Kraai (sterrebeeld)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Kraai
Latynse naam Corvus
Genitief Corvi
Afkorting Crv
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 12h
Deklinasie -20º
Grootte 184 vk. grade (70ste)
Kwadrant SQ3
Besonderhede
Hoofsterre 4
Helderste ster Gamma Corvi (Gienah)
Naaste ster Ross 695
Sterre helderder as 3 m 3
Sterre met planete 1
Messier-voorwerpe 0
Bayer-/Flamsteed-sterre 10
Meteoorreëns Corvids
Aangrensende sterrebeelde
Maagd, Beker, Noordelike Waterslang
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Die Kraai (Latyn: Corvus) is ’n klein sterrebeeld in die suidelike hemelruim. Dit bevat net 11 sterre wat met die blote oog sigbaar is (helderder as 5,5 mag). Dit is een van die 48 konstellasies wat deur die 2de-eeuse sterrekundige Ptolemeus beskryf is en is steeds een van die 88 moderne sterrebeelde.

Ruimtevoorwerpe[wysig | wysig bron]

Vier hoofsterre, Delta Corvi, Gamma Corvi, Epsilon Corvi en Beta Corvi, vorm ’n asterisme wat bekend is as "Spica se Seil"[1] of "die Seil".[2][3] Epsilon en Delta dien as aanwysers na die ster Spica.

31 Crateris, wat aanvanklik as deel van die Beker beskou is, is ’n ster van 5,2 mag wat eers verwar is met ’n maan van Mercurius.

Die Antenne-sterrestelsels is twee interaktiewe sterrestelsels, NGC 4038 en NGC 4039, wat van die Aarde af lyk of hulle hartvormig is. Albei sterrestelsels was spiraalstelsels en ondergaan tans geweldige stervorming vanweë die interaksie van gaswolke. Hulle is 800 miljoen ligjare van die Aarde af en albei het verskeie ultralhelder X-straal-bronne, waarvan die oorsprong onbekend is. Sterrekundiges vermoed dit is dubbelsterre van ’n skaars soort wat X-strale uitstraal, of swartkolke.[4]

Die middel van die Kraai bevat die planetêre newel NGC 4361. Dit lyk soos ’n ovaal sterrestelsel, maar die ster van 13 mag in sy middel gee sy ware aard weg.

Mitologie[wysig | wysig bron]

Die Kraai word geïdentifiseer met ’n verhaal in die Griekse mitologie waarin ’n kraai Apollo bedien en gestuur word om water te gaan haal. Op pad rus die kraai lank en nadat hy eindelik die water in ’n beker opgeskep het, neem hy ’n waterslang terug as verskoning omdat hy so lank gevat het. Apollo besef egter wat gebeur het. Hy is woedend en werp die kraai, beker en slang in die lug in. So het die sterrebeelde Kraai, Beker en Noordelike Waterslang ontstaan.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Nickel, J., (1999): Lift Up Your Eyes on High: Understanding the Stars, Christian Liberty Press, p. 53.
  2. Bakich, M. E., (1995): The Cambridge Guide to the Constellations, Cambridge, Cambridge University Press, pp. 21,22.
  3. Mullaney, J., (2007): The Herschel objects and how to observe them <Astronomers' Observing Guides>, Springer Science+Business Media, bl. 39.
  4. Wilkins, Jamie; Dunn, Robert (2006). 300 Astronomical Objects: A Visual Reference to the Universe. Buffalo, New York: Firefly Books. ISBN 978-1-55407-175-3.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]