Vlag van Israel: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Blaai deur geskiedenis
← Ouer wysigingNuwer wysiging →
Content deleted Content added
VisueelWikiteks
kNo edit summary
kNo edit summary
Lyn 52: Lyn 52:
<blockquote>
<blockquote>
Ons het geen vlag nie. Ons benodig een. Indien ons baie mense wil lei moet ons ’n simbool bo hul kop hys. Ek dink aan ’n wit vlag met goue sterre. Die wit veld beteken die nuwe, reine lewe; die sterre is die sewe goue ure van die werksdag. Omdat die werksadel die Jode na ’n nuwe land sal lei.</blockquote>
Ons het geen vlag nie. Ons benodig een. Indien ons baie mense wil lei moet ons ’n simbool bo hul kop hys. Ek dink aan ’n wit vlag met goue sterre. Die wit veld beteken die nuwe, reine lewe; die sterre is die sewe goue ure van die werksdag. Omdat die werksadel die Jode na ’n nuwe land sal lei.</blockquote>

⚫
<!--
[[David Wolffsohn]] (1856–1914), a businessman prominent in the early Zionist movement, was aware that the nascent Zionist movement had no official flag, and that the design proposed by [[Theodor Herzl]] was gaining no significant support, wrote:
[[David Wolffsohn]], ’n sakeman wat ’n prominente rol in die vroeë Sionistiese beweging, was bewus daarvan dat die ontluikende Sionistiese beweging geen vlag gehad het nie en dat die ontwerp wat deur Theodor Herzl voorgestel is, ondersteuning geniet het, het geskryf:


<blockquote>
<blockquote>
Op aandrang van Herzl, ons leier, het ek na Basle gekom ter voorbereiding van die Sionistiese Kongres. Onder die probleme wat my aandag geverg het was een wat die wese van die Joodse probleem omvat het. Watter vlag moet in die Kongressaal hang? Dit het my toe bygeval dat ons reeds ’n vlag het – dit is blou en wit. Die talliet waarmee ons onsself bedek wanneer ons bid: dit is ons simbool. Kom ons haal die talliet uit sy sak en ontvou dit voor die oë van Israel en alle volke. Ek het gevolglik ’n blou en wit vlag met ’n Dawidskild daarop geverf, bestel. Dit is hoe die nasionale vlag ontstaan het.</blockquote>
At the behest of our leader Herzl, I came to Basle to make preparations for the Zionist Congress. Among many other problems that occupied me then was one that contained something of the essence of the Jewish problem. What flag would we hang in the Congress Hall? Then an idea struck me. We have a flag—and it is blue and white. The talith (prayer shawl) with which we wrap ourselves when we pray: that is our symbol. Let us take this Talith from its bag and unroll it before the eyes of Israel and the eyes of all nations. So I ordered a blue and white flag with the Shield of David painted upon it. That is how the national flag, that flew over Congress Hall, came into being.</blockquote>


While this flag emphasizes [[Jew]]ish [[religious symbolism|religious symbols]], [[Theodor Herzl]] wanted the flag to have more universal symbols: 7 golden stars symbolizing the 7-hour working quota of the enlightened state-to-be, which would have advanced socialist legislations.<ref name="scholem">{{cite news| author=[[Gershom Scholem|Sholem, G.]]| title=The Curious History of the Six Pointed Star; How the 'Magen David' Became the Jewish Symbol| work=[[Commentary (magazine)|Commentary]]| date=September 1949| page=243-251| url=http://www.commentarymagazine.com/article/the-curious-history-of-the-six-pointed-starhow-the-%e2%80%9cmagen-david%e2%80%9d-became-the-jewish-symbol/| accessdate=2013-11-19}}</ref>
Hoewel hierdie vlag die Joodse geloofsimbole beklemtoon wou [[Theodor Herzl]] hê dat die vlag meer universele simbole moes bevat: 7 goue sterre vir die 7-uur werkskwota van die verligte te stigte staat, wat sosialistiese wetgewing sou bevorder.<ref name="scholem">{{en}} {{cite news |first=Gershom |last=Scholem |title=The Curious History of the Six Pointed Star; How the 'Magen David' Became the Jewish Symbol |work=Commentary |date=September 1949 |page=243-251 |url=http://www.commentarymagazine.com/article/the-curious-history-of-the-six-pointed-starhow-the-%e2%80%9cmagen-david%e2%80%9d-became-the-jewish-symbol/| accessdate=2013-11-19}}</ref>


[[File:Flag-of-Israel-1-Zachi-Evenor.jpg|thumb|Full-size modern flag of Israel]]
[[Lêer:Flag-of-Israel-1-Zachi-Evenor.jpg|thumb|Volgrootte Israelse vlag]]
In 1897, the First [[Zionist]] Congress was held in [[Basel]], [[Switzerland]], to consider establishing a homeland for Jews in [[Palestine]]. [http://www.flag-of-israel.org Morris Harris], a member of New York Hovevei Zion, used his awning shop to design a suitable banner and decorations for the reception, and his mother Lena Harris sewed the flag. The flag was made with two blue stripes and a large blue Star of David in the center, the colours blue and white chosen from the design of the tallit. The flag was ten feet by six feet—in the same proportions as the [[flag of the United States]]—and became known as the '''Flag of Zion'''. It was accepted as the official Zionist flag at the Second Zionist Congress held in Switzerland in 1898, and the State of Israel later adopted the design as the official flag, upon declaration of Israel as an independent state in 1948. <ref>http://history.state.gov/milestones/1945-1952/arab-israeli-war</ref>
In 1897 is die Eerste Sionistiese Kongres in [[Basel]], [[Switserland]] gehou om ’n tuisland vir die Jode in Palestina te oorweeg. Morris Harris, ’n lid van die New York Hovevei Sion het sy tentwinkel gebruik om ’n geskikte banier en versierings vir die ontvangs te maak en sy moeder, Lena, het die vlag gestik.<ref>{{en}} {{cite web |url=http://www.flag-of-israel.org |title=Ontstaan van die vlag van Israel |accessdate=27 Januarie 2015 |date=1998 }}</ref> Die vlag was twee blou bane en ’n groot blou Dawidster in die middel. Die vlag was tien voet by ses voet – dieselfde as die [[vlag van die Verenigde State]] – en het bekend geword as die “Vlag van Sion”. Dit is as die amptelike Sionistiese vlag aanvaar gedurende die Tweede Sionistiese Kongres in Switserland in 1898 en Israel, as onafhanklike staat, het in 1948 die ontwerp as sy amptelike vlag aanvaar.<ref>{{en}} http://history.state.gov/milestones/1945-1952/arab-israeli-war</ref>

A flag with blue and white stripes and a [[Magen David]] in the center flew with those of other nationalities from one of the buildings at the [[Louisiana Purchase Exposition]] of 1904.<ref>[http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?artid=132&letter=Z&search=Zionism Zionism article (section ''Wide Spread of Zionism'')] by Richard Gottheil in the [[Jewish Encyclopedia]], 1911</ref> It flew there in relation to large meetings of [[Zionists]]. That expo was the [[World's Fair]] hosting the [[1904 Summer Olympics]].


’n Vlag met blou en wit bane en ’n Dawidster in die middel het in 1904 saam met vlae van ander lande van een van die geboue by die Louisiana Wêreldtentoonstelling gehang.<ref>{{en}} {{cite web |url=http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?artid=132&letter=Z&search=Zionism |title=Sionisme (afdeling ''Verspreiding van Sionisme'') |first=Richard |last=Gottheil |publisher=Jewish Encyclopedia |date=1911 }}</ref>
⚫
<!--
==Interpretation of colours==
==Interpretation of colours==
{{main|Blue in Judaism}}
{{main|Blue in Judaism}}

Wysiging soos op 07:58, 27 Januarie 2015

Vlag van Israel
Vlag van Israel
Vlag van Israel
Gebruik Burgerlike- en Staatsvlag en Nasionale vaandel Burgerlike en staatsvlag en nasionale vaandel
Verhouding 8:11
Goedgekeur 28 Oktober 1948[1]
Ontwerp ’n Blou Dawidster tussen twee blou horisontale bane op ’n wit agtergrond.
Wisselvormvlag van Israel
Wisselvormvlag van Israel
Bynaam Vlootvaandel
Verhouding 2:3
Goedgekeur 1948
Ontwerp ’n Wit driehoek aan die vlagpaalkant met ’n vlootblou Dawidster in op ’n vlootblou agtergrond.

Die nasionale vlag van Israel is op 28 Oktober 1948 amptelik in gebruik geneem, vyf maande na die Staat van Israel tot stand gekom het. Die vlag vertoon ’n blou Dawidster tussen twee horisontale blou bane op ’n wit agtergrond.

Die blou kleur word as “donker lugblou” beskryf[2] en wissel van vlag tot vlag[3][2] Die vlag is in 1891 vir die Sionistiese Beweging ontwerp. Die basiese ontwerp herinner aan die talliet, die Joodse gebededoek van die Asjkenasi-Jode, wat wit is met blou strepe. Die simbool in die middel verteenwoordig die Dawidster, ’n Joodse simbool wat na 1897 terugdateer toe dit in Praag deur die Eerste Sionistiese Kongres aanvaar is.[2]

In 2007 is ’n Israelse vlag van 660 m x 100 m met ’n gewig van 5,2 ton naby die antieke Joodse fort Masada onthul waar dit ’n wêreldrekord opgestel het vir die grootste vlag.[4]

Oorsprong van die vlag

Die blou bane is veronderstel om die strepe op ’n talliet, die tradisionele Joodse gebededoek, voor te stel. Die uitbeelding van die Dawidster op die vlag van die Staat van Israel word wêreldwyd erken as ’n simbool van die Jode en Judaïsme.

Die Israeliete het ’n blou kleurstof genaamd tekhelet gebruik; die kleurstof is gemaak van ’n seeslak (Hexaplex trunculus).[5] Die kleurstof was baie belangrik in Joodse en nie-Joodse kulture van die tyd en is deur koninklikes en boklasse gebruik om kleure, gordyne ens. mee te kleur. Die kleurstof van ’n verwante slak kan gebruik word om die purper kleur (argaman) te verkry.

In die Bybel word die Israeliete beveel om een van die drade van hulle klossies (tzitzit) met tekhelet te kleur: “as julle dit sien moet julle aan die gebooie van die Here dink, dat julle dit doen en nie jul hart en jul oë navolg … nie” (Num. 15:39). Tekhelet stem ooreen met die kleur van die goddelike openbaring (Midrasj Bamidbar Rabbah vx). Teen die einde van die Talmoediese era (500-600 nC) het die industrie wat die kleurstof vervaardig het ineengestort. Dit het al hoe skaarser geword en met verloop van tyd het die Joodse gemeenskap vergeet welke spesie van seeslak die spesifieke kleurstof vervaardig. Aangesien Jode nie in staat was om hierdie gebod na te kom nie het hulle die klossies wit gelos. In herinnering aan die gebod van die gebruik van tekhelet-kleurstof het dit algemene gebruik vir Jode geword om blou of pers strepe in die kleed van hulle talliet ingeweef.[6]

Die idee dat die blou en wit kleure die nasionale kleure van die Jode was is deur Ludwig August von Frankl, ’n Oostenrykse digter, geopper. In sy gedig “Kleure van Juda” skryf hy:

“ Wanneer sublieme gevoelens sy hart vul, is hy geklee in die kleure van sy land. Hy staan in gebed, toegedraai in ’n sprankelende wit toga.
Die some van die wit toga is gekroon met blou strepe; Asof van ’n Hoëpriester, versier met blou bande.
Dit is die kleure van die geliefde land, blou en wit kleure van Juda; Wit is die glans van priesterdom en blou die prag van die uitspansel.[7] 		”


In 1885 het die landboudorpie Risjon Letsion ’n blou en wit vlag wat deur Israel Belkind en Fanny Abramowitsj ontwerp is, gebruik in ’n optog ter viering van haar derde herdenking.[8] In 1891 het Michael Halperin, een van die stigters van die landboudorp Nachalat Reuven het ’n soortgelyke vlag gebruik met ’n blou heksagram en die letters “נס ציונה” (Nes Ziona, “ ’n banier vir Sion”: ’n verwysing na Jeremia 4:6 wat later aanvaar is as die moderne naam van die stad). ’n Blou-en-wit vlag met die Dawidster en die Hebreeuse woord “Machabee” is in 1891 deur die B’nai Sion-opvoedingsgenootskap gebruik. Jacob Baruch Askowitsj en sy seun Charles het die “vlag van Juda” ontwerp wat op 24 Julie 1891 tydens die inwyding van die Sionsaal van die B’nai Sion-opvoedingsgenootskap in Boston, Massachusetts. Die vlag was gebaseer op die tradisionele talliet met dun blou bane naby die bo- en onderkant en in die middel ’n sespuntige Dawidskild met die woord “Machabee” in vergulde letters.

Herzl se voorgestelde vlag soos in sy dagboek geskets. Hoewel hy die Dawidster geteken het, het hy dit nie so beskryf nie.

In Herzl se 1896 Der Judenstaat (1896), skryf hy:

Wir haben keine Fahne. Wir brauchen eine. Wenn man viele Menschen führen will, muss man ein Symbol über ihre Häupter erheben. Ich denke mir eine weisse Fahne, mit sieben goldenen Sternen. Das weisse Feld bedeutet das neue, reine Leben; die Sterne sind die sieben goldenen Stunden unseres Arbeitstages. Denn im Zeichen der Arbeit gehen die Juden in das neue Land.[9]

Ons het geen vlag nie. Ons benodig een. Indien ons baie mense wil lei moet ons ’n simbool bo hul kop hys. Ek dink aan ’n wit vlag met goue sterre. Die wit veld beteken die nuwe, reine lewe; die sterre is die sewe goue ure van die werksdag. Omdat die werksadel die Jode na ’n nuwe land sal lei.

David Wolffsohn, ’n sakeman wat ’n prominente rol in die vroeë Sionistiese beweging, was bewus daarvan dat die ontluikende Sionistiese beweging geen vlag gehad het nie en dat die ontwerp wat deur Theodor Herzl voorgestel is, ondersteuning geniet het, het geskryf:

Op aandrang van Herzl, ons leier, het ek na Basle gekom ter voorbereiding van die Sionistiese Kongres. Onder die probleme wat my aandag geverg het was een wat die wese van die Joodse probleem omvat het. Watter vlag moet in die Kongressaal hang? Dit het my toe bygeval dat ons reeds ’n vlag het – dit is blou en wit. Die talliet waarmee ons onsself bedek wanneer ons bid: dit is ons simbool. Kom ons haal die talliet uit sy sak en ontvou dit voor die oë van Israel en alle volke. Ek het gevolglik ’n blou en wit vlag met ’n Dawidskild daarop geverf, bestel. Dit is hoe die nasionale vlag ontstaan het.

Hoewel hierdie vlag die Joodse geloofsimbole beklemtoon wou Theodor Herzl hê dat die vlag meer universele simbole moes bevat: 7 goue sterre vir die 7-uur werkskwota van die verligte te stigte staat, wat sosialistiese wetgewing sou bevorder.[10]

Volgrootte Israelse vlag

In 1897 is die Eerste Sionistiese Kongres in Basel, Switserland gehou om ’n tuisland vir die Jode in Palestina te oorweeg. Morris Harris, ’n lid van die New York Hovevei Sion het sy tentwinkel gebruik om ’n geskikte banier en versierings vir die ontvangs te maak en sy moeder, Lena, het die vlag gestik.[11] Die vlag was twee blou bane en ’n groot blou Dawidster in die middel. Die vlag was tien voet by ses voet – dieselfde as die vlag van die Verenigde State – en het bekend geword as die “Vlag van Sion”. Dit is as die amptelike Sionistiese vlag aanvaar gedurende die Tweede Sionistiese Kongres in Switserland in 1898 en Israel, as onafhanklike staat, het in 1948 die ontwerp as sy amptelike vlag aanvaar.[12]

’n Vlag met blou en wit bane en ’n Dawidster in die middel het in 1904 saam met vlae van ander lande van een van die geboue by die Louisiana Wêreldtentoonstelling gehang.[13]

Verwysings

  1. ↑ (en) "Israel". Flags of the World. Besoek op 16 Januarie 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (en) Mishory, Alec. "Die vlag en die embleem" (html). Israelse Departement van Buitelandse Sake. Besoek op 28 Julie 2006. Joseph Sprinzak, Speaker van die Tussentydse Raad van Staatsverklaring van die Vlag van die Staat van Israel word aangehaal
  3. ↑ (en) "Vlag van Israel". Israel Wetenskap en Tegnologie. {{cite web}}: Text "format-html" ignored (hulp)
  4. ↑ "Reuse Israel-vlag stel rekord op vir grootste in wêreld". Haaretz. Associated Press. 25 November 2007. Besoek op 2 Augustus 2014.
  5. ↑ (en) "Tekhelet-tydlyn". Ptil Tekhelet. Besoek op 16 Januarie 2015.
  6. ↑ Simmons, Rabbi Shraga. Talliet-strepe, About.com se “Vra die Rabbi”. URL besoek op 3 April 2006.[dooie skakel]
  7. ↑ Frankl, A.L. “Juda's Farben”, in Ahnenbilder (Leipzig, 1864), p. 127
  8. ↑ The first families, Jerusalem Post
  9. ↑ Der Judenstaat in die oorspronklike Duits
  10. ↑ (en) Scholem, Gershom (September 1949). "The Curious History of the Six Pointed Star; How the 'Magen David' Became the Jewish Symbol". Commentary. p. 243-251. Besoek op 19 November 2013.
  11. ↑ (en) "Ontstaan van die vlag van Israel". 1998. Besoek op 27 Januarie 2015.
  12. ↑ (en) http://history.state.gov/milestones/1945-1952/arab-israeli-war
  13. ↑ (en) Gottheil, Richard (1911). "Sionisme (afdeling Verspreiding van Sionisme)". Jewish Encyclopedia.

Eksterne skakels

  • (en) Israel by Flags of the World.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Vlag_van_Israel&oldid=1320213"