Pous Nicolaas III

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pous Nicolaas III
Geboortenaam Giovanni Gaetano Orsini
Pontifikaat begin 25 November 1277
Pontifikaat eindig 22 Augustus 1280
Voorganger Johannes XXI
Opvolger Martinus IV
Gebore 12 Desember 1216
Rome, Italië
Sterf 22 Augustus 1280
Viterbo, Italië
Ander pouse genaamd Nicolaas

Nicolaas III was die 188ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk van 1277 tot 1280 na 'n sedis vacatio van agt maande.

Biografie[wysig | wysig bron]

Pous Nicolaas III[1] is gebore as Giovanni Gaetano Orsini op 12 Desember 1216 in Rome, Italië die seun van Matteo Rosso Orsini en sy vrou Perna Gaetana. Giovanni was 'n Romeinse adellike wat deur Pous Innocentius IV as kardinaal-deken van San Nicola in Carcere Tulliano aangestel is op 28 Mei 1244. Pous Alexander IV maak hom beskermheer van die Franciskane en in 1262 benoem Pous Urbanus IV hom tot Inkwisiteur-Generaal. Op 25 November 1277 volg hy Pous Johannes XXI op en regeer tot sy dood op 22 Augustus 1280. Hy word opgevolg deur Pous Martinus IV. Die naam ‘Nicolaas’ beteken ' oorwinnaar oor/uit die volk'.

Pontifikaat[wysig | wysig bron]

Pous Nicolaas III[2] was 'n goeie politikus en hy versterk die pous se posisie in Italië aansienlik. In Mei 1278 sluit hy 'n konkordaat met koning Rudolf I van Habsburg waardeur Romagna en die eksargaat van Ravenna onder die beheer van die pous gekom het. Hy het ook 'n verbod geplaas op die aanstelling van buitelanders in die burgerlike bestuur van die stad Rome in die Romeinse grondwet van 18 Julie 1278. Hy het sendelinge na Persië en China gestuur.

Op 14 Augustus 1279 vaardig hy die bul "Exiit qui seminat" uit waarin hy die kloosterreël van die Franciskane verduidelik. Hiermee maak hy 'n einde aan die stryd in die kloosterorder oor die streng of los interpretasie van die reël. Hy stel dit dat armoede 'n gemeenskaplike eerder as individuele saak is.

Hy het die Lateraanse paleis en die Vatikaan teen groot koste laat herstel. Hy het ook vir hom 'n mooi vakansiehuis gebou in Soriano by Viterbo.

Pous Nicolaas staan bekend as 'n geleerde en 'n man van streng karakter. Hy het egter sy reputasie geskaad deur prinsdomme vir sy nefies en ander familielede te probeer bekom. Hy het ook drie van sy familielede as kardinale aangestel, onder andere Latino op 12 Maart 1278. In die Inferno van Dante word hy weens simonie tot die hel veroordeel. Nicolaas is in die "Inferno" kop eerste begrawe as die boonste van 'n hele stapel pouse. Van sy voete, wat bo die grond uitsteek, kom rook. Die posisie dui aan dat hy as die ergste simonis tot die tyd gereken is. Die pous sê aan Dante dat Pous Clemens V dieselfde kan verwag omdat hy nog 'n groter simonis sou wees.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Demski, Augustin (1903). Papst Nikolaus III. Schöningh, Münster.
  • Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0300091656.
  • Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0500017980.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Nicholas III. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.
  2. Weber, N. (1911). Pope Nicholas III. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek Oktober 6, 2008 by: http://www.newadvent.org/cathen/11056a.htm

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Wikisource
Wikisource
Die Engelse Wikisource bevat bronmateriaal oor hierdie onderwerp onder die titel:
  • BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
  • PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)


Nota[wysig | wysig bron]

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.

Opvolging[wysig | wysig bron]

Voorafgegaan deur
Johannes XXI
Pous (Pontifex Maximus)
12771280
Opgevolg deur
Martinus IV