Ken Starr

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Ken Starr

Kenneth Winston Starr (21 Julie 194613 September 2022) was 'n Amerikaanse prokureur en regter wat as onafhanklike advokaat die Starr-verslag geskryf het, wat gedien het as die basis van die vervolging van Bill Clinton. Hy was aan die hoof van 'n ondersoek na lede van die Clinton-administrasie, bekend as die Whitewater-kontroversie, van 1994 tot 1998. Starr het voorheen gedien as 'n federale appèlregter op die Amerikaanse appèlhof vir die Distrik van Columbia-kringloop van 1983 tot 1989 en as die VSA. prokureur-generaal van 1989 tot 1993 tydens die presidentskap van George H. W. Bush.

Starr het die meeste openbare aandag gekry vir sy ampstermyn as onafhanklike advokaat terwyl Bill Clinton Amerikaanse president was. Starr is aanvanklik aangestel om die selfmoord van adjunk-Withuis-advokaat Vince Foster en die Whitewater-eiendomsbeleggings van Clinton te ondersoek. Die drie-beoordelaarspaneel wat belas is met die administrasie van die Wet op Etiek in die Regering, het die ondersoek later uitgebrei na talle gebiede, insluitend vermoedelike meineed oor Clinton se seksuele verhouding met Monica Lewinsky. Ná meer as vier jaar se ondersoek het Starr die Starr-verslag ingedien, waarin beweer word dat Clinton gelieg het oor die bestaan van die verhouding tydens 'n beëdigde verklaring. Die bewering het gelei tot die vervolging van Clinton en die vyf jaar opskorting van Clinton se Arkansas-wetlisensie.

Starr het gedien as die dekaan van die Pepperdine University School of Law.[1][2][3] Hy was later beide die president en die kanselier van die Baylor-universiteit in Waco, Texas, onderskeidelik vanaf Junie 2010 tot Mei en Junie 2016, en terselfdertyd die Louise L. Morrison-voorsitter van grondwetlike reg by Baylor Law School. Op 26 Mei 2016, na 'n ondersoek na die wanhantering deur Starr van verskeie seksuele aanrandings by die skool, het Baylor Universiteit se raad van regente aangekondig dat Starr se ampstermyn as universiteitspresident op 31 Mei sou eindig.[4] Die direksie het gesê hy sal voortgaan as kanselier, maar op 1 Junie het Starr daardie pos met onmiddellike effek bedank.[5] Op 19 Augustus 2016 het Starr aangekondig dat hy ook uit sy vaste professorposisie by Baylor Law School sal bedank, en sy bande met die universiteit heeltemal verbreek het in 'n "wedersyds ooreengekome skeiding", [6] na aantygings dat hy bewerings van seksuele aanranding op kampus.[4] Op 17 Januarie 2020 het Starr by president Donald Trump se regspan aangesluit tydens sy eerste vervolgingverhoor.[7][8]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "TaxProf Blog: Pepperdine Dean Ken Starr Named President of Baylor". taxprof.typepad.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Januarie 2020. Besoek op 27 Januarie 2020.
  2. "Ken Starr named dean of Pepperdine School of Law". pepperdine-graphic.com. April 2004. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Januarie 2020. Besoek op 27 Januarie 2020.
  3. "TaxProf Blog: Tom Bost Named Interim Dean at Pepperdine". taxprof.typepad.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Januarie 2020. Besoek op 27 Januarie 2020.
  4. 4,0 4,1 Schuknecht, Cat (18 Januarie 2020). "After a Fall at Baylor, Ken Starr Became a Fox Regular, and then, A Trump Defender". NPR.org. NPR. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Januarie 2020. Besoek op 22 Januarie 2020.
  5. "Kenneth Starr stepping down as Baylor chancellor". ESPN. 1 Junie 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Junie 2016. Besoek op 1 Junie 2016.
  6. "Former Baylor president Ken Starr leaving university's faculty". wfaa.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Augustus 2016. Besoek op 19 Augustus 2016.
  7. Collins, Kaitlin; Brown, Pamela; Liptak, Kevin (17 Januarie 2020). "Trump adds Ken Starr and Alan Dershowitz to impeachment defense team". CNN. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Januarie 2020. Besoek op 27 Januarie 2020.
  8. Baker, Peter (17 Januarie 2020). "Ken Starr Returns to the Impeachment Fray, This Time for the Defense". The New York Times. ISSN 0362-4331. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Oktober 2021. Besoek op 18 Januarie 2020.