Pous Alexander VII
| Pous Alexander VII | |
|---|---|
| |
| |
| Geboortenaam | Fabio Chigi |
| Pontifikaat begin | 7 April 1655 |
| Pontifikaat eindig | 22 Mei 1667 |
| Voorganger | Innocentius X |
| Opvolger | Clemens IX |
| Gebore | 13 Februarie 1599 Sienna, Italië |
| Sterf | 22 Mei 1667 Rome, Italië |
| Ander pouse genaamd Alexander | |
Alexander VII was die 237ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk van 1655 tot 1667. Hy was 'n kleinneef van Pous Paulus V.
Biografie[wysig | wysig bron]
Pous Alexander VII[1] is gebore as Fabio Chigi op 13 Februarie 1599 in Sienna, Italië. Die Chigi's was 'n belangrike familie in Rome. Sy pa Flavio Chigi was 'n neef van Pous Paulus V en sy moeder was Laura Marsigli. Fabio was 'n sieklike kind en het sy skoolopleiding tuis ontvang. Toe hy sewe-en-twintig geword het, het hy 'n doktoraat in die filosofie, regte en teologie verwerf aan die Universiteit van Sienna. In Desember 1626 tree hy in diens van die kerk en in 1627 stel Pous Urbanus VII hom aan as vise-legaat in Ferrara. Hy werk vir vyf jaar vir kardinale Sacchetti en Palotta. Die kardinale beveel hom aan as inkwisiteur van Malta en wy hom tot biskop. Op 8 Januarie 1635 word hy biskop van Nardò. Op 11 Junie 1639 word hy nuntius in Keulen en in 1644 woon hy die konferensie van Münster by as die afgevaardigde van Pous Innocentius X. Innocentius roep hom terug na Rome en maak hom staatsekretaris. Op 19 Februarie 1652 word hy kardinaal-priester en op 13 Mei 1653 aartsbiskop van Imola. Op 7 April 1655 volg hy Pous Innocentius X op na 'n konklaaf van tagtig dae en word gekroon op 18 April 1655 deur kardinaal Teodoro Trivulzio. Hy regeer tot sy dood op 22 Mei 1667 en word opgevolg deur Pous Clemens IX. Die naam ‘Alexander’ beteken 'kryger'.
Kerklike loopbaan[wysig | wysig bron]
- 8 Januarie 1635 - Biskop van Nardò (Italië).
- 12 Maart 1652 – Kardinaal-priester van S. Maria del Popolo
- 13 Mei 1653 - Aartsbiskop of Imola (Italië).
- 7 April 1655 – Pous van Rome.
Pontifikaat[wysig | wysig bron]
Pous Alexander VII[2] het aanvanklik sonder nepotisme regeer. Op 24 April 1656 bring hy egter sy broer en neef na Rome om hom te help regeer en nepotisme het weer opgevlam. Die pous het die regering in die hande van sy familie gelaat en hom besig gehou met literêre werk. Hy publiseer 'n digbundel in Parys in 1656 onder die titel "Philomathi Labores Juveniles".
Pous Alexander het voortdurend moeilikheid gehad met die jong koning Lodewyk XIV van Frankryk. Die koning se eerste minister kardinaal Mazarin was 'n groot teenstander van die pous. Die kardinaal het die koning verhinder om onderdanigheid aan die pous te betoon. Op 20 Augustus 1661 word 'n bediende van die vyandige hertog van Crequi, Franse ambassadeur in Rome, deur die pous se Korsikaanse wag doodgemaak. Die Franse koning soek vergelding en dit het gelei tot die pous se verlies van Avignon en die verdrag van Pisa op 22 Februarie 1664. Die Franse Janseniste het ook weer teen die pous in opstand gekom, maar die pous het op 16 Oktober 1665 'n bul, "Ad Sacram" gepubliseer, waarin die Janseniste opnuut veroordeel word. Die pous laat ook al die priesters in Frankryk 'n verklaring onderteken waarin hulle Jansenisme veroordeel.
Christina, koningin van Swede gaan oor na die katolisisme en na haar abdikasie kom bly sy in Rome. Op 25 Desember 1655 word sy plegtig in die kerk opgeneem.
As gevolg van die steun wat die pous aan Venesië gee in hulle stryd teen die Turke, wat dele van Kreta verower het, word die Jesuïte wat sedert 1606 daar verban is, weer in die stad toegelaat.
Pous Alexander VII het baie gedoen om Rome te verfraai. Strate is reggetrek en pleine gebou. Hy het ook Bernini die kolonnade op die plein voor die Sint Pieterskerk laat bou. Hy het die Universiteit van Rome moderniseer en 'n groot biblioteek daar gestig. Hy het ook die Vatikaanse biblioteek uitgebrei.
Die kollege van kardinale[wysig | wysig bron]
Pous Alexander VII het 38 nuwe kardinale aangestel in ses konsistories.
Die konsistorie van 9 April 1657[wysig | wysig bron]
- Flavio Chigi, senior, kardinaal-nepoot, sy neef.
- Camillo Melzi, aartsbiskop van Capua.
- Giulio Rospigliosi, titulêr aartsbiskop van Tarso. (later Pous Clemens IX)
- Nicola Guidi di Bagno, titulêr aartsbiskop van Athenae.
- Girolamo Buonvisi, titulêr aartsbiskop van Laodicea.
- Francesco Paolucci, referendaris van die Tribunaal van die Apostoliese Signatura van Geregtigheid en Genade.
- Scipione Pannocchieschi d'Elci, aartsbiskop van Pisa.
- Girolamo Farnese, titulêr aartsbiskop van Patra.
- Antonio Bichi, biskop van Osimo.
- Francesco Maria Sforza Pallavicino, S.J.
Die konsistorie van 29 April 1658[wysig | wysig bron]
- Volumnio Bandinelli, ouditeur van die Apostoliese Kamer.
- Odoardo Vecchiarelli, ouditeur van die Apostoliese Kamer.
- Giacomo Franzoni, tesourier-generaal van die Apostoliese Kamer.
Die konsistorie van 5 April 1660[wysig | wysig bron]
- Franz Wilhelm von Wartenberg, biskop van Ratisbon.
- Pietro Vidoni, senior, biskop van Lodi.
- Gregorio Barbarigo, biskop van Bergamo.
- Pascual de Aragón-Córdoba-Cardona y Fernández de Córdoba, aartsdeken van Talavera, Spanje.
- Francesco Maria Mancini, referendaris van die Tribunaal van die Apostoliese Signatura van Geregtigheid en Genade.
Die konsistorie van 14 Januarie 1664[wysig | wysig bron]
- Girolamo Boncompagni, aartsbiskop van Bologna.
- Carlo Bonelli, titulêr aartsbiskop van Corinto.
- Celio Piccolomini, titulêr aartsbiskop van Cesarea.
- Carlo Carafa della Spina, biskop van Aversa.
- Alfonso Michele Litta, aartsbiskop van Milaan
- Neri Corsini, senior, titulêr aartsbiskop van Damietta.
- Giacomo Filippo Nini, titulêr aartsbiskop van Corinto
- Paluzzo Paluzzi Altieri degli Albertoni, ouditeur-generaal van die Apostoliese Kamer.
- Cesare Maria Antonio Rasponi, sekretaris van the Heilige Consulta.
- Giannicolò Conti, prefek van Rome.
- Angelo Celsi, ouditeur van die Heilige Roomse Rota.
- Paolo Savelli, priester van die Apostoliese Kamer.
Die konsistorie van 15 Februarie 1666[wysig | wysig bron]
- Giulio Spinola, titulêr aartsbiskop van Laodicea.
- Carlo Roberti, titulêr aartsbiskop van Tarso.
- Vitaliano Visconti, titulêr aartsbiskop van Efesso.
- Innico Caracciolo, senior, dekaan van die Apostoliese Kamer.
Die konsistorie van 7 Maart 1667[wysig | wysig bron]
- Giovanni Delfino, patriarg van Aquileia
- Guidobald von Thun, aartsbiskop van Salzburg, Oostenryk.
- Louis de Vendôme.
- Luis Guillermo de Moncada Aragón Luna de Peralta y de la Cerda, hertog van Bivona, Spanje.
Saligverklarings[wysig | wysig bron]
Heiligverklarings[wysig | wysig bron]
- 1 November 1658 – Thomas van Villanova.
- 19 April 1665 – Franciscus van Sales.
- 21 Oktober 1666 – Johannes van Matha.
- 21 Oktober 1666 – Felix (of Hugo) van Valois.
Bulle, Ensiklieke en Dekrete[wysig | wysig bron]
- 8 September 1659 – Super Cathedram Principis Apostolorum – Sending na Viëtnam.
- 16 Oktober 1665 - Ad Sacram – Teen die Janseniste
Bibliografie[wysig | wysig bron]
- Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0300091656.
- Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0500017980.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Alexander VII. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.
- ↑ Peterson, J.B. (1907). Pope Alexander VII. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek Julie 26, 2010 by: http://www.newadvent.org/cathen/01294a.htm
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)
- CF Inskrywing in die Catholic Forum (Engels)
- BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
- PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)
- Bulle 'n Databasis van pouslike ensiklieke, dekrete en bulle (in Engels)
- VH Inskrywing in die Vatican History (in Duits).
- CA Inskrywing in die "Cardinals of the Holy Roman Church".
- Inskrywing in die Catholic Hierarchy (Engels)
- Inskrywing in die Giga Catholic Information (Engels).
 |
Wikimedia Commons bevat media in verband met Alexander VII. |
Nota[wysig | wysig bron]
Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.
Opvolging[wysig | wysig bron]
| Voorafgegaan deur Innocentius X |
Pous (Pontifex Maximus) 1655 – 1667 |
Opgevolg deur Clemens IX |
| Voorafgegaan deur Giovanni Giacomo Panciroli |
Kardinaal-staatsekretaris 1651 – 1655 |
Opgevolg deur Giulio Rospigliosi |
Basis URL: http://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_(1913)/Pope_Alexander_VII
Normdata  |
|
|---|