Pous Clemens XIII

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Carlo Rezzonico)
Pous Clemens XIII
Geboortenaam Carlo Castelbarco Pindemonte della Torre di Rezzonico
Pontifikaat begin 6 Julie 1758
Pontifikaat eindig 2 Februarie 1769
Voorganger Benedictus XIV
Opvolger Clemens XIV
Gebore 7 Maart 1693
Venesië, Republiek Venesië
Sterf 2 Februarie 1769
Rome, Italië
Ander pouse genaamd Clemens

Clemens XIII was die 248ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk vir 10 jaar, 6 maande en 28 dae, van 1758 tot 1769. Hy is veral bekend vir sy verdediging van die Jesuïte en die bedekking van die geslagsdele van die klassieke beelde in die Vatikaan met vyeblare.

Biografie[wysig | wysig bron]

Pous Clemens XIII[1][2] is gebore as Carlo Castelbarco Pindemonte della Torre di Rezzonico (ook Carlo Rezzonico) op 7 Maart 1693 in Venesië, Republiek Venesië. Hy is die seun van Giovanni Battista Rezzonico, senator van die Republiek van Venesië en sy vrou Vittoria Barbarigo. Hy studeer kanonieke reg by die Jesuïte van Bologna. In 1716 begin hy sy loopbaan die Roomse kurie as referendaris by die Tribunaal van die Apostolies Signatura. Op 12 Mei 1718 word hy goewerneur van Rieti en op 12 Julie 1721 goewerneur van Fano. In 1725 word hy ouditeur by die Roomse Rota vir die republiek van Venesië. Op 23 Desember 1731 word Carlo tot priester gewy. Op 20 Desember 1737 word hy kardinaal en op 27 Januarie 1738 kardinaal-diaken van San Nicola in Carcere en op 11 Maart 1743 biskop van Padua. Op 15 Mei 1747 word Carlo kardinaal-priester van S. Maria in Ara Coeli en op 17 Februarie 1755 van S. Marco. Op 6 Julie 1758 volg hy Pous Benedictus XIV op en word gekroon op 16 Julie 1758 deur kardinaal Alessandro Albani. Hy regeer tot sy dood op 2 Februarie 1769 en word opgevolg deur Pous Clemens XIV. Die naam ‘Clemens’ beteken 'die sagmoedige'.

Kerklike loopbaan[wysig | wysig bron]

Pontifikaat[wysig | wysig bron]

Pous Clemens XIII[3] was minsaam en beskeie en behoudend van opinie. Hy het die klassieke beelde in die Vatikaan op strategiese plekke met vyeblare toegerus. Hy het hom ook verset teen die vrye denke van die Renaissance. Hy het die Ensiklopedie van D'Alembert en Diderot op die Indeks (lys van verbode boeke) geplaas. Die Renaissance het ook die Jesuïte in die moeilikheid gebring en hulle is deur Frankryk, Spanje, Portugal, Parma en Sisilië verban. Op 2 Augustus 1762 het die Franse parlement die Jesuïte verbied. Pous Clemens het heftig beswaar aangeteken, maar koning Lodewyk XV het hulle finaal geskors in 1764. Pous Clemens vaardig toe die bul "Apostolicum Pascendi" uit op 7 Januarie 1765 waarin hy die kritiek op die Jesuïte verwerp. In 1766 skryf hy in "Christianae republicae Salus" skerp teen die Renaissance.

Pous Clemens sterf in die nag van 2 Februarie 1769 die dag voor 'n beplande konsistorie om die Jesuïte-kwessie te bespreek.

Die kollege van kardinale[wysig | wysig bron]

Pous Clemens XIII het 52 nuwe kardinale aangestel in sewe konsistories. Weens die omvang van die lys word dit hier gehou.

Heiligverklarings[wysig | wysig bron]

Bulle, briewe, ensiklieke en dekrete[wysig | wysig bron]

  • 11 September 1758 – Venimus in altitudinem – Proklamasie van 'n volle aflaat.
  • 13 September 1758 – A Quo Die – Oor Christelike eenheid.
  • 17 September 1759 – Cum Primum – Oor die nakom van die Kanoniese Sanksies.
  • 20 Desember 1759 – Appentente Sacro – Oor die geestelike voordele van vas.
  • 14 Junie 1761 – In Dominico Agro – Oor godsdiensonderrig.
  • 9 Junie 1762 – Quanto in dolore – Oor die belediging van die Kerk.
  • 14 Januarie 1764 – Ubi primum accepimus –Gelukwensing aan Aartshertog Joseph van Oostenryk met sy verkiesing as Duitse koning.
  • 7 Januarie 1765 – Apostolicum Pacendi – Verdediging van die Jesuïte.
  • 25 Junie 1766 – Quam graviter – Aan Franse biskoppe om te kla oor 'n Franse regeringsbesluit.
  • 25 November 1766 – Christianae Reipublicae – Oor die gevaar van anti-christelike geskrifte.
  • 6 Januarie 1768 – Summa Quae – Oor die Poolse Kerk.
  • 25 Junie 1768 – Accedamus cum fiducia – Proklamasie van 'n universele jubileum vir alle Christene.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Artaud de Montor, Alexis, Chevalier de. (1911) The lives and times of the popes (vertaal vanaf "Les vies des papes") The Catholic publication Society of America, New York. Heruitgee: Kessinger Publishing. http://www.saint-mike.org/library/ papal_library/default.asp
  • Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0-300-09165-6.
  • Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0-500-01798-0.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. De Montor, Artaud, Chevalier de. 1911. The Lives and Times of the Popes. The Catholic Publications Society, New York.
  2. Clement XIII. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.
  3. Smith, S. (1908). Pope Clement XIII. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek April 2, 2011 by: http://www.newadvent.org/cathen/04032a.htm

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Wikisource
Wikisource
Die Engelse Wikisource bevat bronmateriaal oor hierdie onderwerp onder die titel:
  • BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
  • PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)
  • Bulle 'n Databasis van pouslike ensiklieke, dekrete en bulle (in Engels)
  • Inskrywing in die Giga Catholic Information (Engels).
  • Inskrywing in die Saint-Mike Papal Library (Engels).

Nota[wysig | wysig bron]

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.

Opvolging[wysig | wysig bron]

Voorafgegaan deur
Benedictus XIV
Pous (Pontifex Maximus)
1758 – 1769
Opgevolg deur
Clemens XIV

Basis URL: fr:Clément XIII