Kwik(II)chloried

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Kwik(II)chloried
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule HgCl2
Molêre massa 271,5 [g/mol][1]
CAS-nommer 7487-94-7[1]  
Voorkoms wit vastestof[1]  
Reuk Reukloos [1]
Fasegedrag  
Selkonstantes a1273,5; b=596,3 pm;c=432,5 pm [2]  
Ruimtegroep Pnma 
Nommer 62  
Strukturbericht C25
Smeltpunt 277 °C[1]
Kookpunt 302 °C[1]
Digtheid 5,44
Oplosbaarheid 74 [g/L][1]

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt nie-brandbaar 
LD50 1 [mg/kg] (oraal; rot)[1]

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Kwik(II)chloried is 'n verbinding van kwik is sy oksidasietoestand +2 met chloor en die chemiese formule HgCl2. Dit is 'n molekulêre verbinding. Kwik(II)chloreid is soos die meeste kwikverbindings baie toksies. In teenstelling met kwik(I)chloried is hierdie verbinding goed oplosbaar in water wat die biologiese beskikbaarheid vergroot.

Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]

Die verbinding kristalliseer in 'n ortorombiese struktuur wat die argetipe van die C25-struktuur van die strukturbericht-klassifikasie is. Die struktuur bestaan uit 'n stapeling van lineêre Cl-Hg-Cl-molekules.

Chemiese eienskappe[wysig | wysig bron]

Die verbinding word ook sublimaat genoem. Dit word gevorm uit kwik en chloor en is taamlik vlugtig.[3]

Dit kan ook verkry word deur kwik(II)sulfaat met natriumchloried te verhit:

Uit vriespuntsverlaging blyk dat dit in water veral as molekules oplos en weinig in ione dissosieer. Dit is ook in alkohol en eter oplosbaar.

Gebruike[wysig | wysig bron]

Kwikchloried word gebruik in preserveermiddels vir hout en anatomiese monsters, balsemingsoplossings, ontsmettingsmiddels, fotografiese versterkers, leerlooiery en saadbehandelings. Chemiese aanwendings is analitiese reagense en as reagense vir die organiese sintese en die vervaardiging van ander kwikbevattende verbindings.

In die verlede is farmaseutiese middels wat kwikchloried bevat ook terapeuties gebruik as antiseptika en ontsmettingsmiddels. Alhoewel die gebruik van kwiksoute in verbruikersprodukte, soos medisinale produkte vir die behandeling van 'n verskeidenheid siektes, insluitend tandekry, geelkoors en hardlywigheid, vanweë die toksisiteit gestaak is, word anorganiese kwikverbindings soos kwikchloried steeds wyd gebruik in skoonheidsmiddels en in seep en room vir velverligting.[4]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 "MSDS". Fisher. Besoek op 10 Oktober 2023.
  2. "Hg2Cl2". Aflow.
  3. Burg, J.H.N. van der (1935). Leerboek der scheikunde voor het voorbereidend hoger- en middelbaar onderwijs. Wolters.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  4. Teresa Urbano, Marcella Malavolti, Marco Vinceti, Tommaso Filippini (2022). Mercuric chloride (HgCl2) in: Reference Module in Biomedical Sciences. Elsevier. doi:10.1016/B978-0-12-824315-2.00084-1. ISBN 9780128012383.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)

Eksterne skakel[wysig | wysig bron]