Die Europese Nasiesbeker (ook bekend as die Ses Nasies B) is die Europese kampioenskap vir vlak 2 en 3 rugbyspelende lande.
Die kampioenskap is in sewe divisies verdeel met vier tot ses spanne in elke divisie. Die divisies speel in tuis- en wegwedstryde op 'n tweejaar siklus teen die ander spanne in hul divisie. Sedert 2009 word die wenner aangewys na aanleiding van ’n eenjarige ordening. Die huidige kampioene is Georgië wat die 2014-titel gewen het.
Sedert Italië se aansluiting by die Vyfnasies-kampioenskap in 2000 is daar geen promosie of relegasie tussen die Europese Nasiesbeker en die Ses Nasies-toernooi nie.
Na die instelling van die divisie-stelsel in 2000 het Roemenië die eerste kompetisie gewen. Marokko was in die eerste seisoen deel van die kompetisie. In 2001 is Marokko deur Rusland vervang en Georgië het die titel verower na 'n reeks goeie vertonings en 'n eindstryd waarin hulle met 31-20 teen Roemenië geseëvier het. Soos die formaat van die kompetisie verander het van 'n eenjaar- na 'n twee-jaartoernooi is Nederland nie terug geskuif nie na die tweede seisoen nie. Roemenië het in 2002 begin met 'n agterstand teen Georgië na die uitslae van 2001, maar kon dit steeds regkry om al hul oorblywende vyf wedstryde te wen, wat 'n sege teen Georgië in Tbilisi van 31-23 ingesluit het.
Portugal het op verrassende wyse teen Roemenië gewen (16-15) in Lissabon en het huleself bo-aan die punteleer bevind aan die einde van 2003. In die tweede helfte van die kompetisie het Roemenië weer op koers gekom met 'n sege van 36-6 teen Portugal in Constanţa, maar het met 24-33 verloor teen Rusland in Krasnodar. Portugal het hul eerste titel beklink met 'n laaste-minuut wen teen Rusland (19-18) in Lissabon. Die wedstryd tussen Rusland en Tsjeggië is geherskeduleer as gevolg van gure weer en is uiteindelik afgelas. Die toernooi van 2004-2006 het ook gedien as kwalifiserende groep vir die Wêreldbeker in 2007. Roemenië was triomfantelik al het hulle met dieselfde punte as Georgië geëindig en die Oekraïne is afgeskuif nadat hulle al hul wedstryde verloor het.
In die toernooi van 2007-2008 het Spanje teruggekeer tot die hoogste divisie. Die wenners was Georgië, wat goed vertoon het na hul indrukwekkende pogings tydens die Wêreldbeker in 2007. Die Russe het steeds beter vertoon met hulle hoogste plasing ooit; ’n tweede plek in die Eerste Divisie. Tsjeggië was die span wat heel laaste geëindig het, wat betekn dat hulle afgeskuif is na Divisie 2A.
In 2009 is besluit op ’n nuwe formaat. Elke kalenderjaar het sy eie kampioenskap maar die totale rangskikking oor twee jaar bepaal die span wat gerelegeer word. The 2009-2010-seisoen het ook gedien as basis vir die 2011 Rugbywêreldbeker. Duitsland het in 2009 vir die eerste keer in die boonste divisie deelgeneem, Georgië het hul titel suksesvol verdedig en Portugal het in Boekarest oor Rusland geseëvier.
Roemenië wat gekonfronteer is met die moontlike verlies van ’n plek in die Wêreldbeker het hard gewerk en is beloon met die 2010-titel. Die prestasie was egter nie genoeg om by Georgië of Rusland verby te gaan nie. Dié twee lande het na aanleiding van hul goeie resultate van die vorige jaar outomaties vir die Wêreldbeker gekwalifiseer wat beteken het dat Roemenië in die Kwalifiserende Uitspeelrondtes moes speel. Duitsland is gerelegeer nadat hulle geen wedstryde kon wen nie.
Georgië het met gemak in 2011 gewen nadat hulle met 18–11 in Tbilise teen Roemenië gewen het. Die Oekraïne wat bevorder is kon nie beïndruk nie en het al hul wedstryde verloor behalwe ’n onverwagte sege teen Portugal.
Vir die kompetisie van 2010-2012 (en promosie/relegasie tussen groepe na opeenvolgende kompetisies) is die boonste twee divisies (voorheen 1 en 2A) geherdefinieer as 1A en 1B met ses spanne elk (voorheen ses en vyf). Die volgende vier vlakke (voorheen 2B, 3A, 3B en 3C) het onder die nuwe stelsel 2A-2D geword met die oorblyfsels van Divisie 3D wat die eerste groep van spanne wat as Divisie 3 benoem sou word, uitgemaak het. In beginsel sou elke divisie ’n ander tipe kompetisie omvat.
In Divisie 1 het die groepe ses spanne (wat meer wedstryde en meer reis beteken) met ’n noemenswaardige deel van spelers wat professioneel of semi-professioneel speel (dit beteken dat wedstryde so dikwels moontlik geskeduleer is binne die IRR se internasionale wedstrydtydraamwerk wanneer klubs spelers moet vry gee vir nasionale pligte) en slegs een span word elke twee jaar bevorder en gerelegeer (wat beteken dat die kompetisie meer stabiel is).
In Divisie 2 het die groepe slegs vyf spanne elk (wat gewoonlik een tuiswedstryd en een wegwedstryd in die herfs en dieselfde in die lente, beteken vir elke span) met die aanname dat die meerderheid spelersamateurs is (wat beteken dat skedulering nie so beperk is nie) en benewens die tradisionele outomatiese eerste-bevorder-laaste-gerelegeer-stelsel, speel die vierde plek van die hoër geplaaste poel teen die tweede plek van die laer geplaaste poel na elke tweejaarlikse kompetisie. Die wenner neem dan sy posisie in hoër geplaaste poel in. Van ’n vyf-span-groep is een span bevorder, een gerelegeer en twee speel in uitspeelwedstryde. ’n Maksimum van vier van ’n poel se vyf spanne kan dus verander van een tweejaarlikse kompetisie na die volgende.
In Divisie 3 word ’n toernooi van sewe na tien dae een maal per jaar op een plek gereël. Dit verminder die reiskoste vir spanne en verlofvereistes vir spelers. Dit laat ook buigsaamheid toe in terme van spanlede wat elke jaar kan verander en plaas nie soveel druk op spanne om meer konstant oor twee jaar te wees nie. Die span wat die beste vertoon oor twee jaar se toernooie word na Divisie 2 bevorder.
In die jaar van die oorgang na ide nuwe stelsel (2010) was daar geen relegasie van enige divisie nie omdat die tweede hoogste divisie (die voormalige 2A, nou 1B) met ’n span vergroot is.
Frankryk.svg){kind=small}
Duitsland.svg){kind=small}
Italië
Roemenië
Italië
Wes-Duitsland.svg){kind=small}
Spanje.svg){kind=small}
Roemenië
Tsjeggo-Slowakye
Marokko.svg){kind=small}
Spanje
Sowjetunie.svg){kind=small}
Georgië
Rusland
Pole
Nederland
Slowenië
Portugal
Georgië
Spanje
Oekraïne
Moldowa
Letland
Swede
Litaue
Bosnië en Herzegowina
België[4]
