Edward Said

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Edward Said
Geboortenaam Edward Wadie Said
Gebore (1935-11-01)1 November 1935
Jerusalem, Britse mandaat van Palestina
Oorlede 25 September 2003 (op 67)
New York Stad, Verenigde State
Nasionaliteit Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State
Vakgebied Filosofie
Alma mater Princeton-universiteit
Harvard-universiteit
Bekend vir Westelike volke, Oriëntalisme, die ander
Beïnvloed deur Arthur Schopenhauer, Joseph Conrad, Jacques Derrida, Michel Foucault, Frantz Fanon, Aimé Césaire, Giambattista Vico, Noam Chomsky, Theodor Adorno, Antonio Gramsci, Karl Marx, Friedrich Nietzsche, Jean-Paul Sartre en Bertrand Russell[1][2]
Invloed op Homi K. Bhabha, Gayatri Chakravorty Spivak, Hamid Dabashi, Robert Fisk, Christopher Hitchens, Rashid Khalidi

Edward Wadie Said, ook genoem Saïd (Arabies: دوارد سعيد, Idwārd Wadī'sa'īd) (Jerusalem, 1 November 1935 – New York Stad, 25 September 2003) was 'n Palestyns-Amerikaanse literator en voorvegter van die Palestynse saak.

Lewe[wysig | wysig bron]

Edward Said (regs) en sy suster (1940, Egipte)

Said is in 'n Protestantse familie gebore, en het grootgeword in die Mandaatgebied van Palestina, Egipte en Libanon. Sy ouers het hom na 'n koshuisskool in New England gestuur. Vanaf 1963 het hy Engels aan die Columbia Universiteit gedoseer. Said was getroud en het twee kinders gehad.

Werk[wysig | wysig bron]

Said is bekend om sy kritiek teen die Westerse persepsie van die Ooste, en veral van die Arabiese wêreld. Hy verafsku veral Oriëntalisme en die post-kolonialisme. Said het baie geskryf oor kultuur, mag en politiek, maar sy mees gewilde, dikwels aangehaalde, maar ook baie gekritiseerde boek, is Orientalism van 1978. Hierin skets Said oriëntalisme as 'n invloedryke, effektiewe, Europees-ideologiese skepping, waarvan die wortels selfs teruggetrek kan word tot antieke tye. Skrywers, filosowe en koloniale administrateurs plaas die beeld van die 'Ander' van die Oosterse kultuur, van die gewoontes en godsdienstige oortuigings, in diens van mag.

Said se idees bly die onderwerp van bespreking; sy bekendste werk Orientalism (1978) verkoop steeds goed in die Arabiese wêreld en selfs beter in die Weste. Uiteenlopende kritiek is ook op sy werk gelewer.

Kritiek[wysig | wysig bron]

In onlangse jare is baie kritiek uitgespreek oor wat sommige sien as die rampspoedige uitwerking wat Said se boek Orientalism op Oosterse en Islamitiese studies gehad het:

Prof. Herbert Berg het gesê dat Said se werk "gelei het tot 'n vrees om pynlike vrae te vra en te beantwoord, wat sensitief vir Moslems kan wees." Die Britse Arabierkenner Robert Irwin het in 2006 'n lywige boek gepubliseer genaamd Lust for knowing, ter verdediging van Oosterse studies as akademiese dissipline, waarvan Said 'n baie selektiewe en slordige prentjie sou gegee het.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Literature and society, Johns Hopkins University Press, 1980
  • Een profiel van het Palestijnse volk, Arabiese Liga: PLO-kantoor; 1989
  • After the last sky: Palestinian lives, Faber, 1986
  • The world, the text, and the critic, HUP, 1983
  • Cultuur & imperialisme, Atlas, 1994
  • Cultural readings of imperialism: Edward Said and the gravity of history, 1997
  • Power, politics and culture: interviews with Edward W. Said, Bloomsbury, 2004
  • Blaming the victims: spurious scholarship and the Palestinian question, Verso, 1988
  • Oriëntalisten, met 'n naskrif deur Sjoerd de Jong, Mets & Schilt, Amsterdam 2005 ISBN 90-5330-396-0
  • Ontheemd, Arbeiderspers, 2009

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (en) William D. Hart (2000). "Preliminary remarks". Edward Said and the Religious Effects of Culture. Cambridge University Press. p. 15. ISBN 9780521778107.
  2. (en) Ned Curthoys, Debjani Ganguly, red. (2007). Edward Said: The Legacy of a Public Intellectual. Academic Monographs. p. 27. ISBN 9780522853575.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Hierdie artikel is vertaal uit die Nederlandse Wikipedia

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]