Peter Sloterdijk
Peter Sloterdijk | |
Peter Sloterdijk in 2009
| |
Gebore | 26 Junie 1947 Karlsruhe, Württemberg-Baden |
---|---|
Nasionaliteit | Duitsland |
Vakgebied | Filosofie |
Alma mater | Universiteit van München Universiteit van Hamburg |
Beïnvloed deur | Gaston Bachelard, Dieter Claessens, Gilles Deleuze, Jacques Derrida, Michel Foucault, Gotthard Günther, Martin Heidegger, Friedrich Nietzsche, Rajneesh, Gabriel Tarde, Jacob Taubes |
Invloed op | Henk Oosterling, Marc Jongen, Bruno Latour |
Peter Sloterdijk (Karlsruhe, 26 Junie 1947) is 'n Duitse filosoof en kultuurteoretikus. Hy is 'n professor in filosofie en mediateorie aan die Universiteit van Kuns en Ontwerp Karlsruhe. Hy is mede-aanbieder van die Duitse televisie program Im Glashaus: Das Philosophische Quartett van 2002 tot 2012.
Biografie
[wysig | wysig bron]Sloterdijk se vader was van Nederlandse afkoms en sy moeder Duits. Hy bestudeer filosofie, Duitse studies en geskiedenis aan die Universiteit van München en die Universiteit van Hamburg van 1968 tot 1974. In 1975 behaal hy sy PhD van die Universiteit van Hamburg. In die 1980s werk hy as 'n vryskutskrywer en publiseer sy Kritik der zynischen Vernunft in 1983. Sedertdien het hy filosofiese werke gepubliseer. In 2001 word hy benoem as Kanselier van die Universiteit van Kuns en Ontwerp Karlsruhe. Tussen 2002 en 2012 was hy as die mede-aanbieder van Im Glashaus: Das Philosophische Quartett (In die glashuis: Die filosofiese kwartet), 'n program wat deur die openbare uitsaaikorporasie ZDF gebeeldsaai is, daaraan toegewy om kontemporêre sake in diepte te bespreek.[1]
Filosofiese benadering
[wysig | wysig bron]Sloterdijk verwerp die bestaan van dualismes soos liggaam en siel, onderwerp en voorwerp en, kultuur en natuur. Hy sien eerder interaksies as "ruimtes van saambestaan", wat boonop versterk word deur algemene tegnologiese vordering in die skep van 'n hibriede realiteit. Daar word na Sloterdijk se idees verwys as synde dit posthumanisties is, deur te poog om verskillende komponente te integreer wat in sy opinie verkeerdelik van mekaar geskei is. Gevolglik stel hy voor dat 'n "ontologiese konstitusie" geskep moet word wat alle wesens sal inkorporeer - mense, diere, plante, en masjiene.
Filosofiese styl
[wysig | wysig bron]Soos Friedrich Nietzsche, bly Sloterdijk oortuig dat kontemporêre filosowe "gevaarlike denke" moet koester en hulself laat "ontvoer" deur kontemporêre “hiper-kompleksiteite". Hulle moet ons huidige humanistiese en nasionalistiese georiënteerde wêreld versaak vir 'n wyer horison wat beide ekologies en globaal is. Sloterdijk se filosofiese styl prober om 'n balans te vind tussen 'n sterk akademiese en 'n anti-akademiese benadering. Vanuit 'n sosiologiese vertrekpunt sien Andreas Dorschel vir Sloterdijk se tydige innovasie aan die begin van die 21ste eeu as die voorstelling van die beginsels van sterstatus in die filosofie. Sloterdijk homself, stel dat oordrywing nodig is om aandag te kry en beskryf die manier waarvolgens hy sy idees aanbied as "hiperbolies".
Verwysings
[wysig | wysig bron]Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Peter Sloterdijk.