Gaan na inhoud

Brasiliaanse nasionale rugbyspan

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Brasilië
Unie Brasiliaanse Rugbykonfederasie (CBRu)
Bynaam(e) Os Tupis (“die Tupi’s”)
Embleem Tupí-hoofman
Stadion Pacaembu-stadion, São Paulo
Kapasiteit 40 199
Afrigter(s) Vlag van Uruguay Emiliano Caffera (sedert 2023)
Kaptein(s) Cléber Dias
Spankleure
Alt. kleure
Statistiek
Meeste toetse Moisés Duque (60)[1]
Meeste toetspunte Moisés Duque (293)[2]
Meeste drieë Moisés Duque (15)[3]
Eerste internasionale wedstryd
Vlag van Uruguay Uruguay 8–6 Brasilië Vlag van Brasilië
(Montevideo, Uruguay; 9 September 1950)
Grootste oorwinning
Vlag van Costa Rica Costa Rica 0–95 Brasilië Vlag van Brasilië
(Lima, Peru; 16 Oktober 2006)
Grootste nederlaag
Vlag van Argentinië Argentinië 114–3 Brasilië Vlag van Brasilië
(San Pablo, Brasilië; 2 Oktober 1993)
Vlag van Argentinië Argentinië 111–0 Brasilië Vlag van Brasilië
(Santiago de Chile, Chili; 23 Mei 2012)
Amptelike webwerf
ww2.brasilrugby.com.br

Die Brasiliaanse nasionale rugbyspan (Portugees: Seleção Brasileira de Rugby Union) is die nasionale rugbyspan wat Brasilië in internasionale wedstryde (toetswedstryde) verteenwoordig. Hulle dra die bynaam Os Tupis (Portugees vir: “die Tupi’s”) na die gelyknamige inheemse volk.[4] Rugby word in Brasilië geadministreer deur die Brasiliaanse Rugbykonfederasie (Confederação Brasiliera de Rugby, CBRu) wat in 1963 gestig is. Brasilië word as die sesde beste rugbyspan in die Amerikas beskou (ná Argentinië, die Verenigde State, Kanada, Uruguay en Chili) en deur Wêreldrugby as ’n vlak drie-span erken. Die Brasiliaanse rugbyspan is tans (Oktober 2024) 29ste op Wêreldrugby se wêreldranglys gelys.[5]

Brasilië het in 1950 sy eerste toetswedstryd teen Uruguay gespeel. In 2018 kon die span vir die eerste keer die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap wen. Sedert 2016 neem Brasilië ook aan die jaarlikse Amerikaanse Rugbykampioenskap deel, saam met die tweede Argentynse span, Chili, Kanada, Uruguay en die Verenigde State. Brasilië kon tot dusver nog nie vir ’n rugbywêreldbekertoernooi kwalifiseer nie.

Beheerliggaam

[wysig | wysig bron]
Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Brasiliaanse Rugbykonfederasie.

Die beheerliggaam vir rugby in Brasilië is die Brasiliaanse Rugbykonfederasie (Portugees: Confederação Brasileira de Rugby, CBRu). Die beheerliggaam is in 1963 onder die naam Brasiliaanse Rugbyunie (União de Rugby do Brasil, URB) gestig en in 1970 in Brasiliaanse Rugbyvereniging (Associação Brasileira de Rugby, ABR) hernoem; in 2010 het die beheerliggaam sy huidige naam aangeneem. In 1995 het die Brasiliaanse beheerliggaam ’n volle lid van die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby) geword.[6] Daarbenewens was die Brasiliaanse beheerliggaam in 1988 ’n stigtingslid van CONSUR (nou Suid-Amerika Rugby).[7]

Die hoogste rugbyliga in die land is die Campeonato Brasileiro de Rugby wat in 1964 gestig is en tans tussen twaalf spanne beslis word (vandaar die handelsnaam Super 12), waarvan die meeste uit die deelstaat São Paulo. In die verlede was die meeste spelers van die Brasiliaanse nasionale span uit dié amateurliga afkomstig. Sedert 2020 draf die meeste Brasiliaanse spelers egter uit vir die keurspan Cobras wat aan die professionele Superrugby Amerikas deelneem. Hieraan neem ook spanne uit Argentinië, Chili, Paraguay, Uruguay en die Verenigde State deel.[8] Van die ander spelers is veral op professionele vlak in Europa aktief.

Naas die amptelike nasionale span roep die Brasiliaanse Rugbykonfederasie ook ander keurspanne byeen. Net soos ander rugbylande beskik Brasilië oor ’n o/20-nasionale span wat aan die Wêreldrugby o/20-kampioenskap deelneem.[9] Die Brazil Sevens is die Brasiliaanse sewesrugbyspan en hulle neem aan internasionale toernooie soos Wêreldrugby se Sewesreeks, Sewesrugbywêreldbeker en Olimpiese Somerspele deel. Kinders en jongmense word reeds op skool aan rugby bekend gestel en na gelang van hul belangstelling en talent begin hul met hul afrigting.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Invoering en vestiging van rugby

[wysig | wysig bron]
Charles William Miller word as stigter van Brasiliaanse sokker en rugby beskou

Net soos in ander Suid-Amerikaanse lande is rugby aan die einde van die laat 19de eeu deur Britse immigrante na Brasiliaanse hawestede gebring.[10] Hulle het verskeie atletiekklubs opgerig wat ook as sokkerklubs gedien het.[11] Die eerste rugbywedstryd in Brasilië is in die laat-19de eeu gespeel. Die eerste gedokumenteerde rugbywedstryd in Brasilië is in 1891 onder toesig van Charles William Miller deur die São Paulo Atletiekklub (SPAC) gespeel. Hierna het Augusto Shaw pogings aangewend om die sport verder uit te brei nadat Miller hom eksklusief op sokker toegespits het.[12]

Gedurende die 1920’s en ’30’s het rugby in Brasilië begin floreer, maar dit het nie dieselfde blootstelling as sokker geniet nie. Rugby is veral deur mense van ’n Britse herkoms beoefen of wat een of ander ander verbintenis met Brittanje gehad het. In 1926 is ’n plaaslike toernooi begin.[13] Teen 1932 is ’n nasionale span gekies en Brasilië het sy eerste internasionale wedstryd gespeel teen ’n Suid-Afrikaanse XV, maar hulle is verslaan. Die sport is ’n nekslag toegedien, toe die outoritêre diktatuur Estado Novo geweier het om dit as ’n nasionale sport te erken omdat rugby op vier deelstate beperk was; die vereiste aantal was vyf deelstate.[12] Die Tweede Wêreldoorlog het tussen 1941 en 1946, soos in talle ander lande, rugby bedwing.

1950’s tot 1990’s

[wysig | wysig bron]

In Februarie 1951 sou Brasilië aan die eerste Pan-Amerikaanse Spele in Buenos Aires deelneem, maar die rugbytoernooi is om organisatoriese redes nie beslis nie. Dit moes tot in September uitgestel word en is onder die naam ABCU-toernooi aangebied (genoem na die vier deelnemende lande). Tydens die eerste Suid-Amerikaanse vastelandse rugbytoernooi het Brasilië al drie sy wedstryde verloor met onderskeidelik 0–68 teen Chili, 0–72 teen Argentinië (tradisioneel een van die sterkste spanne wêreldwyd) en ’n 10–17-verlies teen Uruguay.[14] Sewe jaar later is dié toernooi terugwerkend erken as eerste Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap.[15] Rugby is gedurende die 1950’s sporadies in Brasilië georganiseer; daar was geen amptelike bestuursliggaam nie en die nasionale span is slegs deur Jimme Macintyre, wat die SPAC bestuur het, saamgeroep. Brasilië sou eers weer tydens die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 1961 toetswedstryde speel, maar hulle is deur Uruguay, Argentinië en Chili geklop.[16] Die hedendaagse Brasiliaanse Rugbykonfederasie (Confederação Brasiliera de Rugby, CBRu) is in 1963 onder die naam Brasiliaanse Rugbyunie (União de Rugby do Brasil, URB) gestig om die spel in Brasilië meer effektief te bestuur. Die eerste beheerliggaamspresident was Harry Donovan.[17] Die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 1964 het heelwat beter verloop, toe Brasilië tweede geëindig het ná ’n gelykopuitslag teen Chili (met 16–16), ’n minder swak nederlaag teen Argentinië (met 8–30) en ’n oorwinning oor Uruguay (met 15–8).[18] Daarna het Brasilië eers weer aan die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 1971 deelgeneem, waar hulle slegs Paraguay kon klop, maar swak verloor het teen Argentinië, Uruguay en Chili.[19]

In 1970 is die Brasiliaanse beheerliggaam in Brasiliaanse Rugbyvereniging (Associação Brasileira de Rugby, ABR) hernoem en in die daaropvolgende jare het die verbeterde struktuur die spel aan Brasiliane buite die Britse gemeenskap begin bekendstel. Brasilië het ’n effense oplewing in rugby beleef; die spel is aan universiteite regdeur die land begin speel en die land het ’n bestemming vir toere van vername nasionale rugbyspanne geword. In 1974 het Brasilië vir die eerste keer Frankryk gehuisves en met 7–99 verloor.[17][20] Tydens die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskappe in 1973, 1975 en 1979 is die span deur Argentinië, Chili en Uruguay elke keer geklop, terwyl hulle dikwels teen Paraguay kon wen.[21][22][23] Daarteenoor het hulle in 1977 ná vier nederlae in die laaste plek geëindig.[24]

Nadat die buurland Argentinië ’n verbod op alle sportiewe ontmoetings met Suid-Afrika geplaas het, is in 1980 die “skaduspan” Sudamérica XV (ook Jaguares Sudamericanos genoem) gestig. Hoewel die meeste van die spelers Argentyne was, het ook ’n aantal Brasiliane vir die span uitgedraf. Die altesaam vyf betrokke beheerliggame het die span nie amptelik erken nie, maar in die geheim geduld. Gedurende die volgende vier jaar het die Sudamérica XV agt keer teen die Springbokke gespeel, maar hulle kon slegs een wedstryd wen (op 3 April 1982 in Bloemfontein).[25] Argentinië, die onoorwonne wenner van al die vorige vastelandse rugbykampioenskappe, het in 1981 nie aan die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap deelgeneem nie, waardeur die ander deelnemers die kans gehad het om dié toernooi vir die eerste keer ooit te wen. Die Brasiliane het egter swak nederlae gely teen Chili, Uruguay en Paraguay, waarmee hulle in die laaste plek geëindig het.[26]

In 1985 het Frankryk weer deur Brasilië getoer en teen ’n meer gedugte Brasiliaanse span te staan gekom. Die wedstryd het met ’n telling van 6–41 in die guns van Frankryk geëindig.[27] Ook in 1985 het die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR, nou Wêreldrugby), wat destyds baie eksklusief was en slegs agt lede gehad het, op die invoering van die rugbywêreldbekertoernooi besluit. Vir die eerste Rugbywêreldbeker 1987 het die IRVR nege spanne vir deelname genooi, maar Brasilië het geen uitnodiging ontvang nie.[28]

In 1989 het Brasilië ná ’n pouse van agt jaar weer aan die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskappe deelgeneem, maar hulle kon slegs Paraguay klop.[29] In dieselfde jaar was die Brasiliaanse beheerliggaam een van die stigtingslede van die vastelandse beheerliggaam CONSUR (nou Suid-Amerika Rugby)[7] wat in 1989 ’n IRVR-lid geword het.[30] Tydens die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskappe in 1991 en 1993 het die span ná vier nederlae elk slegs in die laaste plek geëindig.[31][32] Brasilië het in 1995 ’n lid van die IRVR geword. Gevolglik is Brasilië se wedstryde tydens die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskappe 1993 nie in ag geneem vir die Rugbywêreldbeker 1995-kwalifisering nie. Een jaar later het hulle eerste kragmeting in ’n kwalifiserende wedstryd egter rampspoedig afgeloop deurdat die span met 41–0 teen Trinidad en Tobago verloor het. Dit het hulle veldtog vir die Rugbywêreldbeker 1999 tot ’n abrupte einde gebring.[33]

In die nuwe millennium

[wysig | wysig bron]
Die Brasiliaanse en Peruaanse nasionale rugbyspanne in 2005

Van 2000 af is die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap jaarliks beslis, maar die magsbalans op die vasteland het vir eers nie verander nie. Buitendien is Brasilië in Afdeling B gerangskik en was die sterk opponente Argentinië, Chili en Uruguay kwyt. nie meer die het die 2000’s met meer sukses afgeskop. In 2000 het Brasilië hulle die Afdeling B teen Colombia en Venezuela gewen, en die sukses sowel in 2001 as in 2002 herhaal in die afdeling teen Colombia, Peru en Venezuela.[34][35][36] Hiervan is die 2001-toernooi as die eerste Suid-Amerikaanse kwalifiseringsrondte vir die Rugbywêreldbeker 2003 geag, waarvolgens Brasilië na die volgende kwalifiseringsrondte deurgedring het. Hulle het teen Trinidad en Tobago maklik gewen; hoewel Brasilië sy laaste wedstryde teen Chili en Paraguay verloor en daarmee die hooftoernooi misgeloop het, het hulle eindelik die gaping begin verklein.[37]

Voor die afskop van die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 2003 het Brasilië in ’n kwalifiserende wedstryd teen Paraguay vasgeval, waarvolgens hulle in afdeling B moes aanbly. Dié afdeling het die span weens die verlore wedstryd teen Venezuela tweede afgesluit.[38] Een jaar later moes die Brasiliane met die tweede plek ná die gerelegeerde Paraguay tevrede wees.[39] Die 2004-Rugbykampioenskap was deels gelyktydig die eerste Rugbywêreldbeker 2007-kwalifiseringsrondte, waaraan Peru pleks van Paraguay deelgeneem het, waardeur die Brasiliane met hul eerste plek die tweede rondte gehaal het. Hulle is ná swak nederlae teen Chili en Paraguay egter uitgeskakel.[40]

Tydens die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 2005 moes die Brasiliane vir die laaste keer met die tweede plek ná die Paraguane tevrede wees. Daarna het hulle ’n aansienlike verbetering behaal, toe hulle hul afdeling in 2006, 2007 en 2008 onoorwonne beklink het. Vir die eerste keer sedert 1989 is die span na die hoogste vlak van die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap gepromoveer.[41][42][43][44] Die 2008-Rugbykampioenskap het ook gedien as die eerste Rugbywêreldbeker 2011-kwalifiseringsrondte. Ná twee oorwinnings oor Trinidad en Tobago het Brasilië die 3a-rondte gehaal, maar hulle het swak nederlae gely teen beide Chili en Uruguay.[45]

Die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskappe in 2009, 2010 en 2011 elk het Brasilië in die derde plek ná Chili en Uruguay afgesluit.[46][47][48] Tydens die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap 2012 kon die Brasiliane slegs die vierde plek behaal.[49] In dieselfde jaar het The New York Times berig dat rugby die naasvinnigste groeiende sportsoort in Brasilië was, na gemengde vegkuns. Dit is deels te danke aan Wêreldrugby wat weer in Brasilië belê het as gevolg van die herinstelling van sewesrugby by die Olimpiese Spele in 2016.[50] Sedertdien is Brasilië se nasionale sewesrugbyspan genooi vir deelname aan die Wêreldrugby Sewesreeks, waar die span teen sterker opponente kon meeding. Die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskappe 2013 het vir Brasilië ’n oorwinning oor Paraguay in die uitspeelwedstryd begin, maar daarna kon hulle in die Afdeling A slegs die vierde plek behaal.[51] Omdat dit gelyktydig deel was van die Rugbywêreldbeker 2015-kwalifisering, het die Brasiliane dié toernooi misgeloop.[52]

In 2014 het Brasilië sy heel eerste oorwinning oor Chili behaal en die Condores met 24–16 geklop.[53] Sedert inisiatiewe in 2009 verskerp is, het die aard van rugby in Brasilië verander. Heelwat meer spelers het begin registreer en die beheerliggaam het suksesvolle borgskappe met maatskappye soos die Banco Bradesco, wat meen dat Brasiliaanse rugby in die toekoms winsgewend kan wees, aangegaan.[54] In 2015 kon Brasilië slegs die vierde plek ná Chili, Uruguay en Paraguay behaal.[55] In dieselfde jaar het die Brasiliane in twee toetse teen Duitsland gespeel, waarvan een wedstryd op die Pacaembu-stadion. 10 000 toeskouers het hierdie wedstryde gekyk wat van die hoogste gehoor vir rugby in Brasilië is.

Die in 2009 ingestelde Amerikaanse Rugbykampioenskap, waaraan eers sekere nasionale reserwespanne deelgeneem het, het in 2016 ’n fundamentele verandering ondergaan. Sedertdien het die Amerikas se vyf leidende spanne na die voorbeeld van die Europese Sesnasies in ’n jaarlikse rondomtalie ontmoet. Slegs Argentinië het ten einde van ’n meer gebalanseerde toernooi slegs sy reserwespan (die Jaguares) laat deelneem.[56] Tydens die eerste toernooi in Februarie en Maart 2016 het Brasilië se verbetering getoon en hulle het op die randjie van historiese oorwinnings teen Chili en Uruguay gekom, maar dit nie kon deurvoer nie. Nadat Brasilië 25 punte in hul eerste ontmoeting teen Kanada aangeteken het, het die span met 24–23 teen die Verenigde State in Pacaembu gewen; Brasilië het in die eindstryd met 7–42 teen Argentinië vasgeval, maar hulle kon in die proses hul eerste drie in dekades teen Argentinië druk.[57]

Vir die 2016-seisoen van die Suid-Amerikaanse Rugbykamipoenskap “A” het RedeTV!, een van Brasilië se groot televisienetwerke Brasilië se wedstryde regstreeks uitgesaai. Dié toernooi het ook gedien as die eerste Rugbywêreldbeker 2019-kwalifiseringsrondte. Brasilië het op Allianz Parque in São Paulo, een van die grootste stadions om ’n rugbywedstryd in Brasilië aan te bied, teen Uruguay gespeel. Brasilië het ook met 20–20 teen Chili gelykop gespeel wat op hul verbetering in Suid-Amerikaanse rugby gedui het. Om die toernooi af te sluit het die span met 32–21 oor Paraguay gewen en in die derde plek ná Chili geëindig op ’n punteverskil.[58] In 2017 het die span ’n naelskraapse nederlaag teen Chili gely, voordat hulle deur Uruguay geklop is en oor Paraguay kon seëvier.[59] Tydens die Amerikas Rugbykampioenskap in dieselfde jaar het Brasilië nogmaals verbeter deur Chili oortuigend met 17–3 te klop, voor hulle hul eerste oorwinning oor Kanada in Pacaembu behaal het met ’n telling van 24–23.[60] Ná hierdie oorwinnings het Brasilië met die 30ste plek op die Wêreldrugbyranglys sy beste plek tot dusver sedert die lys se instelling in 2003 beklee. Tydens die kwalifiseringsrondte 3a is hulle weer deur beide Chili en Uruguay geklop, hoewel albei uitslae dié keer minder swak was as voorheen.[61] Op 18 November 2017 het Brasilië vir die eerste maal oorwinning op Europese grondgebied gesmaak toe hulle België en Portugal geklop het, wat duit op die span se vordering in die 2010’s. Tydens die Amerikas Rugbykampioenskap 2018 het Brasilië ook vir die eerste maal Chili weg geklop,[62] en in dieselfde jaar se omskepte Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap het hulle teen Argentinië XV geseëvier, wat hulle eerste oorwinning oor ’n Argentynse span was. Brasilië het daarna ook oor Colombia gewen en het vir die eerste maal die titel van Suid-Amerikaanse kampioen gedra.[63] Hierdie prestasie kon die Brasiliane tydens die Amerikas Rugbykampioenskap 2019 met oorwinnings oor Kanada en Chili en ’n naelskraapse nederlaag teen die Verenigde State voortsit, gelyk aan hul beste toernooiverloop ooit.[64] In die daaropvolgende Suid-Amerikaanse Rugbykamipoenskap kon Brasilië sy groepwedstryd teen Paraguay wen, terwyl hulle deur die reserwespanne van Argentinië en Uruguay geklop is.[65]

Ná die uitbreek van die wêreldwye Covid-19-pandemie aan die begin van 2020 kon vir anderhalf jaar geen toetswedstryd gespeel word nie, en nóg die Suid-Amerikaanse nóg die Amerikaanse Rugbykampioenskap kon beslis word. Eers in Julie 2021, met die afskop van die Rugbywêreldbeker 2023-kwalifisering, kon die Tupi’s weer aan die internasionale speelprogram deelgeneem. Tydens die rondte 2a het die Brasiliane weer naelskraapse nederlae teen die Chilene en Uruguane gely.[66]

Kleure, embleem en bynaam

[wysig | wysig bron]

Brasilië speel tradisioneel in ’n geel trui met groen kleuraksente, groen broeke en groen sokkies. Hul alternatiewe trui is groen met wit kleuraksente, wit broeke en groen sokkies.

Die huidige truiverskaffer is die Argentynse sportuitruster Topper[67] en die truiborg is die Brasiliaanse Banco Bradesco.[68]

Die beheerliggaam Brasiliaanse Rugbykonfederasie se kenteken, wat ook op die trui verskyn, toon ’n rugbybal tussen twee doelpale op ’n geel agtergrond met die afkorting CBRu daarbo.

In Maart 2012 het CBRu Os Tupis as Brasilië se nasionale rugbyspan se amptelike bynaam aangekondig.[4] Dit is ’n verwysing na die Tupistam, die vernaamste etniese groep inheemse Brasiliane. Die keuse vir die embleem het in 2010 begin toe die CBRu e-posse met voorstelle begin ontvang het. Die drie finaliste was Tupi’s, Sucuri’s (anakondas) en Araras (aras). Ondersteuners het op die internet gestem met 47% van die stemme (4 387 stemme) wat aan Tupi’s gegaan het. Volgens Sami Arap, president van die CBRu tussen 2012 en 2016, het “die keuse die wortels van die Brasiliaanse nasie bekragtig. Tupi verteenwoordig die wese van ons land en verwys na ons krag, deursettingsvermoë, lojaliteit en spangees.”

Tuisstadion

[wysig | wysig bron]

Brasilië se tuisstadion is die Pacaembu-stadion in São Paulo met ’n kapasiteit van 26 000.

Toetswedstryde

[wysig | wysig bron]

Brasilië het 60 van sy 158 toetswedstryde gewen, ’n wenrekord van 37,97%. Brasilië se statistieke in toetswedstryde teen al die lande, in alfabetiese volgorde, is soos volg (korrek in Oktober 2024):[69]

Opponent Gespeel Gewen Verloor Gelykop % Gewen
Vlag van Argentinië Argentinië 14 0 14 0 0,00
Vlag van België België 2 2 0 0 100,00
 Britse Barbarians 1 0 1 0 0,00
Vlag van Chili Chili 27 4 21 2 14,81
Vlag van Colombia Colombia 9 9 0 0 100,00
Vlag van Costa Rica Costa Rica 1 1 0 0 100,00
Vlag van Duitsland Duitsland 5 0 5 0 0,00
Vlag van Hongkong Hongkong 2 0 2 0 0,00
Vlag van Kanada Kanada 4 2 2 0 50,00
Vlag van Kenia Kenia 2 0 2 0 0,00
Vlag van Nieu-Seeland Māori All Blacks 1 0 1 0 0,00
Vlag van Meksiko Meksiko 2 2 0 0 100,00
Vlag van Paraguay Paraguay 24 13 11 0 54,17
Vlag van Peru Peru 9 9 0 0 100,00
Vlag van Portugal Portugal 3 1 2 0 33,33
Vlag van Roemenië Roemenië 2 0 2 0 0,00
Vlag van Spanje Spanje 2 0 2 0 0,00
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago 5 4 1 0 80,00
Vlag van Uruguay Uruguay 27 3 24 0 11,11
Vlag van Verenigde Arabiese Emirate Verenigde Arabiese Emirate 1 1 0 0 100,00
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 4 1 3 0 25,00
Vlag van Venezuela Venezuela 9 8 1 0 88,89
Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 1 0 1 0 0,00
Algeheel 158 60 96 2 37,97

Rekords

[wysig | wysig bron]

Wêreldbekerrekord

[wysig | wysig bron]

Brasilië kon tot dusver nog nie vir ’n rugbywêreldbekertoernooi kwalifiseer nie.

Jaar Uitslag
1987 Nie genooi nie
1991 Nie gekwalifiseer nie
1995 Nie gekwalifiseer nie
1999 Nie gekwalifiseer nie
2003 Nie gekwalifiseer nie
2007 Nie gekwalifiseer nie
2011 Nie gekwalifiseer nie
2015 Nie gekwalifiseer nie
2019 Nie gekwalifiseer nie
2023 Nie gekwalifiseer nie
2027 N.v.t.
2031 N.v.t.

Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap

[wysig | wysig bron]

Sedert die eerste toernooi in 1951 neem Brasilië aan die Suid-Amerikaanse Rugbykampioenskap deel. Hulle het die toernooi een keer gewen en een keer as naaswenner geëindig.

  • Titeloorwinnings (1): 2018

Amerikas Rugbykampioenskap

[wysig | wysig bron]

Brasilië het vier keer aan die sedert 2009 jaarliks besliste Amerikaanse Rugbykampioenskap (oftewel “Amerikaanse Sesnasies”) deelgeneem, waar hulle teen Chili, Kanada, Uruguay en die Verenigde State asook die Argentynse tweede span speel. Hul beste uitslag tot dusver was die vierde plek in 2019.

Ander toetswedstryde

[wysig | wysig bron]

In teenstelling met ander tradisionele rugbylande het die Brasiliaanse nasionale rugbyspan tydens die amateurtydperk nie oorsese toere onderneem nie en tot in die middel-1990’s slegs wedstryde in Suid-Amerika gespeel. Daarteenoor het hulle deur Suid-Amerika toerende nasionale spanne gehuisves. Deesdae is toetswedstryde teen die spanne van die Noordelike Halfrond tweekeer per jaar moontlik. Gedurende Juniemaand se midjaarrugbytoetsreeks tree Brasilië as gasheer op en gedurende Novembermaand se eindjaarrugbytoetsreeks reis Brasilië na Europa. In teenstelling met die meeste ander rugbylande speel Brasilië nie vir enige trofee teen sy teenstanders nie.

Spelers

[wysig | wysig bron]

Huidige span

[wysig | wysig bron]

Die volgende spelers het die Brasiliaanse span gevorm tydens die 2024 midjaarrugbytoetsreeks:[70]

Agterspelers (zagueros)
Speler Posisie Klub Toetswedstryde
Nicolas Azevedo Skrumskakel Jacareí 00
Felipe Gonçalves Skrumskakel Cobras 11
João Amaral Losskakel Cobras 02
Lucas Spago Losskakel Cobras 09
Moisés Duque Senter Académica Coimbra 61
Carlo Mignot Senter Cobras 00
Victor Silva Senter Cobras 03
Lorenzo Massari Temer Senter Cobras 13
Robert Tenório Senter Cobras 27
Daniel Lima Vleuel Cobras 17
Sérgio Luna Vleuel Cobras 01
Widson Menezes Vleuel Cobras 00
Guilherme Oliveira Vleuel São Paulo Atletiekklub 00
Ariel Rodrigues Vleuel Cobras 12
Robson Morais Heelagter Cobras 03
Lucas Tranquez Heelagter Cobras 47
Voorspelers (atacantes)
Speler Posisie Klub Toetswedstryde
David Müller Haker Cobras 01
Endy Willian Pinheiro Haker Cobras 11
Nicolás Alkmin Stut Cobras 00
Hélder Bryan Lúcio Stut Cobras 00
João Lucas Marino Stut Cobras 00
Levy Marinho Stut Cobras 08
Leonel Moreno Stut Civitavecchia 08
Matheus Rocha Stut CDUL 20
Wilton Rebolo Stut Los Angeles RK 36
Cléber Dias Kaptein Slot Cobras 42
Ben Donald Slot Cobras 02
Gabriel Oliveira Slot Cobras 04
Gabriel Paganini Slot Cobras 33
Pedro Aparecido Losvoorspeler Cobras 01
André Arruda Losvoorspeler Cobras 41
Matheus Cláudio Losvoorspeler Cobras 13
Adrio de Melo Losvoorspeler Cobras 12
Maiki Lemes Losvoorspeler Cobras 00
Renato Santos Losvoorspeler Cobras 00
Rafael Teixeira Losvoorspeler Cobras 01

Bekende spelers

[wysig | wysig bron]

Tot dusver is nog geen Brasiliaanse speler in Wêreldrugby se Heldesaal opgeneem nie.

Spelerstatistieke

[wysig | wysig bron]

Vervolgens die belangrikste statistieke van Brasilië se spelers. Die spelers wat met * gekenmerk is, is nog aktief en kan hul statistieke verbeter.

(Korrek teen Oktober 2024)

Meeste toetswedstryde[71]
Rang Naam Tydperk Toetswedstryde
01 Moisés Duque 2008–2021 60
02 Bruxinho Piero de Moraes 2012–2019 43
03 Yan Rosetti 2015–2021 42
04 Ze Tranquez 2013–2021 41
05 Lucas Abud de Andrade 2012–2021 43
06 Daniel Sancery 2016–2021 40
07 Felipe Sancery 2015–2021 40
08 Ige da Ros 2002–2018 50
09 Gelado Dias da Silva Junior 2016–2021 37
10 Buda Arruda 2016–2021 38
Meeste punte aangeteken[72]
Rang Naam Tydperk Punte
01 Moisés Duque 2008–2021 293
02 Joshua Reeves 2017–2021 179
03 Tanque Duque 2005–2019 116
04 Ze Tranquez 2013–2021 070
05 Daniel Sancery 2016–2021 065
06 Felipe Sancery 2015–2021 073
07 Dave Harvey 2015–2016 040
08 De Wet van Niekerk 2017–2019 035
09 Maranhao Lima da Silva 2011–2021 035
10 Buda Arruda 2016–2021 030
Meeste drieë gedruk[73]
Rang Naam Tydperk Drieë
01 Moisés Duque 2008–2021 15
02 Felipe Sancery 2015–2021 14
03 Daniel Sancery 2016–2021 13
04 Tanque Duque 2005–2019 11
05 Ze Tranquez 2013–2021 08
06 Ige da Ros 2002–2018 08
07 De Wet van Niekerk 2017–2019 07
08 Maranhao Lima da Silva 2011–2021 07
09 Buda Arruda 2016–2021 06
10 Matias Daniel 2011–2018 04

Afrigters

[wysig | wysig bron]

Die volgende persone het al as hoofafrigters van die Brasiliaanse nasionale rugbyspan gedien:

Naam Tydperk
Vlag van Argentinië Rodolfo Ambrosio 2014–2019
Vlag van Brasilië Fernando Portugal 2019–2023
Vlag van Uruguay Emiliano Caffera sedert 2023

Sien ook

[wysig | wysig bron]
Rugbyportaal

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ (en) "Most matches". ESPNscrum. Besoek op 30 Oktober 2024.
  2. ↑ (en) "Most points". ESPNscrum. Besoek op 30 Oktober 2024.
  3. ↑ (en) "Most tries". ESPNscrum. Besoek op 30 Oktober 2024.
  4. ↑ 4,0 4,1 (pt) "Tupi is die nuwe embleem van Brasiliaanse Nasionale Span". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 November 2014. Besoek op 29 November 2014.
  5. ↑ (en) "World Rugby Rankings". Wêreldrugby. Besoek op 9 Desember 2023.
  6. ↑ (en) "Brazil". Wêreldrugby. Besoek op 30 Oktober 2024.
  7. ↑ 7,0 7,1 (es) "Historia". Suid-Amerika Rugby. 2021. Besoek op 30 Oktober 2024.
  8. ↑ (en) "Super Rugby Americas kicks off in Argentina". Wêreldrugby. 17 Februarie 2023. Besoek op 30 Oktober 2024.
  9. ↑ (en) "World Rugby U20 Championship". Wêreldrugby. Besoek op 30 Oktober 2024.
  10. ↑ (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks Ltd. p. 65. ISBN 1-86200-013-1.
  11. ↑ (pt) Thomaz Mazzoni (1950). Historia do Futebol no Brasil 1894–1950. São Paulo: Edições Leia. Besoek op 30 Oktober 2024.
  12. ↑ 12,0 12,1 (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks Ltd. p. 64. ISBN 1-86200-013-1.
  13. ↑ (pt) "História do Rugby Brasileiro". Niterói Rugby. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Augustus 2011. Besoek op 24 Augustus 2011.
  14. ↑ (es) Martín Bassino (23 Maart 2020). "El Panamericano de 1951". Suid-Amerika Rugby. Besoek op 30 Oktober 2024.
  15. ↑ (es) "Argentina, campeón sudamericano". Clarín. 25 Mei 2011. Besoek op 30 Oktober 2024.
  16. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1961". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  17. ↑ 17,0 17,1 (pt) "Historia do Rugby". Portal do Rugby. Besoek op 30 Oktober 2024.
  18. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1964". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  19. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1971". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  20. ↑ (en) "1974 France tour to South America". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  21. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1973". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  22. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1975". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  23. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1979". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  24. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1977". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  25. ↑ (fr) Henri Garcia (2011). La fabuleuse histoire du rugby. Parys: Éditions de La Martinière. pp. 611–612. ISBN 978-2-7324-4528-1.
  26. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1981". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  27. ↑ (en) "1985 France tour to South America". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  28. ↑ (en) "1987 Rugby World Cup: The long road to the cup". New Zealand History. 2021. Besoek op 30 Oktober 2024.
  29. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1989". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  30. ↑ (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks Ltd. p. 77. ISBN 1-86200-013-1.
  31. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1991". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  32. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 1993". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  33. ↑ (en) "1999 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  34. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2000". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  35. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2001". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  36. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2002". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  37. ↑ (en) "2003 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  38. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2003". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  39. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2004". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  40. ↑ (en) "2007 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  41. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2005". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  42. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2006". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  43. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2007". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  44. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2008". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  45. ↑ (en) "2011 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  46. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2009". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  47. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2010". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  48. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2011". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  49. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2012". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  50. ↑ (en) Emma Stoney (5 Oktober 2012). "Soccer-Crazy Brazil Opening Its Arms to Rugby". The New York Times. Besoek op 30 Oktober 2024.
  51. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2013". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  52. ↑ (en) "2015 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  53. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2014". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  54. ↑ (en) Tariq Panja (7 Januarie 2015). "Brazil Soccer Debacle Boosts Rugby Before Olympic Return". Bloomberg. Besoek op 30 Oktober 2024.
  55. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2015". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  56. ↑ (en) "Americas Six Nations to Start in February". Americas Rugby News. 4 September 2015. Besoek op 30 Oktober 2024.
  57. ↑ (en) "Americas Rugby Championship 2016". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  58. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2016". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  59. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2017". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  60. ↑ (en) "Americas Rugby Championship 2017". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  61. ↑ (en) "2019 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  62. ↑ (en) "Americas Rugby Championship 2018". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  63. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2018". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  64. ↑ (en) "Americas Rugby Championship 2019". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  65. ↑ (en) "Sudamericano de Rugby 2019". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  66. ↑ (en) "2023 Rugby World Cup – American qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 30 Oktober 2024.
  67. ↑ (pt) "Topper apresenta novas camisas da Seleção Brasileira de Rugby". Brasiliaanse Rugbykonfederasie. 7 Mei 2017. Besoek op 30 Oktober 2024.
  68. ↑ (pt) "Bradesco prorroga patrocínios às Confederações de Judô, Rugby e Vela". Brasiliaanse Rugbykonfederasie. 27 November 2020. Besoek op 30 Oktober 2024.
  69. ↑ (en) "International Rugby Union Statistics – Brazil". ESPNscrum. Besoek op 30 Oktober 2024.
  70. ↑ (en) "Brazil Roster Named for Hong Kong and Belgium". Americas Rugby News. 2 Julie 2024. Besoek op 30 Oktober 2024.
  71. ↑ (en) "Total matches played (descending)". ESPNscrum. Besoek op 30 Oktober 2024.
  72. ↑ (en) "Total points scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 30 Oktober 2024.
  73. ↑ (en) "Total tries scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 30 Oktober 2024.

Verdere leesstof

[wysig | wysig bron]
  • (fr) Henri Garcia (2011). La fabuleuse histoire du rugby. Parys: Éditions de La Martinière. ISBN 978-2-7324-4528-1.
  • (en) Huw Richards (2007). A Game for Hooligans: The History of Rugby Union. Edinburg: Mainstream Publishing. ISBN 978-1-84596-255-5.
  • (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks. ISBN 1-86200-013-1.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Brasiliaanse_nasionale_rugbyspan&oldid=2712025"