Brasiliaanse nasionale rugbyspan

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Brasilië
Unie Brasiliaanse Rugbykonfederasie (CBRu)
Bynaam(e) Os Tupis (“die Tupi’s”)
Embleem Tupí-hoofman
Stadion Pacaembu-stadion, São Paulo
Kapasiteit 40 199
Afrigter(s) Vlag van Uruguay Emiliano Caffera (sedert 2023)
Kaptein(s) Felipe Sancery
Spankleure
Alt. kleure
Statistiek
Meeste toetse Moisés Duque (60)[1]
Meeste toetspunte Moisés Duque (293)[2]
Meeste drieë Moisés Duque (15)[3]
Eerste internasionale wedstryd
Vlag van Uruguay Uruguay 8–6 Brasilië Vlag van Brasilië
(Montevideo, Uruguay; 9 September 1950)
Grootste oorwinning
Vlag van Costa Rica Costa Rica 0–95 Brasilië Vlag van Brasilië
(Lima, Peru; 16 Oktober 2006)
Grootste nederlaag
Vlag van Argentinië Argentinië 114–3 Brasilië Vlag van Brasilië
(San Pablo, Brasilië; 2 Oktober 1993)
Vlag van Argentinië Argentinië 111–0 Brasilië Vlag van Brasilië
(Santiago de Chile, Chili; 23 Mei 2012)
Amptelike webwerf
ww2.brasilrugby.com.br

Die Brasiliaanse nasionale rugbyspan (Portugees: Seleção Brasileira de Rugby Union) is die nasionale rugbyspan wat Brasilië in internasionale wedstryde (toetswedstryde) verteenwoordig. Hulle dra die bynaam Os Tupis (“die Tupi’s”) na die gelyknamige inheemse volk.[4] Rugby word in Brasilië geadministreer deur die Brasiliaanse Rugbykonfederasie (Confederação Brasiliera de Rugby, CBRu) wat in 1963 gestig is. Brasilië word as die sesde beste rugbyspan in die Amerikas beskou (ná Argentinië, die Verenigde State, Kanada, Uruguay en Chili) en deur Wêreldrugby as ’n vlak drie-span erken. Die Brasiliaanse rugbyspan is tans (April 2024) 29ste op Wêreldrugby se wêreldranglys gelys.[5]

Rugby in Brasilië het ’n lang geskiedenis wat na die laat 19de eeu terugdateer toe Britse immigrante die spel na die stedelike hawens van Brasilië geneem het. Ten spyte van Brasilië se sukses met sokker was die land nog altyd een van die swakker spanne in die Amerikas met veel minder om op te roem as die spanne van Argentinië, Uruguay en Chili. Brasilië is een van die stigterslede van CONSUR, nou bekend as Suid-Amerika Rugby, en het aan die inougurele Suid-Amerikaanse toernooi in 1951 deelgeneem. Brasilië kon nog nie vir ’n rugbywêreldbekertoernooi kwalifiseer nie, maar die sewesspan het in 2016 aan die sewestoernooi tydens die Olimpiese Spele deelgeneem.

In die 21ste eeu is pogings aangewend om die sport in Brasilië te laat opleef. Brasilië is met die toevoeging van sewesrugby tot die Olimpiese kalender genooi om aan die Wêreldrugby Sewesreeks deel te neem met goeie vordering in die mans- en damesreekse. In 2016 het ’n vergadering tussen die unies van Argentinië, Brasilië, Chili, Kanada, Uruguay en die Verenigde State die Amerikas Rugbykampioenskap begin as ’n toernooi soortgelyk aan die Sesnasies-toernooi en Die Rugbykampioenskap om sodoende gereelde toetsrugby aan die topspanne van die streek te bied. Ná drie taai wedstryde waarvan Brasilië twee byna gewen het, het hulle die Amerikaanse Arende met 24–23 gewen vir hulle eerste oorwinning in die toernooi, ’n eerste oorwinning oor die VSA én ’n eerste oorwinning oor ’n vlak twee-span. Daarna het Brasilië die spanne van België en Portugal geklop vir hulle eerste oorwinning oor Europese spanne; hulle het boonop ook ’n eerste historiese oorwinning oor ’n Argentynse XV behaal. Die oorwinning oor die Argentynse span, saam met oorwinnings teen Chili en Colombia het in 2018 aan Brasilië hulle eerste titel in die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap besorg.

Gedurende 2015–2017 het die beheerliggaam vir rugby in Brasilië (CBRu) ’n prys ontvang vir die beste bestuur van alle plaaslike sportbestuursliggame.

Beheerliggaam[wysig | wysig bron]

Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Brasiliaanse Rugbykonfederasie.

Die beheerliggaam vir rugby in Brasilië is die Brasiliaanse Rugbykonfederasie (Portugees: Confederação Brasileira de Rugby, CBRu). Die Brasiliaanse Rugbykonfederasie is in 1963 onder die naam Brasiliaanse Rugbyunie (União de Rugby do Brasil, URB) gestig, in 1970 in Brasiliaanse Rugbyvereniging (Associação Brasileira de Rugby, ABR) hernoem en het in 1995 ’n volle lid van die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby) geword.[6] Daarbenewens was die Brasiliaanse beheerliggaam in 1988 ’n stigtingslid van CONSUR (nou Suid-Amerika Rugby).[7]

Die hoogste rugbyliga in die land is die Campeonato Brasileiro de Rugby wat in 1964 gestig is en tans tussen 16 spanne beslis word, waarvan die meeste uit die deelstaat São Paulo. In die verlede was die meeste spelers van die Brasiliaanse nasionale span uit dié amateurliga afkomstig. Sedert 2020 draf die meeste Brasiliaanse spelers egter uit vir die keurspan Cobras wat aan die professionele Superrugby Amerikas deelneem. Hieraan neem ook spanne uit Argentinië, Chili, Paraguay, Uruguay en die Verenigde State deel.[8] Van die ander spelers is veral op professionele vlak in Europa aktief.

Naas die amptelike nasionale span roep die Brasiliaanse Rugbykonfederasie ook ander keurspanne byeen. Net soos ander rugbylande beskik Brasilië oor ’n o/20-nasionale span wat aan die Wêreldrugby o/20-kampioenskap deelneem.[9] Die Brazil Sevens is die Brasiliaanse sewesrugbyspan en hulle neem aan internasionale toernooie soos Wêreldrugby se Sewesreeks, Sewesrugbywêreldbeker en Olimpiese Somerspele deel. Kinders en jongmense word reeds op skool aan rugby bekend gestel en na gelang van hul belangstelling en talent begin hul met hul afrigting.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Invoering en vestiging van rugby[wysig | wysig bron]

Charles William Miller word as stigter van Brasiliaanse sokker en rugby beskou

Net soos in ander Suid-Amerikaanse lande is rugby aan die einde van die laat 19de eeu deur Britse immigrante na Brasiliaanse hawestede gebring.[10] Hierdie immigrante het verskeie atletiekklubs opgerig wat ook as sokkerklubs gedien het.[11] Die eerste rugbywedstryd in Brasilië is in die laat-19de eeu gespeel. Die eerste gedokumenteerde rugbywedstryd in Brasilië is in 1891 onder toesig van Charles William Miller deur die São Paulo Atletiekklub (SPAC) gespeel. Hierna het Augusto Shaw pogings aangewend om die sport verder uit te brei nadat Miller hom eksklusief op sokker toegespits het.[12]

Gedurende die 1920’s en ’30’s het rugby in Brasilië begin floreer, maar dit het nie dieselfde blootstelling as sokker geniet nie. Rugby was grotendeels beperk tot diegene wat van Britse afkoms was of wat een of ander ander verbintenis met Brittanje gehad het. In 1926 is ’n plaaslike toernooi begin.[13] Teen 1932 is ’n nasionale span gekies en Brasilië het sy eerste internasionale wedstryd gespeel teen ’n Suid-Afrikaanse XV, maar hulle is verslaan. Die sport het ’n terugslag ervaar toe in ’n poging om dit as ’n nasionale sport erken te kry geweier is omdat rugby tot vier deelstate beperk was, waar die vereiste deelname in vyf deelstate was.[12] Die Tweede Wêreldoorlog het tussen 1941 en 1946, soos in talle ander lande, die sport bedwing.

1950’s tot 1990’s[wysig | wysig bron]

In Februarie 1951 sou die Brasiliane aan die eerste Pan-Amerikaanse Spele in Buenos Aires deelneem, maar die rugbytoernooi is om organisatoriese redes nie beslis nie. Dit moes tot in September uitgestel word en is onder die naam ABCU-toernooi aangebied (genoem na die vier deelnemende lande). Tydens die eerste Suid-Amerikaanse vastelandse rugbytoernooi het Brasilië al drie sy wedstryde verloor met onderskeidelik 0–68 teen Chili, 0–72 teen Argentinië en ’n 10–17-verlies teen Uruguay.[14] Sewe jaar later is dié toernooi terugwerkend erken as eerste Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap.[15] Rugby is gedurende die 1950’s sporadies in Brasilië georganiseer; daar was geen amptelike bestuursliggaam nie en die nasionale span is slegs deur Jimme Macintyre, wat die SPAC bestuur het, saamgeroep. Brasilië sou eers weer tydens die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 1961 toetswedstryde speel, maar hulle is deur Uruguay, Argentinië en Chili geklop.[16] Die hedendaagse Brasiliaanse Rugbykonfederasie (Confederação Brasiliera de Rugby, CBRu) is in 1963 onder die naam Brasiliaanse Rugbyunie (União de Rugby do Brasil, URB) gestig om die spel in Brasilië meer effektief te bestuur. Die eerste president van die CBRu was Harry Donovan.[17] Die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 1964 het heelwat beter verloop, waar Brasilië tweede geëindig het ná ’n gelykopuitslag teen Chili (met 16–16) en ’n sege oor Uruguay (met 15–8).[18] Daarna het die Brasiliane eers weer aan die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 1971 deelgeneem, waar hulle slegs die Paraguane kon klop, maar swak verloor het teen die Argentyne, Uruguane en Chilene.[19]

In 1970 is die Brasiliaanse beheerliggaam in Brasiliaanse Rugbyvereniging (Associação Brasileira de Rugby, ABR) hernoem en in die 1970’s het die verbeterde struktuur die spel aan Brasiliane buite die Brits-afgestamde gemeenskap begin bekendstel. Brasilië het ’n effense oplewing in rugby beleef; die spel is by universiteite regdeur die land begin speel en Brasilië het ’n bestemming vir rugbytoere geword. In 1974 het Brasilië vir die eerste keer Frankryk gehuisves en met 7–99 verloor.[17][20] Tydens die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskappe in 1973, 1975 en 1979 is die span deur Argentinië, Chili en Uruguay elke keer geklop, terwyl hulle dikwels teen Paraguay kon wen,[21][22][23] terwyl hulle in 1977 ná vier nederlae in die laaste plek geëindig het.[24]

Nadat die buurland Argentinië ’n verbod op alle sportiewe ontmoetings met Suid-Afrika geplaas het, is in 1980 die “skaduspan” Sudamérica XV (ook Jaguares Sudamericanos genoem) gestig. Hoewel die meeste van die spelers Argentyne was, het ook ’n aantal Brasiliane vir die span uitgedraf. Die altesaam vyf betrokke beheerliggame het die span nie amptelik erken nie, maar in die geheim geduld. Gedurende die volgende vier jaar het die Sudamérica XV agt keer teen die Springbokke gespeel, maar hulle kon slegs een wedstryd wen (op 3 April 1982 in Bloemfontein).[25] Argentinië, die onoorwonne wenner van al die vorige vastelandse rugbykampioenskappe, het in 1981 nie aan die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap deelgeneem nie. Dit het aan die ander deelnemers die kans gebied om dié toernooi vir die eerste keer nog te wen. Die Brasiliane het egter swak nederlae gely teen Chili, Uruguay en Paraguay, waarmee hulle in die laaste plek geëindig het.[26]

In 1985 het Frankryk weer deur Brasilië getoer maar teen ’n meer gedugte Brasiliaanse span te staan gekom. Die wedstryd het met ’n telling van 6–41 in die guns van Frankryk geëindig.[27] Ook in 1985 het die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR, nou Wêreldrugby), wat destyds baie eksklusief was en slegs agt lede gehad het, op die invoering van die rugbywêreldbekertoernooi besluit. Vir die eerste Rugbywêreldbeker 1987 het die IRR nege spanne vir deelname genooi, maar Brasilië het geen uitnodiging ontvang nie.[28]

In 1989 het Brasilië ná ’n puse van agt jaar weer aan die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskappe deelgeneem, maar hulle kon slegs Paraguay klop.[29] In dieselfde jaar was die Brasiliaanse beheerliggaam een van die stigtingslede van die vastelandse beheerliggaam CONSUR (nou Suid-Amerika Rugby)[7] wat in 1989 ’n IRVR-lid geword het.[30] Tydens die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskappe in 1991 en 1993 het die span ná vier nederlae elk slegs in die laaste plek geëindig.[31][32] Brasilië het eers in 1995 amptelik by die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby) aangesluit en gevolglik tot op daardie punt aan geen kwalifiserende toernooie deelgeneem nie. Een jaar later het hulle eerste kragmeting in ’n kwalifiserende wedstryd egter rampspoedig afgeloop deurdat die span met 41–0 teen Trinidad en Tobago verloor het. Dit het hulle veldtog vir die Rugbywêreldbeker 1999 tot ’n abrupte einde gebring.[33]

In die nuwe millennium[wysig | wysig bron]

Die Brasiliaanse en Peruaanse nasionale rugbyspanne in 2005

Van 2000 af is die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap jaarliks beslis, maar die magsbalans op die vasteland het vir eers nie verander nie. Buitendien is Brasilië in Afdeling B gerangskik en was die sterk opponente Argentinië, Chili en Uruguay kwyt. nie meer die het die 2000’s met meer sukses afgeskop. In 2000 het Brasilië hulle die Afdeling B teen Colombia en Venezuela gewen, en die sukses sowel in 2001 as in 2002 herhaal in die afdeling teen Colombia, Peru en Venezuela.[34][35][36] Hiervan is die 2001-toernooi as die eerste Suid-Amerikaanse kwalifiseringsrondte vir Rugbywêreldbeker 2003 geag, waarvolgens Brasilië na die volgende kwalifiseringsrondte deurgedring en Trinidad en Tobago maklik afgeskud het; hoewel Brasilië sy laaste wedstryde teen Chili en Paraguay verloor en daarmee die hooftoernooi misgeloop het, het hulle eindelik die gaping begin verklein.[37]

Voor die afskop van die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 2003 is ’n kwalifiserende wedstryd tussen Brasilië en Paraguay beslis, wat die Brasiliane verloor het en vervolgens in Afdeling B moes bly. Die span het dié afdeling weens die verlore wedstryd teen Venezuela tweede afgesluit.[38] Een jaar later moes die Brasiliane met die tweede plek agter die afgeskaalde Paraguay tevrede wees.[39] Die 2004-Rugbykampioenskap was deels gelyktydig die eerste Rugbywêreldbeker 2007-kwalifiseringsrondte, waaraan Peru pleks van Paraguay deelgeneem het, waardeur Brasilië met sy eerste plek die tweede rondte behaal het, maar hulle is ná swak nederlae teen Chili en Paraguay uitgeskakel.[40]

Tydens die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 2005 moes die Brasiliane vir die laaste keer met die tweede plek agter die Paraguane tevrede wees, waarna hulle hul afdeling in 2006, 2007 en 2008 onoorwonne afgesluit het, waarmee die span eindelik deurgebreek het en vir die eerste maal sedert 1989 na die boonste vlak van die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap gevorder het.[41][42][43][44] Die 2008-Rugbykampioenskap het ook gedien as die eerste Rugbywêreldbeker 2011-kwalifiseringsrondte, waarna Brasilië ná twee oorwinnings oor Trinidad en Tobago die 3a-rondte behaal het, maar swak nederlae teen sowel Chili as Uruguay gely het.[45]

Die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskappe in 2009, 2010 en 2011 elk het Brasilië in die derde plek agter Chili en Uruguay afgesluit.[46][47][48] Tydens die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 2012 kon die Brasiliane slegs die vierde plek behaal.[49] In dieselfde jaar het The New York Times berig dat rugby die tweede vinnigste groeiende sportsoort in Brasilië was, na gemengde vegkuns. Dit is deels te danke aan Wêreldrugby wat weer in Brasilië belê het as gevolg van die herinstelling van (sewes)rugby by die Olimpiese Spele in 2016.[50] Sedertdien is Brasilië genooi om aan die Wêreldrugby Sewesreeks deel te neem, waar die span teen sterker opponente kon meeding. Die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskappe 2013 het vir Brasilië ’n oorwinning oor Paraguay in die uitspeelwedstryd begin, maar daarna kon hulle in die Afdeling A slegs die vierde plek behaal.[51] Omdat dit gelyktydig deel was van die Rugbywêreldbeker 2015-kwalifisering, het die Brasiliane dié toernooi misgeloop.[52]

In 2014 het Brasilië sy heel eerste oorwinning oor Chili behaal en die Condores met 24–16 geklop.[53] Sedert inisiatiewe in 2009 verskerp is, het die aard van rugby in Brasilië verander; heelwat meer spelers het begin registreer en die sport het suksesvolle borgskappe met maatskappye soos Bradesco, wat meen dat Brasiliaanse rugby in die toekoms winsgewend kan wees, aangegaan.[54] In 2015 kon Brasilië slegs die vierde plek agter Chili, Uruguay en Paraguay behaal.[55] In dieselfde jaar het die Brasiliane in twee toetse teen Duitsland gespeel, waarvan een wedstryd op die Pacaembu-stadion. 10 000 toeskouers het hierdie wedstryde gekyk wat van die hoogste gehoor vir rugby in Brasilië is.

Die in 2009 ingestelde Amerikaanse Rugbykampioenskap, waaraan voorheen sekere nasionale reserwespanne deelgeneem het, het in 2016 ’n fundamentele verandering ondergaan. Sedertdien het die Amerikas se vyf leidende spanne na die voorbeeld van die Europese Sesnasies in ’n jaarlikse rondomtalie ontmoet. Slegs Argentinië het ten einde van ’n meer gebalanseerde toernooi slegs sy reserwespan (die Jaguares) laat deelneem.[56] Tydens die eerste toernooi in Februarie en Maart 2016 het Brasilië se verbetering getoon en hulle het op die randjie van historiese oorwinnings teen Chili en Uruguay gekom, maar dit nie kon deurvoer nie. Nadat Brasilië 25 punte in hul eerste ontmoeting teen Kanada aangeteken het, het die span met 24–23 teen die Verenigde State in Pacaembu gewen; Brasilië het egter in die eindstryd met 7–42 teen Argentinië verloor maar in die proses hul eerste drie in dekades teen Argentinië gedruk.[57]

Vir die 2016-seisoen van die Suid-Amerikaanse Rugbykamipoenskap “A” het RedeTV!, een van Brasilië se groot televisienetwerke Brasilië se wedstryde regstreeks uitgesaai. Dié toernooi het ook gedien as die eerste Rugbywêreldbeker 2019-kwalifiseringsrondte. Brasilië het op Allianz Parque in São Paulo, een van die grootste stadions om ’n rugbywedstryd in Brasilië aan te bied, teen Uruguay gespeel. Brasilië het ook met 20–20 teen Chili gelykop gespeel wat op hul verbetering in Suid-Amerikaanse rugby gedui het. Om die toernooi af te sluit het hulle met 32–21 teen Paraguay gewen en in die derde plek agter Chili geëindig op ’n punteverskil.[58] In 2017 het die span ’n naelskraapse nederlaag teen Chili gely, voordat hulle deur Uruguay geklop is en oor Paraguay kon seëvier.[59] Tydens die Amerikas Rugbykampioenskap in dieselfde jaar het Brasilië nogmaals verbeter deur Chili oortuigend met 17–3 te klop, voor hulle hul eerste oorwinning oor Kanada in Pacaembu behaal het met ’n telling van 24–23.[60] Na hierdie oorwinnings het Brasilië die 30ste plek op die Wêreldrugbyranglys behaal; die eerste maal sedert 2003 toe die lys ingestel is. Tydens die kwalifiseringsrondte 3a is hulle weer deur beide Chili en Uruguay geklop, hoewel albei uitslae dié keer minder swak was as vroeër.[61] Op 18 November 2017 het Brasilië vir die eerste maal oorwinning op Europese grondgebied gesmaak toe hulle België en Portugal geklop het, wat duit op die span se vordering in die 2010’s. Tydens die Amerikas Rugbykampioenskap 2018 het Brasilië ook vir die eerste maal teen Chili in Chili gewen,[62] en in dieselfde jaar se omskepte Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap het hulle teen Argentinië XV geseëvier, wat hulle eerste oorwinning oor ’n Argentynse span was. Brasilië het daarna ook teen Colombia gewen en het vir die eerste maal die titel van Suid-Amerikaanse kampioen gedra.[63] Hierdie prestasie kon die Brasiliane tydens die Amerikas Rugbykampioenskap 2019 met oorwinnings oor Kanada en Chili en ’n naelskraapse nederlaag teen die Verenigde State voortsit, gelyk aan hul beste toernooiverloop ooit.[64] In die daaropvolgende Suid-Amerikaanse Rugbykamipoenskap kon Brasilië sy groepwedstryd teen Paraguay wen, terwyl hulle deur die reserwespanne van Argentinië en Uruguay geklop is.[65]

Ná die uitbreek van die wêreldwye Covid-19-pandemie aan die begin van 2020 kon vir anderhalf jaar geen toetswedstryd gespeel word nie, en nóg die Suid-Amerikaanse nóg die Amerikaanse Rugbykampioenskap kon beslis word. Eers in Julie 2021, met die afskop van die Rugbywêreldbeker 2023-kwalifisering, kon die Tupi’s weer aan die internasionale speelprogram deelgeneem. Tydens die rondte 2a kon die Brasiliane weer naelskraapse nederlae teen die Chilene en Uruguane aanteken.[66]

Kleure, embleem en bynaam[wysig | wysig bron]

Brasilië speel tradisioneel in ’n geel trui met groen kleuraksente, groen broeke en groen sokkies. Hul alternatiewe trui is groen met wit kleuraksente, wit broeke en groen sokkies.

Die huidige truiverskaffer is die Argentynse sportuitruster Topper.[67] en die truiborg is die Brasiliaanse Banco Bradesco.[68] In 2015 is die span se broekkleur na blou verander om ooreen te stem met die land se sokkerspan. Dit het ’n aanbieding waarby die Tupistam betrek is, ingesluit (waar die span se bynaam vandaan kom).[69] Die beheerliggaam se kenteken verskyn op die regterbors, die truiverskaffer se kenteken links en die borgkenteken in die middel.

Die Brasiliaanse nasionale rugbyspan is vir ’n geruime tyd lank nieamptelik verbind met Walt Disney se karakter José Carioca. Die CBRu, toe dit nog as Associação Brasileira de Rugby oftewel ABR bekend was, het later die Amasonereusewaterlelie as amptelike embleem en bynaam aanvaar. Hierdie bynaam het egter nie aanklank by ondersteuners gevind nie.

Die beheerliggaam Brasiliaanse Rugbykonfederasie se kenteken, wat ook op die trui verskyn, toon ’n rugbybal tussen twee doelpale op ’n geel agtergrond met die afkorting CBRu daarbo.

In Maart 2012 het CBRu Os Tupis as Brasilië se nasionale rugbyspan se amptelike bynaam aangekondig.[4] Dit is ’n verwysing na die Tupistam, die grootste etniese groep van inheemse Brasiliane. Die keuse vir die embleem het in 2010 begin toe die CBRu e-posse met voorstelle begin ontvang het. Die drie finaliste was Tupi’s, Sucuri’s (anakondas) en Araras (aras). Ondersteuners het op die internet gestem met 47% van die stemme (4 387 stemme) wat aan Tupi’s gegaan het. Volgens Sami Arap, president van die CBRu tussen 2012 en 2016 het “die keuse die wortels van die Brasiliaanse nasie bekragtig. Tupi verteenwoordig die wese van ons land en verwys na ons krag, deursettingsvermoë, lojaliteit en spangees.”

Tuisstadion[wysig | wysig bron]

Brasilië se tuisstadion is die Pacaembu-stadion in São Paulo met ’n kapasiteit van 26 000.

Toernooirekords[wysig | wysig bron]

Rugbywêreldbeker[wysig | wysig bron]

Wêreldbekerrekord Wêreldbekerkwalifiseringrekord
Jaar Ronde S W G V Pte V Pte T S W G V PV PT
Vlag van AustraliëVlag van Nieu-Seeland 1987 Nie genooi nie —
Vlag van Verenigde KoninkrykVlag van IerlandVlag van Frankryk 1991 Nie ingeskryf nie Nie ingeskryf nie
Vlag van Suid-Afrika 1995
Vlag van Wallis 1999 Nie gekwalifiseer nie 1 0 0 1 0 41
Vlag van Australië 2003 6 4 0 2 140 84
Vlag van Frankryk 2007 5 3 0 2 179 108
Vlag van Nieu-Seeland 2011 8 6 0 2 230 190
Vlag van Engeland 2015 5 1 0 4 85 164
Vlag van Japan 2019 6 2 1 3 160 139
Vlag van Frankryk 2023 2 0 0 2 26 59
Vlag van Australië 2027 n.v.t. n.v.t.
Vlag van Verenigde State van Amerika 2031
Totaal 0/10 33 16 1 16 820 785

Amerikas Rugbykampioenskap[wysig | wysig bron]

Die Amerikas Rugbykampioenskap is in vyf van die sewe jaar tussen 2009 en 2015 gehou maar Brasilië het nie hieraan deelgeneem nie. Saam met Chili het Brasilië sedert 2016 aan ’n uitgebreide toernooi tussen ses lande deelgeneem. In Brasilië se eerste jaar van deelname het hulle, as 42ste gekeur die 16de gekeurde Amerika met 24–23 geklop in hulle eerste oorwinning oor dié land.

Toernooi Rekord Pte Versk Posisie Seges
2016 1–4 −68 5de Amerika (24–23)
2017 2–3 −116 4de Chili (17–3); Kanada (24–23)
2018 1–4 −96 5de Chili (16–14)
2019 2–3 −65 4de Chili (15–10); Kanada (18–10)

Suid-Amerikaanse Kampioenskap[wysig | wysig bron]

Toernooi Gasheer Rekord Pte Versk Posisie Seges Gelykop Verliese
2009 Vlag van Uruguay Uruguay 1–2 −129 4de Paraguay (36–21) – Uruguay (3–71), Chili (3–79)
2010  Chili 1–2 −34 4de Paraguay (23–18) – Uruguay (10–26), Chili (8–31)
2011 Vlag van Argentinië Argentinië 1–2 −3 4de Paraguay (51–14) – Uruguay (18–39), Chili (6–25)
2012  Chili 0–3 −136 4de – – Uruguay (15–27), Chili (6–19), Argentinië (0–111)
2013 Vlag van Uruguay Uruguay 0–3 −150 4de – – Chili (22–38), Uruguay (7–58), Argentinië (0–83)
2014 (vier lande) 1–2 −24 3de Chili (24–16) – Paraguay (24–31), Uruguay (9–34)
2015 (vier lande) 0–3 −77 4de – – Uruguay (9–48), Chili (3–32), Paraguay (11–17)
2016 (vier lande) 1–1–1 −11 3de Paraguay (32–21) Chili (20–20) Uruguay (14–36)
2017 (vier lande) 1–2 +32 3rd Paraguay (57–6) – Uruguay (27–41), Chili (10–15)
2018 (Sesnasies) 3–0 +81 1ste Chili (28–12), Argentynse XV (36-33), Colombia (67-5) – –

Ander toetswedstryde[wysig | wysig bron]

In teenstelling met ander tradisionele rugbylande het die Brasiliaanse nasionale rugbyspan tydens die amateurtydperk nie oorsese toere onderneem nie en tot in die middel-1990’s slegs wedstryde in Suid-Amerika gespeel. Daarteenoor het hulle deur Suid-Amerika toerende nasionale spanne gehuisves. Deesdae is toetswedstryde teen die spanne van die Noordelike Halfrond tweekeer per jaar moontlik. Gedurende Juniemaand se midjaarrugbytoetsreeks tree Brasilië as gasheer op en gedurende Novembermaand se eindjaarrugbytoetsreeks reis Brasilië na Europa. In teenstelling met die meeste ander rugbylande speel Brasilië nie vir enige trofee teen sy teenstanders nie.

Algehele rekord[wysig | wysig bron]

Brasilië het 59 van sy 156 toetswedstryde gewen, ’n wenrekord van 37,82%. Brasilië se statistieke in toetswedstryde teen alle lande, in alfabetiese volgorde, is soos volg (korrek in Januarie 2023):[70]

Opponent Gespeel Gewen Verloor Gelykop % Gewen Punte vir Punte teen Punteverskil
Vlag van Argentinië Argentinië 14 0 14 0 0 54 1096 –1042
Vlag van Argentinië Argentynse XV 3 1 2 0 33,33 51 140 –89
Vlag van België België 1 1 0 0 100 23 19 +4
Vlag van Chili Chili 27 4 21 2 14,81 324 870 –546
Vlag van Colombia Colombia 9 9 0 9 100 439 34 +405
Vlag van Costa Rica Costa Rica 1 1 0 0 100 95 0 +95
Vlag van Duitsland Duitsland 5 0 5 0 0 51 157 –106
Vlag van Frankryk Frankryk A 2 0 2 0 0 13 140 –127
Vlag van Georgië Georgiese XV 1 1 0 0 100 20 18 +2
Vlag van Hongkong Hongkong 1 0 1 0 0 3 37 –34
Vlag van Kanada Kanada 4 2 2 0 50 72 130 –58
Vlag van Kenia Kenia 2 0 2 0 0 42 45 –3
Vlag van Nieu-Seeland Māori All Blacks 1 0 1 0 0 3 35 –32
Vlag van Meksiko Meksiko 2 2 0 0 100 126 19 +107
Vlag van Engeland Oxford en Cambridge 2 0 2 0 0 13 102 –89
Vlag van Paraguay Paraguay 24 13 11 0 54,17 509 467 +42
Vlag van Peru Peru 9 9 0 0 100 404 58 +346
Vlag van Portugal Portugal 3 1 2 0 33,33 42 110 –68
Vlag van Roemenië Roemenië 2 0 2 0 0 26 78 –52
Vlag van Spanje Spanje 2 0 2 0 0 24 89 –65
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago 5 4 1 0 80 75 71 +4
Vlag van Uruguay Uruguay 27 3 24 0 11,11 276 933 –657
Vlag van Verenigde Arabiese Emirate Verenigde Arabiese Emirate 1 1 0 0 100 66 3 +63
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 4 1 3 0 25 71 150 –79
Vlag van Venezuela Venezuela 9 8 1 0 88,89 258 95 +163
Totaal 156 59 95 2 37,82 2997 4791 -1794

Spelers[wysig | wysig bron]

Huidige span[wysig | wysig bron]

Die volgende spelers het die Brasiliaanse span gevorm tydens die 2021 eindjaarrugbytoetsreeks:[71]

Agterspelers (zagueros)

Speler Posisie Klub Toetswedstryde
Felipe Cunha Skrumskakel Cobras 8
Douglas Rauth Skrumskakel Cobras 8
Lucas Spago Losskakel Cobras 6
Gabriel Quirino Senter Cobras 1
De Wet van Niekerk Senter Poli 21
Daniel Lima Vleuel Cobras 12
Robert Tenório Vleuel Cobras 22
Robson Morais Heelagter Pasteur 0
Lucas Tranquez Heelagter Cobras 41

Voorspelers (atacantes)

Speler Posisie Klub Toetswedstryde
Leonardo de Souza Haker Cobras 4
Endy Willian Haker Cobras 8
Lucas Abud Stut Cobras 45
Alexandre Alves Stut Cobras 7
Henrique Ferreira Stut Pasteur 1
Joel Ramírez Stut Cobras 0
Matheus Rocha Stut CDUL 17
Caíque Silva Stut Saint-Denis 29
Cléber Dias Slot Técnico 37
Kauã Guimarães Slot Pasteur 1
Gabriel Paganini Slot Cobras 28
Pedro Aparecido Losvoorspeler Villefranche 1
André Arruda Losvoorspeler Cobras 36
Arthur Bergo Losvoorspeler Cobras 29
Matheus Cláudio Losvoorspeler Cobras 9
Adrio de Melo Losvoorspeler Cobras 7
Devon Müller Losvoorspeler Pasteur 1

Bekende spelers[wysig | wysig bron]

Tot dusver is nog geen Brasiliaanse speler in Wêreldrugby se Heldesaal opgeneem nie.

Spelerstatistieke[wysig | wysig bron]

Vervolgens die belangrikste statistieke van Brasilië se spelers. Die spelers wat met * gekenmerk is, is nog aktief en kan hul statistieke verbeter.

(Korrek teen Mei 2020)

Meeste toetswedstryde[72]
Rang Naam Tydperk Toetswedstryde
01 Moisés Duque 2008–2021 60
02 Bruxinho Piero de Moraes 2012–2019 43
03 Yan Rosetti 2015–2021 42
04 Ze Tranquez 2013–2021 41
05 Lucas Abud de Andrade 2012–2021 43
06 Daniel Sancery 2016–2021 40
07 Felipe Sancery 2015–2021 40
08 Ige da Ros 2002–2018 50
09 Gelado Dias da Silva Junior 2016–2021 37
10 Buda Arruda 2016–2021 38
Meeste punte aangeteken[73]
Rang Naam Tydperk Punte
01 Moisés Duque 2008–2021 293
02 Joshua Reeves 2017–2021 179
03 Tanque Duque 2005–2019 116
04 Ze Tranquez 2013–2021 070
05 Daniel Sancery 2016–2021 065
06 Felipe Sancery 2015–2021 073
07 Dave Harvey 2015–2016 040
08 De Wet van Niekerk 2017–2019 035
09 Maranhao Lima da Silva 2011–2021 035
10 Buda Arruda 2016–2021 030
Meeste drieë gedruk[74]
Rang Naam Tydperk Drieë
01 Moisés Duque 2008–2021 15
02 Felipe Sancery 2015–2021 14
03 Daniel Sancery 2016–2021 13
04 Tanque Duque 2005–2019 11
05 Ze Tranquez 2013–2021 08
06 Ige da Ros 2002–2018 08
07 De Wet van Niekerk 2017–2019 07
08 Maranhao Lima da Silva 2011–2021 07
09 Buda Arruda 2016–2021 06
10 Matias Daniel 2011–2018 04

Afrigters[wysig | wysig bron]

Die volgende persone het al as hoofafrigters van die Brasiliaanse nasionale rugbyspan gedien:

Naam Tydperk
Vlag van Argentinië Rodolfo Ambrosio 2014–2019
Vlag van Brasilië Fernando Portugal 2019–2023
Vlag van Uruguay Emiliano Caffera sedert 2023

Mediadekking[wysig | wysig bron]

Voor 2016 is die meeste van Brasilië se wedstryde op SporTV, ’n betaalnetwerk, uitgesaai. In 2016 is veranderinge aan Brasilië se uitsaaiwese aangebring wat daartoe gelei het dat RedeTV wedstryde van die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap uitsaai terwyl ESPN Brazil die regte het om die Amerikas Rugbykampioenskap uit te saai.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Rugbyportaal

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ (en) "Most matches". ESPNscrum. Besoek op 2 April 2024.
  2. ↑ (en) "Most points". ESPNscrum. Besoek op 2 April 2024.
  3. ↑ (en) "Most tries". ESPNscrum. Besoek op 2 April 2024.
  4. ↑ 4,0 4,1 (pt) "Tupi is die nuwe embleem van Brasiliaanse Nasionale Span". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 November 2014. Besoek op 29 November 2014.
  5. ↑ (en) "World Rankings". Wêreldrugby. Besoek op 2 April 2024.
  6. ↑ (en) "Brazil". Wêreldrugby. Besoek op 2 April 2024.
  7. ↑ 7,0 7,1 (es) "Historia". Suid-Amerika Rugby. 2021. Besoek op 2 April 2024.
  8. ↑ (en) "Super Rugby Americas kicks off in Argentina". Wêreldrugby. 17 Februarie 2023. Besoek op 2 April 2024.
  9. ↑ (en) "World Rugby U20 Championship". Wêreldrugby. Besoek op 2 April 2024.
  10. ↑ (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks Ltd. p. 65. ISBN 1-86200-013-1.
  11. ↑ (pt) Edições Leia, 1950.
  12. ↑ 12,0 12,1 (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks Ltd. p. 64. ISBN 1-86200-013-1.
  13. ↑ (pt) "História do Rugby Brasileiro". Niterói Rugby. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Augustus 2011. Besoek op 24 Augustus 2011.
  14. ↑ (es) Martín Bassino (23 Maart 2020). "El Panamericano de 1951". Suid-Amerika Rugby. Besoek op 2 April 2024.
  15. ↑ (es) "Argentina, campeón sudamericano". Clarín. 25 Mei 2011. Besoek op 2 April 2024.
  16. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1961". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  17. ↑ 17,0 17,1 (pt) "Historia do Rugby". Portal do Rugby. Besoek op 2 April 2024.
  18. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1964". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  19. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1971". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  20. ↑ (en) "1974 France tour to South America". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  21. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1973". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  22. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1975". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  23. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1979". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  24. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1977". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  25. ↑ (fr) Henri Garcia (2011). La fabuleuse histoire du rugby. Parys: Éditions de La Martinière. pp. 611–612. ISBN 978-2-7324-4528-1.
  26. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1981". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  27. ↑ (en) "1985 France tour to South America". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  28. ↑ (en) "1987 Rugby World Cup: The long road to the cup". New Zealand History. 2021. Besoek op 2 April 2024.
  29. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1989". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  30. ↑ (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks Ltd. p. 77. ISBN 1-86200-013-1.
  31. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1991". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  32. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1993". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  33. ↑ (en) "1999 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  34. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2000". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  35. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2001". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  36. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2002". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  37. ↑ (en) "2003 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  38. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2003". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  39. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2004". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  40. ↑ (en) "2007 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  41. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2005". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  42. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2006". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  43. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2007". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  44. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2008". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  45. ↑ (en) "2011 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  46. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2009". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  47. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2010". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  48. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2011". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  49. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2012". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  50. ↑ (en) Emma Stoney (5 Oktober 2012). "Soccer-Crazy Brazil Opening Its Arms to Rugby". The New York Times. Besoek op 2 April 2024.
  51. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2013". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  52. ↑ (en) "2015 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  53. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2014". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  54. ↑ (en) Tariq Panja (7 Januarie 2015). "Brazil Soccer Debacle Boosts Rugby Before Olympic Return". Bloomberg. Besoek op 2 April 2024.
  55. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2015". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  56. ↑ (en) "Americas Six Nations to Start in February". Americas Rugby News. 4 September 2015. Besoek op 2 April 2024.
  57. ↑ (en) "Americas Rugby Championship 2016". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  58. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2016". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  59. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2017". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  60. ↑ (en) "Americas Rugby Championship 2017". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  61. ↑ (en) "2019 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  62. ↑ (en) "Americas Rugby Championship 2018". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  63. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2018". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  64. ↑ (en) "Americas Rugby Championship 2019". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  65. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2019". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  66. ↑ (en) "2023 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 2 April 2024.
  67. ↑ (pt) "Topper apresenta novas camisas da Seleção Brasileira de Rugby". Brasiliaanse Rugbykonfederasie. 7 Mei 2017. Besoek op 2 April 2024.
  68. ↑ (pt) "Bradesco prorroga patrocínios às Confederações de Judô, Rugby e Vela". Brasiliaanse Rugbykonfederasie. 27 November 2020. Besoek op 2 April 2024.
  69. ↑ (pt) A nova camisa dos Tupis! (YouTube). Brasiliaanse Rugbykonfederasie. 3 Februarie 2016.
  70. ↑ (en) "International Rugby Union Statistics – Brazil". ESPNscrum. Besoek op 2 April 2024.
  71. ↑ (en) "Brazil sends 26 players to Stellenbosch Series". Americas Rugby News. 10 November 2021. Besoek op 2 April 2024.
  72. ↑ (en) "Total matches played (descending)". ESPNscrum. Besoek op 2 April 2024.
  73. ↑ (en) "Total points scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 2 April 2024.
  74. ↑ (en) "Total tries scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 2 April 2024.

Verdere leesstof[wysig | wysig bron]

  • (fr) Henri Garcia (2011). La fabuleuse histoire du rugby. Parys: Éditions de La Martinière. ISBN 978-2-7324-4528-1.
  • (en) Huw Richards (2007). A Game for Hooligans: The History of Rugby Union. Edinburg: Mainstream Publishing. ISBN 978-1-84596-255-5.
  • (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks. ISBN 1-86200-013-1.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Brasiliaanse_nasionale_rugbyspan&oldid=2662763"