Mendelevium

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
101 fermiummendeleviumnobelium
Tm

Md

Upp
Algemeen
Naam, simbool, getal mendelevium, Md, 101
Chemiese reeks aktiniede
Groep, periode, blok n.v.t., 7, f
Atoommassa (258) g/mol
Elektronkonfigurasie [Rn] 5f13 7s2
Elektrone per skil 2, 8, 18, 32, 31, 8, 2
CAS-registernommer 7440-11-1
Fisiese eienskappe
Toestand vastestof (voorspel)
Smeltpunt 1 100 K
(827 °C)
Digtheid (0 °C, 101.325 kPa)
10,3(7) g/L
Atoomeienskappe
Oksidasietoestande 2, 3
Ionisasie-energieë 1ste: 635 (geraam) kJ/mol
Kristalstruktuur kubies, vlak gesentreerd
(voorspel)
Elektronegatiwiteit 1,3 (Skaal van Pauling)
Geskiedenis
Ontdek 1955
Ontdek deur Lawrence Berkeley
Nasionale Laboratorium
Genoem na Dmitri Mendelejef
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van mendelevium
iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP
257Md sin 5,52 h ε 0,406 257Fm
α 7,558 253Es
SS -
258Md sin 51,5 d ε 1,230 258Fm
260Md sin 31,8 d SS -
α 7,000 256Es
ε 260Fm
β 1,000 260No
Portaal Chemie

Mendelevium is ’n sintetiese chemiese element met die atoomgetal 101 en simbool Md (voorheen Mv). Dit is ’n metaalagtige, radioaktiewe transuraan in die aktiniedreeks, en is die eerste element wat tans nie in makroskopiese hoeveelhede vervaardig kan word deur ligter elemente met neutrone te beskiet nie. Dit is die derde laaste aktinied en die negende transuraan. Dit kan net in deeltjieversnellings vervaardig word deur ligter elemente met gelaaide deeltjies te beskiet. Altesaam 16 isotope is bekend, waarvan die mees stabiele een 258Md met ’n halfleeftyd van 51 dae is. Een met ’n korter halfleeftyd, 256Md (1,17 uur), word egter die algemeenste in chemie gebruik omdat dit op groter skaal vervaardig kan word.

Mendelevium is in 1955 ontdek deur einsteinium met alfadeeltjies te beskiet, dieselfde manier wat vandag nog gebruik word. Dit is genoem na Dmitri Mendelejef, die vader van die periodieke tabel.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Silva, Robert J. (2006). "Fermium, Mendelevium, Nobelium, and Lawrencium". In Morss, Lester R.; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (reds.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (PDF). Vol. 3 (3rd uitg.). Dordrecht: Springer. pp. 1621–1651. doi:10.1007/1-4020-3598-5_13. ISBN 978-1-4020-3555-5. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 17 Julie 2010. Besoek op 9 Februarie 2017.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]


H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
Alkalimetale Aardalkalimetale Lantaniede Aktiniede Oorgangsmetale Hoofgroepmetale Metalloïde Niemetale Halogene Edelgasse Chemie onbekend