Karoo en die eerste van die SASG buite Kaapstad. Die stasie se stigtingsdatum maak dit dus heelwat ouer as Oudtshoorn, Ladismith en Calitzdorp. In Genesis 13:10, 14:2-8 en 19:20-23 kom die naam van Zoar 'n paar maal voor. Dit lê in die vlakte van die Jordaanrivier en oos van die Dooie See. Zoar is 'n Hebreeuse woord met die aanvanklike betekenis van “klein”, maar met 'n latere betekenisontwikkeling “toevlugsoord”.

P.J. Joubert was die eerste sendeling hier. Hy was die oupa van Piet Joubert, 'n bekende Transvaalse generaal uit die tyd van die Tweede Vryheidsoorlog. Weens geldgebrek en misoeste verlaat Joubert sy pos in 1837. Sy plek word tydelik ingeneem deur sendelinge van die Berlynse Sendinggenootskap. Eers was Reinhold Gregorowski daar en in 1842 volg Theodor Radloff hom op. Vrugtebome, wingerde en koringlande is ontwikkel om hul volgelinge die beroep van boer aan te leer. Alhoewel die twee Duitsers sukses in hul werk behaal het, was die Lutherse liturgie vir die gemeente te vreemd. Met die gevolg dat die SASG in 1865 maar weer 'n sendeling gestuur het. Teen 1867 is die probleme opgelos en word Zoar weer aan die Duitsers oorhandig, maar eerw. Jacobus Pauw (van die NG Kerk) het in beheer gebly. In 1888 het die Berlynse Sendinggenootskap hulle teruggetrek op Amaliënstein en Zoar aan die NG Kerk oorhandig.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

Sien ook[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 "Hoofplek Zoar". Sensus 2011.