Nederlandse nasionale krieketspan

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Nederland
Kenteken van die Nederlandse nasionale krieketspan
BynaamOranje, “vlieënde Nederlanders”
KonferensieKoninklike Nederlandse Krieketbond (KNCB)
Personeel
EDI-kapteinScott Edwards
T20I-kapteinScott Edwards
AfrigterVlag van Suid-Afrika Ryan Cook
Internasionale Krieketraad
IKR-statusAssosiaatlid met EDI-status (1966)
IKR-streekEKR (Europa)
IKR-ranglys Tans[1] Beste rang tot dusver
EDI14de11de (2 Mei 2021)
T20I16de10de (8 Junie 2009)
Internasionale eendagwedstryde
Eerste EDIt Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland op Reliance-stadion, Vadodara; 17 Februarie 1996
Laaste EDIt Vlag van Indië Indië op M. Chinnaswamy-stadion, Bangalore; 12 November 2023
EDIs Gespeel Gewen/Verloor
Algeheel[2]12341/76 (33,33%)
(2 gelykop, 4 onbeslis)
Vanjaar[3]227/14
(1 gelykop, 0 onbeslis)
Krieketwêreldbeker-verskynings5/13 (eerste in 1996)
Beste uitslagGroepfase (in 1996, 2003, 2007, 2011 en 2023)
Wêreldbeker-
kwalifiserings
12 (eerste in 1979)
Beste uitslagKampioen (in 2001)
Kampioenetrofee-verskynings1/8 (eerste in 2002)
Beste uitslagGroepfase (in 2002)
Twintig20s
Eerste T20It Vlag van Kenia Kenia op Stormont, Belfast; 2 Augustus 2008
Laaste T20It Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika op Adelaide-ovaal, Adelaide; 6 November 2022
T20Is Gespeel Gewen/Verloor
Algeheel[4]9849/44 (50,00%)
(2 gelykop, 3 onbeslis)
Vanjaar[5]00/0
(0 gelykop, 0 onbeslis)
T20I-wêreldbeker-verskynings5/8 (eerste in 2009)
Beste uitslagTweede rondte (in 2014 en 2022)
T20I-wêreldbeker-
kwalifiserings
8 (eerste in 2008)
Beste uitslagKampioen (in 2008, 2015 en 2019)
EDI- en T20I-klere

Die Nederlandse nasionale krieketspan (Nederlands: Nederlands cricketelftal), met die byname Oranje en “vlieënde Nederlanders”, is die nasionale krieketspan wat Nederland in internasionale krieket verteenwoordig. Krieket word in Nederland deur die Koninklike Nederlandse Krieketbond (KNCB, van Nederlands: Koninklijke Nederlandse Cricket Bond) beheer. Nederland speel sy tuiswedstryde op die VRA-krieketveld in Amstelveen, net buite Amsterdam, en het tydens die Krieketwêreldbeker 1996 in Suid-Asië sy eerste verskyning gemaak. Saam met Skotland is Nederland tradisioneel een van die sterker Europese nasionale krieketspanne na die toetslande Engeland en Ierland.

Krieket word sedert die 18de eeu in Nederland gespeel en was reeds in die 1860’s ’n gewilde sport in dié land. Ander sportsoorte – veral sokker – het intussen onder Nederlanders meer gewild geword en krieket verbygesteek; tans is daar sowat 6 000 krieketspelers in Nederland. Die eerste nasionale vereniging, die voorloper van die huidige Koninklike Nederlandse Krieketbond, is in 1883 gestig, en in 1966 is assosiaatstatus deur die Internasionale Krieketraad aan Nederland toegeken. Die Nederlandse nasionale krieketspan het tot dusver aan elke krieketwêreldbekerkwalifiseringstoernooi deelgeneem; hulle het die 2001-toernooi in Kanada gewen en was drie keer die naaswenner (in 1986, 1990 en 2023). Hulle het ook aan vyf krieketwêreldbekertoernooie (in 1996, 2003, 2007, 2011 en 2023) deelgeneem, en vanaf 1996 het die nasionale span aan die plaaslike Engelse NatWest-trofee, asook sy opvolger, die C&G-trofee, deelgeneem. Tydens die Krieketwêreldbeker 1999 is een wedstryd, dié tussen Suid-Afrika en Kenia, op Nederlandse bodem gespeel, maar die Nederlandse span self het nie aan dié toernooi deelgeneem nie. In 2004 het hulle eersterangse krieket in die Interkontinentale beker gespeel, gelykop gespeel teen Skotland in Aberdeen en in Deventer met ’n beurt teen Ierland verloor.

Nederland het van 1 Januarie 2006 tot 1 Februarie 2014 EDI-status geniet.[6] Hulle het in Junie 2014 hul T20I-status herwin nadat hulle in 2008 hul eerste wedstryd in hierdie formaat gespeel het.[7] Nederland het sy EDI-status ná afloop van die krieketwêreldbekerkwalifiseringstoernooi in Maart 2018 herwin. Hulle het hierdie status ná hul oorwinning tydens die Wêreldkrieketligakampioenskap 2015–17 en hul gevolglike kwalifisering vir die EDI-liga 2020–22 verkry, en sal hierdie status tot die krieketwêreldbekerkwalifiseringstoernooi in 2026 behou.

In April 2018 het die IKR besluit om aan al sy lede volle T20I-status toe te ken. Vervolgens sal al die T20I-wedstryde wat Nederland ná 1 Januarie 2019 teen ander IKR-lede speel, as ’n volle T20I erken word.[8] Nederland is tans (November 2023) 14de op die eendagranglys en 16de op die Twintig20-wêreldranglys.[9][10]

Beheerliggaam[wysig | wysig bron]

Krieketwedstryde by die Krieketklub Bloemendaal, Noord-Holland

Die Koninklike Nederlandse Krieketbond (Nederland: Koninklijke Nederlandse Cricket Bond, KNCB) is in 1883 as Nederlandse Krieketbond gestig en het in 1958 ’n Koninklike Handves ontvang. Dit is verantwoordelik vir die reëling van krieket in Nederland en verteenwoordig sedert 1966 Nederland as ’n assosiaatlid by die Internasionale Krieketraad (IKR).[11] Spelers van Sint Maarten, ’n outonome land binne die Koninkryk van die Nederlande, mag vir die Wes-Indiese nasionale krieketspan gekeur word.[12]

Die Koninklike Nederlandse Krieketbond bestuur al die Nederland-verteenwoordigende nasionale spanne, insluitende die mans, vroue en jeug. Hulle is ook verantwoordelik vir die bestuur en organisasie van EDI- en T20I-reekse teen ander spanne, en die reëling van internasionale wedstryde tuis. Daarbenewens is die KNCB verantwoordelik vir inkomsteverkryging deur die verkoop van kaartjies, borgskappe en uitsaairegte, veral in verband met die Nederlandse span.

Kinders en jongmense word reeds op skool aan krieket bekend gestel en na gelang van hul belangstelling en talent begin hul met hul afrigting.[13] Net soos ander krieketlande beskik Nederland oor ’n o/19-nasionale span wat aan die o/19-krieketwêreldbeker deelneem.[14]

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Invoering en vestiging van krieket[wysig | wysig bron]

Die voormalige Instituut Noorthey, waar onder andere krieket onderrig is, in 1849

’n Engelse handelaar het krieket in die 1780’s vir die eerste keer na Nederland gebring, meer spesifiek na Scheveningen.[15] Volgens ’n berig deur die koopman Thomas Hope, wat in Amsterdam gewerk het in die 1790’s, was krieket vir die Nederlandse gemeenskap in Rome ’n belangrike ontspanningsaktiwiteit. Die krieketspel was reeds sedert die teenwoordigheid van Britse soldate tydens die Napoleontiese Oorloë in die vroeë 19de eeu in Nederland bekend.[16]

Die daaropvolgende verwysing na krieket dateer uit 1845, toe leerlinge by die Instituut Noorthey in Leidschendam dié sport beoefen het. In die daaropvolgende jaar word berig dat Suid-Afrikaanse studente by die Universiteit Utrecht krieket speel. In 1856 het leerlinge van die Kaapkolonie en uit Nederland in Utrecht krieket teen mekaar gespeel.[17] In 1857 is die eerste Nederlandse krieketklub in Leidschendam gestig.[18]

Daarna het die sport stadiger ontwikkel en is veral deur Nederlandse aristokrate tydens hul kontak met Engeland beoefen. In 1875 is in Deventer met Utile Dulci die oudste Nederlandse krieketklub gestig wat tot vandag toe aktief is,[19] in 1878 het die Haagsche CC gevolg en in 1881 Rood en Wit in Haarlem. Ten minste vanaf die middel-1870’s het ná die stigting van verdere krieketklubs krieket spoedig begin ontwikkel in Nederland. Die sport het veral weens Victoriaanse waardes soos ’n regverdige spel, amateurisme en eksklusiwiteit gewild geraak. Teen 1888 was daar 18 krieketklubs in Nederland met sowat 300 lede. Hulle het soms gespeel volgens hul eie reëls wat nie altyd met dié van die Marylebone-krieketklub (MCC) ooreengestem het nie. Byvoorbeeld was dit by die klub in Deventer as onsportief beskou om die bal agter die paaltjies te slaan en op dié manier lopies aan te teken.[18]

Die nasionale span se eerste jare[wysig | wysig bron]

Die Nederlandse nasionale krieketspan het sy eerste wedstryd in 1881 gespeel. Hulle het met 22 spelers teen ’n Uxbridge-krieketklubspan te staan gekom, maar hulle het met ’n beurt verloor. Nadat die behoefte aan ’n sentrale reëling van krieket in Nederland duidelik geword het, is op 30 September 1883 op inisiatief van die Haagsche Krieketklub en 18 ander stigtingslede, waarvan vier vandag nog bestaan (HCC, Hercules Utrecht, Hilversum en UD Deventer), die Nederlandse Krieketbond (NCB) gestig.[17] Ten tye van die beheerliggaam se stigting was die vlak van Nederlandse krieket beskeie. Die bal is meestal uit die onderarm geboul en wedstryde het op elke effens plat oppervlak plaasgevind. In 1899 het die beheerliggaam die Engelse Arthur Bentley aangestel om die Nederlandse krieket te verbeter. Hy het moderne boulwerkmetodes ingevoer en onder hom het ook beide die kolf- en veldwerk aansienlik verbeter.[18] Die ontwikkeling van krieket in die Europese Nederland het ook dié in die Nederlandse oorsese gebiede beïnvloed; byvoorbeeld het die sport in Sint Maarten gevestig, dié eiland stel egter spelers beskikbaar vir die Wes-Indiese nasionale krieketspan, wat sedert 1928 toetskrieketstatus geniet.[20]

Gedurende die 1880’s en 1890’s het Engelse klubspanne Nederland gereeld besoek. Die kleredrag, speelstyl en houding wat deur hierdie klubspelers vertoon is, is deur die Nederlanders nageboots.[18] In 1884 het die Haagsche CC die eerste nasionale kampioenskap gewen. In 1886 het die Engelse nasionale span begin om Nederland te besoek en in 1888 het ’n Engelse span, aangevoer deur Lord Sheffield, in Den Haag gespeel. Sir Arthur Conan Doyle, die skrywer van onder andere Sherlock Holmes, het in die 1891-span gespeel.[17] In 1892 was die “Here van Holland” die eerste Nederlandse span en die eerste krieketspan van buite die Britse Ryk wat Engeland besoek het.[17][18] In Yorkshire het hulle in vyf wedstryde teen klubspanne te staan gekom. In 1893 het die Yorkshire-span Nederland besoek en in Heemstede teen All Holland gespeel, tydens dié toer het die draaibouler Ted Peate in albei wedstryde se beurte nege paaltjies elk geneem.[17] In 1894 het hulle weer Engeland besoek en op Lord’s in ’n wedstryd teen die MCC gespeel, wat die gasheer met ’n beurt en 169 lopies gewen het.[21] Die besoeke deur Engelse spanne het gedurende die 1890’s voortgegaan en op een van dié toere het Carst Posthuma debuteer, wat later die eerste Nederlandse eersterangse krieketspeler sou word.[17] Gedurende sy loopbaan het hy altesaam 2 339 paaltjies teen ’n boulgemiddelde van 8.66 geneem.[22]

Aan die einde van die 19de eeu was krieket vir ’n kort tyd onder die hoërklas van die bevolking gewild, maar ná 1890 is dit deur sokker vervang. Baie krieketklubs is in sokkerklubs omskep, nadat hulle vir ’n rukkie albei sportsoorte aangebied het. Maar die sport het nog nooit heeltemal verdwyn nie. In Randstad se hoërklaskringe het krieket ’n beperkte aanhangerskap behou. In die eerste dekade van die 20ste eeu het krieket in Nederland verder aan gewildheid verloor, veral onder jong sportlui, wat deels te wyte was aan die Nederlandse simpatie met die Boere tydens die Tweede Vryheidsoorlog, derhalwe wou hulle nie ’n sport beoefen wat veral met Engeland verbind was nie.[18]

Toenemende internasionale verhoudings[wysig | wysig bron]

In 1901 het die “Here van Holland” weer na Engeland getoer en die Nederlandse krieket was meer gevestig. Tydens dié toer het hulle in vyf wedstryde gespeel, waarvan twee onbeslis geëindig het, terwyl hulle in die ander wedstryde nederlae gely het.[21] In een wedstryd het die Nederlandse 377 lopies met die verlies van al die paaltjies aangeteken, maar die MCC het met 485 lopies gewen. In 1905 het hulle in Antwerpen vir die eerste keer België ontmoet en gelykop gespeel. In 1908 het J.C. Schröder teen België in Antwerpen 117 lopies tot die algehele telling van 240 lopies bygedra. In 1910 het die Nederlandse span België vir ’n toernooi tydens die Wêreldtentoonstelling in Brussel besoek, waaraan saam met die gasheer ook die MCC en Frankryk deelgeneem het.[17] Hulle is deur die MCC met twee paaltjies geklop,[23] en deur Frankryk met 63 lopies,[24] waarop hulle teen België met 116 lopies gewen het.[25] In 1915 is tydens die Eerste Wêreldoorlog, waartydens Nederland neutraal gebly het, ’n groot aantal Britse offisiere geïnterneer en baie van hulle het by plaaslike krieketklubs aangesluit. ’n Span bestaande uit hierdie spelers het selfs die Nederlandse kampioenskap in 1918 gewen.[17] Tot in 1937, net onderbroke deur die Eerste Wêreldoorlog, het Nederland gereeld teen België gespeel.[18]

Ná die einde van die oorlog, toe die Britse soldate onttrek het, het die Nederlandse beheerliggaam gereageer en was op soek na oorsese spanne, waarteen die nasionale span kon speel. Die “Flamingos”, ’n Nederlandse toerspan, is in 1921 gestig en het vanaf 1922 ’n aantal toere na Engeland onderneem.[17] Die besoeke deur Engelse spanne aan Nederland het ook voortgegaan. As gevolg van hierdie ontwikkelinge is in die 1920’s nuwe klubs gestig of het weer aktief begin word. Hoewel krieket steeds as sport van die hoërklas beskou is, het die aantal spelers gegroei en meer mense het dit as ’n ontspanningsaktiwiteit met die waardes van amateurisme en sportmanskap begin uitoefen. Die 1930’s word algemeen as die bloeityd van Nederlandse krieket beskou.[18] In 1934 is die eerste Nederlandse vrouekampioenskap van stapel gestuur en die Nederlandse nasionale vrouekrieketspan het in 1937 twee wedstryde teen Australië gespeel, maar hulle is in albei maklik verslaan. Ná die Duitse besetting van Nederland in 1940 is krieket as ’t ware gekniehalter en dit kon net in die geheim uitgeoefen word.[17] Die Nasionaal-Sosialiste het dié sport as “onmanlik” en “ongermaans” verguis; hulle het dit as “nie gewelddadig” genoeg beskou nie. Nogtans het plaaslike aanhangers krieket bo water gehou en teen spyte van die besetters se teenwoordigheid en die verwoestinge tydens die Tweede Wêreldoorlog het hulle daarin geslaag om elke jaar sowat 300 wedstryde te reël.[15][18]

Gedurende die eerste naoorlogse jare is enkele wedstryde tussen plaaslike klubs en die Britse troepe aangebied. Vanaf 1951, beginnende met Suid-Afrika, het die meeste vername toetslande tydens of ná hul toere na Engeland ook Nederland besoek en meestal maklike oorwinnings aangeteken.[18] In 1953 het Australië Nederland besoek en in Den Haag met 153 lopies gewen, in 1957 het Wes-Indië gevolg.[17] In 1955 het hulle vir die eerste keer Denemarke ontmoet (albei wedstryde het onbeslis geëindig), waarmee die “kontinentale toetse” tussen albei spanne begin het, wat tot in 1981 uitgespeel is.[18] In 1958 het die Nederlandse beheerliggaam ’n koninklike handves van Koningin Juliana ontvang en sedertdien mag dit na homself as “Koninklike Nederlandse Krieketbond” (Koninklijke Nederlandse Cricket Bond, KNCB) verwys.[17][18]

Die jare as ’n geassosieerde lid[wysig | wysig bron]

Krieketwedstryd tussen Nederland en Suid-Afrika op VRA-krieketveld in Amstelveen op 16 September 1951
Krieketwedstryd tussen Nederland en Denemarke op VRA-krieketveld in Amstelveen op 25 Julie 1959
Filmnuus uit 1964: Nederland wen die krieketwedstryd teen Australië op die Haagse krieketveld

In 1963 het W.A. Pierhagen teen Denemarke 14 paaltjies geneem.[17] In Augustus 1964 het die Nederlandse span hul eerste oorwinning teen ’n toetskrieketspan behaal, toe hulle Australië (tydens hul toer na Engeland om die As) met drie paaltjies in Den Haag geklop het.[17][18] Twee jaar later het hulle ’n geassosieerde lid van die IKR geword.[17][26]

In 1970 het die Nederlanders vir die eerste keer Ierland en in 1979 Skotland ontmoet.[18] In 1971 het die paaltjiewagter R.F. Schoonheim in die wedstryd teen Ierland sewe paaltjies geneem.[17] Die Nederlanders is as ’n nietoetsspan nie vir die Krieketwêreldbeker 1975 in Engeland genooi nie. Nadat die MCC in 1977 die bestuur van die Engelse nasionale span aan die Toets- en Countykrieketraad oorhandig het, het die KNCB die oudste bestaande nasionale krieketbeheerliggaam geword.[18] Die eerste twee IKR-trofeetoernooie, onderskeidelik in 1979 en 1982, het min sukses van die Nederlanders gesien, aangesien hulle in albei toernooie in die eerste rondte uitgeskakel is. Vervolgens het hulle beide die krieketwêreldbekertoernooie in 1979 en 1983 in Engeland misgeloop. Maar die 1986-toernooi het hulle as naaswenner, na Zimbabwe, afgesluit, wat egter nie genoeg was om vir die Krieketwêreldbeker 1987 in Indië en Pakistan te kwalifiseer nie.

Suksesvolle jare[wysig | wysig bron]

Gedurende die 1980’s het die aantal in die buiteland gebore spelers in die nasionale span aansienlik toegeneem, van wie die meeste óf deur ’n langer verblyf in Nederland óf deur hul aanvaarding van burgerskap gekwalifiseer het. Hoewel hierdie spelers die nasionale span se gehalte verbeter het, het hulle ook die gemiddelde ouderdom verhoog en jonger spelers se kanse verminder. Die tydperk tussen 1986 en 2001 word as die suksesvolste in die Nederlandse krieketgeskiedenis beskou.[18] In die middel van die 1980’s het ’n aantal vername Nederlandse krieketspelers ’n professionele loopbaan by een van die Engelse countyklubs begin. Die eerste van hulle was Paul-Jan Bakker, ’n medium-snelbouler wat vanaf 1986 tot 1992 vir Hampshire gespeel het.[27] Die suksesvolste Nederlandse krieketspeler in Engeland was Roland Lefebvre, ’n regshandige kolwer en ook ’n medium-snelbouler wat veral vir Somerset (1990–1992) en Glamorgan (1993–1995) gespeel het.[28] Beide Bakker en Lefebvre het hulleself beskikbaar gestel vir die nasionale span indien nodig en Lefebvre het vir ’n aantal jare as kaptein gedien. In teenstelling daarmee het dit latere spelers soos Andre van Troost (Somerset)[29] en Bastiaan Zuiderent (Sussex),[30] verkies om vir hul counties pleks van die nasionale span te speel. As hulle tog vir die nasionale span verskyn het, was hulle minder suksesvol. In 1988 het Nederland ’n suksesvolle toer na Nieu-Seeland onderneem.[17] In 1989 het Nederland ’n sterk Engelse span, insluitende twee toekomstige kapteins – Alec Stewart en Nasser Hussain – met drie lopies verslaan.[31]

In 1990 het Nederland die IKR-trofee gehuisves, die eerste sodanige toernooi buite Engeland, en weer as naaswenner na Zimbabwe afgesluit en sodoende die Krieketwêreldbeker 1992 in Australië en Nieu-Seeland misgeloop.[17] Gedurende die 1990’s het Nederland ’n aantal tuisoorwinnings teen gevestigde toetslande aangeteken: In 1991 het hulle Wes-Indië met vyf paaltjies verslaan,[32] in 1993 Engeland met sewe paaltjies[33] en in 1994 Suid-Afrika met nege paaltjies.[34][17][18] In 1992 is hulle tuis deur Pakistan met sewe lopies geklop. In 1994 het die Nederlanders vir die eerste keer daarin geslaag om vir ’n krieketwêreldbekertoernooi te kwalifiseer, nadat hulle tydens dié jaar se IKR-trofee derde geëindig het. Tydens die Krieketwêreldbeker 1996 in Indië, Pakistan en Sri Lanka is hulle in al hul wedstryde deur Nieu-Seeland, Engeland, Pakistan, die Verenigde Arabiese Emirate en Suid-Afrika geklop en sodoende in die laaste plek uitgeskakel. Aansluitend het Nederland aan die Europese Krieketkampioenskap 1996 deelgeneem en tweede geëindig. Sedertdien het hulle aan al hierdie toernooie deelgeneem en dit sowel in 1998 as in 2000 gewen.[17]

Vanaf 1995 het Nederland vir die volgende tien jaar aan die Engelse NatWest-trofee deelgeneem en in 1999 hul beste prestasie behaal, nadat hulle ná ’n oorwinning teen Durham die vierde rondte gehaal het. In 1996 is in Deventer en Amstelveen krieketvelde met graskolfblaaie opgerig, wat as ’n belangrike stap vir die aanbieding van internasionale toernooie beskou is.[18] Die Nederlanders het egter nie daarin geslag om vir die Krieketwêreldbeker 1999 te kwalifiseer nie, nadat hulle tydens die IKR-trofee in 1997 in Maleisië slegs sesde kon eindig. Hulle het nogtans ’n wedstryd tydens dié toernooi aangebied, naamlik dié tussen Kenia en Suid-Afrika op die VRA-krieketveld in Amstelveen.[17]

Misgelope toernooie[wysig | wysig bron]

In 2001 het Nederland die IKR-trofee gewen, nadat hulle Namibië in die eindstryd in Toronto geklop het. Hulle het vervolgens vir beide die Kampioenetrofee 2002 in Sri Lanka en die Krieketwêreldbeker 2003 in Suid-Afrika, Kenia en Zimbabwe gekwalifiseer. Tydens die Kampioenetrofee 2002 het die Nederlanders twee swaar nederlae teen die gasheer en Pakistan gely, waardeur hulle reeds in die groepfase uitgeskakel is. Die Krieketwêreldbeker het op ’n soortgelyke manier verloop: Nederland het ná nederlae teen Indië, Engeland, Australië, Pakistan en Zimbabwe versuim om verby die eerste rondte te vorder, maar hulle het hul eerste internasionale EDI-oorwinning in die laaste wedstryd teen Namibië aangeteken. Die twee kolwers Feiko Kloppenburg (met 121 lopies) en Klaas-Jan van Noortwijk (met 134 onoorwonne lopies) het die twee eerste EDI-honderdtalle vir Nederland gemoker.[17][35]

Die IKR-trofee 2005 het Nederland in die vyfde plek afgesluit, vervolgens vir die Krieketwêreldbeker 2007 in Wes-Indië gekwalifiseer[17] en EDI-status tot en met die krieketwêreldbekerkwalifiseringstoernooi 2009 ontvang. Hul eerste EDI-wedstryd met dié nuwe status is in Maart 2006 teen Kenia gereël; dié wedstryd moes egter weens Kenia se toer na Bangladesj gekanselleer word. Hul eerste EDI-wedstryd met die nuwe status (en hul twaalfde algehele) het toe teen Sri Lanka plaasgevind; dit was ook hul eerste EDI-wedstryd tuis. Sri Lanka het hierdie twee-wedstrydreeks egter met 2–0 gewen, en in die eerste wedstryd ’n destydse EDI-rekordtelling van 443/9 aangeteken.[17][36][37] In Maart 2006 het Nederland sy eerste Interkontinentale bekerwedstryd teen Kenia in Nairobi gespeel. Dié wedstryd het gelykop geëindig, maar Nederland is ses punte vir hul voorsprong in die eerste beurt toegeken.[38] In Augustus dieselfde jaar het Nederland aan afdeling een van die Europese Kampioenskap deelgeneem. Hulle het Denemarke en Italië verslaan, maar teen Skotland verloor. Hulle het dié toernooi in die derde plek afgesluit.[17]

Die Suid-Afrikaansgebore Ryan ten Doeschate hou die rekord vir die hoogste kolfgemiddelde in EDI-krieket[39]

In November het die Nederlandse span na Suid-Afrika getoer. Hulle het eers ’n Interkontinentale bekerwedstryd teen Bermuda gespeel: David Hemp het ’n destydse kompetisierekord van 247 onoorwonne lopies aangeteken, maar dié wedstryd het gelykop geëindig.[40] Daarop het ’n driehoekige reeks in Suid-Afrika teen Bermuda en Kanada gevolg, wat Nederland beklink het.[41] Hul laaste wedstryd in 2006 was ’n Interkontinentale bekerwedstryd teen Kanada in Suid-Afrika. Nederland het dié wedstryd met sewe paaltjies gewen, nadat Ryan ten Doeschate ’n nuwe rekordtelling van 259 onoorwonne lopies gemoker het.[42]

In vroeg 2007 het die Nederlandse span Nairobi vir afdeling een van die Wêreldkrieketliga besoek en in die derde plek van ses deelnemende spanne geëindig, waarvolgens hulle nie vir die eerste T20I-wêreldbeker 2007 in Suid-Afrika gekwalifiseer het nie.[43] Daarop het die Krieketwêreldbeker 2007 in Wes-Indië gevolg, waartydens Nederland ná nederlae teen Suid-Afrika en Australië in die groepfase uitgeskakel is, hoewel hulle Skotland verslaan het.[17][44] Ná die Krieketwêreldbeker het die Nederlandse span ’n transformasie ondergaan. In dié tydperk is die nasionale span verbygesteek deur die nasionale vrouespan wat in 2007 in hul eerste toetswedstryd gespeel het en daarmee binne die IKR-strukture ’n hoër status geniet as die nasionale mansspan.[15][45] Dit was die eerste (en tot dusver enigste toetswedstryd) in Nederland.[46] In Junie 2007 het die Nederlandse span Kanada vir ’n Interkontinentale bekerwedstryd teen die gasheer in King City, besoek, wat hulle gewen het.[47] Aansluitend het hulle dié toer se eerste EDI met 117 lopies gewen.[48] Hulle het toe aan ’n vierhoekige toernooi in Ierland deelgeneem, maar met tien paaltjies teen Wes-Indië[49] en met een lopie teen Ierland verloor.[50]

In Augustus 2008 het Nederland aan die T20I-wêreldbekerkwalifisering deelgeneem. Tydens dié toernooi het Nederland sy eerste T20I-wedstryde gespeel.[51] Hulle het in Groep B met ’n beter lopietempo in die eerste plek geëindig.[52] In die halfeindstryd het hulle Skotland geklop,[53] terwyl die eindstryd weens reën afgelas moes word en die span die trofee met Ierland gedeel het.[54] Ná hierdie prestasie het die Nederlanders vir die T20I-wêreldbeker 2009 in Engeland gekwalifiseer. In die openingswedstryd het Nederland die krieketwêreld verras, toe hulle die gasheer op Lord’s met vier paaltjies geklop het.[17][55] In die tweede wedstryd is Nederland deur die latere kampioen Pakistan geklop, waarvolgens hulle met ’n swakker lopietempo nie die Super Agt kon haal nie, nadat Pakistan tevore deur Engeland verslaan is.[56] Tydens die kwalifisering vir die T20I-wêreldbeker 2010 in Wes-Indië het hulle vierde geëindig en sodoende dié toernooi misgeloop.[57] Twee jaar later het hulle op ’n soortgelyke manier vertoon, toe hulle tydens die kwalifisering vir die T20I-wêreldbeker 2012 in Sri Lanka ook in die vierde plek geëindig het.[58]

Gereelde deelname aan toernooie[wysig | wysig bron]

Die Nederlandse nasionale krieketspan op 5 Julie 2010 in Rotterdam
Wedstryd tussen Sri Lanka en Nederland tydens die T20I-wêreldbeker 2022 in Australië
Wedstryd tussen Australië en Nederland tydens die Krieketwêreldbeker 2023 in Indië

Op 20 Julie 2010 het die Nederlandse span vir die eerste keer ’n toetsland in ’n EDI-wedstryd verslaan. In ’n eenmalige wedstryd tydens Bangladesj se besoek, wat weens reën tot 30 boulbeurte per span verminder is, het hulle die besoekers met ses paaltjies verslaan. Dié oorwinning, saam met hul wenrekord teen ander assosiaat- en medelede, het daartoe gelei dat Nederland in die IKR se amptelike EDI-ranglys ingesluit is.[59]

Met hul derde plek tydens die krieketwêreldbekerkwalifisering 2009 het hulle vir die Krieketwêreldbeker 2011 in Bangladesj, Indië en Sri Lanka gekwalifiseer.[17] Tydens dié toernooi het Nederland op 22 Februarie 2011 sy hoogste telling teen ’n volle lid aangeteken, toe hulle teen Engeland eerste begin kolf en 292 lopies gemoker het, van wie Ryan ten Doeschate 119 lopies in 110 aflewerings. Nederland was egter nie in staat om hul hoë telling in die boulwerk te verdedig nie en het versuim om ’n groot skokoorwinning te behaal; Engeland het dié wedstryd eindelik met ses paaltjies beklink.[60] In die oorblywende wedstryde teen Wes-Indië, Suid-Afrika, Indië, Bangladesj en Ierland kon Nederland nie daarin slaag om ’n oorwinning aan te teken nie en het laaste in hul groep geëindig.[61] In September 2011 het Nederland Kenia in ’n kort twee-EDI-wedstrydreeks tuis skoonskip met 2–0 verslaan.[62]

Tydens die T20I-wêreldbekerkwalifisering 2013 het hulle vir die T20I-wêreldbeker 2014 in Bangladesj gekwalifiseer en in die hooftoernooi het Nederland een oorwinning en een nederlaag aangeteken, voordat hulle in die laaste beslissende wedstryd te staan gekom het. Om met ’n beter lopietempo bo Zimbabwe en Ierland tot die volgende rondte te vorder moes hulle Ierland se telling binne 14.2 boulbeurte of minder inhaal. Toe Ierland 189 lopies aangeteken het, het dit egter onwaarskynlik gelyk. Met ’n sterk en aggressiewe kolfwerk het hulle nogtans 193/4 in 13.5 boulbeurte aangeteken, waardeur hulle die Super Tien gehaal het. Hoewel Nederland sy volgende drie wedstryde in dié rondte verloor het, insluitende ’n 39/10 teen Sri Lanka, kon hulle herstel en Engeland in die laaste wedstryd klop, Nederland het nogtans in die laaste plek geëindig.[63]

In Junie 2014 is tydens die IKR se jaarlikse vergadering in Melbourne aan beide Nepal en Nederland T20I-status toegeken, nadat hulle vir die T20I-wêreldbeker 2014 gekwalifiseer het.[7] Nederland het sowel tydens die kwalifisering vir die Krieketwêreldbeker 2015 in Australië en Nieu-Seeland[64] asook vir die Krieketwêreldbeker 2019 in Engeland en Wallis misluk.[65] Daarteenoor het hulle tydens die T20I-wêreldbekerkwalifisering 2015 vir die T20I-wêreldbeker 2016 in Indië gekwalifiseer en in hul groep net benede Bangladesj in die tweede plek geëindig, maar nie tot die Super Tien gevorder nie.[66] Nederland het ook daarin geslaag om vir die T20I-wêreldbeker 2021 in Oman en die Verenigde Arabiese Emirate te kwalifiseer, maar hulle is ná drie nederlae reeds in die eerste rondte uitgeskakel.[67] Die Nederlanders kon ook vir die T20I-wêreldbeker 2022 in Australië kwalifiseer, waar hulle ná oorwinnings in die eerste rondte teen die Verenigde Arabiese Emirate en Namibië, asook ’n nederlaag teen Sri Lanka die Super 12 gehaal het. Hier is hulle deur Bangladesj, Indië en Pakistan verslaan, waardeur hulle uit dié toernooi geskakel is.[68] In sy laaste twee wedstryde het die span daarin geslaag om die toetslande Zimbabwe en Suid-Afrika te klop, waardeur die span regstreeks vir die daaropvolgende T20I-wêreldbeker 2024 gekwalifiseer het.

Nadat Nederland die Wêreldkrieketligakampioenskap 2015–17 gewen het, het hulle as enigste nietoetspan aan die Krieketwêreldbekersuperliga 2020–2023 vir die Krieketwêreldbeker 2023 in Indië deelgeneem, waar hulle teen die toetslande te staan gekom het.[69] Nederland het die Krieketwêreldbekersuperliga 2020–2023 in die 13de en laaste plek afgesluit, waarna hulle die regstreekse kwalifisering misgeloop en aan die Krieketwêreldbekerkwalifisering 2023 in Zimbabwe om die laaste twee plekke deelgeneem en gelyktydig hul plek in die Krieketwêreldbekerliga 2 2023–2027 vir die Krieketwêreldbeker 2027 bespreek het.[70] Tydens die Krieketwêreldbekerkwalifisering 2023 het die Nederlanders die eindstryd gehaal, waarmee hulle vir die hooftoernooi in Indië gekwalifiseer het.[71] In die proses het hulle onder andere hul eerste EDI-oorwinning teen Wes-Indië nog aangeteken, nadat die wedstryd in ’n gelykop geëindig en hulle die nodige Superboulbeurt gewen het.[72] Tydens die Krieketwêreldbeker 2023 se groepfase in Indië het Nederland nederlae gely teen Pakistan, Nieu-Seeland, Sri Lanka, Australië, Afghanistan, Engeland en Indië, maar hulle kon ook verrassende oorwinnings teen die volle lede Suid-Afrika en Bangladesj aanteken. Met hul laaste plek het hulle egter die Kampioenetrofee 2025 in Pakistan misgeloop.[73]

Kleure, kenteken en byname[wysig | wysig bron]

In EDI- en T20I-krieket dra Nederland oranje truie met oranje moue en ’n blou V-halslyn en oranje broeke. Veldwerkers dra ’n blou bofbalpet met oranje kleuraksente of ’n oranje sonhoed. Die kolwers se helms is op ’n soortgelyke manier geverf. Gedurende IKR-toernooie verskyn die borg se embleem op die regtermou en die belettering NETHERLANDS verskyn in die middel van die trui.

Die Koninklike Nederlandse Krieketbond se kenteken toon ’n gekroonde leeu wat trap, voor hom ’n paaltjie wat lê. Die leeu op die kenteken is die nasionale en koningsdier van Nederland.

Een van die Nederlandse nasionale krieketspan se bynaam is Oranje, ontleen aan die oranje truie en die Huis van Oranje-Nassau. Die oorsprong was in die Franse graafskap Orange wat Willem van Oranje geërf het. Hy het die Nederlanders in die 16de eeu na onafhanklikheid van Spanje geneem. Die volkslied “Wilhelmus” is ook aan hom gewy en oranje het die nasionale kleur van Nederland geword. ’n Ander bynaam is “vlieënde Nederlanders”.[74][75]

Tuisstadions[wysig | wysig bron]

Nederland beskik nie oor ’n amptelike tuisstadion vir sy nasionale span nie. Die Nederlandse nasionale krieketspan gebruik vir hul krieketwedstryde eerder ’n verskeidenheid stadions dwarsdeur Nederland:

No. Stadion Plek Eerste wedstryd
1 VRA-krieketveld Amstelveen 26 Mei 1999
2 Sportpark Maarschalkerweerd Utrecht 25 Junie 2002
3 Sportpark Thurlede Schiedam 23 Julie 2003
4 Sportpark Het Schootsveld Deventer 5 Augustus 2007
5 Hazelaarweg Stadion Rotterdam 18 Augustus 2007
6 Sportpark Westvliet Leidschendam-Voorburg 1 Julie 2010

Krieketwêreldbekerstadions[wysig | wysig bron]

Tydens die Krieketwêreldbeker 1999 is Amstelveen se VRA-krieketveld vir een wedstryd, dié tussen Kenia en Suid-Afrika, gebruik. Nederland het dié toernooi saam met Engeland, Ierland, Skotland en Wallis aangebied, hoewel die nasionale span nie daaraan deelgeneem het nie.

Spelers[wysig | wysig bron]

Spelerstatistieke[wysig | wysig bron]

Altesaam het vir Nederland 84 spelers EDI- en 56 spelers T20I-krieket gespeel. Vervolgens die spelers wat vir die Nederlandse span die meeste lopies aangeteken en die meeste paaltjies geneem het.

Lopies[wysig | wysig bron]

EDI T20I
Speler Tydperk EDIs Lopies Speler Tydperk T20Is Lopies
Ryan ten Doeschate 2006–2011 33 1 541 Max O’Dowd 2015–hede 58 1 589
Scott Edwards 2018–hede 47 1 471 Ben Cooper 2013–2021 58 1 239
Tom Cooper 2010–2023 32 1 319 Stephan Myburgh 2012–2022 45 0915
Max O’Dowd 2019–hede 42 1 296 Wesley Barresi 2012–2019 42 0799
Wesley Barresi 2010–hede 49 1 276 Tom Cooper 2012–hede 33 0659
Korrek teen: 13 November 2023[76] Korrek teen: 13 November 2023[77]

Paaltjies[wysig | wysig bron]

EDI T20I
Speler Tydperk EDIs Paaltjies Speler Tydperk T20Is Paaltjies
Mudassar Bukhari 2007–2014 46 57 Paul van Meekeren 2013–hede 58 64
Pieter Seelaar 2006–2022 57 57 Pieter Seelaar 2008–2021 77 58
Ryan ten Doeschate 2006–2011 33 55 Ahsan Malik 2012–2017 31 44
Logan van Beek 2021–hede 33 46 Mudassar Bukhari 2008–2016 38 43
Peter Borren 2006–2014 58 46 Roelof van der Merwe 2015–hede 39 42
Korrek teen: 13 November 2023[78] Korrek teen: 13 Julie 2023[79]

Spankapteins[wysig | wysig bron]

Tot op hede was sewe spelers reeds die kaptein vir Nederland tydens ’n EDI-wedstryd en vyf tydens ’n T20I.[80]

EDI[81] T20I[82]
No. Naam Tydperk Naam Tydperk
1 Steven Lubbers 1996 Jeroen Smits 2008–2009
2 Roland Lefebvre 1996–2003 Peter Borren 2010–2017
3 Luuk van Troost 2003–2007 Michael Swart 2013
4 Jeroen Smits 2007–2009 Pieter Seelaar 2018–2021
5 Peter Borren 2010–2014 Scott Edwards 2022–hede
6 Pieter Seelaar 2018–2022
7 Scott Edwards 2022–hede

Rekords[wysig | wysig bron]

EDI-rekord teen ander lande[wysig | wysig bron]

Teenstander Wedstryde Gewen Verloor Gelykop Onbeslis % Gewen Eerste oorwinning
t. Toetslande
Vlag van Afghanistan Afghanistan 10 2 8 0 0 20,00 30 Augustus 2009
Vlag van Australië Australië 3 0 3 0 0 0,00
Vlag van Bangladesj Bangladesj 3 2 1 0 0 66,67 20 Julie 2010
Vlag van Engeland Engeland 7 0 7 0 0 0,00
Vlag van Ierland Ierland 13 3 8 1 1 23,07 5 Februarie 2007
Vlag van Indië Indië 3 0 3 0 0 0,00
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland 5 0 5 0 0 0,00
Vlag van Pakistan Pakistan 7 0 7 0 0 0,00
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka 6 0 6 0 0 0,00
Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika 8 1 6 0 1 12,50 17 Oktober 2023
Vlag van Wes-Indië Wes-Indië 6 0 5 1 0 0,00
Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 7 3 4 0 0 42,85 19 Junie 2019
t. Assosiaatlede
Vlag van Bermuda Bermuda 7 6 1 0 0 85,71 28 November 2006
Vlag van Kanada Kanada 9 8 0 0 1 88,89 26 November 2006
Vlag van Kenia Kenia 10 7 3 0 0 70,00 21 Augustus 2008
Vlag van Namibië Namibië 1 1 0 0 0 100,00 3 Maart 2003
Vlag van Nepal Nepal 3 2 1 0 0 66,67 1 Augustus 2018
Vlag van Oman Oman 1 1 0 0 0 100,00 3 Julie 2023
Vlag van Skotland Skotland 12 4 7 0 1 33,33 22 Maart 2007
Vlag van Verenigde Arabiese Emirate Verenigde Arabiese Emirate 1 0 1 0 0 0,00
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 1 1 0 0 0 100,00 22 Junie 2023
Algeheel 123 41 76 2 4 33,33 3 Maart 2003
Rekords volledig tot en met EDI #4702 op 11 November 2023. Laaste keer hersien op 10 Julie 2023. Wenpersentasies sluit geen uitslae uit en tel gelykop as ’n halwe oorwinning.[83]

Krieketwêreldbekerrekord[wysig | wysig bron]

Jaar Uitslag
1979 Nie gekwalifiseer nie
1983 Nie gekwalifiseer nie
1987 Nie gekwalifiseer nie
1992 Nie gekwalifiseer nie
1996 Groepfase: 12de uit 12
1999 Nie gekwalifiseer nie
2003 Groepfase: 11de uit 14
2007 Groepfase: 12de uit 16
2011 Groepfase: 13de uit 14
2015 Nie gekwalifiseer nie
2019 Nie gekwalifiseer nie
2023 Groepfase: 10de uit 10
2027 N.v.t.
2031 N.v.t.

Kampioenetrofeerekord[wysig | wysig bron]

Jaar Uitslag
1998 Nie gekwalifiseer nie
2000 Nie gekwalifiseer nie
2002 Groepfase
2004 Nie gekwalifiseer nie
2006 Nie gekwalifiseer nie
2009 Nie gekwalifiseer nie
2013 Nie gekwalifiseer nie
2017 Nie gekwalifiseer nie
2025 Nie gekwalifiseer nie
2029 N.v.t.

T20I-rekord teen ander lande[wysig | wysig bron]

Teenstander Wedstryde Gewen Verloor Gelykop Onbeslis % Gewen Eerste T20I-oorwinning
t. Toetslande
Vlag van Afghanistan Afghanistan 4 2 2 0 0 50,00 12 Februarie 2010
Vlag van Bangladesj Bangladesj 4 1 3 0 0 25,00 26 Julie 2012
Vlag van Engeland Engeland 2 2 0 0 0 100,00 5 Junie 2009
Vlag van Ierland Ierland 13 7 5 0 1 53,84 21 Maart 2014
Vlag van Indië Indië 1 0 1 0 0 0,00
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland 3 0 3 0 0 0,00
Vlag van Pakistan Pakistan 2 0 2 0 0 0,00
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka 3 0 3 0 0 0,00
Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika 2 1 1 0 0 50,00 6 November 2022
Vlag van Zimbabwe Zimbabwe 5 2 2 1 0 40,00 23 Junie 2019
t. Assosiaatlede
Vlag van Bermuda Bermuda 1 1 0 0 0 100,00 26 Oktober 2019
Vlag van Hongkong Hongkong 3 2 1 0 0 66,67 10 Oktober 2019
Vlag van Kanada Kanada 3 2 1 0 0 66,67 9 Februarie 2010
Vlag van Kenia Kenia 6 4 2 0 0 66,67 2 Augustus 2008
Vlag van Maleisië Maleisië 2 1 0 1 0 50,00 18 April 2021
Vlag van Namibië Namibië 3 2 1 0 0 66,67 19 Oktober 2019
Vlag van Nepal Nepal 9 4 4 0 1 44,44 30 Junie 2015
Vlag van Oman Oman 4 2 1 0 1 50,00 15 Januarie 2017
Vlag van Papoea-Nieu-Guinee Papoea-Nieu-Guinee 3 2 1 0 0 66,67 2 November 2019
Vlag van Singapoer Singapoer 1 1 0 0 0 100,00 22 Oktober 2019
Vlag van Skotland Skotland 13 6 7 0 0 46,15 4 Augustus 2008
Vlag van Uganda Uganda 1 1 0 0 0 100,00 14 Julie 2022
Vlag van Verenigde Arabiese Emirate Verenigde Arabiese Emirate 9 5 4 0 0 55,56 17 Maart 2014
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State 1 1 0 0 0 100,00 15 Julie 2022
Algeheel 98 49 44 2 3 50,00 2 Augustus 2008
Rekords volledig tot en met T20I #2348 op 5 November 2023. Gelykop verwys na wedstryde wat deur ’n valbyl (soos ’n Superboulbeurt) beslis is. Wenpersentasies sluit geen uitslae uit en gelykop as ’n halwe oorwinning (ongeag die valbyl).[84]

T20I-wêreldbekerrekord[wysig | wysig bron]

Jaar Uitslag
2007 Nie gekwalifiseer nie
2009 Groepfase: 9de uit 12
2010 Nie gekwalifiseer nie
2012 Nie gekwalifiseer nie
2014 Super 10: 9de uit 16
2016 Groepfase: 12de uit 16
2021 Groepfase: 15de uit 16
2022 Super 12: 8ste uit 16
2024 gekwalifiseer
2026 N.v.t.
2028 N.v.t.
2030 N.v.t.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (en) "ICC Rankings". Internasionale Krieketraad.
  2. (en) "ODI matches – Team records". ESPNcricinfo.
  3. (en) "ODI matches – 2024 Team records". ESPNcricinfo.
  4. (en) "T20I matches – Team records". ESPNcricinfo.
  5. (en) "T20I matches – 2024 Team records". ESPNcricinfo.
  6. (en) "Netherlands, Kenya and Canada lose ODI status". ESPNcricinfo. 1 Februarie 2014. Besoek op 14 Februarie 2024.
  7. 7,0 7,1 (en) "Nepal, Netherlands get T20 international status". ESPNcricinfo. 28 Junie 2014. Besoek op 14 Februarie 2024.
  8. (en) "All T20 matches between ICC members to get international status". Internasionale Krieketraad. 26 April 2018. Besoek op 14 Februarie 2024.
  9. (en) "Men's ODI Team Rankings". Internasionale Krieketraad. 6 November 2023. Besoek op 14 Februarie 2024.
  10. (en) "Men's T20I Team Rankings". Internasionale Krieketraad. 3 November 2023. Besoek op 14 Februarie 2024.
  11. (en) "KNCB (Royal Dutch Cricket Association)". Internasionale Krieketraad. Besoek op 14 Februarie 2024.
  12. (en) Jordan Gommer (8 Julie 2020). "West Indies as separate cricketing countries?". Emerging Cricket. Besoek op 14 Februarie 2024.
  13. (nl) "Cricket4KIDS is cool!". Koninklike Nederlandse Krieketbond. Besoek op 14 Februarie 2024.
  14. (en) Martin Williamson (11 Januarie 2006). "The Under-19 World Cup". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  15. 15,0 15,1 15,2 (en) Liam Brickhill (18 September 2011). "Eyeing the orange future". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  16. (en) "Cricket below sea level". Just Landed. Besoek op 14 Februarie 2024.
  17. 17,00 17,01 17,02 17,03 17,04 17,05 17,06 17,07 17,08 17,09 17,10 17,11 17,12 17,13 17,14 17,15 17,16 17,17 17,18 17,19 17,20 17,21 17,22 17,23 17,24 17,25 17,26 17,27 (en) "Netherlands timeline". Cricket Europe. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Februarie 2014. Besoek op 22 Februarie 2014.
  18. 18,00 18,01 18,02 18,03 18,04 18,05 18,06 18,07 18,08 18,09 18,10 18,11 18,12 18,13 18,14 18,15 18,16 18,17 (en) Roy Morgan (6 Oktober 2006). "Netherlands cricket". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  19. (nl) "Historisch gezien". Koninklijke UD. Besoek op 14 Februarie 2024.
  20. (en) "1909–1963 – Imperial Cricket Conference". Internasionale Krieketraad. Besoek op 14 Februarie 2024.
  21. 21,0 21,1 (en) "Gentlemen of Holland in England". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  22. (en) "Carst Posthuma". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  23. (en) "Scorecard of MCC v Netherlands". ESPNcricinfo. 23 Junie 1910. Besoek op 14 Februarie 2024.
  24. (en) "Scorecard of France v Netherlands". ESPNcricinfo. 26 Junie 1910. Besoek op 14 Februarie 2024.
  25. (en) "Scorecard of Belgium v Netherlands". ESPNcricinfo. 25 Junie 1910. Besoek op 14 Februarie 2024.
  26. (en) "Netherlands". Cricket Archive. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 April 2017.
  27. (en) "Paul-Jan Bakker". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  28. (en) "Roland Lefebvre". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  29. (en) "Andre van Troost". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  30. (en) "Bas Zuiderent". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  31. (en) "Scorecard of Netherlands v England". Cricket Archive. 16 Augustus 1989. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Oktober 2019.
  32. (en) "Scorecard of Netherlands v West Indies". ESPNcricinfo. 15 Augustus 1991. Besoek op 14 Februarie 2024.
  33. (en) "Scorecard of Netherlands v England". ESPNcricinfo. 10 Julie 1993. Besoek op 14 Februarie 2024.
  34. (en) "Scorecard of Netherlands v South Africa". ESPNcricinfo. 4 September 1994. Besoek op 14 Februarie 2024.
  35. (en) Ralph Dellor (3 Maart 2003). "Dutch prove to be too strong for brave Namibia". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  36. (en) "Sri Lanka break one-day record". ESPNcricinfo. 4 Julie 2006. Besoek op 14 Februarie 2024.
  37. (en) "Sri Lanka down Dutch for second time". ESPNcricinfo. 6 Julie 2006. Besoek op 14 Februarie 2024.
  38. (en) "Scorecard of Kenya v Netherlands". Cricket Archive. 29 Maart 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Februarie 2020.
  39. (en) "Ryan ten Doeschate". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  40. (en) "Scorecard of Bermuda v Netherlands". Cricket Archive. 21 November 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016.
  41. (en) "ICC Associates South Africa Tri-Series points table". Cricket Archive. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016.
  42. (en) "Scorecard of Canada v Netherlands". Cricket Archive. 5 Desember 2006. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016.
  43. (en) "2007 ICC World Cricket League Division One points table". Cricket Archive. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016.
  44. (en) Andrew Miller (22 Maart 2007). "At last, some Dutch delight". ESPNCricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  45. (en) "South Africa crush Netherlands". ESPNcricinfo. 31 Julie 2007. Besoek op 14 Februarie 2024.
  46. (en) "Test history … but all eyes on the ODIs". ESPNcricinfo. 27 Julie 2007. Besoek op 14 Februarie 2024.
  47. (en) "Scorecard of Canada v Netherlands". Cricket Archive. 28 Junie 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016.
  48. (en) "Scorecard of Canada v Netherlands". Cricket Archive. 3 Julie 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016.
  49. (en) "Scorecard of Netherlands v West Indies". Cricket Archive. 10 Julie 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016.
  50. (en) "Scorecard of Ireland v Netherlands". Cricket Archive. 11 Julie 2007. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 November 2012.
  51. (en) "Ireland to host inaugural World Twenty20 qualifiers". ESPNcricinfo. 12 Junie 2008. Besoek op 14 Februarie 2024.
  52. (en) "Points Table – ICC World Twenty20 Qualifier 2008". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  53. (en) John Ward (4 Augustus 2008). "Netherlands set up final encounter". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  54. (en) "Ireland and Netherlands share the trophy". ESPNcricinfo. 5 Augustus 2008. Besoek op 14 Februarie 2024.
  55. (en) Andrew McGlashan (5 Junie 2009). "de Grooth leads Netherlands to famous win". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  56. (en) Andrew Miller (9 Junie 2009). "Afridi seals Pakistan's progression". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  57. (en) Sahil Dutta (13 Februarie 2010). "Ireland rout Netherlands to reach World Twenty20". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  58. (en) Gerard Siggins (23 Maart 2012). "Ireland edge one step closer to final". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  59. (en) "Barresi carries Netherlands to major victory". ESPNcricinfo. 20 Julie 2010. Besoek op 14 Februarie 2024.
  60. (en) Andrew Miller (22 Februarie 2011). "England survive ten Doeschate brilliance". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  61. (en) Firdose Moonda (22 Maart 2011). "Promising but patchy". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  62. (en) "Barresi stars as Netherlands down Kenya again". ESPNcricinfo. 13 September 2011. Besoek op 14 Februarie 2024.
  63. (en) George Dobell (31 Maart 2014). "Netherlands humiliate England". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  64. (en) "MacLeod blasts record Scotland score". ESPNcricinfo. 23 Januarie 2014. Besoek op 14 Februarie 2024.
  65. (en) Sreshth Shah (12 Maart 2018). "Lewis 84 puts Netherlands out of Super Sixes". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  66. (en) Deivarayan Muthu (11 Maart 2016). "Netherlands ousted after Dharamsala washout". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  67. (en) Danyal Rasool (20 Oktober 2021). "Hasaranga, Nissanka, Theekshana down Ireland to seal Sri Lanka's Super 12s spot". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  68. (en) S Rajesh (30 Oktober 2022). "T20 World Cup 2022: What India's loss to South Africa means for Pakistan's chances". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  69. (nl) "Nederland wint World Cricket League!". Koninklike Nederlandse Krieketbond. 6 Desember 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Desember 2017. Besoek op 6 Desember 2017.
  70. (en) "USA book spot at Cricket World Cup qualifier". SuperSport. 4 April 2023. Besoek op 12 Julie 2023.
  71. (en) Hemant Brar (6 Julie 2023). "Bas de Leede's five-for and 92-ball 123 take Netherlands to the ODI World Cup". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  72. (en) "Netherlands stun West Indies with record-breaking tie and Van Beek's Super Over at Qualifier". Emerging Cricket. 26 Junie 2023. Besoek op 14 Februarie 2024.
  73. (en) R Kaushik (12 November 2023). "Netherlands punch above their weight in World Cup 2023, deliver resounding wake-up call to ICC". Hindustan Times. Besoek op 14 Februarie 2024.
  74. (en) Manuja Veerappa (22 September 2023). "Flying Dutchmen get down to business". The Times of India. Besoek op 14 Februarie 2024.
  75. (en) N. Sudarshan (17 Oktober 2023). "Flying Dutchmen take the wind out of Proteas' sails". The Hindu. Besoek op 14 Februarie 2024.
  76. (en) "Records / Netherlands / One-Day Internationals / Most Runs". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  77. (en) "Records / Netherlands / Twenty20 Internationals / Most Runs". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  78. (en) "Records / Netherlands / One-Day Internationals / Most Wickets". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  79. (en) "Records / Netherlands / Twenty20 Internationals / Most Wickets". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  80. Die tydperk verwys na die ooreenstemmende krieketseisoen waarin die eerste of laaste wedstryd van die tyd as kaptein gespeel is.
  81. (en) "Records / Netherlands / One-Day Internationals / List of Captains". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  82. (en) "Records / Netherlands / Twenty20 Internationals / List of Captains". ESPNcricinfo. Besoek op 14 Februarie 2024.
  83. (en) "Records / Netherlands / ODI matches / Result summary". ESPNcricinfo. 11 November 2023. Besoek op 14 Februarie 2024.
  84. (en) "Records / Netherlands / Twenty20 Internationals / Result summary". ESPNcricinfo. 5 November 2023. Besoek op 14 Februarie 2024.

Verdere leesstof[wysig | wysig bron]

  • (nl) J.W.G. Coops (1933). Gedenkboek uitgegeven ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van den Nederlandschen Cricket Bond : 1883–30 September 1933. Amsterdam: Koninklike Nederlandse Krieketbond.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]