Gaan na inhoud

Abraham Fischer

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Abraham Fischer
Abraham Fischer
Abraham Fischer in 1900

1ste Eerste Minister van die Oranjerivierkolonie
Ampstermyn
27 November 1907 – 31 Mei 1910
Monarg Edward VII
George V
Goewerneur-generaal Hamilton John Goold-Adams
Voorafgegaan deur Hamilton John Goold-Adams (as goewerneur van die Oranjerivierkolonie)
Opgevolg deur Louis Botha (as eerste minister van Suid-Afrika)

2de Minister van Binnelandse Sake
Ampstermyn
1912 – 6 Oktober 1913
Monarg George V
Eerste minister Louis Botha
Goewerneur-generaal Herbert John Gladstone
Voorafgegaan deur Jan Christian Smuts
Opgevolg deur Hendrik Schalk Theron

Persoonlike besonderhede
Gebore (1850-04-09)9 April 1850
Groenpunt, Kaapstad, Kaapkolonie
Sterf 16 November 1913 (op 63)
Kaapstad, Kaapprovinsie, Unie van Suid-Afrika
Politieke party Orangia Unie
Suid-Afrikaanse Party
Eggenoot/-note Ana Robertson[1]
Kind(ers) Harry Fischer, Percy Fischer[2]

Abraham Fischer (Kaapstad, 9 April 185016 November 1913) was die eerste en enigste eerste minister van die Oranjerivierkolonie.[3]

Die Boeredelegasie in Europa, 1900 (v.l.n.r.): A.D.W. Wolmarans, Willem Johannes Leyds, Abraham Fischer, Hendrik Pieter Nicolaas Muller en Cornelius Hermanus Wessels.
Die eerste kabinet van die Unie van Suid-Afrika in 1910 onder leierskap van eerste minister Louis Botha.
Agter: J.B.M. Hertzog, Henry Burton, F.R. Moor, C. O'Grady Gubbins, Jan Smuts, H.C. Hull, F.S. Malan, David Graaff
Voor: J.W. Sauer, Louis Botha, Abraham Fischer

Hy ontvang sy opleiding aan die Suid-Afrikaanse Kollege (die latere Universiteit van Kaapstad) en word toegelaat tot die Kaapse Balie. In 1873 is hy getroud met Ana Robertson, die dogter van Skotse immigrante na die Vrystaat. Nadat hy na die Vrystaat verhuis, word hy in 1878 tot die Volksraad verkies en word lid van die uitvoerende raad in 1896. Sy diplomatieke vernuf het die aandag op konferensies getrek. As lid van die amptelike Boeredeputasie wat steun by buitelandse moondhede moes probeer kry vir die beëindiging van die oorlog, vertrek hy saam met Cornelius Hermanus Wessels en A.D.W. Wolmarans na die buiteland op 10 Maart 1900, drie dae voor die Britse magte Bloemfontein beset. Die afvaardiging besoek talle lande in Europa en selfs Rusland en Amerika, maar sonder welslae.

Ná die vredesluiting help hy om die Orangia Unie (voorloper in die Vrystaat van die Regerende Party en later die Suid-Afrikaanse Party) te stig en hy word die party se eerste president. In 1907, met die verkryging van verantwoordelike regering, word hy die eerste (en enigste) eerste minister van die Oranjerivierkolonie. Hy het deelgeneem aan die Nasionale Konvensie en word in 1911 lid van die Geheime Raad.

In 1910 word hy tydens die eerste algemene verkiesing in die Unie van Suid-Afrika onbestrede verkies as lid van die Regerende Party in die Vrystaatse kiesafdeling Bethlehem. Hy is lid van die eerste Unie-kabinet as minister van lande, maar dien net drie jaar tot aan sy dood.

Hy was die oupa van die anti-apartheidsaktivis Bram Fischer.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. (en) Clingman, Stephen (1998). Bram Fischer: Afrikaner revolutionary. David Philip Publishers. p. 8. ISBN 0-86486-677-1.
  2. (en) Clingman, Stephen (1998). Bram Fischer: Afrikaner revolutionary. David Philip Publishers. p. 9. ISBN 0-86486-677-1.
  3. (en) Clingman, Stephen (1998). Bram Fischer: Afrikaner revolutionary. David Philip Publishers. ISBN 0-86486-677-1.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]