Pous Benedictus VIII
| Pous Benedictus VIII | |
|---|---|
| |
| Geboortenaam | Theophylactus II van Tusculum |
| Pontifikaat begin | 17 Mei 1012 |
| Pontifikaat eindig | 9 April 1024 |
| Voorganger | Sergius IV |
| Opvolger | Johannes XIX |
| Gebore | ± 948 Rome, Italië |
| Sterf | 9 April 1024 Rome, Italië |
| Ander pouse genaamd Benedictus | |
Benedictus VIII was die 143ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk en die eerste van die Tusculani pouse.
Biografie
[wysig | wysig bron]Pous Benedictus VIII is gebore as Theophylactus II van Tusculum ongeveer in 948 in Rome, Italië die seun van Gregorius, graaf van Tusculum en sy vrou Maria. Voor sy verkiesing was hy 'n leek.[1] Op 17 Mei 1012 volg hy Pous Sergius IV op en regeer tot sy dood op 9 April 1024. Hy word opgevolg deur sy broer Pous Johannes XIX. Die naam ‘Benedictus' beteken 'geseënde'.
Pontifikaat
[wysig | wysig bron]Pous Benedictus VIII was die kandidaat van die adellike familie wat by die Crescenzi oorgeneem het as heersers van Rome, die Tusculani. Sy gesag word betwis deur Teenpous Gregorius VI. Na sy verkiesing gee hy sy titel Graaf van Tusculum, wat hy van sy vader geërf het, aan sy broer Alberic. Sy ander broer Romanus maak hy hertog van Rome.[2]
Op 14 Februarie 1014 kroon hy Hendrik II en sy vrou Kunigunde tot keiser en keiserin van die Heilige Romeinse Ryk. Die pous lei die verdrywing van die Sarasene uit Sardinië. In 1018 of 1022 hou hy 'n sinode in Pavia waar simonie veroordeel word en die selibaat vir priesters bepleit. Hy steun ook die hervormingsbeweging van Cluny.
In 1020 reis die pous na Duitsland vir oorleg met Hendrik II. Hy wy die katedraal in Bamberg in tydens die Paasfees. Hendrik bevestig die donasies van Karel die Grote en Otto I aan die pousdom. Benedictus oorreed Hendrik om 'n leërmag na Suid-Italië te stuur om sy onderhoriges wat na die Grieke oorgeloop het, weer onder sy bewind te bring.
In 1017 en weer in 1020 laat hy Jode in Rome onthoof en verbrand onder die voorwendsel dat hulle godslastering die oorsaak van 'n orkaan en 'n aardbewing sou wees.
Bibliografie
[wysig | wysig bron]- Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0-300-09165-6
- Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0-500-01798-0.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Mann, Horace. "Pope Benedict VIII." The Catholic Encyclopedia. Vol. 2. New York: Robert Appleton Company, 1907. 11 Junie 2008 http://www.newadvent.org/cathen/02428e.htm
- ↑ "Benedict VIII." Encyclopædia Britannica. 2008. Encyclopædia Britannica Online. 11 Junie 2008 <http://www.britannica.com/eb/article-9078563 Geargiveer 21 November 2007 op Wayback Machine>
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
- CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)
- CF Inskrywing in die Catholic Forum (Engels)
- BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
- PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)
- GM Inskrywing in die Genealogie van die Middeleeue (Duits)
Nota
[wysig | wysig bron]Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.
Opvolging
[wysig | wysig bron]| Voorafgegaan deur Sergius IV |
Pous (Pontifex Maximus) 1012 – 1024 |
Opgevolg deur Johannes XIX |
Normdata  |
|
|---|