Gaan na inhoud

Posthumanisme

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Posthumanisme of post-humanisme (wat beteken "na humanisme" of "verby humanisme") is 'n idee in kontinentale filosofie en kritiese teorie wat reageer op die teenwoordigheid van antroposentrisme in 21ste-eeuse denke.[1] Dit sluit 'n wye verskeidenheid takke in, insluitend:

  1. Antihumanisme: 'n tak van teorie wat krities is teenoor tradisionele humanisme en tradisionele idees oor die menslike toestand, lewenskragtigheid en agentskap.[2]
  2. Kulturele posthumanisme: 'n tak van kulturele teorie wat krities is oor die grondliggende aannames van humanisme en sy nalatenskap[3] wat die historiese idees van "mens" en "menslike natuur ondersoek en bevraagteken", wat dikwels tipiese idees van menslike subjektiwiteit en beliggaming uitdaag[4] en daarna streef om verby argaïese konsepte van "menslike natuur" te beweeg om konsepte te ontwikkel wat voortdurend aanpas by kontemporêre tegnowetenskaplike kennis.[5]
  3. Filosofiese posthumanisme: 'n filosofiese rigting[6] wat gebaseer is op kulturele posthumanisme. Die filosofiese stroming ondersoek die etiese implikasies van die uitbreiding van die sirkel van morele kommer en die uitbreiding van subjektiwiteite buite die menslike spesie.[4][7]
  4. Posthumanistiese toestand: die dekonstruksie van die menslike toestand deur kritiese teoretici.[8]
  5. Postmens-transhumanisme: 'n transmenslike ideologie en beweging wat, puttend uit posthumanistiese filosofie, poog om tegnologieë te ontwikkel en beskikbaar te stel wat onsterflikheid moontlik maak en menslike intellektuele, fisiese en psigologiese vermoëns aansienlik verbeter om 'n "postmenslike toekoms" te bereik.[9]
  6. KI-oorname: ’n Variant van transhumanisme waarin mense nie verbeter sal word nie, maar eerder uiteindelik deur kunsmatige intelligensie vervang sal word. Sommige filosowe en teoretici, insluitend Nick Land, bevorder die siening dat mense hul uiteindelike afsterwe moet omhels en aanvaar as 'n gevolg van 'n tegnologiese singulariteit.[10] Dit hou verband met die siening van "kosmisme", wat die bou van sterk kunsmatige intelligensie ondersteun, selfs al kan dit die einde van die mensdom inhou, aangesien dit volgens hulle siening "'n kosmiese tragedie sou wees as die mensdom se evolusie op die klein menslike vlak vries".[11][12][13]
  7. Die samesmeltinghipotese: Futurologie, 'n variant van Transhumanisme waarin mense en KI sal saamsmelt om 'n nuwe post-menslike spesie te skep, met KI wat elemente van die mensdom absorbeer soos kreatiwiteit, empatie en sosiale kohesie, en die mensdom wat deur KI verbeter word om nuwe prestasies te bereik.[14].[15]
  8. Vrywillige Menslike Uitwissing, wat 'n "postmenslike toekoms" nastreef, wat in hierdie geval 'n toekoms sonder mense is.[16]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Ferrando, Francesca (2013). "Posthumanism, Transhumanism, Antihumanism, Metahumanism, and New Materialisms: Differences and Relations" (PDF). Existenz. ISSN 1932-1066. Besoek op 14 Maart 2014.
  2. J. Childers/G. Hentzi eds., The Columbia Dictionary of Modern Literary and Cultural Criticism (1995) bl. 140-1
  3. Esposito, Roberto (2011). "Politics and human nature". Angelaki. 16 (3): 77–84. doi:10.1080/0969725X.2011.621222.
  4. 4,0 4,1 Miah, A. (2008) A Critical History of Posthumanism. In Gordijn, B. & Chadwick R. (2008) Medical Enhancement and Posthumanity. Springer, bl.71-94.
  5. Badmington, Neil (2000). Posthumanism (Readers in Cultural Criticism). Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-333-76538-8.
  6. Ferrando, Francesca (27 Junie 2019). Philosophical Posthumanism. Bloomsbury Reference Online. ISBN 9781350059498. Besoek op 18 Desember 2019.
  7. Morton, Timothy, 1968 (9 Maart 2018). Being ecological. Cambridge, Massachusetts. ISBN 978-0-262-03804-1. OCLC 1004183444.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  8. Hayles, N. Katherine (1999). How We Became Posthuman: Virtual Bodies in Cybernetics, Literature, and Informatics. University Of Chicago Press. ISBN 978-0-226-32146-2.
  9. Bostrom, Nick (2005). "A history of transhumanist thought" (PDF). Besoek op 21 Februarie 2006. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp); Oliver Krüger: Virtual Immortality. God, Evolution, and the Singularity in Post- and Transhumanism., Bielefeld: transkripsie 2021
  10. "The Darkness Before the Right". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Mei 2016. Besoek op 28 November 2015.
  11. Hugo de Garis (2002). "First shot in Artilect war fired". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Oktober 2007.
  12. "Machines Like Us interviews: Hugo de Garis". 3 September 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Oktober 2007. gigasterftes – die kenmerkende aantal mense wat in enige groot laat 21ste-eeuse oorlog gedood sou word as 'n mens die grafiek ekstrapoleer van die aantal mense wat in groot oorloë oor die afgelope 2 eeue gedood is
  13. Garis, Hugo de. "The Artilect War - Cosmists vs. Terrans" (PDF). agi-conf.org. Besoek op 14 Junie 2015.
  14. Apiou, Wenitte. "The Merge Hypothesis and Comparative Posthumanist Philosophy: A Glimpse into the Future of Human-AI Symbiosis". www.futurologism.com (in Engels). Besoek op 6 Augustus 2023.
  15. "The Merge". Sam Altman. Besoek op 6 Augustus 2023.
  16. Torres, Phil (12 September 2017). Morality, foresight, and human flourishing : an introduction to existential risks. Durham, North Carolina. ISBN 978-1-63431-143-4. OCLC 1002065011.{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)