Gaan na inhoud

Olimpiese Somerspele 1968

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Spele van die XIXe Olimpiade
Olimpiesespele van 1968

Gehou in Meksikostad, Meksiko
Deelnemende lande 112 Nasionale Olimpiese Komitees
Deelnemende atlete 5 516 (4 735 mans, 781 vroue)[1]
Items 172 in 18 sporte[2]
Openingseremonie 12 Oktober 1968
Sluitingseremonie 27 Oktober 1968
Amptelik geopen deur President Gustavo Díaz Ordaz[3]
Atlete-eed Pablo Lugo Garrido (atletiek)
Beampte-eed (sedert 1972)
Olimpiese vlam Enriqueta Basilio (atletiek)
Vorige Spele 1964: Tokio (Japan)
Volgende Spele 1972: München (Wes-Duitsland)

Die Olimpiese Somerspele 1968 (Spaans: Juegos Olímpicos de Verano de 1968), amptelik bekend as die Spele van die XIXde Olimpiade, is tussen 12 en 27 Oktober 1968 in Meksikostad, Meksiko, aangebied. Naas Meksikostad het Detroit, Buenos Aires en Lyon aansoek gedoen om die Spele te mag organiseer. Dit was die eerste Olimpiese Spele wat in 'n ontwikkelende land, Latyns-Amerika en 'n Spaanstalige land gehou is asook die eerste Spele waar meer as 100 nasies deelgeneem het.

Tommie Smith en John Carlos toon die Swartmag-saluut

Die beslissing van die Internasionale Olimpiese Komitee tydens sy kongres in Baden-Baden in 1963 om die Spele aan Meksikostad toe te wys, het vir heelwat onstuimigheid in die sportwêreld gesorg. Verskeie medici en afrigters vrees dat die hoë ligging van die stad dramatiese gevolge kan hê. Onni Niskanen, die Sweedse afrigter van Abebe Bikila beweer selfs dat atlete kan sterf. As gevolg van die beslissing doen wetenskaplikes navorsing oor die probleem. Daar word bevind dat dissiplines waar uithouvermoë belangrik is, nie normaal kon verloop nie as gevolg van 'n suurstofgebrek. Naellopers, daarteen sou baat vind by die verlaagde lugweerstand. Daar word voorgestel dat atlete 'n lang aanpassingsperiode gegun word om by die omstandighede aan te pas. Uiteindelik verloop die Spele sonder enige ernstige mediese insidente.

1968 was die jaar van die studenterewolusies, en dit was ook die geval in Meksiko. Voor die begin van die Spele vind 'n studenteopstand in Meksiko plaas om wêreldwye aandag op die klimaat in Meksiko te vestig. Die regering bring hierdie opstand hardhandig tot 'n einde, wat onder andere lei tot die Bloedbad van Tlatelolco. Verder was daar nog 'n ander probleem wat die Spele ontwrig het: Die Afro-Amerikaanse atlete begin 'n protesbeweging in die Olimpiese dorp teen die rassediskriminasie waarvan hulle in hul eie land slagoffers was. 'n Insident vind tydens die medaljeseremonie na die 200 meter plaas. Tommie Smith en John Carlos, onderskeidelik eerste en derde, staan tydens die speel van die Amerikaanse volkslied met gebalde vuiste en geboë hoofde (die Swartmag-saluut). Na die voorval word die twee uit die Olimpiese dorp geskop.

Die Olimpiese Winterspele 1968 is in Grenoble, Frankryk, aangebied. Die Paralimpiese Somerspele 1968 is tussen 4 en 13 November in Tel Aviv, Israel, gehou.

Toewysing

[wysig | wysig bron]
Lopez Mateos, president van Meksiko en voorsitter van dié land se organisiekomitee
Fakkel van die Olimpiese Somerspele 1968 in Meksikostad

Meksikostad is op 18 Oktober 1963 in Baden-Baden deur die Internasionale Olimpiese Komitee gekies as die gasheer vir die Olimpiese Somerspele in 1968. Ander kandidate was: Detroit, Buenos Aires en Lyon.

Die stemming het as volg verloop:

Stemming vir gasheer van die Olimpiese Somerspele 1968[4]
Stad Land Rondte 1
Meksikostad Vlag van Meksiko Meksiko 30
Detroit Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 14
Lyon Vlag van Frankryk Frankryk 12
Buenos Aires Vlag van Argentinië Argentinië 2

Sporte

[wysig | wysig bron]

18 Olimpiese sportsoorte in 172 dissiplines is tydens die Spele beoefen. Tydens die Spele is 174 goue medaljes oorhandig. Daarbenewens is wedstryde in verskeie demonstrasiesporte beslis.

Stadions

[wysig | wysig bron]
Die Estadio Olímpico Universitario in Meksikostad
Openingseremonie van die Olimpiese Somerspele 1968
Die Tunisiese span tydens die openingseremonie
Sluitingseremonie van die Olimpiese Somerspele 1968

25 sportplekke is tydens die Olimpiese Somerspele 1968 gebruik:

Stadion Sporte Kapasiteit
Agustín Melgar Olimpiese Velodrome Fietsry (baan) 3 000
Arena México Boks 16 236
Avándaro Gholfklub Ruitersport (driegangkampioenskap) Nie gelys nie
Campo Marte Ruitersport (dressuur, individuele spring) 7 885 (spring)
4 990 (dressuur)
Campo Militar 1 Moderne vyfkamp (perdry, hardloop) Nie gelys nie
Club de Yates de Acapulco Seilvaart Nie gelys nie
Estadio Azteca Sokker (eindstryd) 104 000
Estadio Cuauhtémoc (Puebla de Zaragoza) Sokker (groepuitdunne) 42 648
Estadio Jalisco (Guadalajara) Sokker (groepuitdunne) 56 713
Estadio Nou Camp (León) Sokker (groepuitdunne) 33 943
Estadio Olímpico Universitario Atletiek (insluitende 20 km en 50 km-lope), seremonies (opening/sluiting), Ruitersport (spanspring) 68 954
Fernando Montes de Oca Skermsportsaal Skermsport, Moderne vyfkamp (skermsport) 3 000
Francisco Márquez Olimpiese Bekken Sierduik, Moderne vyfkamp (swem), Swem, Waterpolo 15 000
Arena Insurgentes Stoei 3 386
Teatro de los Insurgentes Gewigoptel 1 100
Juan de la Barrera Olimpiese Gimnasium Vlugbal 5 242
Juan Escutia Sportpaleis Basketbal, Vlugbal 22 370
Munisipale Stadion Veldhokkie 7 360
Nasionale Ouditorium Gimnastiek 12 450
Arena Revolución Vlugbal 1 500
Satellietkring Fietsry (pad) Nie gelys nie
Universiteitstad Swembad Waterpolo 4 993
Vicente Suárez Skietbaan Moderne vyfkamp (skietsport), Skyfskiet Nie gelys nie
Virgilio Uribe Roei en Kano-kursus Kanovaart, Roei 17 600
Zócalo Atletiek (maratonstart) Nie gelys nie

Kalender

[wysig | wysig bron]

Die volgende tabel dui die Spele se daaglikse program aan. 'n Blou blokkie beteken dat wedstryde plaasgevind het, maar dat geen medaljes op die spel was nie. 'n Geel blokkie dui aan dat medaljes toegeken is, die getal dui op die getal medaljeparades wat die dag gehou is.

 OS  Openingseremonie  ●  Wedstryde  1  Wedstryde met medaljes  SS  Sluitingseremonie
Datum Oktober
12
Sa
13
So
14
Ma
15
Di
16
Wo
17
Do
18
Vr
19
Sa
20
So
21
Ma
22
Di
23
Wo
24
Do
25
Vr
26
Sa
27
So
Atletiek 1 4 4 7 6 5 2 7
Basketbal 1
Boks 11
Fietsry 1 1 1 1 2 1
Gewigoptel 1 1 1 1 1 1 1
Gimnastiek 2 2 4 6
Kanovaart 7
Moderne vyfkamp 2
Roei 7
Ruitersport 2 1 1 1 1
Seilvaart 5
Sierduik 1 1 1 1
Skermsport 1 1 1 1 1 1 1 1
Skyfskiet 2 1 1 1 2
Sokker 1
Stoei 8 8
Swem 2 4 3 3 3 4 4 3 3
Veldhokkie 1
Vlugbal 2
Waterpolo 1
Totaal 0 2 5 6 9 13 10 17 20 14 5 12 8 16 34 1
Seremonies OS SS
Datum 12
Sa
13
So
14
Ma
15
Di
16
Wo
17
Do
18
Vr
19
Sa
20
So
21
Ma
22
Di
23
Wo
24
Do
25
Vr
26
Sa
27
So
Oktober

Deelnemende nasies

[wysig | wysig bron]

Hier volg 'n alfabetiese lys van al die Nasionale Olimpiese Komitees wat deelgeneem het. Waar beskikbaar word die getal atlete per land in hakies aangedui:

Hoogtepunte

[wysig | wysig bron]
  • In die medalje-toekenningseremonie vir die mans se 200 meter-wedloop het die swart Amerikaanse atlete Tommie Smith (goud) en John Carlos (brons) standpunt vir burgerregte ingeneem deur hul swarthandskoene op te lig en swart sokkies in plaas van skoene te dra. Die Australiër Peter Norman, wat tweede was, het 'n Amerikaanse menseregte-kenteken gedra as 'n gebaar van ondersteuning aan hulle op die podium. In reaksie hierop het die IOK Smith en Carlos lewenslank uit die Olimpiese Spele verban, en Norman se weglating uit Australië se Olimpiese span in 1972 was na bewering as straf.
  • George Foreman het die goue medalje in die swaargewigboksafdeling gewen deur die Sowjet Jonas Čepulis in die tweede ronde te verslaan. Na die oorwinning het Foreman 'n klein Amerikaanse vlag geswaai terwyl hy voor die skare gebuig het.
  • Die hoë hoogte van Meksikostad, op 2 240 m bo seespieël, het baie van die gebeure beïnvloed, veral in atletiek. Geen ander Olimpiese Somerspele voor of sedertdien is op hoë hoogte gehou nie.
  • Benewens hoë hoogte, was dit die eerste Olimpiese Spele wat 'n sintetiese alleweeroppervlak vir atletiek gebruik het. Die bane by vorige Olimpiese Spele was konvensionele sinter.
  • Vir die eerste keer het Oos- en Wes-Duitsland as afsonderlike spanne meegeding, nadat hulle in 1956, 1960 en 1964 deur die IOK gedwing is om as 'n gekombineerde Duitse span deel te neem.
  • Al Oerter het sy vierde agtereenvolgende goue medalje in die diskus verower om slegs die tweede atleet te word wat dié prestasie in ’n individuele item behaal het, en die eerste in atletiek.
  • Bob Beamon het 8,90 m in die verspring gespring, 'n ongelooflike verbetering van 55 cm teenoor die vorige wêreldrekord. Dit het vir 23 jaar as die wêreldrekord gestaan, totdat dit in 1991 deur die Amerikaner Mike Powell gebreek is; tog staan ​​dit vir 56 jaar as die huidige Olimpiese rekord. Jim Hines, Tommie Smith en Lee Evans het ook jarelange wêreldrekords in onderskeidelik die 100 m, 200 m en 400 m opgestel.
  • In die driesprong is die vorige wêreldrekord vyf keer deur drie verskillende atlete verbeter. Die wenner Viktor Saneev het ook in 1972 en 1976 gewen, en in 1980 silwer gewen.
  • Dick Fosbury het die goue medalje in die hoogspring gewen deur sy onkonvensionele Fosbury-floptegniek te gebruik, wat vinnig die oorheersende tegniek in die item geword het.
  • Debbie Meyer het die eerste swemmer geword wat drie individuele goue medaljes gewen het, in die 200, 400 en 800 m-vryslagitems. Die 800 m was ’n nuwe langafstanditem vir vroue. Meyer was net 16 jaar oud, 'n student aan die Rio Americano High School in Sacramento, Kalifornië. Meyer was die eerste van verskeie Amerikaanse tieners wat die 800 m gewen het, met Katie Ledecky wat haar noemenswaardige opvolger was.
  • Die Amerikaanse swemmer Charlie Hickcox het drie goue medaljes (200 m - en 400 m wisselslag, 4 × 100 m wisselslag-aflos) en een silwermedalje (100 m-rugslag) gewen.
  • Die instelling van dwelmtoetse het gelei tot die eerste diskwalifikasie : die Sweedse vyfkampatleet Hans-Gunnar Liljenwall is vir alkoholgebruik gediskwalifiseer (hy het verskeie biere gedrink net voor die kompetisie).
  • John Stephen Akhwari van Tanzanië het internasionaal bekend geword nadat hy die maraton in die laaste plek voltooi het, ondanks 'n ontwrigte knie.
  • Dit was die eerste van drie Olimpiese deelnames deur Jacques Rogge. Hy het aan seiljag meegeding en sou later die president van die IOK word.
  • Norma Enriqueta Basilio de Sotelo van Meksiko het die eerste vrou geword wat die Olimpiese vlam aangesteek het.
  • Kipchoge Keino van Kenia, wat deelgeneem het ten spyte van onverwagte aanvalle van erge buikpyn wat later as 'n galblaasinfeksie gediagnoseer is, het die 10 000 meter voltooi ten spyte daarvan dat hy ineengestort het van pyn met twee rondtes oor. Hy het ook silwer in die 5 000 meter, en goud in die 1500 meter gewen.
  • Dit was die eerste Olimpiese Spele waarin die afsluitingseremonie in kleur op tv aan die wêreld oorgedra is, asook die gebeure self.[5][6][7][8]

Getal medaljes

[wysig | wysig bron]
Kaart van deelnemende nasies in 1968:

   Neem vir die eerste keer deel

   Het reeds vantevore deelgeneem

     Gasheerstad Meksikostad

Hier is die top tien lande wat medaljes by die Spele verower het:

 Plek  Land  Deelnemers Goud Goud Silwer Silwer Brons Brons Totaal
1 Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State (USA) 357 45 28 34 107
2 Vlag van Sowjetunie Sowjetunie (URS) 312 29 32 30 91
3 Vlag van Japan Japan (JPN) 171 11 7 7 25
4 Vlag van Hongarye Hongarye (HUN) 167 10 10 12 32
5 Vlag van Duitsland Oos-Duitsland (GDR) 226 9 9 7 25
6 Vlag van Frankryk Frankryk (FRA) 200 7 3 5 15
7 Flag of Czechoslovakia Tsjeggo-Slowakye (TCH) 121 7 2 4 13
8 Vlag van Duitsland Wes-Duitsland (FRG) 275 5 11 10 26
9 Vlag van Australië Australië (AUS) 128 5 7 5 17
10 Vlag van Verenigde Koninkryk Verenigde Koninkryk (GBR) 225 5 5 3 13
11 Vlag van Meksiko Meksiko (MEX) 275 3 3 3 9

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Factsheet – The Games of the Olympiad" (PDF) (in Engels). Internasionale Olimpiese Komitee. Desember 2017. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 23 Desember 2018. Besoek op 4 Maart 2018.
  2. "Factsheet – The Programme of the Games of the Olympiad" (PDF) (in Engels). Internasionale Olimpiese Komitee. Oktober 2017. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 22 April 2020. Besoek op 4 Maart 2018.
  3. "Factsheet – Opening Ceremony of the Games of the Olympiad" (PDF) (in Engels). Internasionale Olimpiese Komitee. 11 Januarie 2018. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 25 Desember 2018. Besoek op 4 Maart 2018.
  4. "Past Olympic host city election results" (in Engels). GamesBids. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 November 2018. Besoek op 4 Maart 2018.
  5. "Count Jacques ROGGE - Comité Olympique et Interfédéral Belge, IOC Member since 1991". International Olympic Committee (in Engels). 17 Januarie 2017. Besoek op 19 Januarie 2017.
  6. The Complete Book of the Olympics, 2012 edition, David Wallechinsky, Jaime Loucky, London, England, UK: Aurum Press Ltd, 2012, "Track & Field (Men): 1500 Meters," page 108.
  7. Abrahamson, Alan (28 November 2002). "Keino Reflects on Legendary Race: Now 63 and an IOC member, ever-humble Kenyan takes a lap around Mexico City track where he ran memorable 1,500". Los Angeles Times.
  8. Guinness World Records - First summer Olympic Games televised in colour

Bronne

[wysig | wysig bron]
  • (en) David Miller: The Official History of the Olympic Games and the IOC: Athens to London 1894–2012. Mainstream Publishing, Edinburgh 2012, ISBN 978-1-84596-611-9
  • (en) Organizing Committee of the Games of the XIX Olympiad Mexico 1968: The Official Report of the Organizing Committee of the Games of the XIX Olympiad Mexico 1968, Volume 1: The Country. Meksikostad 1968. Part 1 (PDF; 15,0 MB), Part 2 (PDF; 18,1 MB)
  • (en) Organizing Committee of the Games of the XIX Olympiad Mexico 1968: The Official Report of the Organizing Committee of the Games of the XIX Olympiad Mexico 1968, Volume 2: The Organization. Meksikostad 1968. Part 1 (PDF; 16,4 MB), Part 2 (PDF; 18,8 MB)
  • (en) Organizing Committee of the Games of the XIX Olympiad Mexico 1968: The Official Report of the Organizing Committee of the Games of the XIX Olympiad Mexico 1968, Volume 3: The Games. Meksikostad 1968. Part 1 (PDF; 25,6 MB), Part 2 (PDF; 11,5 MB)

Verdere leesstof

[wysig | wysig bron]
  • (en) David Wallechinsky (2004). The Complete Book of the Summer Olympics, Athens 2004 Edition. SportClassic Books. ISBN 978-1-894963-32-9.
  • (en) Bijkerk, Anthony T. (2004). "Pierre de Coubertin". In John E. Findling, Kimberly D. Pelle (red.). Encyclopedia of the Modern Olympic Movement. Greenwood Publishing Group. ISBN 0-313-32278-3. OCLC 52418065.
  • (de) Volker Kluge (2000). Olympische Sommerspiele. Die Chronik Teil 3. Mexiko Stadt 1968 – Los Angeles 1984. Berlin: Sportverlag. ISBN 3-328-00741-5.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]


Olimpiese Spele Logo van die Olimpiese Spele

Olimpiese Somerspele: 1896  • 1900  • 1904  • 1906*  • 1908  • 1912  • 1916  • 1920  • 1924  • 1928  • 1932  • 1936  • 1940  • 1944  • 1948  • 1952  • 1956  • 1960  • 1964  • 1968  • 1972  • 1976  • 1980  • 1984  • 1988  • 1992  • 1996  • 2000  • 2004  • 2008  • 2012  • 2016  • 2020  • 2024  • 2028  • 2032

Olimpiese Winterspele: 1924  • 1928  • 1932  • 1936  • 1940  • 1944  • 1948  • 1952  • 1956  • 1960  • 1964  • 1968  • 1972  • 1976  • 1980  • 1984  • 1988  • 1992  • 1994  • 1998  • 2002  • 2006  • 2010  • 2014  • 2018  • 2022  • 2026  • 2030  • 2034
Internasionale Olimpiese KomiteeNasionale Olimpiese Komitee
(*) Die spele van 1906 is deur die IOK georganiseer, maar word nie amptelik deur die IOK erken nie.