Rugbywêreldbeker 2023

Die artikel beskryf ’n sportgebeurtenis wat in die toekoms gaan plaasvind. Die inligting is moontlik spekulatief en kan vinnig verander soos data beskikbaar raak.

Rugbywêreldbeker 2023
Toernooibesonderhede
Gasheer	Frankryk
Datums	8 September – 21 Oktober
Aantal nasies	20
Finale posisies
Toernooistatistiek
Wedstryde	48
← 2019	2027 →

Die Rugbywêreldbeker 2023 sal vanaf 8 September tot en met 21 Oktober 2023, die 200ste herdenking van rugby deur William Webb Ellis, in Frankryk aangebied word. Dit sal die tiende rugbywêreldbeker van die vierjaarlikse rugbywêreldkampioenskap wees wat deur Wêreldrugby aangebied word en die sesde in die Noordelike Halfrond. Verder sal dit ná die toernooie van 2015 (Engeland) en 2019 (Japan) die derde agtereenvolgende Rugbywêreldbeker wees, wat in ’n land van die Noordelike Halfrond aangebied word. Frankryk het voorheen tydens die Rugbywêreldbeker 1991 en Rugbywêreldbeker 1999 as medegasheer opgetree; albei toernooie is saam met die destydse Vyfnasies Engeland, Ierland, Skotland en Wallis aangebied; en later die Rugbywêreldbeker 2007 – met enkele wedstryde in Cardiff en Edinburg van die Verenigde Koninkryk – gehuisves; altesaam het Frankryk tydens vier rugbywêreldbekertoernooie as gasheer opgetree, meer as enige ander land. Dit sal egter die eerste toernooi wees wat geheel en al in Frankryk aangebied word.

Die Webb Ellis-beker waarom meegeding sal word

20 nasionale rugbyspanne vanuit verskeie lande sal aan die Rugbywêreldbeker 2023 deelneem. Die spanne word in vier poele van vyf spanne elk verdeel, waarvan elke span een keer teen al die ander spanne van die poel sal speel. Die boonste twee spanne van elke poel sal hierna vir die uitklopfase kwalifiseer. Die drie beste spanne van elke poel sal outomaties vir die volgende Rugbywêreldbeker 2027 kwalifiseer. Die eindstryd sal waarskynlik op die Stade de France in Saint-Denis uitgespeel word. Die Suid-Afrikaanse Springbokke is die verdedigende kampioen nadat hulle in 2019 hul derde titel ingepalm het.

Saam met die Olimpiese Somerspele 2024 in Parys sal die Rugbywêreldbeker 2023 een van twee groot sportkompetisies in Frankryk binne een jaar wees; albei behoort tot die mees gesiene sportgeleenthede ter wêreld. Tydens die Olimpiese Somerspele 2024 sal sewesrugbywedstryde gespeel word, waarmee Frankryk twee van die rugbywêreld se belangrikste toernooie binne een jaar huisves.

Toewysing

Ná die begin van die amptelike biddingstydperk in Mei 2015 het die belangstellende beheerliggame tot op 1 Junie 2017 tyd gehad om hul bod in te dien. Suid-Afrika, Ierland en Frankryk was kandidate vir die aanbieding van die Rugbywêreldbeker 2023, nadat Italië, wat ’n tyd lank ook ’n kandidaat was, sy aansoek teruggetrek het.

Frankryk het al die Rugbywêreldbeker 2007 aangebied, asook tydens die 1991- en 1999-toernooie as medegasheer opgetree. Die Franse Rugbyfederasie het sy bod vir die Rugbywêreldbeker 2023 op 9 Februarie 2017 amptelik ingedien; dit het 19 moontlike speelstede en ’n omgewingsvriendelike vervoerkonsep bevat. Die aantal speelstede is aanvanklik tot twaalf en later tot nege verminder.

Suid-Afrika, wat al die Rugbywêreldbeker 1995 aangebied het, is as gunsteling beskou, nadat sy kandidature vir die toernooie van 2011, 2015 en 2019 misluk het. In April 2016 is die Suid-Afrikaanse Rugbyunie (SARU) deur die regering verbied om sy bod verder te neem, omdat die integrasie van swart spelers in die nasionale span volgens bewerings nie aan die regering se vereistes voldoen het nie. SARU kon vir Fikile Mbalula, die destydse Minister van Sport en Ontspanning, egter die teendeel bewys, waarvolgens hy die verbod teruggeneem het. Suid-Afrika se bod wat op 9 Mei 2017 amptelik ingedien is, het die volgende agt speelstede bevat: Bloemfontein, Durban, Johannesburg, Kaapstad, Nelspruit, Port Elizabeth, Pretoria en Soweto.

Die regerings van die Republiek Ierland en Noord-Ierland het saam met die Ierse Rugbyvoetbalunie (IRFU) reeds op 5 Desember 2014 hul belangstelling in die Rugbywêreldbeker 2023 bekend gemaak. Volgens die eie verwagtinge het hul bod oor goeie kanse beskik, aangesien Ierland nog nooit as ’n gasheer op sy eie opgetree het nie en hulle ’n ooreenkoms bereik het, waarvolgens sommige stadions van die Gaeliese Atletiekvereniging (waaronder Crokepark) ingespan kon word. Hul bod het twaalf stadions in nege stede bevat: Belfast, Castlebar, Cork, Derry, Dublin, Galway, Killarney, Kilkenny en Limerick.

Italië het ook in die Rugbywêreldbeker 2023 belanggestel en die Italiaanse Rugbyfederasie (FIR) het in Maart 2015 sy bod aangekondig. Die Italiaanse bod het die stede Rome, Bari, Bologna, Florence, Genua, Milaan, Napels, Padua, Palermo, Turyn en Udine bevat. Op 28 September 2016 het die FIR sy bod egter teruggeneem, nadat die Romeinse burgemeester Virginia Raggi aangekondig het, ’n bod vir die Olimpiese Somerspele 2024 nie te ondersteun nie, waarvolgens haar ondersteuning vir ’n bod met die oog op die Rugbywêreldbeker 2023 ook bevraagteken is.

Die drie oorblywende beheerliggame het op 25 September 2017 hul bieë aan Wêreldrugby se afgevaardigdes verduidelik. Tot op 31 Oktober het ’n neutrale deskundige kommissie die beskikbare dokumente volgens vyf kriteria geëvalueer. Hulle het die Suid-Afrikaanse bod bo dié van Frankryk en Ierland geplaas. Wêreldrugby se afgevaardigdes het op 15 November 2017 in Londen vergader. Ondanks die aanbeveling van die deskundige kommissie het hulle Frankryk bo Suid-Afrika verkies, wat in die tweede stemming 24 van 39 stemme ontvang het.

Reëlingskomitee

In 2018 is ’n openbare belangegroep gestig om die toernooi in Frankryk voor te berei. Jacques Rivoal, voormalige president van Volkswagen Frankryk, is as president van die reëlingskomitee aangestel, terwyl Claude Atcher, direkteur van die bodkomitee, as direkteur van die reëlingskomitee benoem is. Sébastien Chabal is aangewys as president van die spelerskomitee wat verantwoordelik is vir beide die spelers en spanne se beter huisvesting tydens die toernooi.

• 

  Claude Atcher, president van die reëlingskomitee.

• 

  Bernard Laporte, President van die Franse Rugbyfederasie, belanghebbende in die organisasie.

• 

  Sébastien Chabal, president van die speles- en spankomitee.

In 2019 het die Franse Rugbyfederasie 27 ambassadeurs benoem vir die toernooi in Frankryk. Hulle doel is om “hul netwerk te oortuig om deel te wees van die groot partytjie”.

• Frédéric Michalak
• Yannick Nyanga
• Manon André
• Claude Ruiz
• Sofiane Chellat
• Adrien Chamlin
• Wendie Renard
• Allison Pineau
• Mélina Robert-Michon
• Malia Metella
• Florent Manaudou
• Johann Zarco
• Sandra Laoura
• Maud Fontenoy
• Michaël Youn
• Ariane Brodier
• Julie Gayet
• Christelle Brua
• Dominique Crochu
• Élisabeth Kounou
• Camilo Leon-Quijano
• Thierry Petit
• Cédric Siré
• Axelle Tessandier
• Tin-Tin
• Alice Vachet
• Alberto Vollmer

Deelnemers

Naas die gasheer Frankryk, wat ook deur sy deelname aan die kwarteindrondte van die Rugbywêreldbeker 2019 kon kwalifiseer, het ook die ander sewe deelnemers aan die kwarteindrondte en die drie ander derdeplek-spanne van die 2019-poelfase vir die Rugbywêreldbeker in 2023 gekwalifiseer. Die volgende 12 spanne het al vir die Rugbywêreldbeker in 2023 gekwalifiseer: Suid-Afrika as verdedigende kampioen, Engeland as naaswenner, Nieu-Seeland as derde plek, Wallis as halfeindrondtespan, die spanne van die kwarteindrondte Australië, Frankryk, Ierland en Japan, asook die derde plekke van die poelfase Argentinië, Fidji, Italië en Skotland.

Wêreldrugby het in Junie 2020 die kwalifiseringsproses gespesifiseer. Vervolgens sal vanaf 2021 agt van die 20 plekke van die toernooi tydens die kwalifisering uitgespeel word. Twee plekke elk sal vir die nasionale spanne van die Amerikas en Europa en een elk vir Afrika en Oseanië gereserveer wees. Die twee oorblywende plekke sal tydens ’n interkontinentale kwalifiseringrondte (uitspeel tussen Asië en Oseanië) en ’n uitspeelwedstryd (Repechage) tussen al die vastelande in November 2022 uitgespeel word.

Kwalifiserende spanne

Die volgende 12 spanne het al vir die Rugbywêreldbeker 2023 gekwalifiseer. Later sal nog agt spanne by hierdie outomatiese kwalifiseerders aansluit.

Span	Kwalifiseringmetode	Verskynings by eindstryde	Laaste verskyning	Vorige beste prestasie
Argentinië	Outomaties	Tiende	2019	Derde plek (2007)
Australië		Tiende	2019	Kampioen (1991, 1999)
Engeland		Tiende	2019	Kampioen (2003)
Fidji		Negende	2019	Kwarteindrondte (1987, 2007)
Frankryk		Tiende	2019	Naaswenner (1987, 1999, 2011)
Ierland		Tiende	2019	Kwarteindrondte (1987, 1991, 1995, 2003, 2011, 2015, 2019)
Italië		Tiende	2019	Poelfase (1987, 1991, 1995, 1999, 2003, 2007, 2011, 2015, 2019)
Japan		Tiende	2019	Kwarteindrondte (2019)
Nieu-Seeland		Tiende	2019	Kampioen (1987, 2011, 2015)
Skotland		Tiende	2019	Vierde plek (1991)
Suid-Afrika		Agtste	2019	Kampioen (1995, 2007, 2019)
Wallis		Tiende	2019	Derde plek (1987)

Stadions

Die Franse Rugbyfederasie se bod is deur Wêreldrugby op 15 November 2017 bo die aansoeke van die Suid-Afrikaanse Rugbyunie en die Ierse Rugbyvoetbalunie gekies. Frankryk het sy bod op 9 Februarie 2017 ingedien. Op 17 Maart 2017 is 12 gasheerstede gekies. Dié lys is later tot nege stede verminder (sonder Parys, Montpellier en Lens).

Saint-Denis (Parys)	Marseille	Décines-Charpieu (Lyon)	Villeneuve-d'Ascq (Lille)
Stade de France	Stade Vélodrome	Parc Olympique Lyonnais	Stade Pierre-Mauroy
48°55′28″N 2°21′36″O	43°16′11″N 5°23′45″O	45°45′56″N 4°58′52″O	50°36′43″N 3°07′50″O
Kapasiteit: 80 698	Kapasiteit: 67 394	Kapasiteit: 59 186	Kapasiteit: 50 157
Bordeaux	Saint-Denis Marseille Décines-Charpieu Villeneuve-d'Ascq Nantes Bordeaux Saint-Étienne Nice Toulouse
Nouveau Stade de Bordeaux
44°53′50″N 0°33′42″W
Kapasiteit: 42 115
Saint-Étienne	Nice	Nantes	Toulouse
Stade Geoffroy-Guichard	Stade de Nice	Stade de la Beaujoire	Stadium Municipal
45°27′39″N 4°23′25″O	43°42′18″N 7°11′33″O	47°15′20″N 1°31′31″W	43°34′59″N 1°26′3″O
Kapasiteit: 41 965	Kapasiteit: 35 624	Kapasiteit: 35 322	Kapasiteit: 33 150

Formaat

Die Rugbywêreldbeker 2023 sal oor 44 dae tussen 20 verskillende nasies oor 48 wedstryde gespeel word. Dit sal op 8 September met ’n wedstryd tussen die gasheer, Frankryk, en ’n ander span afskop. Die toernooi sal waarskynlik in die Stade de France van Saint-Denis op 21 Oktober met die eindstryd waarin die wenner van die Webb Ellis-beker in 2023 bepaal word, eindig.

Poele

Die loting vir die Rugbywêreldbeker 2023 sal op 14 Desember 2020 in die Paryse Palais Brongniart plaasvind

Die eerste rondte, of die poelfase, sal 20 lande hê wat in vier poele van vyf spanne gedeel word met dieselfde formaat as wat in 2003, 2007, 2011, 2015 en 2019 gebruik is. Die loting vir die poelfase, waar die twaalf outomatiese kwalifiseerders in drie poele gedeel word na aanleiding van hul posisie op die Wêreldrugby-ranglys, sal op 14 Desember 2020 in die Paryse Palais Brongniart plaasvind. Die oorspronklike datum vir die loting was 30 November 2020, die tradisionele plek ná die eindjaarrugbytoetsreeks gedurende die Novembermaand ná die vorige Rugbywêreldbekertoernooi.

Die lootstelsel van vorige Rugbywêreldbekertoernooie sal behou word met die 12 outomatiese kwalifiseerders uit 2019 wat op die lotingsdag aan hul onderskeie groepe toegewys word, gebaseer op hul plek op die Wêreldrugby-ranglys op 1 Januarie 2020:

• Groep 1: Die vier hoogste gekeurde spanne
• Groep 2: Die volgende vier hoogste gekeurde spanne
• Groep 3: Die laaste vier outomatiese kwalifiseerders

Die oorblywende twee groepe bestaan uit die agt bykomende spanne, met die toewysing in elke groep gebaseer op die vorige Rugbywêreldbekertoernooi:

• Groep 4: Oseanië 1, Amerikas 1, Europa 1, Afrika 1
• Groep 5: Europa 2, Amerikas 2, Asië/Pasifiek 1, Uitspeelwedstrydwenner (Repechage)

Dit beteken dat die 20 deelnemende spanne, gekwalifiseerde en kwalifiserende, soos volg gekeur is (volgens hul plek op die wêreldranglys op 1 Januarie 2020):

Groep 1	Groep 2	Groep 3	Groep 4	Groep 5
Suid-Afrika (1) Nieu-Seeland (2) Engeland (3) Wallis (4)	Ierland (5) Australië (6) Frankryk (7) Japan (8)	Skotland (9) Argentinië (10) Fidji (11) Italië (12)	Europa 1 Oseanië 1 Amerikas 1 Afrika 1	Europa 2 Asië/Pasifiek 1 Amerikas 2 Uitspeelwedstrydwenner

Poelfase

Soos in die Rugbywêreldbekertoernooie van 2003, 2007, 2011, 2015 en 2019 sal die 20 nasies wat vir die Rugbywêreldbeker 2023 kwalifiseer, in vier poele verdeel word. Die poele word verdeel van Poel A tot Poel D en elke poel sal uit vyf spanne bestaan. Elke poel sal een semifinalis en een kwarteindfinalis (outomatiese kwalifiseerders) van die Rugbywêreldbeker 2019, met die ander drie plekke wat deur die kwalifiseringstelsel gevul is, bevat. Elke land speel een keer teen elke ander span in hulle poel: elke land speel dus vier wedstryde in die poelfase.

Klassifisering binne elke poel sal gegrond wees op die volgende puntestelsel:

• vier wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
• twee vir ’n gelykopuitslag;
• geen vir ’n nederlaag;
• Een bonuspunt vir die druk van vier of meer drieë, of ’n nederlaag met sewe punte of minder.

Bonuspunte wat bydra tot spanne se versamelde wedstrydpuntetelling sal toegeken word in elkeen van die volgende omstandighede (een wedstrydpunt vir elke geval):

• ’n span druk vier of meer drieë (ongeag van die wedstryduitslag);
• ’n span verloor met sewe punte (’n verdoelde drie) of minder.

Aan die einde van die poelfase word die spanne gerangskik van die eerste na die vyfde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die twee beste spanne wat na die kwarteindstryd sal deurdring.

Uitklopfase

Van die begin van dié fase af neem die toernooi ’n uitklopformaat aan wat uit agt wedstryde bestaan: vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde, ’n derde-plek-wedstryd en die eindstryd.

Die wenner en naaswenner van elk van die poele dring na die uitklopfase deur. Poelwenners speel teen naaswenners in ander poele in die kwarteindstryde, byvoorbeeld: die wenner van Poel A speel teen die naaswenner van Poel B en die wenner van Poel B speel teen die naaswenner van Poel A.

Elke wedstryd in die uitklopfase móét in ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. Indien daar ná tagtig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag is, word daar verder gespeel om te bepaal wie die wenner is. Aanvanklik word daar twee periodes van ekstra tyd gespeel; die spanne speel dan 10 minute aan ’n kant. Indien daar dan steeds geen wenner is nie word daar vir tien minute gespeel in ’n uitklop-formaat, waar die eerste span wat daarin slaag om punte aan te teken, wen. Indien daar steeds nie ’n wenner is na 110 minute nie word die wenner bepaal deur ’n stelskopkompetisie.

2023-effek op 2027-kwalifisering

Soos tydens die Rugbywêreldbekertoernooie van 2007, 2011, 2015 en 2019 sal die beste drie spanne in elke poel outomaties vir die volgende Rugbywêreldbeker 2027 kwalifiseer.

Sien ook

• Krieketwêreldbeker 2023

Eksterne skakels

• (en) (es) (fr) (ja) Amptelike webwerf van die Rugbywêreldbeker 2023
• (en) Amptelike webtuiste van Wêreldrugby