Koper(I)chloried

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Koper(I)chloried
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule CuCl
Molêre massa 99 [g/mol][1]
CAS-nommer 7758-89-6[1]  
Voorkoms grys vastestof[1]  
Reuk Reukloos [1]
Fasegedrag  
Selkonstantes a=542 pm.[2]  
Ruimtegroep F43m[2] 
Nommer 216  
Strukturbericht B3
Smeltpunt 430 °C[1]
Kookpunt 1490 °C[1]
Digtheid 4,140[1]
Oplosbaarheid sleg oplosbaar[1] 
Ksp 1,2 10-6[3]

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt nie-brandbaar 
LD50 928-2000 [mg/kg][1]

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Koper(I) chloried is 'n chloried van koper is sy +1 oksidasietoestand. Dit is 'n sout van koper en soutsuur met formule CuCl. Die stof kom in die natuur as die mineraal nantokiet voor.

Suiwering[wysig | wysig bron]

Onsuiwer CuCl

In suiwer vorm is dit 'n wit vastestof, maar blootgestel aan vog en suurstof verkleur dit groenerig deur die vorming van verbindings van Cu2+ soos Cu2Cl(OH)3 en CuCl2(H2O)2. Dit kan gesuiwer word deur herkristallisasie uit soutsuur. Dit los goed hierin op deur die vorming van 'n kompleks:[2]

Deur verdunning met water kan die gesuiwerde stof verkry word:

Eienskappe[wysig | wysig bron]

Die kristallyne materiaal is nie hard nie. Die Vickers-hardheid is 15,5 Die stof is 'n p-tipe halfgeleier met 'n taamlik groot direkte bandgaping (3,1 eV). Onder hierdie waarde is dit 'n baie deursigtige materiaal tot diep in die nabyinfrarooi gebied (2000 nm). Teen 25C is die geleidingsvermoë 8,05x10-8 Ω-1cm-1 Teen hoë frekwensies is die diëlektriese permitiviteit ε~20, maar onder 100 Hz neem dit skielik toe tot ~120.[2]

Strukture[wysig | wysig bron]

Teen kamertemperatuur kristalliseer koper(I)chloried in die kubiese sfaleriet-struktuur. Dit word die γ-fase genoem. [4]Teen hoër temperature (406 °C)[2] vind 'n faseoorgang na die β-fase plaas. Hierdie fase het die wurtziet-struktuur en baie hoë ioniese geleidingsvermoë van amper χ=0,01-0,1 Ω-1cm-1. By die smeltpunt van die β-fase (417 °C)[2] gaan die ioniese geleidingsvermoë omlaag. [4]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 "MSDS". Fisher. Besoek op 24 Augustus 2023.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Chenyue Yang, Yiyang Wen, Jianhui Xiong, Haichao Zhou, Shangke Pan, Hongbing Chen, Jianguo Pan (2022). "Crystal growth and photoelectric performance of γ-CuCl by the vertical Bridgman method". Journal of Crystal Growth. 579: 126463. doi:10.1016/j.jcrysgro.2021.126463.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  3. "Solubility Product Constants near 25 °C". University of Rhode Island.
  4. 4,0 4,1 Shabanov, O.M., Kachaev, R.T., Dzhamalova, S.A. (2010). "Wien effect in CuCl, CuBr and CuI superionic crystals and their melts". Russ J Electrochem. 46: 1390–1394. doi:10.1134/S1023193510120086.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)