Jake White
| |||||
Volle naam | Jacob Westerduin | ||||
---|---|---|---|---|---|
Geboortedatum | 19 Maart 1963 | ||||
Geboorteplek | Johannesburg, Suid-Afrika | ||||
Skool | Jeppe High School for Boys | ||||
Beroep | Rugbyafrigter | ||||
Rugbyloopbaan | |||||
Loopbaan as speler | |||||
Posisie(s) | Hoofafrigter | ||||
Loopbaan as afrigter | |||||
Jare | Klub / span | ||||
2004–2007 2012–2013 2013-2014 2014 2014–2017 2017–2020 2020– |
Suid-Afrika Brumbies Sharks Tonga Montpellier Toyota Verblitz Bulls | ||||
korrek soos op 15 Julie 2022. |
Jake White (gebore 19 Maart 1963 in Johannesburg) is 'n Suid-Afrikaanse rugbyafrigter. Hy was vanaf 2004 tot 2007 die Springbokafrigter.
Afrigterloopbaan
[wysig | wysig bron]White het sy afrigterloopbaan begin as 'n hoërskoolrugbyafrigter vir Parktown Boys High se eerstespan (1982–85) voordat hy geskuif het na Jeppe High School for Boys (waar hy ook vroeër skoolgegaan het). Kort daarna word hy die provinsiale spanafrigter. Later word hy toe ook die afrigter vir verskeie onder-19 en onder-21 spanne voordat hy 'n hulpafrigter geword het tydens die Rugbywêreldbeker 1995 vir die Springbokspan, waar hy verantwoordelik was vir video-analise. Teen hierdie tyd was hy reeds welbekend vir sy tegniese vaardighede in rugbykringe en het hy ook sy reputasie gestand gedoen deur die onder-21 Springbokspan te lei tot 'n sege in die onder-21 Rugbwêreldbeker in 2002.
Springbokafrigter (2004–2007)
[wysig | wysig bron]White se betrokkenheid op elke vlak van Suid-Afrikaanse rugby het die indruk gelaat dat hy 'n unieke insig gehad het wat nie baie ander afrigters gehad het nie en is hy as die natuurlike keuse gesien as die nuwe nasionale afrigter in 2004. Ten tye van sy aanstelling as afrigter was Suid-Afrikaanse rugby in beroering. 'n Vroeë uitskakeling uit die Rugbywêreldbeker 2003 met interne konflik binne die Rugbyunie, die Kamp Staaldraad debakel, en die oorloop van Clyde Rathbone, die kaptein van die onder-21 wêreldkampioene na Australië, het dinge nog verder versleg.
Onder White se leierskap het die Springbokke tydelik hulle aansien in wêreldrugby herwin deur hulle eerste Drienasies-trofee te wen sedert Nick Mallett en sy span dit laas in 1998 reggekry het. Hulle het die jaar 2004 afgesluit deur 69% van die wedstryde te wen. Die Springbokke het ook twee plekke opgeskuif op die Internasionale Rugbyraad se amptelike ranglys: vanaf die sesde tot die vierde plek. In Februarie 2005 het hulle verder opgeskuif na die derde plek. Nadat die Springbokke die Wallabies twee keer geklop het en die All Blacks een keer het hulle na die tweede plek opgeskuif. In 2006 het hulle egter weer teruggesak na die vierde plek nadat die All Blacks hulle geklop het.
Jake White is beloon vir sy bydrae toe hy die IRR se "Afrigter-van-die-Jaar"-toekenning in 2004 ontvang het. Die Springbokke het daardie jaar ook die "Span-van-die-Jaar"-toekenning ontvang en die belowende jong speler Schalk Burger het toe ook die "Speler-van-die-Jaar"-toekenning ontvang. Kort na die Drienasiesreeks oorwinning in 2004 is White se kontrak verleng tot na die 2007-Rugbwêreldbeker.
In 2005 is White kwaai gekritiseer deur plaaslike rugbyondersteuners oor sy volgehoue lojaliteit teenoor spelers van die 2004-span. Daar is gevoel dat hy in plaas daarvan om spelers te kies wat op daardie tydstip goed gespeel het, hy by die 2004 Drienasies-span gebly het, al het baie van daardie spelers se spel toe nie meer beïndruk nie. Tydens die Europese toer aan die einde van 2004 het die spelers nie baie goed gespeel nie, maar steeds het Jake by die oorspronklike Drienasies-span gebly. Kritiek was veral fel na die 30-12 neerlaag teen Australië in Sydney.
Die meeste van White se kritici is kort daarna weer stilgemaak nadat die Springbokke die Mandela Uitdaagplaat behou het deur die Wallabies te verslaan tydens 'n latere wedstryd in Johannesburg. 'n Week later het die Bokke weer die Wallabies op Loftus Versfeld in Pretoria verslaan tydens 'n openingswedstryd van die Drienasiesreeks. In die daaropvolgende week het die Bokke verras deur die All Blacks op Nuweland in Kaapstad, waar hulle sedert 1976 nie 'n enkele wedstryd verloor het nie, te verslaan.
Die Bokke se oorwinning oor die All Blacks het hulle gunstelinge gemaak om die Drienases-trofee te behou. Hulle het ook verby die Wallabies na die tweede plek op die wêreldranglys opgeskuif. Hierdie toets was dan ook die enigste toets wat die All Blacks in 2005 sou verloor. Twee weke daarna is alle twyfel oor White se spankeuses besweer toe hulle die Wallabies in Australië geklop het. Hierdie was die eerste keer sedert 1971 dat die Bokke die Wallabies drie keer in 'n jaar geklop het. Die Springbokke het egter hulle laaste Drienasies-wedstryd in Nieu-Seeland teen die All Blacks rakelings verloor.
In 2006 het die Springbokke 'n swak jaar gehad en die meeste van hulle wegwedstryde verloor. Hulle het eers teleurgestel deur die laag aangeslane Skotte net-net te klop en toe tuis teen die Franse en die Wêreldvyftiental te verloor. Dit was egter eers met die Drienasiesreeks dat die Bokke se swak spel blootgelê is toe hulle met 'n rekordneerlaag van 49-0 teen die Wallabies gely het – dit was dan ook die grootste neerlaag wat 'n Springbokspan nog ooit teen die Wallabies gely het. Die neerlaag is toe opgevolg met 'n verdere neerlaag te Pretoria teen die uiteindelike kampioene in die reeks, die All Blacks. Die jaar het dan ook nie beter geëindig tydens die Europese toer nie, met 'n verswakte span wat 32-15 teen Ierland en teen die Engelse te Twickenham met 23-21 tydens die eerste toets daar. Die Springbokke het 'n bietjie van hulle trots herwin deur die Engelse met 25-14 in die tweede toets te verslaan.
Die 2007 seisoen het belowend begin vir White en die bokke met baie talent beskikbaar uit die 2007 Super 14 spanne. Beide die finaliste, die Sharks en die Bulls was Suid-Afrikaanse spanne en White het ook baie spelers uit daardie spanne getrek. Toe die Springbokke teen 'n verswakte Engelse span gespeel het op 26 Mei in Bloemfontein, het hulle 'n klinkende 58 – 10 oorwinning behaal. Die tweede toets op 2 Junie te Loftus Versfeld was 'n meer gelykopstryd met die besoekers wat halftyd voorgeloop het met 17 – 19. 'n Hernude aanslag deur die Bokke in die tweede helfte het egter gesorg dat die Engelse oortuigend met 55 – 22 geklop is. White het 13 veranderinge aangebring aan die span wat teen Samoa te Ellispark op 9 Junie sou speel. Die Springbokke het daar ook 'n oortuigende 35 – 8 oorwinning behaal.
Suid-Afrika het die 2007-Drienasiesreeks goed weggespring deur Australië met 22 – 19 op Nuweland te klop. Hulle het egter die daaropvolgende wedstryd teen die All Blacks in Durban verloor. Jake White het baie kritiek ontlok toe hy 'n swakker Bokspan oorsee gestuur het vir die wegwedstryde van die Drienasiesreeks. Suid-Afrika het dan ook in dié wedstryde sleg verloor. Met die Springbokke se sege in die Rugbywêreldbeker 2007 het White se besluit geregverdig geblyk te wees.
Peter de Villiers is in Januarie 2008 verkies om White op te volg as Suid-Afrika se nasionale afrigter.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- Whos Who SA artikel oor Jake White Geargiveer 24 Oktober 2007 op Wayback Machine, sluit 'n lys van nuusartikels in waarin hy bespreek word.
- SA Rugby profiel Geargiveer 26 September 2007 op Wayback Machine (nagegaan op 11 Februarie 2005, blad is nie opgedateer om sy onlangse loopbaan in te sluit nie)
- We love rugby 'n Webjoernaal met meer besonderhede oor Jake White
- [1] - Geni.com
Voorafgegaan deur Rudolph Straeuli |
Springbokafrigters 2004–2007 |
Opgevolg deur Peter de Villiers |