Olimpiese vlam

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Finse atleet Paavo Nurmi steek die Olimpiese vlam tydens die openingseremonie van die Olimpiese Somerspele 1952 in Helsinki aan
Ingrid Berghmans tydens die Olimpiese fakkelloop in Brussel
Die Olimpiese vlam word tydens die openingseremonie aangesteek
Die Amerikaanse yshokkiespan van 1980 steek die Olimpiese vlam tydens die openingseremonie van die Olimpiese Winterspele 2002 aan
Li Ning "sweef" die Beijing Nasionale Stadion met die fakkel in sy hand binne

Die Olimpiese vlam is 'n vuur wat aangesteek word tydens die openingseremonie van die Olimpiese Spele en bly brand tydens die duur van die Spele tot dit tydens die sluitingseremonie uitgedoof word.

Die vlam het sy oorsprong in Olimpia, die plek van die antieke Spele in Griekeland, waar 'n fakkel tydens 'n seremonie aangesteek was deur sonlig met spieëls daarop te konsentreer. Die eerste moderne Spele waar die Olimpiese vlam weer aangesteek was, was die van die IX-Olimpiade in 1928 te Amsterdam.

Na die aansteek van die fakkel, word dit met 'n aflos (maar gedeeltelik ook met vinniger vervoermiddels) vanaf Olimpia deur 'n groot aantal lande na die stadium van die Spele gebring, waar die laaste loper die eer te beurt val om die Olimpiese vlam aan die brand te steek. Die fakkelloop vind vir die eerste keer by die Spele van 1936 te Berlyn plaas.

Atlete wat die Olimpiese vlam aangesteek het[wysig | wysig bron]

Die volgende atlete het die Olimpiese vlam vir die Spele aangesteek:

Plek van die Spele Spele van Naam van die atleet/atlete
Berlyn 1936 Fritz Schilgen
Londen 1948 John Marc
Oslo 1952 Eigil Nansen
Helsinki 1952 Hannes Kolehmainen & Paavo Nurmi
Cortina d'Ampezzo 1956 Guido Caroli
Melbourne 1956 Ron Clarke
Squaw Valley 1960 Ken Henry
Rome 1960 Giancarlo Peris
Innsbruck 1964 Josef Rieder
Tokio 1964 Yoshinori Sakaï
Grenoble 1968 Alain Calmat
Meksikostad 1968 Norma Enriqueta Basilio de Sotelo
Sapporo 1972 Hideki Takada
München 1972 Günter Zahn
Innsbruck 1976 Christl Haas & Josef Feistmantl
Montreal 1976 Sandra Henderson & Stéphane Préfontaine
Lake Placid 1980 Charles Morgan Kerr
Moskou 1980 Sergei Belof
Sarajevo 1984 Sanda Dubravčić
Los Angeles 1984 Rafer Johnson
Calgary 1988 Robyn Perry
Seoel 1988 Chung Sun-Man, Kim Won-Tak, Sohn Mi-Chung
Albertville 1992 Michel Platini & François-Cyrille Grange
Barcelona 1992 Antonio Rebello
Lillehammer 1994 Haakon, kroonprins van Noorweë
Atlanta 1996 Muhammad Ali
Nagano 1998 Midori Ito
Sydney 2000 Cathy Freeman
Salt Lake City 2002 Amerikaanse yshokkiespan van 1980
Athene 2004 Nikolaos Kaklamanakis
Turyn 2006 Stefania Belmondo
Beijing 2008 Li Ning
Vancouver 2010 Steve Nash (binnenshuise pot), Nancy Greene (binnenshuise pot), Wayne Gretzky (binne en buite ketels), Catriona Le May Doan (sluitingseremonie)
Londen 2012 Callum Airlie, Jordan Duckitt, Desiree Henry, Katie Kirk, Cameron MacRitchie, Aidan Reynolds en Adelle Tracey
Sotsji 2014 Wladislaf Tretiak & Irina Rodnina
Rio de Janeiro 2016 Vanderlei Cordeiro de Lima (binnenshuise pot), Jorge Gomes (buitenshuise pot)
Pyeongchang 2018 Yuna Kim
Tokio 2020 Naomi Osaka
Beijing 2022 Dinigeer Yilamujiang & Zhao Jiawen
Parys 2024 nog nie bekend nie
Milaan en Cortina d'Ampezzo 2026 nog nie bekend nie
Los Angeles 2028 nog nie bekend nie
nog nie bekend nie 2030 nog nie bekend nie
Brisbane 2032 nog nie bekend nie

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]