Silwerchloried

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Silwerchloried 
Sistematiese naam Silwerchloried
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule AgCl
Molêre massa 143,32 [g/mol][1]
CAS-nommer 7783-90-6[1]  
Voorkoms Wit vastestof; verkleur in lig
Fasegedrag  
Selkonstantes a=555 pm[2]  
Ruimtegroep Fm3m; F4/m 3 2/m 
Nommer 225  
Schönfliess-simbool O5h 
Strukturbericht B1
Smeltpunt 455 °C[1]
Kookpunt 1554 °C[1]
Digtheid 1,98 (rel) @ 25 °C[1]
Oplosbaarheid sleg oplosbaar in water: 188 mg/L water @298K[1] 
Ksp 1,8 10-10[3]

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt onbrandbaar 
LD50 >5000 [mg/kg][1]

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Silwerchloried is 'n gedeeltelik ionogene verbinding van silwer en chloor. Dit kan as 'n sout van die basis silwerhidrokied en van soutsuur beskou word. Die stof kom in die natuur as die mineraal horingsilwer (chlorargiriet) voor.[4]

Oplosbaarheid[wysig | wysig bron]

Silwerchloried is swak oplosbaar in water. Sy oplosbaarheidsproduk Ksp is 1,6 x 10-10 by 25 °C[5] 'n Versadige oplossing bevat by hierdie temperatuur slegs 2,0 mg in 'n liter water. Die oplosbaarheid word egter groter teen hoër temperature:[6]

Temperatuur °C 14 20 25 42 100
[mg/L] 1,4 1,6 2,0 4,0 21,8

In oplossings van ammoniak, natriumtiosulfaat, ammoniumchloried of natriumchloried is die oplosbaarheid baie groter. Die baie groter oplosbaarheid in tiosulfaat is lank reeds in die fotografie gebruik om beelde te fikseer deur die silwerhalogeniede wat nie aan die lig blootgestel is nie met tiosulfaat te verwyder.[4]

Oplossing Stof Temperatuur °C AgCl [g/L]
Water 20 0,0016
5% Ammoniak 12 2,33
10% Ammoniak 18 78,40
15% Ammoniak 25 75,80
1% Tiosulfaat 20 3,8-4,0
5% Tiosulfaat 20 18,3-20
20% Tiosulfaat 20 61-64,1
20% Tiosulfaat 35 90,8
26,31% Ammoniumchloried 15 2,76
26,31% Ammoniumchloried 40 3,29
26,31% Ammoniumchloried 100 8,56
14% Natriumchloried 15 0,07
14% Natriumchloried 30 0,11

Elektrochemie[wysig | wysig bron]

Silwerchloried word in die elektrochemie in Ag/AgCl-elektrodes aangewend. Hulle kan as verwysingslektrodes gebruik word, maar ook as werkelektrodes vir die meting van chloriedkonsentrasies, bv. vir die meting van soutkonsentrasies in oseaanwater.[7]

In pH-meters word hulle gebruik as 'n interne verwysingselektrode in 'n KCl/HCl-buffer. Hierdie oplossing word van die analiet geskei deur 'n dun glaswand wat ione (veral hidroniumione) kan uitwissel.[7]

Fotografie[wysig | wysig bron]

Silwerchloried se liggevoeligheid het 'n belangrike rol in die ontwikkeling van die fotografie gespeel. Seebeck het reeds in 1810 probeer om kleurfotografie te ontwikkel en het silwerchloried as die liggevoelige materiaal aangewend. Ander navorsers soos Becquerel en Niepce het dit in die tydvak 1851-1866 verder ontwikkel.[8]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 "safety data sheet". Besoek op 6 Augustus 2023.
  2. "AgCl". Materials Explorer.
  3. "Solubility Product Constants near 25 °C". University of Rhode Island.
  4. 4,0 4,1 Roscoe; J.D. v.d. Plaats (1903). Roscoe's beknopt leerboek der scheikunde.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  5. "Solubility from Solubility Product Example Problem". ThoughtCo. Besoek op 6 Augustus 2023.
  6. "Solubility of Silver Chloride in important common solvents, expressed in grams per liter". Salt Lake Metals.
  7. 7,0 7,1 Schäferling, Michael (2023). "9.3 Inorganic materials for chemical sensors". Volume 3 From Magnetic to Bioactive Materials. Berlin, Boston: De Gruyter. pp. 39–50. doi:10.1515/9783110733471-003. {{cite book}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  8. De photografie in natuurlijke kleuren. Segboer. 1902.