Hongkongse nasionale rugbyspan

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Hongkong
Unie Hongkongse Rugbyunie (HKRU)
Bynaam(e) die Drake
Embleem Chinese draak
Afrigter(s) Vlag van Wallis Lewis Evans (sedert 2022)
Kaptein(s) Liam Slatem
Spankleure
Alt. kleure
Statistiek
Meeste toetse Nick Hewson (55)[1]
Meeste toetspunte Matthew Rosslee (217)[2]
Meeste drieë Salom Yiu-kam Shing (20)[3]
Eerste internasionale wedstryd
Vlag van Japan Japan 24–22 Hongkong Vlag van Hongkong
(Tokio, Japan; 9 Maart 1969)
Grootste oorwinning
Vlag van Hongkong Hongkong 164–13 Singapoer Vlag van Singapoer
(Kuala Lumpur, Maleisië; 27 Oktober 1994)
Grootste nederlaag
Vlag van Japan Japan 94–5 Hongkong Vlag van Hongkong
(Tokio, Japan; 22 Mei 2010)
Amptelike webwerf
www.hkrugby.com
Hongkongse nasionale rugbyspan
Name (taalvariante)
Tradisionele Chinees   香港欖球代表隊
Vereenvoudigde Chinees   香港榄球代表队
Pinyin Xiānggǎng Lǎnqiú Dàibiǎoduì
Jyutping Hoeng1gong2 Laam5kau4 Doi6biu2deoi6

Die Hongkongse nasionale rugbyspan (Engels: Hong Kong national rugby union team; Chinees: Tradisionele karakters: 香港欖球代表隊, Vereenvoudigde karakters: 香港榄球代表队, Pinyin: Xiānggǎng Lǎnqiú Dàibiǎoduì, Jyutping: Hoeng1gong2 Laam5kau4 Doi6biu2deoi6) is die nasionale rugbyspan wat die spesiale administratiewe streek van die Volksrepubliek China Hongkong in internasionale wedstryde (toetswedstryde) verteenwoordig. Rugby word in Hongkong geadministreer deur die Hongkongse Rugbyunie (HKRU) wat in 1952 gestig is. Hulle dra die bynaam “die drake”. Hongkong word deur Wêreldrugby as ’n vlak drie-span erken. Die Hongkongse rugbyspan is tans (April 2024) 24ste op Wêreldrugby se wêreldranglys gelys.[4] Die span word as een van die sterker rugbyspanne in Asië naas Japan beskou en neem aan die jaarlikse Asiatiese Rugbykampioenskap deel. Hongkong het op gereelde grondslag na die uitspeelwedstryde van die rugbywêreldbekerkwalifisering deurgedring.

Hongkong beskik oor een van die oudste rugbytradisies in Asië, en hul rugbygeskiedenis streek terug na die 19de eeu, toe Britse koloniste hulle in Hongkong gevestig en die sport saamgeneem het. In 1969 het Hongkong sy eerste toetswedstryd tydens die eerste Asiatiese Kampioenskap teen Japan gespeel. Oor ’n lang tydperk was rugby in Hongkong tradisioneel met die Engelstalige burgers van Britse herkoms geassosieer, maar sedert die 1990’s is die sport ook deur die Kantoneestalige gemeenskap oorgeneem; die eerste van hierdie spelers is “Rambo” Leung Yeung Kit. Hongkong het in onlangse jare beter vertonings gelewer, nadat hulle tweede in die Asiatiese Rugbykampioenskaptoernooie in 2011, 2014 en 2015 geëindig het, en hulle het tydens die Rugbywêreldbeker 2015-kwalifisering tot die uitspeelwedstryd deurgedring, maar met 3–24 teen Uruguay verloor. Hongkong het die Asiatiese Rugbykampioenskaptoernooie in 2018 en 2019 gewen. Tydens die Rugbywêreldbeker 2019-kwalifisering het Hongkong weer tot die uitspeelwedstryd gevorder, maar is deur Kanada geklop. Die Rugbywêreldbeker 2023-uitspeelrondte het Hongkong in die derde plek onder vier spanne afgesluit.

Beheerliggaam[wysig | wysig bron]

Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Hongkongse Rugbyunie.

Die beheerliggaam vir rugby in Hongkong is die Hongkongse Rugbyunie (HKRU). Die HKRU is in 1952 gestig en het in 1988 by die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR, nou Wêreldrugby) aangesluit.[5] Daarbenewens was die HKRU in 1968 ’n stigtingslid van die Asiatiese Rugbyvoetbalunie (Engels: Rugby Football Union, ARFU; nou Asië Rugby).[6]

Die hoogste rugbyliga in Hongkong is die Hongkong Premiership, waaraan agt spanne deelneem. Die meeste spelers van die Hongkongse nasionale span is uit dié liga afkomstig. Van die ander spelers is veral in Engeland aktief.

Naas die amptelike nasionale span roep die HKRU ook ander keurspanne byeen. Net soos ander rugbylande beskik Hongkong oor ’n o/20-nasionale span wat aan die Wêreldrugby o/20-kampioenskap deelneem.[7] Die Hongkong Sevens is die Hongkongse sewesrugbyspan en hulle neem aan internasionale toernooie soos Wêreldrugby se Sewesreeks, Sewesrugbywêreldbeker en Olimpiese Somerspele deel. Kinders en jongmense word reeds op skool aan rugby bekend gestel en na gelang van hul belangstelling en talent begin hul met hul afrigting.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Invoering en vestiging van rugby[wysig | wysig bron]

Die rugbyspel het ná die Britse oorname van Hongkong in dié kroonkolonie gevestig. Volgens ou koerantberigte dateer rugby in Hongkong tot die laat 1870’s terug, waarvolgens Hongkong glo die oudste rugbyspelende land in Asië sal wees. Die spelers van hierdie tydperk was almal Britse seemanne, maar ook polisiemanne en handelaars. Die eerste sekretaris van rugby in Hongkong was Jock McGregor.[6]

Die eerste wedstryde wat tot die stigting van die hedendaagse Hongkongse Rugbyunie in 1952 gelei het, is tussen 1924 en 1949 gespeel. ’n Nieamptelike Hongkongse hawespan het tussen 1924 en 1949 herhaaldelik teen Shanghai gespeel, albei spanne het heeltemal uit Britse emigrante bestaan wat hulle in verskeie hawestede gevestig het; hierdie wedstryde is ná die oprigting van die Volksrepubliek China gestaak.[8] In 1934 het ’n Hongkongse span teen ’n Australiese Universiteitspan gespeel, en kon dié wedstryd 11–5 beklink.

Ná die stigting van die Volksrepubliek China, wat die uitbreiding van rugby in China verhoed het, is in 1952 die Hongkongse Rugbyunie gestig; die voortgesette Britse heerskap in Hongkong, maar ook die stroom van immigrante en kapital van die vasteland en die vestiging van Hongkong as ’n belangrike hawestad, het die sport laat bloei, alhoewel rugby steeds op die Britse gemeenskap beperk was.

In hierdie tydperk is die eerste amptelike wedstryde deur die Hongkongse Rugbyunie gereël. Hongkong het in 1958 ’n Nieu-Seelandse Universiteitspan gehuisves, maar dié wedstryd met 47–0 verloor. In 1958 het Larry Abel, een van Hongkong se vroeë rugbypioniere, kleiner rugbytoernooie van stapel gestuur, wat sedertdien jaarliks gespeel is.[9] In 1968 was Hongkong een van Asiatiese Rugbyvoetbalunie se stigterslede; die ander was Japan, Maleisië, Singapoer, Sri Lanka, Suid-Korea en Thailand.[6] In Maart 1969 het die Hongkongers aan die eerste Asiatiese Rugbykampioenskap in Japan deelgeneem; hulle het teen die gasheer ’n naelskraapse nederlaag gely, terwyl hulle Taiwan, Suid-Korea en Thailand kon klop.[10] Een jaar later kon die span die uitspeelwedstryd teen Singapoer wen.[11]

Eerste Asiatiese Rugbykampioenskappe[wysig | wysig bron]

Gedurende die 1970’s het Hongkong wedstryde teen die meeste Asiatiese buurlande met ’n rugbytradisie gespeel, insluitende Japan, Suid-Korea, Taiwan, Thailand, Maleisië, Sri Lanka en Singapoer. Hongkong kon gemengde resultate teen sy bure aanteken, en het tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap 1972 tweede eindig, nadat hulle teen Japan tuis met 0–16 verloor het.[12] In 1974 en 1978 kon die span nie die uitklopfase haal nie, terwyl hulle nie aan die 1976-toernooi deelgeneem het nie.[13][14][15]

In 1976 is die eerste Hongkong Sewes uitgespeel, wat deurslaggewend in die vestiging van dié sport in Hongkong was. Die konsep is deur die handelsvennote Ian Gow en Tokkie Smith, wat ’n haalbare rugbytoernooi in Asië wou vestig, uitgedink. Die eerste borge van die toernooi was Cathay Pacific en Rothmans International, later vervang deur die HSBC. Die eerste spanne wat aan hierdie toernooi deelgeneem het, was Asiaties, maar ook twee verteenwoordigende spanne van beide Australië en Nieu-Seeland. Die toernooi het vinnig gegroei met deelnemende spanne van die hele wêreld, voordat dit ’n amptelike toernooi van die jaarlikse sewesrugbykalender geword het.[16]

Gemengde prestasies[wysig | wysig bron]

Gedurende die 1980’s het Hongkong volgens sy mededingingvermoeë agter Japan en Suid-Korea teruggeval; Hongkong kon ander Asiatiese spanne gereeld klop, maar het in 1980, 1982, 1988 en 1990 derde geëindig; slegs Japan en Suid-Korea het om die kroon meegeding.[17][18][19][20] In 1985 het die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby), wat destyds baie eksklusief was en slegs agt lede gehad het, op die invoering van die rugbywêreldbekertoernooi besluit. Vir die eerste Rugbywêreldbeker 1987 het die IRVR nege spanne vir deelname genooi, maar Hongkong het geen uitnodiging ontvang nie.[21] Hongkong het in 1988 amptelik by die IRVR aangesluit, maar hulle het nie aan die Rugbywêreldbeker 1991-kwalifisering deelgeneem nie.[22]

Die 1990’s het ’n meer suksesvolle dekade vir Hongkong geword en van die noemenswaardige spelers was Ashley Billington, David Lewis, Leung Yeung Kit en Chan Fuk Ping. Hongkong het in 1992 sy eerste toets teen ’n nie-Asiatiese span gespeel, toe hulle met 16–23 teen die Verenigde State in San Francisco se Boxer-stadion verloor het. In dieselfde jaar kon Hongkong uiteindelik tot die eindstryd van die Asiatiese Rugbykampioenskap vorder, nadat hulle Suid-Korea 20–13 kon klop, maar het met 9–37 teen Japan verloor.[23] Tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap 1994, wat deel was van die Rugbywêreldbeker 1995-kwalifisering, het Hongkong sy openingswedstryd teen Suid-Korea met 17–28 verloor, maar kon sy ander teenstanders klop en het die derde plek behaal; hulle kon egter nie vir die toernooi in Suid-Afrika kwalifiseer nie.[24] ’n Indrukwekkende prestasie was Ashley Billington se tien drieë teen Singapoer op 10 November 1994; dit is die meeste drieë wat ’n enkele speler tydens ’n rugbywêreldbekerkwalifisering kon druk.[25]

Tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap 1996 se uitspeelwedstryd om die derde plek het Hongkong Taiwan afgeransel en met 114—12 geseëvier.[26] In 1997 is die kroonkolonie Hongkong deur die Britte aan die Volksrepubliek China oorhandig, wat die nasionale span se internasionale deelname egter nie beïnvloed het nie. Gedurende die 1990’s het Hongkong toetse teen nie-Asiatiese spanne begin speel. Die Drake het onder andere teen Namibië, Papoea-Nieu-Guinee, die Verenigde State en Kanada gespeel. Hongkong kon verskeie noemenswaardige oorwinnings aanteken, insluitende drie oorwinnings oor die Arende, waaronder een in San Francisco, en ’n oorwinning oor Kanada in 1998. Ondanks ’n goeie vordering in die 1990’s kon Hongkong tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap 1998, wat in ag geneem is vir die Rugbywêreldbeker 1999-kwalifisering, slegs Suid-Korea verslaan, maar hulle het teen Japan verloor en het ’n verrassende nederlaag teen Taiwan gely, waardeur hulle vierde geëindig het.[27]

In die nuwe Millennium[wysig | wysig bron]

Hongkong teen Japan tydens die Asiatiese Vyfnasies-toernooi in 2014
Hongkong teen Japan tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap in 2015
Hongkong teen Japan tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap in 2017

Die Asiatiese Rugbykampioenskap 2000 het nog erger as die vorige toernooi verloop met nederlae teen Japan, Suid-Korea en Taiwan.[28] In dieselfde jaar het Hongkong geskiedenis gemaak toe hulle teen die Volksrepubliek China te staan gekom het; dit was die eerste toets wat Hongkong teen ’n span van die Chinese vasteland gespeel het. Dié wedstryd is in Shanghai ter herinnering aan die ou rugbywedstryde tussen Hongkong en Shanghai gespeel. Die Volksrepubliek China kon Hongkong verras en die wedstryd met 17–15 beklink. Een jaar later is Hongkong weereens deur die Volksrepubliek China verras en het in ’n 25-elk-gelykop in Guangzhou gespeel. Die Asiatiese Rugbykampioenskap 2002 het Hongkong in die derde groepplek afgesluit.[29] Tydens die Rugbywêreldbeker 2003-kwalifisering is Hongkong ook deur Taiwan verras en 20–15 geklop, hoewel Hongkong China vir die eerste keer tydens dieselfde kwalifisering kon klop.[30]

Tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap 2004 het Hongkong die derde plek behaal.[31] Asiatiese Rugbykampioenskap 2006/07 was gelyktydig die vastelandse Rugbywêreldbeker 2007-kwalifisering, maar Hongkong is in al sy wedstryde geklop en het sodoende die uitspeelwedstryd misgeloop.[32]

Die Asiatiese Rugbykampioenskap is van 2008 af jaarliks in die Top 5 tussen vyf spanne beslis met een promosie en relegasie elk en is van daar af “Asiatiese Vyfnasies” genoem. Hongkong kon tydens die eerste toernooi die debutante Kasakstan en die Arabiese Golfspan klop, maar hulle het teen Japan en Suid-Korea vasgeval.[33] Tydens die Asiatiese Vyfnasies 2009 is Hongkong naas Japan en Suid-Korea ook deur Kasakstan geklop en moes met die vierde plek tevrede wees.[34] Die Asiatiese Vyfnasies 2010 was deel van die Rugbywêreldbeker 2011-kwalifisering en Hongkong kon beide Suid-Korea en Kasakstan klop, maar hulle is deur die Arabiese Golfspan verslaan; weens bonuspunte het Kasakstan pleks van Hongkong die uitspeelwedstryd gehaal.[35]

Die Asiatiese Vyfnasies 2011 het Hongkong ná oorwinnings oor Kasakstan, Sri Lanka en die Verenigde Arabiese Emirate agter Japan in die tweede plek afgesluit.[36] In 2012 en 2013 het die Hongkongers agter die Japanners en Suid-Koreaners die derde plek gemaak.[37][38] Een jaar later was dié toernooi deel van die Rugbywêreldbeker 2015-kwalifisering en Hongkong het beter gevaar. Hulle is in een groep met hul tradisionele teenstanders Japan en Suid-Korea, maar ook Sri Lanka en die nuweling Filippyne geloot. Hongkong kon met 39–6 tuis met Suid-Korea afreken en ook ’n historiese oorwinning oor Filippyne met 108–0 aanteken. Hongkong het tweede geëindig en vervolgens tot die uitspeelwedstryd gevorder.[39] In dié wedstryd teen Uruguay in Montevideo kon hulle in die eerste helfte meeding en was net met 3–6 agter; in die tweede helfte het hulle egter weens ’n gebrek aan dissipline en sleutelspelers wat nie beskikbaar was nie teruggesak, en met 28–3 verloor, waarvolgens hulle uit die kwalifisering geskakel is.[40]

Die Asiatiese Rugbykampioenskap 2015 het Hongkong agter Japan in die tweede plek afgesluit, nadat die finale wedstryd teen Japan ná enkele minute afgelas en as ’n 0–0-gelykop geag moes word, nadat sterk reën die speelveld oorstroom het.[41][42] Aan die einde van dieselfde jaar het Hongkong die Nasiesbeker gehuisves, waaraan drie ander opkomende rugbylande deelgeneem het: Portugal, Rusland en Zimbabwe. Hongkong eindig tweede, nadat hulle beide Portugal en Zimbabwe kon klop, maar deur Rusland verslaan is. In 2016 het Hongkong Leigh Jones, Japan se verdedigingsafrigter wat ’n beslissende rol in Japan se verrassing oor die Springbokke tydens die Rugbywêreldbeker 2015 gespeel het, as hoofafrigter ten einde van ’n beter vertoning aangestel.[43] In 2016 en 2017 het die span ook die tweede plek agter Japan en voor Suid-Korea gehaal.[44][45]

Ten einde van ’n toekomstige sukses het die HKRU onder leiding van Leigh Jones sy eerste professionele rugbyprogram, die Elite Rugbyprogram, van stapel gestuur; die korttermyndoel van dié program is om plaaslike rugbyspelers rugby op ’n professionele vlak in Hongkong te laat speel, en die langtermyndoel is ’n professionele toernooi soortgelyk aan Japan se Topliga.[46] Tydens die Nasiesbeker in 2016 is Hongkong deur Rusland verslaan, maar kon beide Zimbabwe en Papoea-Nieu-Guinee klop. Tydens die Nasiesbeker in 2017 is hulle weer deur Rusland verslaan, maar kon beide Chili en Kenia klop. Tydens die eerste Global Rapid Rugby in 2018 het Hongkong onder andere teen die Western Force te staan gekom.

Die Asiatiese Rugbykampioenskappe in 2018 en 2019 het as Rugbywêreldbeker 2019-kwalifisering gedien; aangesien die Japanners as gasheer reeds vir die toernooi gekwalifiseer was, het hulle nie daaraan deelgeneem nie. Dié geleentheid het die Hongkongers aangegryp en in albei toernooie hul eerste Asiatiese titeloorwinnings beklink.[47][48] Daarmee het die span die uitspeelwedstryd gehaal; hulle kon Kenia klop, maar is deur beide Duitsland en Kanada verslaan.[49]

As gevolg van die reisbeperkings tydens die wêreldwye Covid-19-pandemie het die Hongkongse span in 2020 en 2021 nie in ’n enkele wedstryd gespeel nie. Aangesien die Asiatiese Rugbykampioenskappe in 2022 en 2023 deel was van die Rugbywêreldbeker 2023-kwalifisering het Japan nie daaraan deelgeneem nie, waarvolgens Hongkong nog twee Asiatiese titels kon inpalm en die uitspeelwedstryd tussen Asië en Oseanië gehaal het.[50][51] Hulle is egter deur Tonga geklop en het vervolgens tot die uitspeelwedstryd gevorder, waar hulle slegs Kenia kon klop, maar deur beide Portugal en die Verenigde State verslaan is.[52][53]

Kleure, embleem en bynaam[wysig | wysig bron]

Hongkong speel tradisioneel in ’n donkerblou trui met donkerblou moue, wit broeke en donkerblou sokkies. Hul alternatiewe trui is rooi met rooi moue, wit broeke en donkerblou sokkies.

Die huidige truiverskaffer is die Britse sportuitruster Kukri Sports[54] en die truiborg is die Britse bank HSBC.[55] Die beheerliggaam se kenteken verskyn op die regterbors, die truiverskaffer se kenteken links en die borgkenteken in die middel.

Die Hongkongse Rugbyunie se kenteken toon ’n gestileerde Chinese draak in blou met die belettering HKRU in Engels en 中國香港欖球總會 in Chinees. Die nasionale span se bynaam is Dragons (“die drake”).

Stadions[wysig | wysig bron]

Hongkong beskik oor geen amptelike tuisstadion vir sy nasionale span nie. Die Hongkongse nasionale krieketspan gebruik vir hul krieketwedstryde eerder ’n verskeidenheid stadions dwarsdeur Hongkong: die Hongkong-stadion, Mong Kok-stadion, Hongkong-sokkerklubstadion en King’s Park-sportveld.

Toetswedstryde[wysig | wysig bron]

Hongkong het 119 van sy 224 toetswedstryde gewen, ’n wenrekord van 53,13%. Hongkong se statistieke in toetswedstryde teen alle lande, in alfabetiese volgorde, is soos volg (korrek in Maart 2023):[56]

Opponent Gespeel Gewen Verloor Gelykop % Gewen
Arabië 6 4 2 0 66,67
Vlag van Australië Australiese Universiteitspan 2 1 0 1 75,00
Vlag van België België 4 3 1 0 75,00
Vlag van Brasilië Brasilië 1 1 0 0 100,00
Vlag van Chili Chili 1 1 0 0 100,00
Vlag van Cookeilande Cookeilande 2 2 0 0 100,00
Vlag van Duitsland Duitsland 2 0 2 0 0,00
Vlag van Engeland Engeland XV 1 0 1 0 0,00
Vlag van Fidji Fidji 3 0 3 0 0,00
Vlag van Filippyne Filippyne 3 3 0 0 100,00
Vlag van Frankryk Frankryk XV 1 0 1 0 0,00
Vlag van Japan Japan 28 4 24 0 14,29
Vlag van Japan Japan XV 9 1 8 0 11,11
Vlag van Kanada Kanada 7 1 6 0 14,29
Vlag van Kasakstan Kasakstan 5 4 1 0 80,00
Vlag van Kenia Kenia 7 5 1 1 71,43
Vlag van Suid-Korea Korea 35 19 16 0 54,29
Vlag van Maleisië Maleisië 11 11 0 0 100,00
Vlag van Namibië Namibië 1 0 1 0 0,00
Vlag van Nederland Nederland 2 0 1 1 0,00
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland o/23 1 0 1 0 0,00
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seelandse Universiteitspan 5 0 5 0 0
Vlag van Noorweë Noorweë 1 1 0 0 100,00
Vlag van Papoea-Nieu-Guinee Papoea-Nieu-Guinee 3 3 0 0 100,00
Vlag van Portugal Portugal 2 1 1 0 50,00
Vlag van Republiek van China Taiwan 19 13 5 1 68,42
Vlag van Rusland Rusland 5 0 5 0 0,00
Vlag van Singapoer Singapoer 13 11 2 0 84,61
Vlag van Skotland Skotland XV 1 0 1 0 0,00
Vlag van Spanje Spanje 1 0 1 0 0,00
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka 9 9 0 0 100,00
Vlag van Thailand Thailand 9 6 3 0 66,67
Vlag van Tonga Tonga 1 0 1 0 0,00
Vlag van Tsjeggië Tsjeggië 1 0 1 0 0,00
Vlag van Tunisië Tunisië 2 1 1 0 50,00
Vlag van Uruguay Uruguay 1 0 1 0 0,00
Vlag van Verenigde Arabiese Emirate Verenigde Arabiese Emirate 5 5 0 0 100,00
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 8 4 4 0 50,00
Vlag van Volksrepubliek China Volksrepubliek China 5 3 1 1 60,00
Vlag van Wallis Wallis XV 1 0 1 0 0,00
Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 3 3 0 0 100,00
Algeheel 224 119 100 5 53,13

Rekords[wysig | wysig bron]

Wêreldbekerrekord[wysig | wysig bron]

Jaar Uitslag
1987 Nie genooi nie
1991 Nie gekwalifiseer nie
1995 Nie gekwalifiseer nie
1999 Nie gekwalifiseer nie
2003 Nie gekwalifiseer nie
2007 Nie gekwalifiseer nie
2011 Nie gekwalifiseer nie
2015 Nie gekwalifiseer nie
2019 Nie gekwalifiseer nie
2023 Nie gekwalifiseer nie
2027 N.v.t.
2031 N.v.t.

Asiatiese Rugbykampioenskappe[wysig | wysig bron]

Die Hongkongse nasionale rugbyspan neem sedert 1969 aan die Asiatiese Rugbykampioenskap deel en het sedertdien vier titels gewen.

  • Toernooititels (4): 2018, 2019, 2022, 2023

Ander toetswedstryde[wysig | wysig bron]

Vanweë sy laat vestiging het Hongkong gedurende die amateurtydperk min toere volgens die ou tradisie onderneem, aangesien dit teen die jaar 2000 tot ’n einde gekom het. Deesdae is toetswedstryde teen die spanne van die Suidelike Halfrond tweekeer per jaar moontlik. Gedurende Juniemaand se midjaarrugbytoetsreeks en gedurende Novembermaand se eindjaarrugbytoetsreeks. In teenstelling met die meeste ander rugbylande speel Hongkong nie vir enige trofee teen sy opponente nie.

Spelers[wysig | wysig bron]

Huidige span[wysig | wysig bron]

Die volgende spelers het die Hongkongse span gevorm tydens die Rugbywêreldbeker 2023-kwalifisering:

Agterspelers

Speler Posisie Klub Toetswedstryde
Jack Combes Skrumskakel Birmingham Moseley 1
Jamie Lauder Skrumskakel Hong Kong FC 11
Bryn Phillips Skrumskakel Kowloon 7
Nickolas Cumming Losskakel Sandy Bay 0
Glyn Hughes Losskakel Hong Kong FC 1
Gregor McNeish Losskakel Hong Kong Scottish 3
Tom Hill Senter Hong Kong FC 2
Jack Neville Senter Nottingham 7
Guy Spanton Senter Sandy Bay 3
Charles Higson-Smith Vleuel Hong Kong FC 10
Matthew Worley Vleuel Bedford Blues 1
Nathan de Thierry Heelagter Hunter Wildfires 3
Sean Taylor Heelagter Hong Kong Scottish 0

Voorspelers

Speler Posisie Klub Toetswedstryde
John McCormick-Houston Haker Hong Kong FC 2
Lam Jak-shing Haker Sandy Bay 0
Alexander Post Haker Old Albanian 9
Zacceus Cinnamond Stut Sandy Bay 1
Ian Etheridge Stut USRC Tigers 1
Benjamin Higgins Stut Valley 20
Ashton Hyde Stut Sandy Bay 2
Callum McFeat-Smith Stut Hong Kong FC 6
Faizal Solomona Stut Valley 7
James Cunningham Slot Valley 25
Jamie Pincott Slot Hong Kong Scottish 5
Mark Prior Slot Sandy Bay 3
Josh Hrstich Slot USRC Tigers 1
Patrick Jenkinson Losvoorspeler Hong Kong FC 2
Gregor Ramage Losvoorspeler Cardiff-universiteit 9
James Sawyer Losvoorspeler Kowloon RFC 4
Luke van der Smit Losvoorspeler Valley 2

Bekende spelers[wysig | wysig bron]

Tot dusver is nog geen Hongkongse speler in Wêreldrugby se Heldesaal opgeneem nie.

Spelerstatistieke[wysig | wysig bron]

Rowan Varty in 2017
Salom Yiu-kam Shing in 2017

Vervolgens die belangrikste statistieke van Hongkong se spelers. Die spelers wat met * gekenmerk is, is nog aktief en kan hul statistieke verbeter.

(Korrek teen Mei 2020)

Meeste toetswedstryde[57]
Rang Naam Tydperk Toetswedstryde
01 Nick Hewson 2009–2018 55
02 Alexander Ng Wai Shing 2008–2017 47
03 Salom Yiu-kam Shing 2009–2018 45
04 Rowan Varty 2008–2017 38
05 Alex Harris 2010–2018 30
06 Alex McQueen 2008–2017 30
07 Jamie Hood 2011–2018 29
08 Matt Lamming 2012–2017 29
09 Jack Parfitt 2014–2019 29
10 Tyler Spitz 2014–2019 29
Meeste punte aangeteken[58]
Rang Naam Tydperk Punte
01 Matthew Rosslee 2016–2019 217
02 Alex McQueen 2008–2017 138
03 Ben Rimene 2015–2018 129
04 Kenzo Pannell 2007–2009 102
05 Salom Yiu-kam Shing 2009–2018 100
06 Chris McAdam 2012–2015 092
07 Rowan Varty 2008–2017 090
08 Keith Robertson 2009–2012 087
09 Chris Gordon 1997–2002 075
10 Ashley Billington 1994–1998 070
Meeste drieë gedruk[59]
Rang Naam Tydperk Drieë
01 Salom Yiu-kam Shing 2009–2018 20
02 Rowan Varty 2008–2017 18
03 Alex McQueen 2008–2017 15
04 Ashley Billington 1994–1998 14
05 Jon Dingley 1994–1998 10
06 Tom McQueen 2010–2015 09
07 Luke Nabaro 1997–1998 09
08 Tyler Spitz 2014–2019 09
09 Paul Dingley 1997–2002 08
10 Vaughan Going 1994–1998 08

Afrigters[wysig | wysig bron]

Leigh Jones in 2017

Die volgende persone het al as hoofafrigters van die Hongkongse nasionale rugbyspan gedien:

Naam Tydperk
Vlag van Engeland Jim Rowark 1987–1992
Vlag van Nieu-Seeland George Simpkin 1993–1998
Vlag van Nieu-Seeland Phil Campbell 1998–2001
Vlag van Nieu-Seeland Chris Roden 2001–2003
Vlag van Engeland Ivan Torpey 2004–2007
Vlag van Nieu-Seeland John Walters 2007–2008
Vlag van Wallis Dai Rees 2008–2014
Vlag van Skotland Andrew Hall 2014–2015
Vlag van Wallis Leigh Jones 2016–2018
Vlag van Skotland Andrew Hall 2019–2021
Vlag van Nieu-Seeland Craig Hammond 2021
Vlag van Engeland Simon Armor (tussentyds) 2021
Vlag van Wallis Lewis Evans sedert 2022

Sien ook[wysig | wysig bron]

Rugbyportaal

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ (en) "Most matches". ESPNscrum. Besoek op 5 April 2024.
  2. ↑ (en) "Most points". ESPNscrum. Besoek op 5 April 2024.
  3. ↑ (en) "Most tries". ESPNscrum. Besoek op 5 April 2024.
  4. ↑ (en) "World Rankings". Wêreldrugby. Besoek op 5 April 2024.
  5. ↑ (en) "Hong Kong". Wêreldrugby. Besoek op 5 April 2024.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 (en) "Hong Kong Rugby Union". Asië Rugby. Besoek op 5 April 2024.
  7. ↑ (en) "World Rugby U20 Championship". Wêreldrugby. Besoek op 5 April 2024.
  8. ↑ (en) "The History of Sport Played in China's Treaty Ports". treatyportsport.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Oktober 2019. Besoek op 24 Oktober 2019.
  9. ↑ (en) "Hong Kong Rugby Roll of Honour". Hongkongse Rugbyunie. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Augustus 2019. Besoek op 14 Augustus 2019.
  10. ↑ (en) "1969 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  11. ↑ (en) "1970 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  12. ↑ (en) "1972 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  13. ↑ (en) "1974 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  14. ↑ (en) "1976 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  15. ↑ (en) "1978 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  16. ↑ (en) Emil Signes. "History of the Hong Kong Sevens". Rugby7.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Desember 2019. Besoek op 29 Desember 2019.
  17. ↑ (en) "1980 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  18. ↑ (en) "1982 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  19. ↑ (en) "1988 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  20. ↑ (en) "1990 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  21. ↑ (en) "1987 Rugby World Cup: The long road to the cup". New Zealand History. 2021. Besoek op 5 April 2024.
  22. ↑ (en) "1991 Rugby World Cup – Asia/Oceania qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  23. ↑ (en) "1992 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  24. ↑ (en) "1994 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  25. ↑ (en) "Ashley Billington". ESPNscrum. Besoek op 5 April 2024.
  26. ↑ (en) "1996 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  27. ↑ (en) "1998 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  28. ↑ (en) "2000 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  29. ↑ (en) "2002 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  30. ↑ (en) "2003 Rugby World Cup – Asian qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  31. ↑ (en) "2004 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  32. ↑ (en) "2006 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  33. ↑ (en) "2008 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  34. ↑ (en) "2009 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  35. ↑ (en) "2010 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  36. ↑ (en) "2011 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  37. ↑ (en) "2012 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  38. ↑ (en) "2013 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  39. ↑ (en) "2014 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  40. ↑ (en) "2015 Rugby World Cup – Qualifiers repechage". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  41. ↑ (en) "2015 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  42. ↑ (en) "Japan Men 2015 Asia Rugby Champions". Asië Rugby. 25 Mei 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 September 2015. Besoek op 23 September 2015.
  43. ↑ (en) James Porteous (18 Januarie 2016). "Leigh Jones helped mastermind Japan's stunning Rugby World Cup campaign – now he aims to do the same for Hong Kong". South China Morning Post. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Desember 2019. Besoek op 29 Desember 2019.
  44. ↑ (en) "2016 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  45. ↑ (en) "2017 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  46. ↑ (en) "Hong Kong Rugby Union launches first fully professional 15s programme". Hong Kong cocounuts.co. 24 Maart 2016. Besoek op 5 April 2024.
  47. ↑ (en) "2018 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  48. ↑ (en) "2019 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  49. ↑ (en) "2019 Rugby World Cup – Qualifiers repechage". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  50. ↑ (en) "2022 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  51. ↑ (en) "2023 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  52. ↑ (en) "2023 Rugby World Cup – Qualifiers repechage". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 5 April 2024.
  53. ↑ (en) "Samuel Marques kicks Portugal to Rugby World Cup 2023". rugbyworldcup.com. 18 November 2022. Besoek op 5 April 2024.
  54. ↑ (en) "Kukri Sports unveils 2018 HKRU and HK7's ranges". Kukri Sports. 24 November 2017. Besoek op 5 April 2024.
  55. ↑ (en) "HKRU Sponsor Spotlight – HSBC". Hongkongse Rugbyunie. 8 Oktober 2020. Besoek op 5 April 2024.
  56. ↑ (en) "International Rugby Union Statistics – Hongkong". ESPNscrum. Besoek op 5 April 2024.
  57. ↑ (en) "Total matches played (descending)". ESPNscrum. Besoek op 5 April 2024.
  58. ↑ (en) "Total points scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 5 April 2024.
  59. ↑ (en) "Total tries scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 5 April 2024.

Verdere leesstof[wysig | wysig bron]

  • (en) Huw Richards (2007). A Game for Hooligans: The History of Rugby Union. Edinburg: Mainstream Publishing. ISBN 978-1-84596-255-5.
  • (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks. ISBN 1-86200-013-1.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Hongkongse_nasionale_rugbyspan&oldid=2663182"