Gaan na inhoud

Boris Johnson

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Boris Johnson
Boris Johnson
Boris Johnson (amptelike portretfoto)
Ampstermyn
24 Julie 2019 – 6 September 2022
Vise Dominic Raab
Monarg Elizabeth II
Voorafgegaan deur Theresa May
Opgevolg deur Liz Truss
Minister van Buitelandse en Statebondsake
Ampstermyn
13 Julie 2016 – 9 Julie 2018
Eerste minister Theresa May
Voorafgegaan deur Philip Hammond
Opgevolg deur Jeremy Hunt
Burgemeester van Londen
Ampstermyn
4 Mei 2008 – 9 Mei 2016
Vise Richard Barnes
Victoria Borwick
Roger Evans
Voorafgegaan deur Ken Livingstone
Opgevolg deur Sadiq Khan
LP vir Uxbridge en South Ruislip
Ampsbekleër
Termynaanvang
7 Mei 2015
Voorafgegaan deur John Randall
LP vir Henley
Ampstermyn
9 Junie 2001 – 4 Junie 2008
Voorafgegaan deur Michael Heseltine
Opgevolg deur John Howell
Persoonlike besonderhede
Gebore 19 Junie 1964 (1964-06-19) (60 jaar oud)
Manhattan, New York
Politieke party Konserwatiewe Party
Eggenoot/-note Allegra Mostyn-Owen (1987–1993; geskei)
Marina Wheeler (1993–September 2018 - vervreem van mekaar)
Carrie Symonds (2018–; verloof)
Kind(ers) Lara Lettice Johnson
Milo Arthur Johnson
Cassia Peaches Johnson
Theodore Apollo Johnson
Alma mater Balliol College, Oxford
Professie Konserwatiewe politikus
Religie Christen (Kerk van Engeland)

Alexander Boris de Pfeffel Johnson (gebore 19 Junie 1964), beter bekend as Boris Johnson, is 'n Britse politikus en was sedert 24 Julie 2019 die Eerste Minister van die Verenigde Koninkryk (VK).[1] Na 'n rekordgetal van bedankings uit sy regering, het hy sy hangende bedanking op 7 Julie 2022 aangekondig.[2][3][4][5] Sy bedanking het op 6 September 2022 in werking getree toe hy deur Liz Truss as eerste minister opgevolg is.[6]

Hy was van 2001 tot 2008 lid van die parlement van die VK, waar hy Henley-on-Thames in die kiesafdeling van Oxfordshire verteenwoordig het. Tussen 4 Mei 2008 tot 7 Mei 2016 het hy as Londen se burgemeester gedien. Vanaf 13 Julie 2016 tot 9 Julie 2018 het Johnson die amp van minister van buitelandse en statebondsake onder die eerste minister Theresa May beklee.

Op 23 Julie 2019 is Boris Johnson deur lede van die Konserwatiewe Party met 66 persent van die uitgebragte stemme as nuwe partyleier verkies. Sedert 24 Julie 2019 beklee hy die amp van eerste minister in 'n konserwatiewe minderheidsregering.[7]

Terwyl Johnson sy keuse van minsters, wat merendeels by die Konserwatiewe Party se regtervleuel gereken word, as 'n "cabinet for modern Britain" beskryf[8], sien kommentator Hannah Jane Parkinson (The Guardian) The most awful dinner party of all time rondom die kabinetstafel vergader.[9]

Johnson het aan die Universiteit van Oxford gestudeer en was ook president van die bekende Oxford Union. Boris was die redakteur van die inligtingstydskrif The Spectator, neem gereeld aan TV-debatte deel en is welbekend vir sy eksentrieke karakter. As boorling van New York het hy eers in 2017 afstand gedoen van sy Amerikaanse burgerskap - na bewering om belasting te bespaar.[10] Persone met Amerikaanse burgerskap bly belastingpligtig in die Verenigde State, selfs as hulle in oorsese lande woonagtig is en moontlik 'n tweede burgerskap aanvaar het.[11][12][13]

Omstredenheid

[wysig | wysig bron]

Terwyl Boris Johnson die politieke lewe in die Verenigde Koninkryk met sy vermaaktalent verryk en nie sku is vir omstredenheid nie, word baie van sy kommentare deur onkunde en wanbegrip gekenmerk. So het hy gedurende die referendumveldtog in 2016 opslae gemaak met bewerings dat daar in die Europese Unie regulasies sou bestaan wat die kompostering van gebruikte teesakkies verbied of dat daar 'n minimum-ouderdom van agt jaar vir die opblaas van lugballonne vasgestel is.[14]

Sommige van sy uitlatings dreig om diplomatieke betrekkinge met ander lande en onderhandelinge met die EU te vertroebel. Tydens die filmwerk vir 'n dokumentêr oor die Britse Departement van Buitelandse Sake, Inside the Foreign Office, wat in drie aflewerings in November 2018 deur BBC2 gebeeldsend is, het Johnson na die Franse as turds verwys. Op versoek van die departement is sy kommentaar uit die dokumentêr gesny.[15]

Sy veldtog om partyleier te word is deur onthullings oorskadu. Op 21 Junie 2019 is die polisie kort na middernag na sy Londense woonstel ontbied om 'n hewige geskil met sy lewensmaat Carrie Symonds te besleg nadat Johnson losgebars het met 'n haelstorm van lawaaierige skeldwoorde.[16]

Reeds vroeër het sy buite-egtelike verhoudings tydens sy ampstermyn as burgemeester van Londen opslae gemaak. Dit is tans nie bekend of Johnson die vader van een of twee kinders is wat uit dié verhoudings voortgespruit het nie.[17]

COVID-19

[wysig | wysig bron]

Op 27 Maart 2020 is aangekondig dat Johnson positief getoets het vir COVID-19. [18] [19] Op 5 April, met sy simptome nog steeds teenwoordig, is Johnson in die hospitaal opgeneem vir toetse. [20] Ondanks die feit dat hy opgeneem is nadat hy tien dae lank aanhoudende simptome getoon het, is dit op 6 April aangekondig dat hy in beheer van die regering sou bly en in 'goeie gees' is. [21] Hy is later die aand na die waakeenheid van die hospitaal verskuif. [22] [23] Sy toestand het verbeter en hy is uit die hospitaal ontslaan op 12 April 2020, om verder by sy woning "Chequers" aan te sterk. [24]

Bibliografie

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Tim Ross (23 Julie 2019). Boris Johnson Wins Race to Be Next British Prime Minister. Bloomberg. URL besoek op 23 Julie 2019.
  2. ↑ "LISTED: All the Tory MPs who have resigned since Sajid Javid and Rishi Sunak quit". The Northern Echo. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Julie 2022. Besoek op 6 Julie 2022.
  3. ↑ "Government resignations: Who has gone, who is staying?". BBC News (in Engels (VK)). 6 Julie 2022. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Julie 2022. Besoek op 6 Julie 2022.
  4. ↑ "Chris Mason: Boris Johnson facing day of judgement". BBC News (in Engels (VK)). 6 Julie 2022. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Julie 2022. Besoek op 6 Julie 2022.
  5. ↑ "'Charge of the lightweight brigade': Starmer uses PMQs to mock Tories". the Guardian (in Engels). 6 Julie 2022. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Julie 2022. Besoek op 7 Julie 2022.
  6. ↑ "In pictures: Liz Truss becomes UK's 56th PM" (in Engels). BBC News. 6 September 2022. Besoek op 6 September 2022.
  7. ↑ "Boris Johnson elected new Tory leader and prime minister". The Guardian (in Engels). 23 Julie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2020. Besoek op 23 Julie 2019.
  8. ↑ BBC News, 25 Julie 2019: Prime Minister Boris Johnson: Does his cabinet reflect 'modern Britain'? Besoek op 25 Julie 2019
  9. ↑ "Snakes, stupidity and sycophants: the horror of the Johnson cabinet". The Guardian (in Engels). 25 Julie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2020. Besoek op 25 Julie 2019.
  10. ↑ "Boris Johnson gee VSA-burgerskap op". Republikein. 10 November 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2020. Besoek op 27 Julie 2019.
  11. ↑ The Guardian, 9 Februarie 2017: Boris Johnson among record number to renounce American citizenship in 2016. Besoek op 25 Mei 2020
  12. ↑ Experts for Expats.com: UK/US Dual Citizens Tax Guidance. Besoek op 25 Mei 2020
  13. ↑ The Guardian, 25 Augustus 2019: British citizens born in US risk having UK bank accounts frozen. Besoek op 25 Mei 2020
  14. ↑ Boris Johnson forced to admit EU regulations don't ban Brits recycling tea bags.. mirror.co.uk (23 Maart 2016). URL besoek op 24 Julie 2019.
  15. ↑ "Boris Johnson called the French 'turds' but BBC cut it from interview" (in Engels). Metro. 28 Junie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2020. Besoek op 24 Julie 2019.
  16. ↑ "Boris Johnson: police called to loud altercation at potential PM's home" (in Engels). The Guardian. 21 Junie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 April 2020. Besoek op 23 Julie 2019.
  17. ↑ "'How many children does Boris Johnson have?' Johnny Mercer insists Tory favourite has right to private life in BBC interview" (in Engels). inews.co.uk. 17 Junie 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Augustus 2019. Besoek op 23 Julie 2019.
  18. ↑ "PM Boris Johnson tests positive for coronavirus". BBC News (in Engels (VK)). 27 Maart 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 April 2020. Besoek op 27 Maart 2020.
  19. ↑ "Boris Johnson and Matt Hancock in self-isolation with coronavirus". The Guardian (in Engels (VK)). 27 Maart 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2020. Besoek op 27 Maart 2020.
  20. ↑ "PM admitted to hospital over virus symptoms". BBC News (in Engels). 5 April 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2020. Besoek op 5 April 2020.
  21. ↑ "Boris Johnson in 'good spirits' in hospital". BBC News (in Engels (VK)). 6 April 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2020. Besoek op 6 April 2020.
  22. ↑ "UK PM Boris Johnson taken to intensive care". BBC News (in Engels (VK)). 6 April 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 April 2020. Besoek op 6 April 2020.
  23. ↑ ANA-AP (7 April 2020). "Covid-19-samevatting: Britse premier na waakeenheid geskuif". Maroela Media. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 April 2020. Besoek op 7 April 2020.
  24. ↑ "Boris Johnson discharged from hospital". BBC News (in Engels (VK)). 12 April 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 April 2020. Besoek op 12 April 2020.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Brexit
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Boris_Johnson&oldid=2667861"