Pous Victor III

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pous Victor III
Geboortenaam Victor Daufari
Pontifikaat begin 24 Mei 1086
Pontifikaat eindig 16 September 1087
Voorganger Gregorius VII
Opvolger Urbanus II
Gebore ±1027
Benevento, Italië
Sterf 16 September 1087
Monte Cassino, Italië
Ander pouse genaamd Victor
Geseënde Pous Victor III
Gebore ±1027, Benevento, Italië
Sterfte 16 September 1087, Monte Cassino, Italië
Vereer in Rooms-Katolieke Kerk
Saligverklaring 23 Julie 1887, Rome, Koninkryk van Italië deur Pous Leo XIII
Feesdag 16 September (Romeinse martelaar)
16 Oktober (Romeinse Behoorlike)
Attribute Pouslike klere, pouslike tiara, Crozier
Beskermheilige Montecassino, Abbots

Victor III was die 158ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk.

Biografie[wysig | wysig bron]

Pous Victor III is gebore as Victor Daufari (ook Desiderius van Monte Cassino) ongeveer in 1027 in Benevento, Italië die seun van Landulf V van Benevento.[1] Voor sy verkiesing was hy ab van die Monte Cassino klooster vanaf 1058 toe hy Pous Stefanus IX daar opgevolg het. In 1059 word hy kardinaal-priester van Sint Cecilia gewy deur Pous Nicolaas II. Hy laat die groot basiliek van Monte Cassino bou wat op 1 Oktober 1071 deur Pous Alexander II ingewy word. Reeds in 1059 oorreed hy Robert Guiscard en Richard van Capua om aan die pous onderhorig te word. Op 24 Mei 1086 volg hy Pous Gregorius VII op en regeer tot sy dood op 16 September 1087. Hy word opgevolg deur Pous Urbanus II. Die naam ‘Victor’ beteken 'oorwinnaar'.

Pontifikaat[wysig | wysig bron]

Pous Victor III volg in die voetspore van sy voorganger Pous Gregorius VII. Weens sy swak gesondheid het hy as pous minder vermag as tydens sy voorafgaande loopbaan. Hy kon nie in Rome bly nie weens keiser Hendrik IV se ondersteuning van Teenpous Clemens III. Hy bly die meeste van die tyd van sy pontifikaat in Monte Cassino. Hy verbied leke-investituur en hef die ban teen keiser Hendrik IV nie op nie. Hy organiseer 'n veldtog teen die Sarasene in Noord-Afrika en verower El Mahadia in Oos-Tunisië op 5 Augustus 1087. Ook in Augustus 1087 hou hy 'n sinode in Benevento waar hy Hugo van Die, aartsbiskop van Lyon en ab Richard van Marseille as ketters veroordeel en Teenpous Clemens III ekskommunikeer.

Verering[wysig | wysig bron]

Op 23 Julie 1887 word Pous Victor III salig verklaar deur Pous Leo XIII, sy feesdag is 16 September.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0-300-09165-6
  • Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0-500-01798-0.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Blessed Victor III." Encyclopædia Britannica. 2008. Encyclopædia Britannica Online. 4 Julie 2008 <http://www.britannica.com/EBchecked/topic/627540/Blessed-Victor-III>

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

  • BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
  • PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)


Nota[wysig | wysig bron]

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.

Opvolging[wysig | wysig bron]

Voorafgegaan deur
Gregorius VII
Pous (Pontifex Maximus)
1086 – 1087
Opgevolg deur
Urbanus II