Constans II van Bisantium

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Constans II
Keiser van die Bisantynse Ryk
’n Muntstuk wat Constans II uitbeeld.
’n Muntstuk wat Constans II uitbeeld.
Bewind 64115 September 668
Dinastie Herakleios
Gebore 7 November 630
Oorlede 15 September 668
Voorganger Heraklonas
Opvolger Konstantyn IV
Eggenote Fausta
Kinders Konstantyn
Herakleios
Tiberius
Vader Konstantyn III
Moeder Gregoria

Constans II of Konstantyn die Bebaarde (Grieks: Κώνστας Β; 7 November 630 – 15 September 668) was die Bisantynse keiser van 641 tot 668. Constans is die verkleiningsvorm van sy geboortenaam, Herakleios, maar hy het amptelik as Konstantyn regeer. Die bynaam word meestal in Bisantynse en moderne geskrifte gebruik.

Hy was die seun van Konstantyn III en het in 641 medekeiser geword ná gerugte dat keiser Heraklonas se ma, Martina, Konstantyn vergiftig het. Heraklonas is in dié jaar van die troon gesit en Constans het alleenheerser geword.

Bewind[wysig | wysig bron]

Onder Constans het die Bisantyne in 642 heeltemal uit Egipte onttrek en die Moslemse kalief Oethman het verskeie aanvalle op eilande in die Middellandse en Egeïese See van stapel gestuur. ’n Bisantynse vloot het Alexandrië weer in 645 herower, maar ná ’n Moslem-oorwinning die volgende jaar het die Bisantyne teruggetrek. Kartago is ook verower en het ’n afhanklike staat van die kalifaat gebly tot ’n burgeroorlog uitgebreek en die keiserlike mag herstel is.

Intussen het die kalifaat al hoe nader aan Bisantium gekom. In 647 het hulle Armenië, Kappadosië en Afrika binnegeval. In 648 het hulle Frigië geplunder en in 649 hul eerste see-aanval op Kreta gedoen. In 650–651 het die keiser samesprekings met kalief Oethman se goewerneur in Sirië gevoer. Die vredesooreenkoms wat gevolg het, het daartoe gelei dat Constans sy mag in die westelike deel van Armenië behou het.

In 654 het die Moslems egter Rhodos geplunder. Constans het hulle die volgende jaar met ’n vloot aangeval, maar is verslaan: 500 Bisantynse skepe is vernietig en die keiser self is byna dood. Kalief Oethman was gereed om Konstantinopel aan te val, maar het van die plan afgesien toe ’n burgeroorlog in 656 in sy kalifaat uitbreek.

In 658 het Constans die Slawiërs en Balkan-volke verslaan en sy mag oor hulle herbevestig. Die volgende jaar het hy tot ver in die ooste uitgebrei.

Constans het al hoe meer gevrees sy broer Theodosius sou sy bewind probeer omverwerp. Hy het hom eers gedwing om ’n monnik te word en hom eindelik in 660 laat vermoor. Hy het hom egter die gramskap van die inwoners van Konstantinopel op die hals gehaal en het besluit om na Sisilië te gaan. Gerugte dat hy die hoofstad daarheen wou verskuif, het sy lot beslis. Op 15 September 668 is hy vermoor en het sy seun hom opgevolg as Konstantyn IV.

Bronne en verdere leesstof[wysig | wysig bron]

  • The Oxford Dictionary of Byzantium, Oxford University Press, 1991.
  • Paul die diaken, Historia Langobardorum, Boek V
  • Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia