Pyl (sterrebeeld)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pyl
Latynse naam Sagitta
Genitief Sagittae
Afkorting Sge
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 19h
Deklinasie 18º
Grootte 80 vk. grade (86ste)
Kwadrant NQ4
Besonderhede
Hoofsterre 4
Helderste ster Gamma Sagittae (γ Sge)
Naaste ster Gliese 745
Sterre helderder as 3 m 0
Sterre met planete 2
Messier-voorwerpe 1
Bayer-/Flamsteed-sterre 19
Aangrensende sterrebeelde
Vos, Hercules, Arend, Dolfyn
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Die Pyl (Latyn: Sagitta) is ’n klein sterrebeeld in die noordelike hemelruim. Dit is een van die 48 konstellasies wat deur die 2de-eeuse sterrekundige Ptolemaeus beskryf is en is steeds een van die 88 moderne sterrebeelde. Dit is noord van die ewenaar geleë en kan van oral op Aarde gesien word behalwe vanaf die Antarktiese sirkel.

Die Pyl is die derde kleinste sterrebeeld (naas die Vul en Suiderkruis). Dit lê in die Melkweg.

Ruimtevoorwerpe[wysig | wysig bron]

Die ster Alpha Sagittae (α Sge) is ook bekend as Sham. Dit is ’n geel reusester van spektraaltipe G1 II wat 610 ligjare van die Aarde af lê en vorm saam met Beta Sigittae (β Sge) óf die vere van die pylstok óf die dubbele punt van ’n pyl wat eens in die Romeinse leër gebruik is. Gamma Sagittae (γ Sge), ’n koel reus en die helderste ster, vorm saam met δ Sge en ε Sge die pylstok.

M71 is ’n nabygeleë bolvormige sterreswerm. Dit is net sowat 13 000 ligjare van die Aarde af.

Verwysings[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]