Pous Gregorius IV

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pous Gregorius IV
Pontifikaat begin 20 September 827
Pontifikaat eindig 11 Januarie 844
Voorganger Valentinus
Opvolger Sergius II
Gebore
Rome, Italië
Sterf 11 Januarie 844
Rome, Italië
Ander pouse genaamd Gregorius

Gregorius IV was die 101ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk.

Biografie[wysig | wysig bron]

Pous Gregorius IV is in Rome gebore, die seun van Johannes. Op 20 September 827 volg hy Pous Valentinus op en regeer tot sy dood op 11 Januarie 844. Hy word opgevolg deur Pous Sergius II. Die naam ‘Gregorius’ beteken 'wagter'.

Pontifikaat[wysig | wysig bron]

Voor sy verkiesing was Gregorius kardinaal van die Sint Markus basiliek.

Pous Gregorius IV het in Desember 827 na sy verkiesing die opperheerskappy van die Frankiese keiser Lodewyk die Vrome onomwonde erken. Die pouslike afhanklikheid van die keiser van die Heilige Romeinse Ryk het egter begin verbrokkel deur die stryery tussen Lodewyk se drie seuns uit sy eerste huwelik Lotarius I, Pepyn van Akwitanië en Lodewyk die Duitser. Toe die seuns teen hulle pa rebelleer het omdat hy 'n deel van hulle gebied aan sy vierde seun uit sy tweede huwelik (met die ambisieuse Judith van Beiere), Karel die Kale gegee het, het Gregorius Lotarius gesteun, in die hoop dat dit vrede sou bevorder, maar dit het die Frankiese biskoppe gepla. Gregorius het egter aangedring op die oppergesag van die opvolger van Petrus.

Twee leërs, een van Lodewyk en een van sy seuns, het teenoor mekaar gestaan by Rotfeld naby die huidige Colmar teen die einde van Junie 833. Die seuns het Gregorius gevra om na Lodewyk te gaan om te onderhandel. Lotarius het hom egter verkul. Lodewyk se ondersteuners het gedros en die keiser moes onvoorwaardelik oorgee. Lodewyk is afgeset en verneder. Die hele episode staan bekend as "Campus Mendacii" (die veld van leuens). Lodewyk is later weer in ere herstel op die ryksdag van Nijmegen. Na Lodewyk se dood, het Gregorius weer vergeefs probeer om tussen die broers te bemiddel.

Gregorius het Ostia laat herbou en versterk as vesting teen die Sarasene. Op 1 November 837 roep die pous die feesdag Allerheilige uit.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Davis, R. (2001) Book of the Pontiffs (English Translation of the Liber Pontificalis) Liverpool University Press. ISBN 0-85323-545-7
  • Duff, Eamon. Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press, 2001. pp 62–63. ISBN 0300091656
  • Maxwell-Stuart, P. G. Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson, 2002, p. 47. ISBN 0500017980.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Wikisource
Wikisource
Die Engelse Wikisource bevat bronmateriaal oor hierdie onderwerp onder die titel:
  • BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
  • PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)


Nota[wysig | wysig bron]

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia.

Opvolging[wysig | wysig bron]

Voorafgegaan deur
Valentinus
Pous (Pontifex Maximus)
827844
Opgevolg deur
Sergius II