Apostilleverdrag

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

   Lande wat die verdrag onderteken (lede van die Haagse Konferensie vir Internasionale Privaatreg)

   Lande wat die verdrag onderteken het (nielede van die HCCH)

   Partye waarvoor die konvensie nie in werking getree het nie

Die Haagse Verdrag tot Afskaffing van die Vereiste van Wettiging van Buitelandse Openbare Aktes, die Apostilleverdrag of die Apostillekonvensie, is ’n internasionale verdrag wat deur die Haagse Konferensie vir Internasionale Privaatreg opgestel is. Dit spesifiseer die wyses waarop ’n dokument wat in een van die ondertekenaarlande vir regsdoeleindes gesertifiseer kan word in elk van die ander ondertekenaarlande. ’n Sertifisering onder die voorwaardes van die verdrag word ’n apostille (van Latyn post illa en dan Frans ’n kanttekening) of Haagse Apostille genoem.[1] die dokument. Indien die verdrag tussen twee lande geld, is ’n apostille genoegsaam om ’n dokument se geldigheid te sertifiseer, en verwyder dit die behoefte aan dubbele sertifisering deur eers die land van oorsprong, en dan die land van ontvangs.

Prosedure[wysig | wysig bron]

Apostilles is ’n aanhangsel tot Bevoegde Owerhede wat deur die regering van die staat wat ’n ondertekenaar van die verdrag is.[2] ’n Lys van hierdie owerhede word deur die Haagse Konferensie vir Internasionale Privaatreg bewaar. Voorbeelde van aangewese owerhede is ambassades, ministeries, howe of (plaaslike) regerings. In Suid-Afrika is die Direkteur-generaal van die Departement van Internasionale Betrekkinge en Samewerking die bevoegde owerheid.[3] In die Verenigde State is die Staatsekretaris en sy verteenwoordigers van elke staat gewoonlik bevoegde owerhede. In die Verenigde Koninkryk word alle apostilles deur die Buitelandse- en Statebondburo in Milton Keynes uitgegee.[4]

Om vir ’n apostille in aanmerking te kom, moet ’n dokument eers deur ’n amptenaar wat deur die bevoegde owerheid erken word, uitgereik of gesertifiseer word. In die Amerikaanse deelstaat Vermont, hou die Staatsekretaris proewe van alle notarisse publiek sodat dokumente wat genotariseer is, in aanmerking kom vir apostilles.[5] Insgelyks is howe in Nederland geskik om ’n apostille direk op alle munisipale burgerlikestatusdokumente te plaas. In sommige gevalle word tussensertifiserings vereis deur die land waarin die dokument sy oorsprong het alvorens dit vir ’n apostille in aanmerking kan kom. In New York Stad word die Kantoor vir Bevolkingsdokumente (wat onder meer geboortesertifikate uitreik) nie direk deur die New Yorkse Staatsekretaris erken nie.[6] Gevolglik moet die stadsklerk se handtekening deur die munisipale klerk van New York Distrik gesertifiseer word sodat die geboortesertifikaat vir ’n apostille in aanmerking kan kom.[7][8] In Japan word alle amptelike dokumente in Japannees uitgereik; die Departement van Buitelandse Sake kan dan ’n apostille vir hierdie dokumente uitreik[9] In Indië kan die apostillesertifisering van die Departement van Eksterne Sake in Nieu-Delhi[10] verkry word nadat dit deur die regering van die Indiese staat waar die dokument uitgereik is (vir opvoedingsdokumente) geoutentiseer is.

Belanghebbende lande van die konvensie[wysig | wysig bron]

117 lande is belanghebbend by die konvensie en dit is van krag in alle lidlande van die Europese Unie en elk behalwe nege lede van die Haagse Konferensie vir Internasionale Privaatreg.

Land Inwerkingtreding Apostille nie erken in Kommentaar
Vlag van Albanië Albanië 9 Mei 2004 België (tot 2015), Duitsland (tot 2016), Griekeland (tot 2018), Italië (tot 2011) en Spanje (tot 2017).
Vlag van Andorra Andorra 31 Desember 1996
Vlag van Antigua en Barbuda Antigua en Barbuda 1 November 1988
Vlag van Argentinië Argentinië 18 Februarie 1988 Kosovo
Vlag van Armenië Armenië 14 Oktober 1994 Kosovo
Vlag van Australië Australië 16 Maart 1995
Vlag van Azerbeidjan Azerbeidjan 2 Maart 2005 Duitsland, Hongarye (tot 2005), Kosovo, Nederland (tot 2010)
Vlag van Bahamas Bahamas 10 Julie 1973
Vlag van Bahrein Bahrein 31 Desember 2013
Vlag van Barbados Barbados 30 November 1966
Vlag van Belarus Belarus 31 Mei 1992 Kosovo
Vlag van België België 9 Februarie 1973 Albanië (tot 2015), Dominikanse Republiek, Indië (tot 2008), Kirgisië, Liberië, Mongolië, Tadjikistan, Tunisië, Oekraïne (tot 2004), Oesbekistan
Vlag van Belize Belize 11 April 1993
Vlag van Bolivië Bolivië 7 Mei 2018
Vlag van Bosnië en Herzegowina Bosnië en Herzegowina 6 Maart 1992
Vlag van Botswana Botswana 30 September 1966
Vlag van Brasilië Brasilië 14 Augustus 2016
Vlag van Broenei Broenei 3 Desember 1987
Vlag van Bulgarye Bulgarye 29 April 2001
Vlag van Burundi Burundi 13 Februarie 2015 Oostenryk, Tsjeggiese Republiek, Duitsland, Pole
Vlag van Kaap Verde Kaap Verde 13 Februarie 2010
Vlag van Chili Chili 30 Augustus 2016
Vlag van Colombia Colombia 30 Januarie 2001
Vlag van Cookeilande Cookeilande 30 April 2005
Vlag van Costa Rica Costa Rica 14 Desember 2011
Vlag van Denemarke Denemarke 26 Desember 2006 Nie van toepassing op Groenland en die Faroëreilande nie
Vlag van Dominica Dominica 3 November 1978
Vlag van Dominikaanse Republiek Dominikaanse Republiek 30 Augustus 2009 Oostenryk, België, Duitsland en Nederland (tot 2017)
Vlag van Duitsland Duitsland 13 Februarie 1966 Albanië (tot 2016), Azerbeidjan, Burundi, Dominikaanse Republiek, Georgië (tot 2010), Indië, Kosovo, Kirgisië, Liberië, Moldowa, Mongolië, Marokko, Paraguay, Peru (tot 2014), Filippyne, Tadjikistan, Tunisië, Oekraïne (tot 2010) en Oesbekistan
Vlag van Ecuador Ecuador 2 April 2005
Vlag van El Salvador El Salvador 31 Mei 1996
Vlag van Estland Estland 30 September 2001
Vlag van Fidji Fidji 10 Oktober 1970
Vlag van Finland Finland 26 Augustus 1986 Filippyne
Vlag van Frankryk Frankryk 24 Januarie 1965
Vlag van Georgië Georgië 14 Mei 2007 Duitsland (tot 2010), Kosovo en Griekeland (tot 2015)
Vlag van Grenada Grenada 7 April 2002
Vlag van Griekeland Griekeland 18 Mei 1985 Albanië (tot 2018), Georgië (tot 2015), Kosovo, Kirgisië, Mongolië, Peru, Tunisië, Oesbekistan
Vlag van Guatemala Guatemala 18 September 2017
Vlag van Guyana Guyana 18 April 2019
Vlag van Honduras Honduras 30 Desember 2004
Vlag van Hongarye Hongarye 18 Januarie 1973 Azerbeidjan (tot 2005)
Vlag van Hongkong Hongkong 25 April 1965 Die konvensie is nog van toepassing op Hongkong ten spyte van die oordrag van soewereiniteit oor Hongkong op 1 Julie 1997.[11]
Vlag van Republiek Ierland Ierland 9 Maart 1999
Vlag van Indië Indië 14 Julie 2005 België (tot 2008), Finland (tot 2009), Duitsland,[12] Nederland (tot 2008), Spanje (tot 2008), Kosovo
Vlag van Israel Israel 14 Augustus 1978 Kosovo
Vlag van Italië Italië 11 Februarie 1978 Albanië (tot 2011)
Vlag van Japan Japan 27 Julie 1970
Vlag van Kasakstan Kasakstan 30 Januarie 2001
Vlag van Kosovo Kosovo 14 Julie 2016 Argentinië, Armenië, Austria, Azerbeidjan, Belarus, Duitsland, Georgië, Griekeland, Indië, Israel, Mauritius, Nicaragua, Meksiko, Moldowa, Namibië, Paraguay, Peru, Pole, Rusland, Roemenië, Serwië, Siprus, Sjina (vir Hongkong en Macau), Slowakye, Spanje, Oekraïne, Oesbekistan, Venezuela
Vlag van Kroasië Kroasië 8 Desember 1991
Vlag van Kirgisië Kirgisië 31 Julie 2011 België, Duitsland, Griekeland en Oostenryk
Vlag van Letland Letland 30 Januarie 1996
Vlag van Lesotho Lesotho 4 Desember 1966
Vlag van Liberië Liberië 8 Februarie 1996 België, Duitsland, en die Verenigde State (tot 2015)
Vlag van Liechtenstein Liechtenstein 17 September 1972
Vlag van Litaue Litaue 19 Julie 1997
Vlag van Luxemburg Luxemburg 3 Junie 1979
Vlag van Macau Macau 4 Februarie 1969 Kosovo Die konvensie is nog van toepassing op Macau ten spyte van die oordrag van soewereiniteit oor Macau op 20 Desember 1999.[11]
Vlag van Noord-Masedonië Noord-Masedonië 17 November 1991
Vlag van Malawi Malawi 2 Desember 1967
Vlag van Malta Malta 3 Maart 1968
Vlag van Marokko Marokko 14 Augustus 2016 Duitsland
Vlag van Marshalleilande Marshalleilande 14 Augustus 1992
Vlag van Mauritius Mauritius 12 Maart 1968 Kosovo
Vlag van Meksiko Meksiko 14 Augustus 1995 Kosovo
Vlag van Moldowa Moldowa 16 Maart 2007 Duitsland en Kosovo
Vlag van Monaco Monaco 31 Desember 2002
Vlag van Mongolië Mongolië 31 Desember 2009 België, Duitsland, Finland, Griekeland en Oostenryk
Vlag van Montenegro Montenegro 3 Junie 2006
Vlag van Namibië Namibië 30 Januarie 2001 Kosovo
Vlag van Nederland Nederland 8 Oktober 1965 Azerbeidjan (tot 2010), Dominikaanse Republiek (tot 2017), Indië (tot 2008) Aruba, Curaçao, Nederland en Sint Maarten
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland 22 November 2001
Vlag van Nicaragua Nicaragua 14 Mei 2013 Kosovo
Vlag van Niue Niue 2 Maart 1999
Vlag van Noorweë Noorweë 29 Julie 1983
Vlag van Oekraïne Oekraïne 22 Desember 2003 België (tot 2004), Griekeland (tot 2010) en Kosovo
Vlag van Oesbekistan Oesbekistan 15 April 2012 België, Duitsland, Griekeland, Kosovo en Oostenryk
Vlag van Oman Oman 30 Januarie 2012
Vlag van Oostenryk Oostenryk 13 Januarie 1968 Burundi, Dominikaanse Republiek, Kosovo, Kirgisië, Mongolië, Filippyne, Tadjikistan, Tunisië, Oesbekistan
Vlag van Panama Panama 4 Augustus 1991
Vlag van Paraguay Paraguay 30 Augustus 2014[13] Duitsland, Kosovo
Vlag van Peru Peru 30 September 2010 Duitsland (tot 2014), Griekeland, Kosovo
Vlag van Filippyne Filippyne 14 Mei 2019 Finland, Duitsland, Oostenryk
Vlag van Pole Pole 14 Augustus 2005 Kosovo
Vlag van Portugal Portugal 4 Februarie 1969
Vlag van Roemenië Roemenië 13 Maart 2001 Kosovo
Vlag van Rusland Rusland 31 Mei 1992
Vlag van St. Kitts en Nevis St. Kitts en Nevis 14 Desember 1994
Vlag van St. Lucia St. Lucia 31 Julie 2002
Vlag van St. Vincent en die Grenadine Sint Vincent en die Grenadines 27 Oktober 1979
Vlag van Samoa Samoa 13 September 1999
Vlag van San Marino San Marino 13 Februarie 1995
Vlag van São Tomé en Príncipe São Tomé en Príncipe 13 September 2008
Vlag van Serwië Serwië 27 April 1992 Kosovo Bekragtig as Vlag van Joego-Slawië Joego-Slawië
Vlag van Seychelle Seychelle 31 Maart 1979
Vlag van Siprus Siprus 30 April 1973 Kosovo
Vlag van Slowakye Slowakye 18 Februarie 2002 Kosovo
Vlag van Slowenië Slowenië 25 Junie 1991
Vlag van Spanje Spanje 25 September 1978 Albanië, Indië (tot 2008) en Kosovo
Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika 30 April 1995
Vlag van Suid-Korea Suid-Korea 14 Julie 2007
Vlag van Suriname Suriname 25 November 1975
Vlag van Swaziland eSwatini 6 September 1968
Vlag van Swede Swede 1 Mei 1999
Vlag van Switserland Switserland 11 Maart 1973
Vlag van Tadjikistan Tadjikistan 31 Oktober 2015
Vlag van Tonga Tonga 4 Junie 1970
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago 14 Julie 2000
Vlag van Tsjeggië Tsjeggiese Republiek 16 Maart 1999
Vlag van Tunisië Tunisië 30 Maart 2018 België, Duitsland, Griekeland, Oostenryk
Vlag van Turkye Turkye 29 September 1985
Vlag van Verenigde Koninkryk Verenigde Koninkryk 24 Januarie 1965 Sluit Britse Kroongebiede en Britse oorsese gebiede in
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 15 Oktober 1981 Liberië (tot 2015)
Vlag van Uruguay Uruguay 14 Oktober 2012
Vlag van Vanuatu Vanuatu 30 Julie 1980
Vlag van Venezuela Venezuela 16 Maart 1999 Kosovo
Vlag van Ysland Ysland 27 November 2004

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (en) Permanente Buro (Februarie 2009). "Gevolgtrekkings en Aanbevelings van die Spesiale Kommissie vir die Praktiese Werking van die Haagse Apostille, Diens, Neem van Getuienis, en Toegang tot Regskonvensies" (PDF). Haagse Konferensie vir Internasionale Privaatreg. p. 13.
  2. (nl) "ABC's van Apostilles bl. 13" (PDF). Haagse Konferensie vir Internasionale Privaatreg.
  3. "Suid-Afrika, Bevoegde owerheid" (html) (in Engels). Haagse Konferensie vir Internasionale Privaatreg. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 April 2020. Besoek op 27 Mei 2019.
  4. (en) "Verenigde Koninkryk, Bevoegde Owerhede". Haagse Konferensie vir Internasionale Privaatreg. Besoek op 9 Maart 2011.
  5. (en) Outentisering Geargiveer 30 Julie 2010 op Wayback Machine 2009
  6. (en) Aansoek om geboortesertifikaat Geargiveer 4 Junie 2010 op Wayback Machine 2010
  7. (en) Crampton 2007
  8. (en) Apostiles Geargiveer 24 Julie 2010 op Wayback Machine s.a.
  9. (jp) Apostille, Departement van Buitelandse Sake, Japan
  10. (en) MEA, India Legalisation of Documents.
  11. 11,0 11,1 (en) Inligting oor die aansoek van die konvensie aan Hongkong en Macau
  12. "Statustabel – 12: Konvensie van 5 Oktober 1961 skaf die vereiste van wettiging vir buitelandse openbare dokumente af" (in Engels). Haagse Konferensie vir Internasionale Privaatreg. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Oktober 2015. Besoek op 21 Mei 2014.
  13. (en) "Geargiveerde kopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 September 2014. Besoek op 18 September 2014.