Plantkunde

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Werkstafel van 'n plantkundige.

Plantkunde, fitologie of botanie ((en) : Botany) is 'n tak van biologie in die natuurwetenskaplike studierigting.

Dissiplines[wysig | wysig bron]

In plantkunde bestudeer wetenskaplikes onder andere die morfologie, histologie, anatomie, sitologie, fisiologie en die sistematiek van organismes wat aangedui kan word as plante:

  • Plantsistematiek beskryf die vormrykdom van plante, dit verklaar hierdie verskille en is behulpsaam met die benamingsproses. Plantsistematiek steun ook op baie ander dissiplines binne die biologie.
  • Plantmorfologie beskryf die uitwendige kenmerke van plante, en poog om die verskillende plantstrukture te onderskei en te verklaar.
  • Plantanatomie en histologie bestudeer die inwendige bou van die verskillende plantweefsels, soos die bou van die blaar, die stingel, die wortel, die blom, die vrug en die saad. Plantanatomie bestudeer die bou en die struktuur van die plant en sy organe.
  • Onder plantfisiologie word verstaan die studie van die lewenswyse: assimilasie, asemhaling, voeding bv. parasitisme, simbiose en saprofitisme, die kringloop van stowwe, en laastens die werking binne-in 'n sel.
  • Plantekologie bestudeer die wisselwerking tussen plante onderling en met hulle omgewing.
  • Plantgeografie en floristiek ('n onderdeel van plantgeografie) is die ondersoek na die wilde flora van 'n gebied, na die verspreidingsgebied van 'n soort en die verklaring daarvan. Onder die floristiek van 'n gebied word 'n oorsig van die taksa (bv. families, geslagte en soorte) van plante verstaan.
  • Dendrologie is die studie van bome, struike en in die algemeen houtagtige plante.
  • Paleobotanie doen ondersoek na fossielplante.
  • Fitopatologie of plantsiektekunde is die studie van die interaksie tussen plante en plantpatogene.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]