FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1950

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
FIFA Sokker-Wêreldbeker
IV Campeonato Mundial de Futebol – Brasil
Toernooi-inligting
Gasheerland Vlag van Brasilië Brasilië
Datums 24 Junie – 16 Julie
Spanne 16 (van 3 konfederasies)
Stadions 6 (in 6 stede)
Finale uitslag
Kampioene Vlag van Uruguay Uruguay (2 titels)
Tweede plek Vlag van Brasilië Brasilië
Derde plek Vlag van Swede Swede
Vierde plek Vlag van Spanje Spanje
Toernooi-statistieke
Wedstryde gespeel 22
Doele 88 (4 per wedstryd)
Bywoning 1 043 500 (47 432 per wedstryd)
Meeste punte Vlag van Brasilië Ademir (8 doele)[1]
Beste speler Vlag van Brasilië Zizinho
← 1938
1954 →

Die vierde FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi (Portugees: IV Campeonato Mundial de Futebol – Brasil, [ˈkwaʁtu kɐ̃pjoˈnatu mũdʒiˈaw dʒi ˌfutʃiˈbɔw]; Engels: FIFA World Cup) is vanaf 24 Junie tot 16 Julie 1950 in Brasilië aangebied. Dit was die eerste Sokker-Wêreldbekertoernooi wat in Brasilië aangebied is en die tweede in Suid-Amerika. Dit was die eerste Sokker-Wêreldbekertoernooi ná die einde van die Tweede Wêreldoorlog vyf jaar vroeër, nadat die toernooie van 1942 en 1946 weens die wêreldwye oorlog gekanselleer is. Die vorige FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1938 is twaalf jaar vroeër in Frankryk beslis.

Die Jules Rimet-trofee waarom meegeding is

16 nasionale sokkerspanne het aan die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1950 deelgeneem. Die spanne is in vier groepe verdeel, waarvan die beste span van elke groep na die finale rondte deurgedring het. Brasilië, Spanje, Swede en Uruguay het hul onderskeidelike groepe gewen en na die finale groep deurgedring. Dit was die enigste toernooi wat nie deur ’n enkele eindwedstryd beslis is nie en die beste span van die finale groepfase het die Jules Rimet-trofee verower. Uruguay het die trofee gewen nadat hulle Brasilië met 2–1 in die laaste wedstryd geklop en sodoende hul tweede wêreldbekertitel ingepalm het. Swede het in die derde en Spanje in die vierde plek geëindig.

Die Suid-Afrikaanse nasionale sokkerspan het nie aan die toernooi deelgeneem nie omdat hulle nie ’n lid van FIFA was nie. Beide Duitsland en Japan is nie toegelaat om aan die kwalifisering deel te neem nie. Verskeie ander lande soos Hongarye, die Sowjetunie en Tsjeggo-Slowakye wou nie aan die kwalifisering deelneem nie, terwyl België en Oostenryk in Europa; Burma, Filippyne en Indonesië in Asië; Argentinië, Ecuador en Peru in Suid-Amerika hulleself aan die kwalifisering onttrek het. Indië, Skotland en Turkye het ná hul suksesvolle kwalifisering aan die toernooi onttrek. Die nasionale sokkerspan van Engeland het vir die eerste keer aan ’n Sokker-Wêreldbekertoernooi deelgeneem, nadat die vier Britse nasionale sokkerbeheerliggame vier jaar vroeër by FIFA heraangesluit het.

Toewysing[wysig | wysig bron]

Brasilië is op 26 Julie 1946 in Luxemburg deur FIFA gekies as die gasheer vir die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1950; gelyktydig is die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1954 aan Switserland toegeken. Daar was geen ander lande wat hulself as kandidate beskikbaar gestel het nie. Dié Sokker-Wêreldbekertoernooi is oorspronklik vir 1949 beplan, maar dit is om organisatoriese redes na 1950 verskuif.[2]

Kwalifisering[wysig | wysig bron]

Die gasheer Brasilië en die verdedigende kampioen Italië het regstreeks vir die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1950 gekwalifiseer. Van die 14 oorblywende plekke is sewe vir Europese nasionale sokkerspanne gereserveer, ses vir die Amerikas en een vir Asië.

Die twee Spilmoondhede Duitsland en Japan is weens hul oorlogsmisdade tydens die Tweede Wêreldoorlog onder internasionale sanksies geplaas en hulle is nie toegelaat om aan die kwalifisering deel te neem nie. Hul gedeeltelik gedwonge bondgenote en die geannekseerde Oostenryk kon wél aan die kwalifisering deelneem.

Die Britse nasies is ná hul heraansluiting by FIFA vier jaar vroeër genooi om aan die toernooi deel te neem en die 1949–50 Britse Tuiskampioenskap het as kwalifisering gedien, waartydens Engeland eerste en Skotland tweede geëindig het. Skotland wou egter net deelneem nadat hulle dié kampioenskap gewen het en hulle het dus hulself onttrek.

Verskeie nasies anderkant die Ystergordyn soos Hongarye, die Sowjetunie en Tsjeggo-Slowakye het geweier om aan die kwalifisering deel te neem.

Die Suid-Amerikaanse lande Argentinië, Ecuador en Peru het ná die loting vir die kwalifiseringsgroepe hulleself onttrek, waardeur Bolivië, Chili, Paraguay en Uruguay sonder enige wedstryd gekwalifiseer het. Die Asiatiese lande Burma, Filippyne en Indonesië het hulleself aan die kwalifisering onttrek, waardeur Indië sonder enige wedstryd gekwalifiseer het. In Europa het België en Oostenryk hulleself aan die kwalifisering onttrek, waardeur Switserland en Turkye sonder afsluiting van hul finale rondte van wedstryde gekwalifiseer het.[3][4]

Kwalifiserende spanne[wysig | wysig bron]

Die volgende 16 spanne het vir die finale toernooi gekwalifiseer:[5]

Uitslag van die kwalifisering:

   Geen deelname

   Land is deur FIFA verban en nie toegelaat om aan kwalifisering deel te neem nie

   Land het homself onttrek of is nie deur FIFA aanvaar nie

   Land het nie gekwalifiseer nie

   Land het gekwalifiseer

   Land het gekwalifiseer, maar homself later onttrek

Span Verskynings by eindstryde Agtereenvolgende deelnames Laaste verskyning Vorige beste prestasie
Vlag van Bolivië Bolivië 2de 1 1930 Groepfase (1930)
Vlag van Brasilië Brasilië 4de 4 1938 Derde plek (1938)
Vlag van Chili Chili 2de 1 1930 Groepfase (1930)
Vlag van Engeland Engeland 1ste 1 – Debuut
Vlag van Indië Indië 1ste 1 – Debuut
Vlag van Italië Italië 3de 3 1938 Kampioen (1934, 1938)
Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië 2de 1 1930 Vierde plek (1930)
Vlag van Meksiko Meksiko 2de 1 1930 Groepfase (1930)
Vlag van Paraguay Paraguay 2de 1 1930 Groepfase (1930)
Vlag van Skotland Skotland 1ste 1 – Debuut
Vlag van Spanje Spanje 2de 1 1934 Kwarteindrondte (1934)
Vlag van Swede Swede 3de 3 1938 Vierde plek (1938)
Vlag van Switserland Switserland 3de 3 1938 Kwarteindrondte (1934, 1938)
Vlag van Turkye Turkye 1ste 1 – Debuut
Vlag van Uruguay Uruguay 2de 1 1930 Kampioen (1930)
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 3de 1 1934 Derde plek (1930)

Ná hul suksesvolle kwalifisering het Skotland en Turkye hulleself onttrek. Die in die kwalifisering uitgeskakelde lande Frankryk, Portugal en die Republiek Ierland is deur FIFA genooi om die leë plekke in te neem, maar net Frankryk het dit aanvaar. Ná die loting van die groepfase het Frankryk en Indië hulleself onttrek, maar daar was nie genoeg tyd om ander spanne te nooi nie, waarvolgens die derde groep uit drie spanne en die vierde groep net uit twee spanne bestaan het.[6]

Stadions[wysig | wysig bron]

Wedstryde is in die volgende stede gespeel:

Rio de Janeiro São Paulo Belo Horizonte
Estádio do Maracanã Estádio do Pacaembu Estádio Sete de Setembro
22°54′43.8″S 43°13′48.59″W / 22.912167°S 43.2301639°W / -22.912167; -43.2301639 (Estádio do Maracanã) 23°32′55.1″S 46°39′54.4″W / 23.548639°S 46.665111°W / -23.548639; -46.665111 (Estádio do Pacaembu) 19°54′30″S 43°55′4″W / 19.90833°S 43.91778°W / -19.90833; -43.91778 (Estádio Independência)
Kapasiteit: 199 854 Kapasiteit: 60 000 Kapasiteit: 30 000
FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1950 (Brasilië)
Curitiba Porto Alegre Recife
Estádio Durival de Britto Estádio dos Eucaliptos Estádio Ilha do Retiro
25°26′22″S 49°15′21″W / 25.43944°S 49.25583°W / -25.43944; -49.25583 (Estádio Vila Capanema) 30°3′42″S 51°13′38″W / 30.06167°S 51.22722°W / -30.06167; -51.22722 (Estádio dos Eucaliptos) 8°3′46.63″S 34°54′10.73″W / 8.0629528°S 34.9029806°W / -8.0629528; -34.9029806 (Estádio Ilha do Retiro)
Kapasiteit: 10 000 Kapasiteit: 20 000 Kapasiteit: 10 000

Formaat[wysig | wysig bron]

Die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1950 is oor 23 dae tussen 16 verskillende nasies oor 22 wedstryde uitgespeel. Dit het op 24 Junie 1950 op die Estádio do Maracanã in Rio de Janeiro met ’n wedstryd tussen die gasheer Brasilië en Meksiko afgeskop. Die toernooi het geëindig by dieselfde stadion op 16 Julie met die laaste en beslissende wedstryd tussen Uruguay en Brasilië, waartydens Uruguay die Jules Rimet-trofee ingepalm het.[7]

Kalender[wysig | wysig bron]

Die volgende tabel dui die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1950 se daaglikse program aan. ’n Pers blokkie dui op wedstryde tydens die groepfase en ’n siaan blokkie op die finale rondte.

Aantal daaglikse wedstryde tydens die toernooi
Groepfase
Junie/Julie 		Sa
24 		So
25 		Ma
26 		Di
27 		Wo
28 		Do
29 		Vr
30 		Sa
1 		So
2 		Ma
3 		Di
4 		Wo
5
Groep 1 1 1 2 1 1
Groep 2 2 2 2
Groep 3 1 1 1
Groep 4 1
Finale rondte
Julie 		Do
6 		Vr
7 		Sa
8 		So
9 		Ma
10 		Di
11 		Wo
12 		Do
13 		Vr
14 		Sa
15 		So
16
Finale rondte 2 2 2
Legende

   Groepfase

   Finale rondte

Groepfase[wysig | wysig bron]

Die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1950 is deur 16 nasionale sokkerspanne uitgespeel. Vir die groepfase is die 16 deelnemende spanne in vier groepe van óf drie óf vier spanne elk verdeel; elke span het een wedstryd teen elk van die ander spanne in dieselfde groep gespeel. Twee punte is vir ’n oorwinning toegeken, een vir ’n gelykop en geen punte vir ’n nederlaag: spanne wat met dieselfde aantal punte geëindig het, is volgens aangetekende doele gerangskik.

Klassifisering binne elke groep was gegrond op die volgende puntestelsel:

  • Twee wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
  • Een vir ’n gelykop;
  • geen vir ’n nederlaag.

Aan die einde van die groepfase is die spanne gerangskik van die eerste na die derde/vierde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die boonste span wat na die finale rondte deurgedring het.

Finale rondte[wysig | wysig bron]

Die finale rondte het uit een groep met vier spanne bestaan, waartydens elke span een wedstryd teen elk van die ander spanne gespeel het. Die span wat in die finale rondte die meeste wedstrydpunte versamel het, het die toernooi en daarmee die Jules-Rimet-trofee gewen.

Wedstryde[wysig | wysig bron]

Kwalifiseer vir die finale rondte.
Uit die toernooi geskakel.

Groepfase[wysig | wysig bron]

Die Maracanã-stadion net voor die afskop van die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1950

13 spanne het aan die groepfase deelgeneem. Die boonste span in elke groep het na die finale rondte deurgedring. Die loting is op 22 Mei 1950 in die Departement van Buitelandse Sake in Rio de Janeiro gehou.

Groep 1[wysig | wysig bron]

Land Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
Vlag van Brasilië Brasilië 3 2 1 0 8 2 +6 5
Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië 3 2 0 1 7 3 +4 4
Vlag van Switserland Switserland 3 1 1 1 4 6 –2 3
Vlag van Meksiko Meksiko 3 0 0 3 2 10 –8 0
24 Junie 1950
15:00
Vlag van Brasilië Brasilië 4–0 Vlag van Meksiko Meksiko Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro
Toeskouers: 82 000
Skeidsregter: George Reader (Engeland)
Ademir Doelpunt na 30 minute 30', Doelpunt na 79 minute 79'
Jair Doelpunt na 65 minute 65'
Baltazar Doelpunt na 71 minute 71' 		Verslag
25 Junie 1950
18:00
Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië 3–0 Vlag van Switserland Switserland Estádio Independência, Belo Horizonte
Toeskouers: 7 500
Skeidsregter: Giovanni Galeati (Italië)
Mitić Doelpunt na 59 minute 59'
Tomašević Doelpunt na 70 minute 70'
Ognjanov Doelpunt na 75 minute 75' 		Verslag
28 Junie 1950
15:00
Vlag van Brasilië Brasilië 2–2 Vlag van Switserland Switserland Estádio do Pacaembu, São Paulo
Toeskouers: 42 000
Skeidsregter: Ramón Azon Roma (Spanje)
Alfredo Doelpunt na 3 minute 3'
Baltazar Doelpunt na 32 minute 32' 		Verslag Doelpunt na 17 minute 17', Doelpunt na 88 minute 88' Fatton
28 Junie 1950
18:15
Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië 4–1 Vlag van Meksiko Meksiko Estádio dos Eucaliptos, Porto Alegre
Toeskouers: 11 000
Skeidsregter: Reginald Leafe (Engeland)
Bobek Doelpunt na 19 minute 19'
Ž. Čajkovski Doelpunt na 22 minute 22', Doelpunt na 62 minute 62'
Tomašević Doelpunt na 81 minute 81' 		Verslag Doelpunt na 89 minute 89' (straf) Ortiz
1 Julie 1950
15:00
Vlag van Brasilië Brasilië 2–0 Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro
Toeskouers: 142 000
Skeidsregter: Benjamin Griffiths (Wallis)
Ademir Doelpunt na 4 minute 4'
Zizinho Doelpunt na 69 minute 69' 		Verslag
2 Julie 1950
15:40
Vlag van Switserland Switserland 2–1 Vlag van Meksiko Meksiko Estádio dos Eucaliptos, Porto Alegre
Toeskouers: 4 000
Skeidsregter: Ivan Eklind (Swede)
Bader Doelpunt na 10 minute 10'
Antenen Doelpunt na 44 minute 44' 		Verslag Doelpunt na 89 minute 89' Casarín

Groep 2[wysig | wysig bron]

Land Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
Vlag van Spanje Spanje 3 3 0 0 6 1 +5 6
Vlag van Engeland Engeland 3 1 0 2 2 2 ±0 2
Vlag van Chili Chili 3 1 0 2 5 6 –1 2
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 3 1 0 2 4 8 –4 2
25 Junie 1950
15:00
Vlag van Engeland Engeland 2–0 Vlag van Chili Chili Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro
Toeskouers: 30 000
Skeidsregter: Karel van der Meer (Nederland)
Mortensen Doelpunt na 27 minute 27'
Mannion Doelpunt na 51 minute 51' 		Verslag
25 Junie 1950
15:00
Vlag van Spanje Spanje 3–1 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State Estádio Durival de Britto, Curitiba
Toeskouers: 10 000
Skeidsregter: Mario Vianna (Brasilië)
Igoa Doelpunt na 81 minute 81'
Basora Doelpunt na 83 minute 83'
Zarra Doelpunt na 89 minute 89' 		Verslag Doelpunt na 17 minute 17' Pariani
29 Junie 1950
15:00
Vlag van Spanje Spanje 2–0 Vlag van Chili Chili Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro
Toeskouers: 16 000
Skeidsregter: Alberto Malcher (Brasilië)
Basora Doelpunt na 17 minute 17'
Zarra Doelpunt na 30 minute 30' 		Verslag
29 Junie 1950
18:00
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 1–0 Vlag van Engeland Engeland Estádio Independência, Belo Horizonte
Toeskouers: 10 000
Skeidsregter: Generoso Dattilo (Italië)
Gaetjens Doelpunt na 38 minute 38' Verslag
2 Julie 1950
15:00
Vlag van Spanje Spanje 1–0 Vlag van Engeland Engeland Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro
Toeskouers: 74 000
Skeidsregter: Giovanni Galeati (Italië)
Zarra Doelpunt na 48 minute 48' Verslag
2 Julie 1950
18:00
Vlag van Chili Chili 5–2 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State Estádio Ilha do Retiro, Recife
Toeskouers: 9 000
Skeidsregter: Mario Gardelli (Brasilië)
Robledo Doelpunt na 16 minute 16'
Riera Doelpunt na 32 minute 32'
Cremaschi Doelpunt na 54 minute 54', Doelpunt na 82 minute 82'
Prieto Doelpunt na 60 minute 60' 		Verslag Doelpunt na 47 minute 47' Wallace
Doelpunt na 48 minute 48' (straf) Maca

Groep 3[wysig | wysig bron]

Land Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
Vlag van Swede Swede 2 1 1 0 5 4 +1 3
Vlag van Italië Italië 2 1 0 1 4 3 +1 2
Vlag van Paraguay Paraguay 2 0 1 1 2 4 –2 1
Vlag van Indië Indië onttrek
25 Junie 1950
15:00
Vlag van Swede Swede 3–2 Vlag van Italië Italië Estádio do Pacaembu, São Paulo
Toeskouers: 36 000
Skeidsregter: Jean Lutz (Switserland)
Jeppson Doelpunt na 25 minute 25', Doelpunt na 68 minute 68'
Andersson Doelpunt na 33 minute 33' 		Verslag Doelpunt na 7 minute 7' Carapellese
Doelpunt na 75 minute 75' Muccinelli
29 Junie 1950
15:30
Vlag van Swede Swede 2–2 Vlag van Paraguay Paraguay Estádio Durival Britto, Curitiba
Toeskouers: 8 000
Skeidsregter: Robert Mitchell (Skotland)
Sundqvist Doelpunt na 17 minute 17'
Palmér Doelpunt na 26 minute 26' 		Verslag Doelpunt na 35 minute 35' López
Doelpunt na 74 minute 74' López Fretes
2 Julie 1950
15:00
Vlag van Italië Italië 2–0 Vlag van Paraguay Paraguay Estádio do Pacaembu, São Paulo
Toeskouers: 26 000
Skeidsregter: Arthur Ellis (Engeland)
Carapellese Doelpunt na 12 minute 12'
Pandolfini Doelpunt na 62 minute 62' 		Verslag

Groep 4[wysig | wysig bron]

Land Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
Vlag van Uruguay Uruguay 1 1 0 0 8 0 +8 2
Vlag van Bolivië Bolivië 1 0 0 1 0 8 –8 0
Vlag van Frankryk Frankryk onttrek
2 Julie 1950
18:00
Vlag van Uruguay Uruguay 8–0 Vlag van Bolivië Bolivië Estádio Independência, Belo Horizonte
Toeskouers: 6 000
Skeidsregter: George Reader (Engeland)
Míguez Doelpunt na 14 minute 14', Doelpunt na 40 minute 40', Doelpunt na 51 minute 51'
Vidal Doelpunt na 18 minute 18'
Schiaffino Doelpunt na 23 minute 23', Doelpunt na 54 minute 54'
Pérez Doelpunt na 83 minute 83'
Ghiggia Doelpunt na 87 minute 87' 		Verslag

Finale rondte[wysig | wysig bron]

Alcides Ghiggia teken die wendoel vir Uruguay teen Brasilië aan
Land Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
Vlag van Uruguay Uruguay 3 2 1 0 7 5 +2 5
Vlag van Brasilië Brasilië 3 2 0 1 14 4 +10 4
Vlag van Swede Swede 3 1 0 2 6 11 –5 2
Vlag van Spanje Spanje 3 0 1 2 4 11 –7 1
9 Julie 1950
15:00
Vlag van Uruguay Uruguay 2–2 Vlag van Spanje Spanje Estádio do Pacaembu, São Paulo
Toeskouers: 45 000
Skeidsregter: Benjamin Griffiths (Wallis)
Ghiggia Doelpunt na 29 minute 29'
Varela Doelpunt na 73 minute 73' 		Verslag Doelpunt na 37 minute 37', Doelpunt na 39 minute 39' Basora
9 Julie 1950
15:00
Vlag van Brasilië Brasilië 7–1 Vlag van Swede Swede Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro
Toeskouers: 139 000
Skeidsregter: Arthur Ellis (Engeland)
Ademir Doelpunt na 17 minute 17', Doelpunt na 36 minute 36', Doelpunt na 52 minute 52', Doelpunt na 58 minute 58'
Chico Doelpunt na 39 minute 39', Doelpunt na 88 minute 88'
Maneca Doelpunt na 85 minute 85' 		Verslag Doelpunt na 67 minute 67' (straf) Andersson
13 Julie 1950
15:00
Vlag van Brasilië Brasilië 6–1 Vlag van Spanje Spanje Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro
Toeskouers: 153 000
Skeidsregter: Reginald Leafe (Engeland)
Parra Doelpunt na 15 minute 15' (e.d.)
Jair Doelpunt na 21 minute 21'
Chico Doelpunt na 31 minute 31', Doelpunt na 55 minute 55'
Ademir Doelpunt na 57 minute 57'
Zizinho Doelpunt na 67 minute 67' 		Verslag Doelpunt na 71 minute 71' Igoa
13 Julie 1950
15:00
Vlag van Uruguay Uruguay 3–2 Vlag van Swede Swede Estádio do Pacaembu, São Paulo
Toeskouers: 8 000
Skeidsregter: Giovanni Galeati (Italië)
Ghiggia Doelpunt na 39 minute 39'
Míguez Doelpunt na 77 minute 77', Doelpunt na 85 minute 85' 		Verslag Doelpunt na 5 minute 5' Palmér
Doelpunt na 40 minute 40' Sundqvist
16 Julie 1950
15:00
Vlag van Swede Swede 3–1 Vlag van Spanje Spanje Estádio do Pacaembu, São Paulo
Toeskouers: 11 000
Skeidsregter: Karel van der Meer (Nederland)
Sundqvist Doelpunt na 15 minute 15'
Mellberg Doelpunt na 33 minute 33'
Palmér Doelpunt na 80 minute 80' 		Verslag Doelpunt na 82 minute 82' Zarra
16 Julie 1950
15:00
Vlag van Uruguay Uruguay 2–1 Vlag van Brasilië Brasilië Estádio do Maracanã, Rio de Janeiro
Toeskouers: 200 000
Skeidsregter: George Reader (Engeland)
Schiaffino Doelpunt na 66 minute 66'
Ghiggia Doelpunt na 79 minute 79' 		Verslag Doelpunt na 47 minute 47' Friaça


Sokkerwêreldkampioen 1950
Vlag van Uruguay Uruguay

FIFA se terugwerkende ranglys[wysig | wysig bron]

In 1986 het FIFA ’n verslag gepubliseer waarin al die deelnemende spanne van elke Sokker-Wêreldbekertoernooi insluitende die destydse FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1986 geranglys is volgens vordering in die kompetisie, algehele resultate en kwaliteit van die meedinger.[8][9] Die ranglys vir die 1950-toernooi is soos gevolg:

Deelnemende spanne volgens ranglys:

   Kampioen

   Tweede plek

   Derde plek

   Vierde plek

   Groepfase

   Geen deelname

     Gasheerland Brasilië
FIFA se president Jules Rimet oorhandig die Wêreldbekertrofee aan Raúl Jude, president van die Uruguaanse Sokkervereniging
Rang Span Groep Wed Wen Gel Ver DV DT +/– Pte
1 Vlag van Uruguay Uruguay 4 4 3 1 0 15 5 +10 7
2 Vlag van Brasilië Brasilië 1 6 4 1 1 22 6 +16 9
3 Vlag van Swede Swede 3 5 2 1 2 11 15 –4 5
4 Vlag van Spanje Spanje 2 6 3 1 2 10 12 −2 7
In die groepfase uitgeskakel
5 Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië 1 3 2 0 1 7 3 +4 4
6 Vlag van Switserland Switserland 1 3 1 1 1 4 6 −2 3
7 Vlag van Italië Italië 3 2 1 0 1 4 3 +1 2
8 Vlag van Engeland Engeland 2 3 1 0 2 2 2 ±0 2
9 Vlag van Chili Chili 2 3 1 0 2 5 6 −1 2
10 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 2 3 1 0 2 4 8 −4 2
11 Vlag van Paraguay Paraguay 3 2 0 1 1 2 4 −2 1
12 Vlag van Meksiko Meksiko 1 3 0 0 3 2 10 −8 0
13 Vlag van Bolivië Bolivië 4 1 0 0 1 0 8 −8 0

Meeste doele aangeteken[wysig | wysig bron]

Meeste doele aangeteken:[1]

Rang Speler Doele
1 Vlag van Brasilië Ademir 8
2 Vlag van Uruguay Óscar Míguez 5
3 Vlag van Spanje Estanislau Basora 4
Vlag van Brasilië Chico 4
Vlag van Uruguay Alcides Ghiggia 4
Vlag van Spanje Zarra 4
7 Vlag van Swede Karl-Erik Palmér 3
Vlag van Uruguay Juan Alberto Schiaffino 3
Vlag van Swede Stig Sundqvist 3
10 Vlag van Swede Sune Andersson 2
Vlag van Brasilië Baltazar 2
Vlag van Joego-Slawië Željko Čajkovski 2
Vlag van Italië Riccardo Carapellese 2
Vlag van Chili Atilio Cremaschi 2
Vlag van Switserland Jacques Fatton 2
Vlag van Spanje Silvestre Igoa 2
Vlag van Brasilië Jair 2
Vlag van Swede Hasse Jeppson 2
Vlag van Joego-Slawië Kosta Tomašević 2
Vlag van Brasilië Zizinho 2
Rang Speler Doele
21 Vlag van Brasilië Alfredo 1
Vlag van Brasilië Friaça 1
Vlag van Brasilië Maneca 1
Vlag van Chili Andrés Prieto 1
Vlag van Chili Fernando Riera 1
Vlag van Chili George Robledo 1
Vlag van Engeland Wilf Mannion 1
Vlag van Engeland Stan Mortensen 1
Vlag van Italië Ermes Muccinelli 1
Vlag van Italië Egisto Pandolfini 1
Vlag van Joego-Slawië Stjepan Bobek 1
Vlag van Joego-Slawië Tihomir Ognjanov 1
Vlag van Meksiko Horacio Casarín 1
Vlag van Meksiko Héctor Ortiz 1
Vlag van Paraguay Atilio López 1
Vlag van Paraguay César López Fretes 1
Vlag van Switserland Charles Antenen 1
Vlag van Switserland René Bader 1
Vlag van Swede Bror Mellberg 1
Vlag van Uruguay Julio Pérez 1
Vlag van Uruguay Obdulio Varela 1
Vlag van Uruguay Ernesto Vidal 1
Vlag van Verenigde State van Amerika Joe Gaetjens 1
Vlag van Verenigde State van Amerika Joe Maca 1
Vlag van Verenigde State van Amerika Gino Pariani 1
Vlag van Verenigde State van Amerika Frank Wallace 1
Ademir de Menezes

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ 1,0 1,1 (en) "Goals scored". FIFA. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 April 2021. Besoek op 19 April 2021.
  2. ↑ (en) "FIFA World Cup™ host announcement decision" (PDF). FIFA. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 12 April 2019. Besoek op 14 Julie 2018.
  3. ↑ (en) "World Cup 1950 Qualifying". rsssf.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 November 2019. Besoek op 14 Julie 2018.
  4. ↑ (en) "World Cup 1950 qualifications". rsssf.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 September 2019. Besoek op 14 Julie 2018.
  5. ↑ (en) "History of the FIFA World Cup™ preliminary competition (by year)" (PDF). FIFA. November 2009. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 9 Julie 2014. Besoek op 9 Julie 2014.
  6. ↑ (en) "Brazil's first World Cup draw". FIFA. 3 Desember 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Oktober 2019. Besoek op 14 Julie 2018.
  7. ↑ (en) "Formats of the FIFA World Cup final competitions" (PDF). FIFA. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 27 Februarie 2008.
  8. ↑ (en) "page 45" (PDF). FIFA. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 30 Maart 2020. Besoek op 14 Julie 2018.
  9. ↑ (en) "FIFA World Cup: Milestones, facts & figures. Statistical Kit 7" (PDF). FIFA. 26 Maart 2013. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 16 Julie 2014. Besoek op 16 Julie 2014.

Verdere leesstof[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]


Sokker-Wêreldbekertoernooie

Uruguay 1930 • Italië 1934 • Frankryk 1938 • 1942 • Brasilië 1950 • Switserland 1954 • Swede 1958 • Chili 1962 • Engeland 1966 • Meksiko 1970 • Wes-Duitsland 1974 • Argentinië 1978 • Spanje 1982 • Meksiko 1986 • Italië 1990 • Verenigde State 1994 • Frankryk 1998 • Suid-Korea/Japan 2002 • Duitsland 2006 • Suid-Afrika 2010 • Brasilië 2014 • Rusland 2018 • Katar 2022 • Kanada/Meksiko/Verenigde State 2026 • 2030 • 2034

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=FIFA_Sokker-Wêreldbekertoernooi_in_1950&oldid=2555400"