Pous Paschalis I

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pous Paschalis I
Geboortenaam Pascale Massimi
Pontifikaat begin 25 Januarie 817
Pontifikaat eindig 11 Februarie 824
Voorganger Stefanus IV
Opvolger Eugenius II
Gebore
Ostia, Italië
Sterf 11 Februarie 824
Rome, Italië
Ander pouse genaamd Paschalis

Paschalis I was die 98ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk.

Biografie[wysig | wysig bron]

Pous Paschalis I is in Ostia gebore as Pascale Massimi, seun van Bonosus. Op 25 Januarie 817 volg hy Pous Stefanus IV op en regeer tot sy dood op 11 Februarie 824. Hy word opgevolg deur Pous Eugenius II. Die naam ‘Paschalis’ beteken 'die Oosterling'.

Pontifikaat[wysig | wysig bron]

Voor sy verkiesing as pous was Pous Paschalis I ab van die Benediktynse klooster Sint Stefanus naby die Vatikaan. Hy was nie gewild onder die volk van Rome nie. Hy verkry van Lodewyk die Vrome, koning van die Franke en keiser van die Heilige Romeinse Ryk, die onafhanklikheid van die kerklike staat. Hy het ook die eilande Korsika en Sardinië van die keiser ontvang.

In 822 gee hy die legaatskap oor Skandinawië aan Ebbo, aartsbiskop van Reims. Ebbo het nie daarin geslaag om die Noormanne te kersten nie. Eers later het Sint Ansgar daarin geslaag. Op 5 April 823 salf hy Lotarius I as keiser van die Franke.

Hy het die Griekse Christene beskerm teen die ikonoklastiese vervolging van die Bisantynse keiser.

Hy laat die kerke Santa Cecillia in Trastevere en die Santa Maria in Dominica herbou, omdat hulle amper inmekaar gestort het. Hy het ook die basiliek Santa Prassede laat bou wat die bekende mosaïek "Episcopa Theodora", 'n portret van die pous se moeder, bevat.

Hy is dood in Rome terwyl 'n keiserlike kommissie die dood van twee pouslike amptenare, Primicerius Theodore en sy skoonseun Leo Nomenculator, wat teen die pous getuig het, ondersoek het. Die twee amptenare is gevang in die Lateraanse paleis, hulle oë is uitgesteek en daarna is hulle onthoof. Die pous het die moordenaars beskerm, maar alle betrokkenheid by die moorde ontken. Na sy dood wou die mense van Rome hom nie in die Sint Pieterskerk begrawe nie.

Verering[wysig | wysig bron]

Hoewel hy nooit heilig verklaar is nie, het hy 'n feesdag op 11 Februarie (vroeër op 14 Mei).

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Davis, R. (2001) Book of the Pontiffs (English Translation of the Liber Pontificalis) Liverpool University Press. ISBN 0-85323-545-7
  • Duff, Eamon. Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press, 2001. pp 62–63. ISBN 0300091656
  • Maxwell-Stuart, P. G. Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson, 2002, p. 47. ISBN 0500017980.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Wikisource
Wikisource
Die Engelse Wikisource bevat bronmateriaal oor hierdie onderwerp onder die titel:
  • BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
  • PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)


Nota[wysig | wysig bron]

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia.

Opvolging[wysig | wysig bron]

Voorafgegaan deur
Stefanus IV
Pous (Pontifex Maximus)
817824
Opgevolg deur
Eugenius II